Ο Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου δεν κατέγραψε απλά ιστορία. Ήταν και ο ίδιος κομμάτι της ιστορίας. Η ιστορία της ηρωικής Κύπρου, από τις παραμονές του 1940 μέχρι την 10ην Μαΐου 2001 όταν και την αποχαιρέτησε, ευθύς ως άκουσε από το πρωινό δελτίο ειδήσεων την ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου. Τά βήματα της ενενηντάχρονης ζωής του δεν τα περπάτησε απλώς στα πολύκλαδα σταυροδρόμια της πολύπαθης Κυπριακής Ιστορίας. γιατί όπως γράφει ο ίδιος «... θεώρησα υποχρέωση και καθήκον μου από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, να στρατευθώ σε τούτον τον αγώνα για την εθνική αποκατάσταση του Κυπριακού Ελληνισμού. Και στρατεύτηκα». [Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου, «Η Μαρτυρία μου», σελ 529].
Ο π. Σταύρος Παπαγαθαγγέλου έγραψε μελέτες, ποιήματα, άρθρα θρησκευτικού και πατριωτικού περιεχομένου, όπως και τραγούδια για παιδιά. Δημοσίευσε πολλές εργασίες του σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ εξέδωσε και αρκετά βιβλία. Το βιβλίο του όμως “"Η Μαρτυρία μου"”, που εκδόθηκε το 1995, αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές ιστορικές πηγές για πολλά από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πριν και κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα. Ο Παπάσταυρος είχε γνώση επειδή όχι μόνο υπήρξε ένας από τους πρώτους εκείνους στρατολόγους της ΕΟΚΑ[1] αλλά και επειδή ήταν ο ιδρυτής της ΟΧΕΝ Λευκωσίας και των κατηχητικών Λευκωσίας και των νυχτερινών σχολείων της Οχεν -από τις οποίες ξεπίδησαν μερικοί από τους σπουδαιότερους μαχητές της (Ιάκωβος Πατάτσος, Πέτρος Ηλιάδης, Μάκης Γιωργάλλας, Νίκος Γεωργίου, Μάρκος Δράκος, Στυλιανός Λένας, Παναγιώτης Γεωργιάδης). Ήταν ακόμη συντάκτης του μυστικού επαναστατικού δελτίου “"ΈΝΩΣΙΣ”", ενώ πρωτοστάτησε και στην ίδρυση της επίσης επαναστατικής οργάνωσης Κ.Α.Ρ.Η. του Ιωάννη Χατζηπαύλου Ιωαννίδη. Η οργάνωση Κ.Α.Ρ.Η. (Κύπριοι Αγωνιστές Ριψοκίνδυνοι Ηγέτες) ιδρύθηκε στην Ελλάδα και τα μέλη της οργάνωσης ταξίδεψαν στην Κρήτη, με έξοδα του τότε αρχιεπισκόπου Αθηνών Σπυρίδωνα. Εκεί εκπαιδεύτηκαν σε τακτικές ανταρτοπολέμου από τους καπετάνιους της κρητικής αντίστασης κατά των Γερμανών, τους Μανώλη και Γιάννη Μπαντουβά. Άλλα μέλη της ίδιας οργάνωσης εκπαιδεύτηκαν στην Αθήνα, σε αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ομάδα αυτή ενσωματώθηκε στην ΕΟΚΑ, με την έναρξη του αγώνα πολλοί εξ αυτών έγιναν τομεάρχες.
Ο Συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας χρησιμοποιήσε ως βάσεις εκκίνησης τις οργανώσεις Κ.Α.Ρ.Η.(Ιωαννίδης), Π.Ε.Κ.(Αζίνας), ΟΧΕΝ (Παπαγαθαγγέλου) και ΠΕΟΝ (Ποσκώτης) για μια πληρέστερη συγκρότηση των μαχητικών ομάδων της ΕΟΚΑ και για το σκοπό αυτό είχε προσεγγίσει τους ηγέτες αυτών των οργανώσεων πριν από την έναρξη του αγώνα. Ο Παπάσταυρος όρκισε πολλά από τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ, συχνά περιόδευε σε ολόκληρη την Κύπρο, σε πόλεις και χωριά, μιλώντας και ξεσηκώνοντας τη νεολαία, ενώ η δραστηριότητά του κάλυψε αρκετούς τομείς και συνεχίσθηκε εντονότερη μετά την 1η Απριλίου 1955, οπόταν άρχισε η ένοπλη δράση της ΕΟΚΑ κατά των Βρετανών αποικιοκρατών. Μεταξύ άλλων, υπήρξε συνεργάτης του Υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου και ήταν ο ιερέας ο οποίος τέλεσε κρυφά τον γάμο του καταζητούμενου τότε ήρωα στον κατεχόμενο σήμερα Καραβά[2]. Ο Παπάσταυρος Παπαγαθαγγέλου συνελήφθη από τους Άγγλους τον Μάρτιο του 1956 και εξορίστηκε στις Σεϋχέλλες, μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, τον Μητροπολίτη Κυρηνείας Κυπριανό και τον Πολύκαρπο Ιωαννίδη. Εκεί έμειναν για 13 μήνες περίπου και μετά την απελευθέρωσή τους, οι Βρετανοί αποικιοκράτες δεν τους επέτρεψαν την είσοδο στην Κύπρο και έτσι μετέβησαν στην Ελλάδα. Στην Κύπρο γύρισε μετά την απελευθέρωση της νήσου, παραμένοντας όμως ακλόνητος, ανένδοτος και υποστηρικτής της Ένωσης διαφωνωντας έτσι με την πολιτική του Αρχ. Μακαρίου.
Ο π. Σταύρος Παπαγαθαγγέλου έγραψε μελέτες, ποιήματα, άρθρα θρησκευτικού και πατριωτικού περιεχομένου, όπως και τραγούδια για παιδιά. Δημοσίευσε πολλές εργασίες του σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ εξέδωσε και αρκετά βιβλία. Το βιβλίο του όμως “"Η Μαρτυρία μου"”, που εκδόθηκε το 1995, αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές ιστορικές πηγές για πολλά από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πριν και κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα. Ο Παπάσταυρος είχε γνώση επειδή όχι μόνο υπήρξε ένας από τους πρώτους εκείνους στρατολόγους της ΕΟΚΑ[1] αλλά και επειδή ήταν ο ιδρυτής της ΟΧΕΝ Λευκωσίας και των κατηχητικών Λευκωσίας και των νυχτερινών σχολείων της Οχεν -από τις οποίες ξεπίδησαν μερικοί από τους σπουδαιότερους μαχητές της (Ιάκωβος Πατάτσος, Πέτρος Ηλιάδης, Μάκης Γιωργάλλας, Νίκος Γεωργίου, Μάρκος Δράκος, Στυλιανός Λένας, Παναγιώτης Γεωργιάδης). Ήταν ακόμη συντάκτης του μυστικού επαναστατικού δελτίου “"ΈΝΩΣΙΣ”", ενώ πρωτοστάτησε και στην ίδρυση της επίσης επαναστατικής οργάνωσης Κ.Α.Ρ.Η. του Ιωάννη Χατζηπαύλου Ιωαννίδη. Η οργάνωση Κ.Α.Ρ.Η. (Κύπριοι Αγωνιστές Ριψοκίνδυνοι Ηγέτες) ιδρύθηκε στην Ελλάδα και τα μέλη της οργάνωσης ταξίδεψαν στην Κρήτη, με έξοδα του τότε αρχιεπισκόπου Αθηνών Σπυρίδωνα. Εκεί εκπαιδεύτηκαν σε τακτικές ανταρτοπολέμου από τους καπετάνιους της κρητικής αντίστασης κατά των Γερμανών, τους Μανώλη και Γιάννη Μπαντουβά. Άλλα μέλη της ίδιας οργάνωσης εκπαιδεύτηκαν στην Αθήνα, σε αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ομάδα αυτή ενσωματώθηκε στην ΕΟΚΑ, με την έναρξη του αγώνα πολλοί εξ αυτών έγιναν τομεάρχες.
Ο Συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας χρησιμοποιήσε ως βάσεις εκκίνησης τις οργανώσεις Κ.Α.Ρ.Η.(Ιωαννίδης), Π.Ε.Κ.(Αζίνας), ΟΧΕΝ (Παπαγαθαγγέλου) και ΠΕΟΝ (Ποσκώτης) για μια πληρέστερη συγκρότηση των μαχητικών ομάδων της ΕΟΚΑ και για το σκοπό αυτό είχε προσεγγίσει τους ηγέτες αυτών των οργανώσεων πριν από την έναρξη του αγώνα. Ο Παπάσταυρος όρκισε πολλά από τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ, συχνά περιόδευε σε ολόκληρη την Κύπρο, σε πόλεις και χωριά, μιλώντας και ξεσηκώνοντας τη νεολαία, ενώ η δραστηριότητά του κάλυψε αρκετούς τομείς και συνεχίσθηκε εντονότερη μετά την 1η Απριλίου 1955, οπόταν άρχισε η ένοπλη δράση της ΕΟΚΑ κατά των Βρετανών αποικιοκρατών. Μεταξύ άλλων, υπήρξε συνεργάτης του Υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου και ήταν ο ιερέας ο οποίος τέλεσε κρυφά τον γάμο του καταζητούμενου τότε ήρωα στον κατεχόμενο σήμερα Καραβά[2]. Ο Παπάσταυρος Παπαγαθαγγέλου συνελήφθη από τους Άγγλους τον Μάρτιο του 1956 και εξορίστηκε στις Σεϋχέλλες, μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, τον Μητροπολίτη Κυρηνείας Κυπριανό και τον Πολύκαρπο Ιωαννίδη. Εκεί έμειναν για 13 μήνες περίπου και μετά την απελευθέρωσή τους, οι Βρετανοί αποικιοκράτες δεν τους επέτρεψαν την είσοδο στην Κύπρο και έτσι μετέβησαν στην Ελλάδα. Στην Κύπρο γύρισε μετά την απελευθέρωση της νήσου, παραμένοντας όμως ακλόνητος, ανένδοτος και υποστηρικτής της Ένωσης διαφωνωντας έτσι με την πολιτική του Αρχ. Μακαρίου.
Παπάσταυρος Παπαγαθαγγέλου - Ξύπνα Καημένου μου Ραγιά
https://www.youtube.com/watch?v=XOKtPgFqP0c
ΠαπαΣταύρος Παπαγαθαγγέλου - Όμορφοι τόποι
https://www.youtube.com/watch?v=FSQMYmy9Md0
Δίσκος: «Για την πίστη και την πατρίδα»
Στίχοι; Παπάσταυρος Παπαγαθαγγέλου
ΠαπαΣταύρος Παπαγαθαγγέλου - Καρτερούμεν τα καράβια
https://www.youtube.com/watch?v=Vu3rgA0mWJg
"Αγάπησε πολύ την Πατρίδα ο παπα-Σταύρος και την τραγούδησε όπως της αξίζει. Εκεί που είναι πλέον, δέεται στον Κύριο, που πιστά υπηρέτησε, να έρθει συντομότερα η μεγάλη ώρα της δικαίωσης τόσων Αγώνων. Την ευχή του νά 'χουμε..." rmsdp
Ο Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου γεννήθηκε το 1911 στην Αγία Βαρβάρα και πέθανε σε ηλικία 90 χρόνων γύρω στις 6:30 το πρωί της 10ης Μαίου 2001, στην οικία του στην Αγία Βαρβάρα Λευκωσίας. Η προσφορά στην ιερωσύνη, στην εκπαίδευση και στον αγώνα θεωρείται ως ανεκτίμιτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΡΓΑ
· Θείας Λειτουργίας Εγκόλπιον, Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου και Κώστα Μυριανθέα 1942.
· Ψαλμοί και Μελωδίαι. Κύπρος 1962.
· Για της καρδιάς το πύρωμα (Τραγούδια σε Βυζαντινή και Ευρωπαϊκή μουσική). Κύπρος 1964.
· Και τώρα προσευχή (Παιδικές προσευχές), Έκδοσις Γραφείου Ελληνικής Παιδείας, Κύπρος 1964.
· Θεέ μου να ξημέρωσεν (Τραγούδια σε Βυζαντινή και Ευρωπαϊκή μουσική). Κύπρος 1965.
· Εξομολογείσθε τω Κυρίω (ψαλμοί και μελωδίαι τεύχος Β'). Κύπρος 1967.
· Το προσευχητάριο του παιδιού, 1969 (σε τρία τεύχη εκδομένα από τη Χ.Ε.Ε.Λ. Ελλάδος). Τεύχος α', για την Α' και Β' τάξη Δημοτικού, Τεύχος β', για την Γ' καί Δ' τάξη Δημοτικού, Τεύχος γ', για την Ε' και Στ' τάξη Δημοτικού.
· Πιστοί μέχρι θανάτου. Λευκωσία 1974.
· Συντροφιά με τους αγίους, τεύχος Α': Κύπρος 1976. Τεύχος Β': Κύπρος 1979.
· Μορφές που άγιασαν την Κύπρο (τρίτη έκδοση) τόμος Α': Κύπρος 1986. Τόμος Β': Κύπρος 1987.
· Με τα πουλιά (Τραγούδια για παιδιά σε Ευρωπαϊκή μουσική). Λευκωσία 1984.
· Πάντα μπροστά (Τραγούδια για μεγάλα παιδιά σε Ευρωπαϊκή μουσική). Λευκωσία 1985.
· Ο άγιος Νεκτάριος Αιγίνης ο θαυματουργός. Λευκωσία 1986.
· Σπυρίδων ο Τριμυθούντος. Λευκωσία 1988.
· Μορφές που άγιασαν την Κύπρο. Δ' έκδοση βελτιωμένη και επαυξημένη. Έκδοση Ομάδας Πρωτοβουλίας Εκδηλώσεων Τιμής Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου. Λευκωσία 1988.
· Παιδικά Φτερουγίσματα. Ποιήματα για παιδιά. Έκδοση Ιδρύματος Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου. Λευκωσία 1989.
· Όμορφα χρόνια. Ποιήματα για παιδιά. Έκδοση Ιδρύματος Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου. Λευκωσία 1991.
· Γνωριμία με τις γιορτές μας. Δεύτερη έκδοση αναθεωρημένη και συμπληρωμένη. Έκδοση Ιδρύματος Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου. Λευκωσία 1993.
· «Η Μαρτυρία μου». Πως έζησα την προπαρασκευή και τον ΑΓΩΝΑ της ΕΟΚΑ. Έκδοση Ιδρύματος Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου. Λευκωσία 1995.
· Συντροφιά με τους αγίους. Έκδοση Ιδρύματος Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου. Λευκωσία 1996.
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΕ ΔΙΣΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΣΕΤΕΣ
· Ο παππούς τραγουδά στα παιδιά. 15 τραγούδια για παιδιά. Δισκοθήκη «ΖΏΗ», Αθήνα 1973.
· Νοσταλγίες ιερές. 12 τραγούδια για την οικογένεια. Δισκοθήκη «ΖΩΗ-, Αθήνα 1977.
· Ηρωϊκές φωνές από την Κύπρο μας. 13 τραγούδια του Αγώνος, Δισκοθήκη "ΖΩΗ", Αθήνα 1978.
· Με τα πουλιά. 17 τραγούδια για παιδιά. Δισκοθήκη «ΖΩΗ», Αθήνα 1980.
· Παιδικές φωνές. 15 τραγούδια για παιδιά. Δισκοθήκη «ΖΩΗ», Αθήνα 1980.
· Πάντα μπροστά. 12 τραγούδια για νέους. Δισκοθήκη «ΖΩΗ», Αθήνα 1981.
· Παιδικά φτερουγίσματα. 18 τραγούδια για παιδιά. Ίδρυμα Παπασταύρου Πσπαγαθαγγέλου. Λευκωσία 1989
· Εθνικά σαλπίσματα. 14 εθνικά τραγούδια. Ίδρυμα Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου, Λευκωσία 1992.
Πηγή: www.pigizois.net