Ο πιο διάσημος Έλληνας φίλαθλος

Ο Γιάννης Μαντζουράνης (27 Ιανουαρίου 1934, Άγιος Ανδρέας Αρκαδίας -12 Σεπτεμβρίου 2021, Αθήνα), ευρύτερα γνωστός σε όλη την Ελλάδα με το παρατσούκλι «Εθνικάρας», ήταν συνταξιούχος εργαζόμενος στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός και φίλαθλος του Εθνικού Πειραιώς και της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου. Αποτέλεσε παράδειγμα φιλάθλου καθ' όλη την διάρκεια της ζωής του, την οποία την αφιέρωσε στην αγαπημένη του ομάδα. Ήταν γνωστός σε όλον τον φίλαθλο κόσμο της Ελλάδος και είχε βραβευτεί πολλάκις για το ήθος του, την καλοσύνη του και τον χαρακτήρα του. Έδινε το παρόν σε όλους τους αγώνες του Εθνικού (ποδόσφαιρο, υδατοσφαίριση, καλαθοσφαίριση, πετοσφαίριση) σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδος. Μέχρι τον Νοέμβριο του 2014 είχε χάσει μονάχα 12 αγώνες με αφετηρία το μακρινό 1956. Παρά τα προβλήματα υγείας του τα τελευταία χρόνια, έδινε το παρόν με όποιον τρόπο μπορούσε. Χαρακτηριστική η φυσιογνωμία του, ακόμη περισσότερο όμως η στεντόρεια φωνή του που τον χαρακτήρισε σε όλη του τη ζωή. Η ιαχή “Αα ρε Εθνικάραα” ξεπερνούσε σε ένταση τον θόρυβο ενός γηπέδου ενώ μέσω του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης ακουγόταν και σε κάθε φίλαθλο σπίτι. Ο συνθέτης-τραγουδιστής Νίκος Καρβέλας έβγαλε τραγούδι για τον «Εθνικάρα» την δεκαετία του '80. Πέθανε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός στις 12 Σεπτεμβρίου του 2021. Όλος ο αθλητικός κόσμος τον αποχαιρέτησε με συγκινητικές ανακοινώσεις.

Α ρε Εθνικάρα
Στίχοι-Μουσική-Εκτεση: Νίκος Καρβέλας 

https://youtu.be/lTLCm3s6ZQY?si=oov7_gJdiXerN2rn

https://youtu.be/xj0xAqlmflw?si=Z6d_0KbB02HJov_4

Οι ακαταμάχητοι καζανόβες των ελληνικών σειρών και των ξένων διεθνών ταινιών

 Οι μεγαλύτεροι τηλεοπτικοί ή κινηματογραφικοί καρδιοκατακτητές

Στην ελληνική μυθοπλασία

Ζάχος Δόγγανος (Γιάννης Μπέζος)

Μάνθος Φουστάνος (Βασίλης Κούκουρας) 

Ακάλυπτος (Αντώνης Καφεντζόπουλος)

Στις ξένες ταινίες

James Bond (Roger Moore)

Catherine Tramell (Sharon Stone - Basic Instict) 

Γιώργος Φτέρης (1891-1967)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΤΕΡΗΣ: Δημοσιογράφος, ανταποκριτής, κριτικός, συγγραφέας και ποιητής. 

Γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1891 στην Καρέα της Μάνης. Το πραγματικό επώνυμό του ήταν Τσιμπίδαρος. Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ήταν ανταποκριτής εφημερίδων στο εξωτερικό. Αρχικά, ήταν στη Ρώμη, και αργότερα στη Γαλλία. Περιόδευσε στην Ευρώπη για να συναντήσει αρκετά γνωστά πρόσωπα της εποχής, όπως ο Ιταλός δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι, από τον οποίο έλαβε συνέντευξη αρκετές φορέας. Κατα τη διάρκεια των ταξιδιών του, γνώρισε και σχημάτισε δεσμούς φιλίας με αρκετά γνωστά άτομα, όπως ο Νίκος Καζαντζάκης, ο γλύπτης Μιχαήλ Τόμπρος, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, η Έλλη Λαμπέτη, ακόμη και ο Πάμπλο Πικάσο. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, έγινε αρχισυντάκτης της εφημερίδας Αθηναϊκά Νέα. Επίσης, εργάστηκε ως δημοσιογράφος για Το Βήμα. Έγραψε αρκετά βιβλία και άρθρα. Ένα από τα μεγαλύτερα και πιο αξιομνημόνευτα επιτεύγματα του, είναι ένα τραγούδι με την ονομασία «Η Χωριάτα». Τον χειμώνα 1941–42,τον πρώτο χειμώνα της Γερμανικής Κατοχής, έγραψε ένα αλληγορικό τραγούδι το οποίο έδωσε στη Σοφία Βέμπο, την πιο γνωστή τραγουδίστρια της εποχής και επίσης οικογενειακή του φίλη. Κατά την περίοδο αυτή, όλα τα πατριωτικά τραγούδια απαγορευόταν από τους Ναζί. Ο Φτέρης το γνώριζε, και έγραψε κάθε στίχο του τραγουδιού με αλληγορικό τρόπο. Πολύς κόσμος λάτρεψε το τραγούδι του Φτέρη, και το μήνυμα του διαδώθηκε στην Ελλάδα. Το τραγούδι έπαιζε συνεχώς στα θέατρα. Αλλά αμέσως μετά οι Ναζί κατέλαβαν τον έλεγχο. Το τραγούδι απαγορεύθηκε, και τα θέατρα κλείσαν. Ορίστηκε ποινή για κάθε έναν που τραγουδούσε το τραγούδι, και οι Ναζί πήγαν στο σπίτι του Φτέρη, απειλώντας τον με σύλληψη. Η Βέμπο συνέχισε να τραγουδά τη «Χωριάτα» στις συναυλίες της στη Μέση Ανατολή και συνέχισε να εμπνέει το κίνημα της Εθνικής Αντίστασης. 

Το 1930, έλαβε το Βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας (Ακαδημαϊκές δάφνες), για τη μετάφραση του από τα γαλλικά στα ελληνικά των «Αθλίων» (Les Miserables). Το 1966, του απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο Δημοσιογραφίας από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄. Τιμήθηκε αρκετές φορές από την Ελληνική κυβέρνηση για το έργο του στη λογοτεχνία και τη δημοσιογραφία. 

Ο Γιώργος Φτέρης-Τσιμπίδαρος απεβίωσε το 1967 από καρκίνο του ήπατος. 

Η χωριάτα

https://www.youtube.com/watch?v=Q1dBx_k4kbg

Στίχοι: Γιώργος Φτέρης

Μουσική: Θεόφραστος Σακελλαρίδης

Εκτέλεση: Σοφία Βέμπο

Στο τραγούδι, η Ελλάδα παρουσιάζεται ως μια χωριατοπούλα, και τα νιάτα της ως ένα εκκολαπτόμενο δέντρο.

Βασίλης Λαλιώτης

Ο ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής Βασίλης Λαλιώτης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1959. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ισπανικά στη Σαλαμάνκα και από το 2000 διδάσκει Ισπανικά. Έχει συνεργαστεί με πολλούς εκδοτικούς οίκους και λογοτεχνικά περιοδικά. 

Καταρχήν
https://www.youtube.com/watch?v=Bh8crldwiK8

Ποίηση: Blas de Otero (Μετ. Βασίλης  Λαλιώτης) 

Μελοποίηση-Απόδοση: Διάφανα Κρίνα

Blas de Otero (15 March 1916 – 29 June 1979) was a Spanish poet, associated with the Social poetry movement of the 1950s and 60s in Spain.

Λέων Κουκούλας (1894-1967)

ΛΕΩΝ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ: Συγγραφέας και μεταφραστής. Κριτικός θεάτρου. 

Γεννήθηκε το 1894 στην Ερμούπολη της Σύρου. Πραγματοποίησε θεατρικές και φιλοσοφικές σπουδές, αλλά και σπουδές καλών τεχνών στα Πανεπιστήμια του Βερολίνου, της Λειψίας, του Μονάχου και του Παρισιού. Στο χώρο των γραμμάτων πρωτοεμφανίστηκε από τις σελίδες του "Νουμά". Το 1915 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του "Της ζωής και του θανάτου" και το 1923 εκδόθηκε η συλλογή διηγημάτων του "Ένας - ένας". Ακολούθησαν κι άλλες ποιητικές συλλογές του, γνωστός ωστόσο στο λογοτεχνικό χώρο έγινε κυρίως για το μεταφραστικό έργο του, κυρίως θεατρικό, από έργα των Ίψεν, Στρίντμπεργκ, Σίλλερ, Μολιέρου και άλλων σημαντικών συγγραφέων. Δημοσίευσε κριτικά δοκίμια και άρθρα σε διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες και δίδαξε δραματολογία στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου διετέλεσε και καλλιτεχνικός διευθυντής την περίοδο 1937-1946, και άλλες δραματικές σχολές. Το 1943 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής του νεοσύστατου τότε Κρατικού Θεάτρου Θεσσαλονίκης, που είχε ιδρύσει η κυβέρνηση Κατοχής. Από το 1959 ως το θάνατό του ήταν πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και μετά από εκείνον, ως το 1974, η λογοκρισία της χούντας δεν επέτρεψε να λειτουργήσει η Εταιρεία.

Ο Λέων Κουκούλας πέθανε στην Αθήνα τα ξημερώματα της 16ης προς 17η Οκτωβρίου 1967.

Θυμάμαι
https://www.youtube.com/watch?v=mwt2Wj5Dqdg
Ποίηση: Λέων Κουκούλας
Μελοποίηση: Βασίλης Δημητρίου 
Απόδοση: Χρήστος Θηβαίος