 |
Ο Γιάννης Ζουγανέλης σε πρώτο πρόσωπο, Το Βήμα, (Δέσποινα Λάδη)
"Μεγάλωσα σε ένα πολύ ωραίο σπίτι στα Πατήσια. Αλλά η αντιπαροχή του «εθνάρχη» Καραμανλή αυτά τα νεοκλασικά σπίτια τα κατέστρεψε. Χάσαμε την Αθήνα. Τα ποτάμια, το πράσινο, τους χωματόδρομους, τις γειτονιές, τη συνύπαρξη, τη διαφορετικότητα. Αν και ήμουν λιγότερο από δύο ετών, θυμάμαι τη μητέρα μου, έγκυο στον αδελφό μου, να μιλάει με τον πατέρα μου στη νοηματική μπροστά στο παράθυρο και εγώ να τους παρατηρώ. Στο περβάζι υπήρχαν δύο μεγάλες ανθοστήλες με λουλούδια. Το παράθυρο ήταν ανοιχτό και οι κουρτίνες κουνιούνταν από τον αέρα. Κάποια στιγμή παρασύρθηκε η κουρτίνα, έπεσε το ένα βάζο και έκανε έναν τρομερό κρότο. Οι γονείς μου συνέχισαν να «μιλάνε» σαν να μην είχε γίνει κάτι. Αυτή ήταν η πρώτη στιγμή που συνειδητοποίησα πως κάτι περίεργο συνέβαινε. Μεγάλωσα μικρός. Το ότι οι γονείς μου ήταν και οι δύο κωφοί με έκανε από νωρίς να συνειδητοποιήσω πως έπρεπε να γίνω εγώ ο κηδεμόνας τους. Το ότι έπρεπε να τους εξηγήσω από μικρός τι είναι ο ήχος είχε πολύ μεγάλη σημασία για τη ζωή μου. Σε αυτό οφείλεται το ότι έγινα μουσικός."
"Μεγάλωσα σε ένα πολύ ωραίο σπίτι στα Πατήσια. Αλλά η αντιπαροχή του «εθνάρχη» Καραμανλή αυτά τα νεοκλασικά σπίτια τα κατέστρεψε. Χάσαμε την Αθήνα. Τα ποτάμια, το πράσινο, τους χωματόδρομους, τις γειτονιές, τη συνύπαρξη, τη διαφορετικότητα. Αν και ήμουν λιγότερο από δύο ετών, θυμάμαι τη μητέρα μου, έγκυο στον αδελφό μου, να μιλάει με τον πατέρα μου στη νοηματική μπροστά στο παράθυρο και εγώ να τους παρατηρώ. Στο περβάζι υπήρχαν δύο μεγάλες ανθοστήλες με λουλούδια. Το παράθυρο ήταν ανοιχτό και οι κουρτίνες κουνιούνταν από τον αέρα. Κάποια στιγμή παρασύρθηκε η κουρτίνα, έπεσε το ένα βάζο και έκανε έναν τρομερό κρότο. Οι γονείς μου συνέχισαν να «μιλάνε» σαν να μην είχε γίνει κάτι. Αυτή ήταν η πρώτη στιγμή που συνειδητοποίησα πως κάτι περίεργο συνέβαινε. Μεγάλωσα μικρός. Το ότι οι γονείς μου ήταν και οι δύο κωφοί με έκανε από νωρίς να συνειδητοποιήσω πως έπρεπε να γίνω εγώ ο κηδεμόνας τους. Το ότι έπρεπε να τους εξηγήσω από μικρός τι είναι ο ήχος είχε πολύ μεγάλη σημασία για τη ζωή μου. Σε αυτό οφείλεται το ότι έγινα μουσικός."
Συνθέτης, Μουσικός, Στιχουργός, Συγγραφέας, Ηθοποιός, Παρουσιαστής
Μαζί
https://www.youtube.com/watch?v=glIFi_h9L4M
Τραγούδι του Γιαννη Ζουγανέλη και της Ισιδώρας Σιδέρη από τον προσωπικό του δίσκο του Ζουγανέλη "Σουξέ"
http://www.youtube.com/watch?v=lZqKAv6zmLc
Στίχοι-Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Η Κυβέρνηση
https://www.youtube.com/watch?v=pQjB4B9Qju4
Στίχοι: Γιώργος Δουλτσίνος
Μουσική-Εκτέλεση: Γιάννης Ζουγανέλλη
Φίνο φανταράκι ( Video clip )
https://www.youtube.com/watch?v=71oJQg_mI0c
Στίχοι: Κώστας Φέρρης
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
"Το είχα σε κασέτα από το ραδιόφωνο. Τη λάτρευα μικρός αυτή τη βερσιόν και την έψαχνα χρόνια! Να 'σαι καλά." fevroniagavi
Ο Γιάννης Ζουγανέλης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 3 Φεβρουαρίου 1957. Η καταγωγή του είναι από τη Μύκονο και τη Νάξο. Είναι παντρεμένος με την Ισιδώρα Σιδέρη και έχουν μαζί μια κόρη, την Ελεωνόρα Ζουγανέλη..Ενώ ο διεθνούς φήμης τουμπίστας Γιάννης Ζουγανέλης (1938-2006) ήταν θείος του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκίνησε τις μουσικές του σπουδές στην προσχολική ηλικία στον Άγιο Νικόλαο Αχαρνών με τον ιεροψάλτη καθηγητή Θ. Θεοδωρακόπουλο στην βυζαντινή μουσική. Στο Ελληνικό Ωδείο σπούδασε κιθάρα με τους καθηγητές Χ. Εκμεκτσόγλου και Κώστα Τρίαντο και θεωρητικά με τον Αντίοχο Ευαγγελάτο. Συνέχισε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών με αρμονία, ανώτερα θεωρητικά και πιάνο υπό την διδασκαλία των Πατρικίδη και Βώκου. Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των μουσικών του σπουδών έπαιξε ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης, που του δίδαξε ενορχήστρωση και ρυθμολογία.
Το 1975, με υποτροφία από το Υπουργείο Πολιτισμού (για το έργο του «Δέκα Βυζαντινά δοκίμια» μικρό συμφωνικό σύνολο και μικτή χορωδία), σπούδασε σύνθεση, ενορχήστρωση και όπερα στην Ακαδημία Τεχνών του Μονάχου, από την οποία και αποφοίτησε με άριστα. Τελείωσε την Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π..
Εργάστηκε για την ΕΡΤ γράφοντας μουσική σε θεατρικά έργα για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Η δισκογραφική του δραστηριότητα ξεκίνησε σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων με το «Σώσον Κύριε τον Λαόν σου». Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί εξήντα έργα του. Είναι από τους ελάχιστους έλληνες συνθέτες ορχηστρικής μουσικής που έργα του έχουν κυκλοφορήσει σ’ όλο τον κόσμο. Συγκεκριμένα, «Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει» (1980) από τη SONET MUSIC και τη CBS, «Ατρείδες» (1978) από της DEUTSCHE GRAMMOPHON στις Αγγλοσαξωνικές χώρες. Από το 2000 μέχρι το 2004 πέντε CD του κυκλοφορούν σ’ όλο τον κόσμο από την VENOL.
Το 2002 απέσπασε το βραβείο D. SHARP για τις 500.000 πωλήσεις που ξεπέρασε το σύνολο των έργων του παγκοσμίως.
Έγραψε μουσική για τις τηλεοπτικές σειρές: «Mεγάλος ξεσηκωμός», «Συμβολαιογράφος», «Αργώ», «Για την τιμή και το χρήμα», «Λαυρεωτικά», «Αστροφεγγιά», «Η Κυρία μας», «Στην κόψη του ξυραφιού» και στα δικά του τηλεοπτικά προγράμματα. Έγραψε επίσης μουσική για μπαλέτο, συνεργαζόμενος με τον Γ. Μέτση, τη Λία Μελετοπούλου, το Πειραματικό Μπαλέτο Πειραιώς και με τους χορογράφους: Γ. Φλερύ, Β. Σειληνό, Λ. Ντεπιάν, Χ. Μανταφούνη, Α. Χατζή, Κων. Ψαρέλη, Ε. Πάλλη, Α. Γεωργίου, Δ. Παπάζογλου, Φ. Ευαγγελινό.
Συνεργάστηκε με τους θιάσους: Δ. Ποταμίτη στο «Θέατρο Έρευνας», Τζ. Καρέζη – Κ. Καζάκου, Μ. Κατράκη, Κ. Βουτσά, Θ. Βέγγου, τον Ευγ. Σπαθάρη, με το «Πειραματικό Θέατρο» του Δ. Τριβιζά, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το θέατρο «Μοντέρνοι Καιροί», τον «Θίασο 81», το «Θέατρο της Ημέρας, το «Θεατρικό Σανίδι», με την «Εθνική Λυρική Σκηνή», με το «Πελοποννησιακό και Δωδεκανησιακό Θέατρο», στα «ΔΗΠΕΘΕ» Βέροιας, Λαμίας, Ιωαννίνων, Κοζάνης κ.ά.
Έγραψε μουσική για περισσότερα από εκατό θεατρικά έργα, αρχαιοελληνικά και σύγχρονα. Ανάμεσα σ’ αυτά συγκαταλέγονται έργα των: Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Μενάνδρου, Τερέντιου, Σαίξπηρ, Μολιέρου, Λόπε ντε Βέγκα, Λόρκα, Τ. Ουίλιαμς, Μπρέχτ, Γ. Σκούρτη, Μ. Τσικληρόπουλου, Μ. Ευθυμιάδη, Γ. Διαλεγμένου, Μποστ, Κ.Χ. Μύρη, Γ. Ξανθούλη, Σ. Φασουλή, Κ. Δήμα, Α. Θωμόπουλου.
Έγραψε μουσική σε πολυάριθμες κινηματογραφικές ταινίες. Έργα του παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση απονομής των βραβείων Βραβείο Νόμπελ το 1996.Δίδαξε μουσική, με έμφαση στην απελευθέρωση των εκφραστικών μέσων και την φιλοσοφία των ήχων και της μουσικής, στις ανώτερες δραματικές σχολές του Δήμου Αγίας Βαρβάρας, στους 'μοντέρνους καιρούς' καθώς και στον 'ΙΑΣΜΟ'.Είναι μέλος της «Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων», της ΕΜΣΕ (Ένωσης Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδας και του ΣΕΗ (Συλλόγου Ελλήνων Ηθοποιών).
Έχει βραβευτεί από τον ΟΗΕ και τη UNICEF για τη συνεργασία και διδασκαλία του σε παιδιά με αναπηρία για το σύγγραμμά του «Οι Προσωπικότητες δημιουργούνται με τη διαφορετικότητα».Το 2008 βραβεύτηκε από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικό Μουσείο, με το έπαθλο «ΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ» για τη διετία 2006-2008 για την ερμηνεία του στο έργο "Το trendy θα σφυρίξει τρεις φορές", σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.Το 2011 βραβεύτηκε ως καλύτερος ηθοποιός για το έργο "Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη από το κοινό του "Αθηνοραματος"Είναι επίτιμος καθηγητής της Ακαδημίας του Μονάχου, όπου συμμετέχει ενεργά στην δημιουργία έδρας ελληνικής μουσικής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουν δημοσιευτεί οι εξής διατριβές και διδακτορικές του μελέτες: 1) «Η σημασία να εκτίθεσαι» 2) «Απελευθέρωση των εκφραστικών μέσων στις μουσικές και θεατρικές ερμηνείες» 3) «Η συνείδηση στη ζωή και τις τέχνες» 4) «Το φρόνημα στο λόγο και τη μουσική» 5) «Σύγχρονη μουσική μορφολογία».
Από το 2000 έχει δημιουργήσει τη δισκογραφική εταιρεία ΑΥΛΟΣ. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί περισσότερα από 40 CD νέων Ελλήνων δημιουργών.
Τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει δεκάδες καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων οι: Πόπη Αστεριάδη, Θεόδωρος Δημήτριεφ, Μαρία Δημητριάδη, Αφροδίτη Μάνου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Σάκης Μπουλάς, Ισιδώρα Σιδέρη, Τάνια Τσανακλίδου, Μελίνα Τανάγρη, Ελένη Δήμου, Γιώργος Νταλάρας, Σοφία Ζανίνου, Γιάννης Κούτρας, Βλάσσης Μπονάτσος, Βαγγέλης Ασημάκης, Ηλίας Παπαχαραλάμπους, Βασίλης Καζούλλης, Σ. Διονυσιου, Λάκης Παπαδόπουλος, Λεωνίδας Μπαλάφας, Άλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Παύλος Κοντογιαννίδης, Βασίλης Μπαμπούνης, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Μιλτιάδης Πασχαλίδης, Δημήτρης Σταρόβας.