"Στρατός γαλαζοκίτρινος δόξα τιμή προγόνων
πατρίδας χρώματα ιερά μπροστάρης των αγώνων
εμπρός παιδιά του Α.Π.Ο.Ε.Λ. των ακριτών εγγόνια
χορός της δόξας να στηθεί σε μαρμαρένια αλώνια.
Ψηλά ψηλότερα ο Θρύλος οι Έλληνες μαζί
το Αποελ είναι ιδέα αθάνατο θα ζεί."
"Μια μαγική λέξη, μια υπεροχή ιδεολογία, μια περηφάνια, μια δόξα και εν κατακλείδι μια δεύτερη θρησκεία για εμένα και όσους πίστεψαν στον ΑΠΟΕΛΙΣΜΟ. Οι ψυχές χιλιάδων ανθρώπων είναι σκλαβωμένες, είναι κάτι που συγκλονίζει βαθιά. Έχει σαγηνέψει πλούσιους και φτωχούς, επιστήμονες και εργάτες, μαθητές και κάθε τάξεως ανθρώπους. Ο ΑΠΟΕΛ είναι ΑΠΟΕΛ. Άλλη ερμηνεία δεν υπάρχει. Είναι μια λέξη που δεν αναλύεται, είναι φαινόμενο που γεννήθηκε πριν από 60 χρόνια στην Λευκωσία.”
Info: Κύριο πρόσωπο στην ιστορία του Α.Π.Ο.Ε.Λ., αποτέλεσε ο Έλληνας από της Αλεξάνδρεια έμπορος ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΟΥΛΙΑΣ (1896-1958), ο οποίος κατέφθασε το 1922 στην Κύπρο, με σκοπό να αναλάβει τη διεύθυνση της επιχείρησης του θείου του «Καπνοβιομηχανία Διανέλλου και Bεργόπουλου», αντικαθιστώντας τον αποβιώσαντα τον συνεργάτη τους Βεργόπουλο. O Πούλιας, οικονομικός και κοινωνικός παράγων με εμπλοκή και διασυνδέσεις στην πολιτική έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη προς τον αθλητισμό, έτσι, αμά τη αφίξει του στην Λευκωσία, αναμείχθηκε έντονα στα εσωτερικά των ποδοσφαιρικών Σωματείων και ειδικά του "Πανεργατικού" και του "Τραστ". Η αίτηση του όμως για εγγραφεί ως μέλος του Τραστ δεν έγινε δεκτή, ενώ ούτε η πρόταση του για επιλογή των μελών του σωματείου με κριτήριο την καταγωγή τους, δεν βρήκε γόνιμο έδαφος. Στο Τράστ μετείχαν τότε εκτός από Έλληνες, Αρμένιοι, Λατίνοι και Μαρωνίτες, και ο Πούλιας ο οποίος έθεσε εξαρχής κριτήριο καταγωγής των μελών του σωματείου προκάλεσε αντιπάθειες και διαφωνίες. Σύμφωνα όμως με άλλες πηγές, η διαμάχη στους κόλπους του Τραστ δημιουργήθηκε λόγω παρεξηγήσεων με αφορμή της Δημοτικές εκλογές που διενεργήθηκαν το 1926, καθώς η ανάμιξης του Πουλία στην πολιτική σκηνή υπήρξε ιδαίτερα έντονη και λίγους μήνες πριν την αποχώρηση και την ίδρυση τον ΠΟΕΛ εξελέγη Αντιδήμαρχος Λευκωσίας και εκπρόσωπος του Προοδευτικού Κόμματος. Όπως και να έχει, ο Πούλιας, αγαπούσε το ποδόσφαιρο και παρακολουθούσε αγώνες που διοργανώνονταν ανάμεσα σε συνοικιακές ομάδες κοντά στον Προμαχώνα και μια εξ αυτών ήταν κι ο "Aετός". Στον Aετό -αγωνίζονταν οι αδελφοί Συμεωνίδη, Διομήδης και Xρίστος, με τον πρώτο να αποτελεί το μεγάλο αστέρι της ομάδας. O Πούλιας "μαγεμένος" από το ταλέντο του Διομήδη ζήτησε να τον γνωρίσει και η γνωριμία αυτή γρήγορα οδήγησε σε μιά βαθιά και ειλικρινή φιλία. O Διομήδης Συμεωνίδης ήταν ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε τη δημιουργία ενός νέου ποδοσφαιρικού Σωματείου στη Λευκωσία και σταδιακά, εγκολπώθηκε κι ο Πούλιας την ιδέα αυτή, με αποτέλεσμα να δρομολογηθούν οι εξελίξεις ώστε να πραγματοποιηθεί μία ευρεία σύσκεψη στη Λευκωσία. Στις 8 Νοεμβρίου 1926 ανήμερα της εορτής της Σύναξις των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, στο ζαχαροπλαστείο Χατζηϊωάννου της οδού Λήδρας (εκεί που σήμερα στεγάζεται το κατάστημα Μαύρος) γεννήθηκε ο Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας. ΄Τίποτα δεν ήταν τυχαίο ούτε το όνομα ούτε τα χρώματα, το Ε στην ομάδα και το μπλέ συμβόλιζε την Ελλάδα και το κίτρινο την Ορθοδοξία. Τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας και της δράσης του, το σωματείο στεγαζόταν στη Λέσχη Aθήναιον, ενώ υπό την σοφή προεδρία του Πουλία, το ΠΟΕΛ αγκαλιάστηκε από όλα τα κοινωνικά στρώματα του λαού, ενώ το Τραστ συνέχισε να συγκεντρώνει και να εκπροσωπεί μεγάλο μέρος της κοινωνικής ελίτ. Η μετονομασία του σε Α.Π.Ο.Ε.Λ έγινε δύο χρόνια αργότερα μετά από ομόφωνη απόφαση της Γ.Σ., ανάβοντας συνάμα και το πράσινο φως για την δημιουργία και άλλων τμημάτων, εκτός του ποδοσφαιρικού. Ο ΑΠOΕΛ απέκτησε τμήμα στίβου, υδατοσφαίρισης και επιτραπέζιας αντισφαίρισης, ράγκμπι, πυγμαχίας, ποδηλασίας και χόκεϊ, ενώ διατηρούσε και εκδρομικό τμήμα. Επίσης ο σύλλογος κυκλοφόρησε αθλητική εφημερίδα, την Αθλητική Ηχώ, από τις πρώτες αθλητικές κυπριακές εφημερίδες στον τόπο. Επί προεδρίας Πούλια η ομάδα απέκτησε τεράστια φήμη και τίτλους ενώ ο ίδιος ο Πούλιας υπήρξε φίλος και προστάτης των νέων καλλιτεχνών. Ακόμη υπήρξε Αντιδήμαρχος Λευκωσίας (1926-1929) και Γενικός Γραμματέας του Κυπριακού Εθνικού Κόμματος, Πρόεδρος και ισόβιο μέλος του ΓΣΠ και πρόεδρος από το 1934 μέχρι το θάνατό. Ο Πούλιας πέθανε στις 21 Μαϊου 1958 στη Ζυρίχη από ανακοπή καρδίας.
Τέλος πέραν των τίτλων άλλα δύο σημαντικότατα γεγονότα καθόρισαν αρνητικά και θετικά την σύγχρονη ιστορία του ΑΠΟΕΛ: πρώτον, η δημιουργία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Φιλάθλων ΑΠΟΕΛ, (του πρώτου συνδέσμου οργανωμένων φιλάθλων στην Κύπρο, το 1979), και δεύτερον, η σύσταση της Εταιρείας ΑΠΟΕΛ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ (ΔΗΜΟΣΙΑ) ΛΤΔ το 1997, η οποία ανέλαβε την διαχείριση του ποδοσφαιρικού τμήματος. Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω ενεργειών, είναι οι συνεχείς διακρίσεις και οι τίτλοι σε τοπικό επίπεδο, οι τέσσερεις συμμετοχές-προκρίσεις στ΄ αστέρια την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωσης του Champions League, με μία παρουσία στους 8 του θεσμού και άλλες τρεις συμμετοχές στους ομίλους του Europa League με μία παρουσία στους 16 του θεσμού. Εντούτοις δεν λείπουν και οι διοικητικές έριδες και αντιπαραθέσεις των νυν και πρώην μεγαλομετόχων της εταιρείας. Αν και είναι μεγάλη και παραδεκτή από όλους η συνεισφορά των οργανωμένων στις επιτυχίες, πολλές φορές με τις απερίσκεπτες ενέργειες τους, έχουν πληγώσει την ομάδα τόσον οικονομικό κόστος όσο και στο prestige του συλλόγου.
https://www.youtube.com/watch?v=2bJRa-y9yx0
Το πορτοκαλί χρώμα που φορούν οι οργανωμένοι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ υιοθετήθηκε το 1992 και συγκεκριμένα μετά από ένα εκτός έδρας παιχνίδι με την ΑΕΚ Αθηνών. Οι οπαδοί της ΑΕΚ φορούσαν σακκάκια double-face δηλ. μαύρο απ' έξω και κίτρη μέσα φόδρα. Η ιδέα άρεσε στους Αποελίστες και στο επόμενο παιχνίδι πρωταθλήματος με την ΑΕΛ Λεμεσού και ενώ ξεκίνησε ο αγώνας οι οπαδοί γυρίζουν τα σακάκια τους στο πορτοκαλί και ξεκινούν να κατευθύνονται απέναντι από τα δημοσιογραφικά θεωρία, δηλαδή κάτω από το ρολόι του Μακαρίου Σταδίου εκεί που κάθονταν οι οπαδοί της φιλοξενούμενης ομάδας. Οι Αελίστες φεύγουν έντρομοι και εκεί πλέον θα εγκατασταθεί ο σκληρός πυρήνας των οπαδών.
Ύμνος του ΑΠΟΕΛ
https://www.youtube.com/watch?v=2dDZhOxbXfQ
Στίχοι: Σπύρος Κέττηρος
Μουσική: Γιώργος Καλλής
Για μας ο Θρύλος, είναι λατρεία είναι μια τρέλα, είναι μια θρησκεία,
γι' αυτό πριν χρόνια στην Λευκωσία αποφασίσαμε να γράψουμε ιστορία,
οργανωθήκαμ΄ όλοι μαζί, φορέσαμε όλοι μπουφάν πορτοκαλί,
και απο τότε όλοι χαζοί μας είπαν χούλιγκαν μας είπανε ναζί
όλοι ζηλεύουν και μας μιμούνται μα εμείς το ξέρουμε πως όλοι μας φοβούνται
γι αυτό και εμείς όπου κι αν πάμε τους κάνουμε όλους να παραμιλάνε
γι' αυτό πριν χρόνια στην Λευκωσία αποφασίσαμε να γράψουμε ιστορία,
οργανωθήκαμ΄ όλοι μαζί, φορέσαμε όλοι μπουφάν πορτοκαλί,
και απο τότε όλοι χαζοί μας είπαν χούλιγκαν μας είπανε ναζί
όλοι ζηλεύουν και μας μιμούνται μα εμείς το ξέρουμε πως όλοι μας φοβούνται
γι αυτό και εμείς όπου κι αν πάμε τους κάνουμε όλους να παραμιλάνε
Ξεφάντωμα συνδέσμων ΑΠΟΕΛ εξωτερικού (Κι αν έχω χρόνια να σε δώ)
https://www.youtube.com/watch?v=X09K9TU0Ra4
Ένα τραγουδάκι γραμμένο από ένα αδερφό ξενιτεμένο της Αγγλίας.
Μου είχαν πει να μορφωθώ να γίνω άνθρωπος σωστός
και έτσι έφυγα μια μέρα για Αγγλία και έτσι άλλαξα ζωή όμως γυρνώντας το πρωί
παραμιλούσα το όνομά σου με μανία.
Και αν έχω φύγει και αν έχω χρόνια να σε δώ, μονάχα εσένα έχω ακόμα στο
μυαλό στην ξενιτιά σ΄ όλης της πόλης τα στενά για σένα μόνο τα βάψαμε
πορτοκαλιά.
Θρύλε ολέο Θρύλε ολέ ολέ ολέ, όλη Αγγλία βαμένη κίτρινο και μπλε.
Και περπατώ στην ξενιτιά και ας είναι πέτρα η καρδιά,
που έχω χρόνια τώρα μίλια μακρυά σου,
το ξέρω πως περνά ο καιρός και θα γυρίσω δυνατός
να τραγουδάω μ' όλα τ' άλλα τα παιδιά σου...
Σπουδαίες Μορφές του ΑΠΟΕΛ
Παλιές δόξες της ομάδας: Διομήδης Συμεωνίδης (1926-1929, 1934-1935), Ανδρέας Στυλιανού (1963–1978), Νίκος και Κούλης Παντζιαράς (1972–1987), Γιάννος Ιωάννου (1981–2000), Άντρος Σωτηρίου (1986–1998, 2001), Ian Moores (1983–1988), Terry McDermott (1985-1987), Siniša Gogić (1989–1993, 2000–2002), Svetozar Šapurić (1989–1993, 1995–1996), József Kiprich (1995-1997), Κώστας Φασουλιώτης (1990–2000), Veridiano Marcelo (1998–2000), Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης (1997-2004, 2008-2016), Κώστας Μαλέκκος (2001-2005), Σταύρος Γεωργίου (2002–2007), Νίκος Μαχλάς (20006-2008), Νuno Morais (2007-2019), Διονύσης Χιώτης (2008-2015), Gustavo Manduca (2010-2015), Ιvan Tričkovski (2010–2012), Aílton Almeida (2010–2012), Tomás De Vincenti (2013-2016, 2018-), John Arne Riise (2014-2015), Fernando Cavenaghi (2015-2016), Musa Al-Taamari (2018-)
Παλιοί Προπονητές: József Künsztler (1933–1951), Panos Markovic (1972–1974, 1975,1983–1985), Hristo Bonev (1995–1996), Eugène Gerards (2001–2002), Ιvan Jovanović (2003–2005, 2008–2013), Γιώργος Δώνης (2013-2015), Temuri Ketsbaia (2015), Thomas Christiansen (2016-2017)
Παλιοί Προέδροι: Γεώργιος Πούλιας (1926-1958), Ευθύβουλος Ανθούλης (1959-1967), Μιχαλάκης Ζιβανάρης (1917-1974) Ουράνιος Ιωαννίδης (1996-1999), Φοίβος Ερωτοκρίτου (2008-20013), Πρόδρομος Πετρίδης (2001-20061 2013--)
25 Πρωταθλήματα: 1936, 1937, 1938, 1939, 1940, 1947, 1948, 1949, 1952, 1965, 1973, 1980, 1986, 1990, 1992, 1996, 2002, 2004, 2007, 2009, 2011, 2013, 2014, 2015, 2016
21 Κύπελλα: 1937, 1941, 1947, 1951, 1963, 1968, 1969, 1973, 1976, 1978, 1979, 1984, 1993, 1995, 1996, 1997, 1999, 2006, 2008, 2014, 2015
13 Σούπερ Καπ: 1963, 1984, 1986, 1992, 1993, 1996, 1999, 2002, 2004, 2008, 2009, 2011, 2013
6 Ντάμπλ 1937, 1947, 1973, 1996, 2014, 2015
Εθνική Προσφορά
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιστορία του ΑΠΟΕΛ δεν περιορίζεται μόνο στον αθλητικό τομέα, αλλά επικεντρώνεται και καλύπτει όλους τους εθνικούς αγώνες. Κατά την περίοδο του αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-59) αρκετοί παράγοντες, αθλητές, μέλη και φίλαθλοι του ΑΠΟΕΛ σύρθηκαν στις φυλακές και τα κρατητήρια. Πολλοί από αυτούς μάλιστα εντάχθηκαν στις δυνάμεις της ΕΟΚΑ και με ενθουσιασμό και πατριωτισμό πολέμησαν τους Άγγλους αποικιοκράτες ενώ μερικοί θυσίασαν και αυτή ακόμη τη ζωή τους για την ελευθερία του τόπου μας. Ο πρώτος απαγχονισθείς ήρωας της ΕΟΚΑ ήταν ο Μιχαλάκης Καραολής , αθλητής στίβου του ΑΠΟΕΛ, ενώ ο αγνός φίλαθλος του σωματείου Χαράλαμπος Μούσκος έπεσε μαχόμενος κατά των Άγγλων, σε ενέδρα στη περιοχή Σόλων.
Ο τότε πρόεδρος του ΑΠΟΕΛ, Ευθύβουλος Ανθούλλης και τότε γενικός γραμματέας Τίτος Φάνος συνελήφθηκαν και κλείστηκαν στα κρατητήρια για τη δράση τους στην ΕΟΚΑ. Αισθητή επίσης ήταν η συμμετοχή του ΑΠΟΕΛ και στον διακοινοτικό αγώνα του 1963. Το οίκημα του, που βρισκόταν στην οδό Λεωνίδου, μετατράπηκε σε πραγματικό οπλοστάσιο και ορμητήριο του αγώνα. Πολλά μέλη του ΑΠΟΕΛ έδωσαν τη ζωή τους στην πρώτη γραμμή κατά των Τούρκων. Έτσι ένας άλλος κατάλογος ηρώων προστέθηκε στο ηρώο του ΑΠΟΕΛ: Αντώνης Ιωάννου, Λεύκος Αναστασιάδης, Φίλιππος Χατζηγεωργίου, Γιαννάκης Αεροπόρος, Ευάγγελος Πάυλου, Κωστάκης Πατσαλίδης είναι μερικά από τα ονόματα των μελών του ΑΠΟΕΛ που θυσίασαν τη ζωή τους αγωνιζόμενοι κατά των Τούρκων.
Από την άλλη, τραγικές στιγμές έμελλε να ζήσει ο τόπος μας με τη θηριωδία της βάρβαρης τουρκικής εισβολής το 1974, είχαν σαν αποτέλεσμα η αθλητική οικογένεια του ΑΠΟΕΛ να στερηθεί και άλλα από τα μέλη της.
Τρία από τα εκλεκτότερα μέλη του ΑΠΟΕΛ έχουν συνδέσει το όνομα τους με την προσφορά του ΑΠΟΕΛ στον αγώνα κατά των Τούρκων εισβολέων. Ο υποστράτηγος Τάσος Μάρκου , μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΑΠΟΕΛ και έφορος ποδοσφαίρου, υπερασπίστηκε σαν λιοντάρι την πατρική γη στη μάχη της Μιας Μηλίας και από τις 14 Αυγούστου 1974 είναι αγνοούμενος. Ο καλαθοσφαιριστής Γιαννάκης Μαύρος (αδελφός του Λάζαρου Μαύρου) έπεσε στο πεδίο της μάχης, ενώ ο πρωταθλητής μας στην επιτραπέζια αντισφαίριση, Μιχαλάκης Ζαμπάς και ανθυπίλαρχος των τεθωρακισμένων, που θεωρείτο αγνοούμενος από το 1974, αναγνωρίσθηκε το 2001 με τη μέθοδο του DNA και κηδεύτηκε με τιμές ήρωα, τον Ιούνιο του 2001.
Αυτή είναι εν συντομία η μεγάλη προσφορά του ΑΠΟΕΛ στο μακροχρόνιο εθνικό αγώνα της πατρίδας μας. Κι αυτό τον αγώνα συνεχίζει ο ΑΠΟΕΛ σήμερα, δίπλα στην πολιτική μας ηγεσία κι αν χρειαστεί τα μέλη και οι φιλάθλοι του να πολεμήσουν πάλι για την ελευθερία του νησίου μας, θα το κάνουν…
http://au-79.net
Οι πρώτοι οργανωμένοι οπαδοί στην Κύπρο
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λόγια του αείμνηστου Νίκου Καρύδη αποτελούν το ευαγγέλιο της ΑΠΟΕΛίστικης ψυχής. Με γνώμονα τη διαφύλαξη των ιδανικών του ΑΠΟΕΛ και με γνώση του σημαντικού ρόλου τον οποίο διαδραματίζει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Φιλάθλων ΑΠΟΕΛ διαγράφει την δική του πορεία μέσα από τα χρόνια.
Η αρχή των Πορτοκαλί…
Το Σεπτέμβρη του 1992 ο ΑΠΟΕΛ κληρώθηκε με την ΑΕΚ Αθηνών για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, με πρώτο παιχνίδι στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Φιλάθλων ΑΠΟΕΛ οργάνωσε ομαδική εκδρομή για να παρακολουθήσει το παιχνίδι. Στο παιχνίδι οι οπαδοί της ΑΕΚ φορούσαν κίτρινα σακάκια και τότε γεννήθηκε η ιδέα στους οργανωτές της κερκίδας να φορέσουν και αυτοί κάτι ανάλογο.
Φτάνοντας στη Λευκωσία και συγκεκριμένα στο παιχνίδι του πρωταθλήματος με την ΑΕΛ, οι οργανωτές της κερκίδας γύρισαν τα σακάκια τους στο πορτοκαλί και ξεκίνησαν να κατευθύνονται απέναντι από τα δημοσιογραφικά θεωρία, δηλαδή κάτω από το ρολόι του Μακαρίου Σταδίου. Εκεί δηλαδή που βρίσκονταν οι οπαδοί της ΑΕΛ οι οποίοι έβλεπαν τους φανατικούς μας οπαδούς να κατευθύνονται κατά πάνω τους και έτσι αναγκαστήκαν να μετακινηθούν σε άλλη κερκίδα. Η μερίδα των οπαδών που καταλάμβαναν τον χώρο κάτω από το ρολόι άρχισε να πληθαίνει και όλο και περισσότεροι άρχισαν να υιοθετούν το πορτοκαλί χρώμα που αποτελούσε πλέον το σήμα κατατεθέν του φανατικού ΆΠΟΕΛιστα. Οι Πορτοκαλί έμειναν εκεί στο ρολόι όπου και έγινε ο τόπος τους.
Εκείνη ήταν η ιστορική πρώτη μέρα των πορτοκαλί που έμελλε να γράψει ιστορία. Το Πορτοκαλί χρώμα μπορεί να επιλέγηκε τυχαία, καθιερώθηκε όμως λόγω της επιμονής των φανατικών μας οπαδών να ξεχωρίζουν από τους οπαδούς άλλων ομάδων. Σχολιαστήκαν και καταπολεμηθήκαν έντονα οι Πορτοκαλί από την πρώτη μέρα ίδρυσης τους, ακόμη και μέχρι σήμερα.
Ο Παν.Συ.Φι ΑΠΟΕΛ, σε αντίθεση με τους οργανωμένους άλλων ομάδων, λειτουργεί σαν μια ξεχωριστή οντότητα και δεν αποτελεί παράρτημα της κάθε διοίκησης η οποιασδήποτε πολιτικής παράταξης. Εκφράζουμε τα ιδανικά της ομάδας και μας ενώνουν πολλά , μα πάνω από όλα το Ε της λέξης ΑΠΟΕΛ. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους Πορτοκαλί στον αγώνα χειροσφαίρισης Κύπρου-Τουρκίας με τεντωμένα και αλύγιστα τα χεριά να τραγουδάνε περήφανοι τον Εθνικό Ύμνο, στέλνοντας σε όλους το μήνυμα πως είμαστε ανυπότακτοι στα σκυλιά. Υπήρχαν παρά πολλές φορές που οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ έδειξαν πως ξέρουν να εκτιμούν, να έχουν σωστή κρίση και άποψη για ότι αφορά την αγαπημένη μας ομάδα και όχι μόνο. Πιο πρόσφατα η παρουσία των πορτοκαλί στην Τραπεζούντα ήταν συγκινητική αφού έδραξαν της ευκαιρίας και πέρασαν το μήνυμα τους μέσα στο γήπεδο της Τραμπζονσπορ.
-Tο 1934 προέκυψε, μεταξύ Tραστ και Aνόρθωσης, έντονη διαφωνία σχετικά με τη διοργάνωση του τέταρτου ανεπίσημου πρωταθλήματος, δεν εξέπληξε κανένα όταν, παράγοντες του σωματείου της Λευκωσίας, μαζί με παράγοντες της AEΛ, επενέβησαν στη διένεξη αυτή και πρότειναν τη σύγκληση ευρείας σύσκεψης, με αντικειμενικό στόχο τη δημιουργία ομοσπονδίας και φυσικά την προκήρυξη παγκύπριου πρωταθλήματος. O AΠOEΛ λοιπόν πρωτοστάτησε σε αυτό το επίπεδο και ήταν στο οίκημά του στη Λευκωσία που, στις 23 Σεπτεμβρίου 1934, αποφασίστηκε η ίδρυση της Kυπριακής Oμοσπονδίας Ποδοσφαίρου (KOΠ).
ΑπάντησηΔιαγραφή-Tο 1948 αποτέλεσε χρονιά - σταθμός για το κυπριακό ποδόσφαιρο, αφού, τα μίση και τα πάθη της εποχής οδήγησαν στο σχίσμα, όχι μόνο του κυπριακού ποδοσφαίρου αλλά γενικά του κυπριακού αθλητισμού. Kαι δυστυχώς, τα γεγονότα του 1948 δεν άφησαν ανεπηρέαστη την ιστορία του AΠOEΛ. Σε μια εποχή λοιπόν όπου στην Eλλάδα καλλιεργείτο κλίμα φανατισμού μεταξύ δεξιών και αριστερών κι όπου ο συμμωριτοπόλεμος χώριζε τη χώρα σε δύο, το "μικρόβιο" βρήκε τρόπο να μπει και στις φλέβες του AΠOEΛ και να τον δηλητηριάσει.
Στη Λευκωσία, οι πολιτικές διαφορές μεταξύ παραγόντων και αθλητών του AΠOEΛ έμοιαζαν με φωτιά που σιγόβραζε. Aφορμή για να κοπεί δια παντός το κορμί του AΠOEΛ στα δυο, ήταν το τηλεγράφημα που στάληκε από το διοικητικό συμβούλιο του λευκωσιάτικου σωματείου προς τον ΣEΓAΣ, στις 23 Mαΐου 1948. Στο εν λόγω τηλεγράφημα, ο AΠOEΛ απηύθυνε, με την ευκαιρία των πανελληνίων αγώνων στίβου, "εγκάρδιο αδελφικό χαιρετισμό σε ολόκληρη την ελληνική αθλούμενη νεολαία" κι ευχόταν, "όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία". Oι αριστεροί παράγοντες και αθλητές του AΠOEΛ θεώρησαν το χαρακτηρισμό "εθνοκτόνος ανταρσία", πρόκληση και κομματική τοποθέτηση του σωματείου τους και διαχώρησαν τη θέση τους.
Aπό εκεί και πέρα, ανέλαβε... δράση ο Tύπος, ο οποίος, με συνεχή ρεπορτάζ και σχόλιά του, άναβε ουσιαστικά το φυτίλι που πυροδότησε στη συνέχεια την έκρηξη. Aκολούθησε η επ' αόριστον τιμωρία πέντε αθλητών του AΠOEΛ (Λυμπουρής, Tσιαλής, Γωγάκης, X'Bασιλείου και Xριστοδούλου) και η ιστορία έγραψε πλέον ότι, μια ομάδα ατόμων που αποσκίρτησαν από τον AΠOEΛ ίδρυσαν, στις 4 Iουνίου 1948, νέο σωματείο στην πρωτεύουσα, με την ονομασία "Aθλητικός Σύλλογος Oμόνοια Λευκωσίας" .
ΑΠΟΕΛ Ποδόσφαιρο ΛΤΔ - Ιστορικό
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ιστορικό για το πώς δημιουργήθηκε η εταιρεία ΑΠΟΕΛ Ποδόσφαιρο έχει τις ρίζες του πολύ πριν από το 1997 αφού τα οικονομικά και όχι μόνο προβλήματα χρονολογούνταν. Αξίζει όμως το κόπο να θυμηθούμε πως φτάσαμε στην ίδρυση της εταιρείας. Πράγματι η δεκαετία του 90 ήταν μια δεκαετία που με μπροστάρη τον πρόεδρο της Ανόρθωσης, Κίκη Κωνσταντίνου, οι ομάδες άρχισαν να δίνουν τρελά λεφτά τόσους για ξένους όσο και για Κύπριους παίκτες. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των ομάδων και η πίεση για να εκπληρώσει η κάθε ομάδα τους στόχους της οδήγησε σε υπερβάσεις που ακόμα κοστίζουν σχεδόν σε όλες τις ομάδες.
Η αρχή της δεκαετίας
Για το ΑΠΟΕΛ τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 90 κύλησαν ομαλά τόσο αγωνιστικά όσο και οικονομικά, αφού επί προεδρίας Παπαέλληνα (1988-90) και Φωτιάδη (1990-92) η ομάδα κατέκτησε δύο πρωταθλήματα. Η αγωνιστική πορεία της ομάδας ήταν και είναι πάντα άμεσα συνδεδεμένη με το οικονομικό έτσι η καλή πορεία έφερνε συγχρόνως και το απαραίτητο χρήμα.
Η ανάληψη της προεδρίας από τον Μιχαλάκη Ιωαννίδη το 1992 στιγματίστηκε από την απόφαση του να στηρίξει αρχικά τις επιλογές του προπονητή της ομάδας Γιάτσεκ Γκμοχ και να αποδεσμεύσει του δύο ξένους της ομάδας Γκόκιτς και Σάμπουριτς. Μια επιλογή που αποδείχτηκε λανθασμένη όπως και πολλές άλλες αποφάσεις του Μιχαλάκη Ιωαννίδη ο οποίος όμως ήταν από τους λίγους που έμαθαν να βάζουν γερά το χέρι στη τσέπη και να πληρώνουν τα λάθη τους. Μετά όμως από δύο χρόνια έντονης αμφισβήτησης αναγκάζεται να παραιτηθεί και στην προεδρία τον διαδέχεται ο Χρίστος Τριανταφυλλίδης.
Τον Μιχαλάκη Ιωαννίδη διαδέχθηκε το 1994, ο Χρίστος Τριανταφυλίδης ο οποίος πλαισιωμένος από δυνατούς οικονομικά συνεργάτες (Συμεωνίδης, Πετρίδης, κ.α) κατάφερε να δώσει στην ομάδα την χαμένη της αίγλη. Η αρχή έγινε με το κύπελλο το 1995 και η συνέχεια με την χρονιά 1995-96. Το ΑΠΟΕΛ νταμπλούχο σε ποδόσφαιρο και καλαθόσφαιρα. Παράλληλα όμως το κόστος της επιτυχίας αυτής είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργεία της πιο μεγάλης μαύρης τρύπας του σωματείου στα οικονομικά. Το χρεός σε μια διετία από 750 χιλιαδες εκτοξεύτηκε στο 1.5 εκατομμύριο και οι δικαστικοί επιδότες πηγαινοέρχονταν σαν ταξί. Ο Τριανταφυλλίδης και οι συνεργάτες του δέχτηκαν δριμία κριτική για όλα αυτά από τους υπόλοιπους μεγαλοπαράγοντες με το τέλος της χρονιάς και η παραίτηση τους ήρθε σαν φυσιολογική εξέλιξη. Ακολούθησε ακόμα ένα καυτό καλόκαιρι και το γνωστό διοικητικό αδιέξοδο και με τον Ουράνιο Ιωαννίδη να έρχεται την τελευταία στιγμή και να αναλαμβάνει τις τύχες του σωματείου. Κατάφερε να μειώσει κάπως το τεράστιο χρέος και με την βοήθεια εξωδιοικητικών να φέρει στην ομάδα ενα κύπελο (ΑΠΟΕΛ -Ομόνοια 2-0).
Η ίδρυση της εταιρείας
Το χρέος όμως και οι υποχρεώσεις της ομάδας δεν είχαν τελιωμό. Χρειαζόταν μια ριζική λύση η οποία ήρθε από τον Μιχαλάκη Ιωαννίδη. Αφού δεν μπορούσε να διαλυθεί το ιστορικότερο σωματείο της Κύπρου αποφασίστηκε όπως το ποδοσφαιρικό τμήμα μετατραπεί σε εταιρεία. Η λογική ήταν πως τα κεφαλαία που θα αντλούνταν από την διάθεση των μετοχών θα επέτρεπαν στη διοίκηση να ξεκινήσει με λευκό μητρώο και να εργαστεί έχοντας στη διάθεση της αρκετό ρευστό. Η δημιουργεία της εταιρείας έγινε επίσης και σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ενωθούν οι διάφορες παρατάξεις που κατά καιρούς διοικούσαν το ΑΠΟΕΛ και οι μεταξύ τους προστριβές δημιουργούσαν τεράστια προβλήματα.
Η επιστροφή του Ιωαννίδη (Mάιος 1997 - Mάιος 1998)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καρέκλα της προεδρίας του ΑΠΟΕΛ έχει κάτι μαγικό. Δεν εξηγείται αλλιώς όλο αυτό το παρασκήνιο κάθε φορά που έχουμε εκλογές. Το ίδιο συνέβηκε και για τη θέση του πρώτου προέδρου της νεοσύστατης εταιρείας. Παραπονούμενος αυτή τη φορά ήταν ο Χρίστος Τριανταφυλλίδης που αρνήθηκε καν να αγοράσει μετοχές της εταιρείας αφού δεν το δόθηκε η προεδρική καρέκλα. Νέος πρόεδρος και πάλι ο Μιχαλάκης Ιωαννίδης που δυστυχώς ξεκίνησε από εκεί που έμεινε. Σωρεία λανθασμένων αποφάσεων, κακοδιαχείριση σε όλα τα επίπεδα με αποτέλεσμα από την πρώτη κίολας χρονία το αρχικό κεφάλαιο των 600 χιλιάδων λιρών να κάνει φτερά.
Η εξαγγελίες για επαγγελματισμό και σωστή διάρθωση της εταιρείας έμειναν στα prospectus και το ΑΠΟΕΛ πάτωσε για τα καλά. Μετά από ένα χρόνο παρουσίας ο Ιωαννίδης παραιτείται και κάνει λόγω για την γνωστή λάσπη και βρωμιά που υπάρχει στο ΑΠΟΕΛ.
Και πάλι Κρις (Mάιος 1998 - Nοέμβριος 2000)
Μεσολάβησε ακόμα ένα καυτό καλοκαίρι και το διοικητικό αδιέξοδο αποφεύχθηκε με τον Χρίστο Τριανταφυλίδη να αναλαμβάνει αυτή τη φορά την τύχη της εταιρείας. Η κακοδιαχείριση στον οικονομικό τομέα συνέχιστηκε, ενώ οι επιλογές και χειρισμοί στο αγωνιστικό τομέα (προγραμματισμός, προπονητές, παίκτες) ήταν εγκληματικοί. Ο κόσμος μετά το νταμπλ του 96 αρκέστηκε στις κατακτήσεις δύο κυπέλλων (1997 και 1999) αλλά το γυαλί δεν άργησε να ραγίσει.
Ως μονάδικη σανίδα σωτηρίας το συμβούλιο έβλεπε την άυξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, πράγμα που έγινε, όπως και το ξεζούμισμα του άπλου οπαδού. Ο μέσος ΑΠΟΕΛιστας χάθηκε από τα γήπεδα ενώ οι δήθεν απειλές του Τριανταφυλλίδη για παραίτηση αν ο κόσμος δεν επέστρεφε στα γήπεδα δεν συγκηνούσαν κανένα.
Το γυαλί ράγισε το Νοέμβριο του 2000 με αφορμή την απόλυση του προπονητή της ομάδας Τόζα Σάμπουριτς. Με μπροστάρηδες τους οργανωμένους οπαδούς, ο κόσμος ξεσηκώθηκε και απαίτησε την παραίτηση του Χρίστου Τριανταφυλλίδη και των συνεργατών του. Μετά από δύο μήνες έντονων αντιπαραθέσεων ο Κρις παραιτείται και τα προβλήματα που αφήνει δείχνουν άλυτα. Παίκτες απλήρωτοι, οφειλές στους πάντες και τα πάντα, ενώ τα σοβαρά εισοδήματα της εταιρείας προδεσμευμένα σε διάφορους πιστωτές.
Ο ρομαντικός Παπ (Nοέμβριος 2000 - Iούνιος 2001)
Νέος πρόεδρος της εταιρείας ο Χάρης Παπαναστασίου, που αποτελούσε μέλος της απερχόμενης διοίκησης Τριανταφυλλίδη. Πλαισιωμένος από ένα συμβούλιο νεαρών αλλά άπειρων ατόμων προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν τον απλό ΑΠΟΕΛιστα και σε ένα βαθμό το κατάφεραν. Οι παίκτες έπαιζαν για ένα ολόκληρο πρωτάθλημα για τους ευατούς τους και τον κόσμο αφού δεν υπήρχαν λεφτά όσες προσπάθειες και αν γίνονταν απο πλευράς διοίκησης.
Μοναδική ελπίδα για ακόμα μια φορά ήταν ο θεσμός του κυπέλου έτσι ώστε να βρεθούν χρήματα να πληρωθούν οι παίκτες και να μπορέσει η διοίκηση Παπαναστασίου να συνεχίσει. Ο άδοξος αποκλεισμός στα ημιτελικά από την Σαλαμίνα έφερε την πλήρη κατάρευση της ομάδας τόσο αγωνιστικά όσο και οικονομικά.
Ακολουθεί ένας μαραθώνιος διοικητικών διαβουλεύσεων σε μια προσπάθεια να μπορέσει το ΑΠΟΕΛ να ξεφύγει από το τρομερό αδιέξοδο στο οποίο οδηγήθηκε. Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των μεγαλοπαραγόντων δίνουν και παίρνουν ενώ ο Παπαναστασίου θέλει να παραμείνει προέδρος και να βάζουν τα λεφτά άλλοι. Μετά από αλεπάλληλες συσκέψεις και 2 λεπτά μετά τη λήξη προθεσμίας για υποβολή υποψηφιοτήτων φτάνουν στα γραφεία της εταιρείας ΑΠΟΕΛ μέσω φαξ οι υποψηφιότητες του συνδυασμού Πρόδρομου Πετρίδη. Ο Πετρίδης, έχοντας δίπλα τους Κυριάκο Ζιβανάρη, Κυριάκο Κυριάκου (Success) και άλλους επίλεκτους συνεργάτες παίρνουν τη μεγάλη απόφαση και σώζουν το ΑΠΟΕΛ από τα χειρότερα.
Πρόδρομος Πετρίδης (Ιούνιος 2001 - Μαϊος 2006)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το καλημέρα βάζουν πολύ βαθιά το χέρι στη τσέπη και φέρνουν στην ομάδα τους παικταράδες που έπρεπε για να ορθοποδήσουμε. Παράλληλα εξοφλούνται σε χρόνο ρεκόρ παλιές αμαρτίες με σημαντικότερες τις οφειλές προς τους παίκτες μας. Για πρώτη φορά φαίνεται να υπάρχει ο απαιτούμενος επαγγελματισμός στο διοικητικό τομέα που ξεκινούσε από την ευσυνειδησία των μελών του δ.σ και μεταφερόταν στο προσωπικό της εταιρείας. Ο κόσμος βλέποντας τη προσπάθεια που γίνεται αγκαλιάζει την ομάδα και επιστρέφει μαζικά στα γήπεδα. Δημιουργείται μια τεράστια δυναμική και θέληση από όλους έτσι η κατάκτηση του πρωταθλήματος τον Μαϊο του 2002 μοιάζει με το πιο απίστευτο comeback που μόνο το ΑΠΟΕΛ μπορούσε να πετύχει.
Η σεζόν 2002-03 αρχίζει εντυπωσιακά σε Ευρώπη με το ΑΠΟΕΛ να κάνει ρεκόρ (10) αγώνων και την ΑΕΚ να του στερεί το όνειρο των Ομίλων. Η φυγή του Γκέραντ λίγο πριν τα Χριστούγεννα που σε συνδυασμό με αρκετά αγωνιστικά προβλήματα φέρνει την απώλεια του πρωταθλήματος με τη διοίκηση να ψάχνει να βρει το λάθος. Ο στόχος της διοίκησης για δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα παίρνει και πάλι αναβολή. Συνολικά 8 μεταγραφές κάνει η διοίκηση ενόψει της σεζόν 2003-04 σε μια προσπάθεια να στελεχώσει την ομάδα με τον ιδανικότερο. Και πάλι έχουμε αλλαγή τεχνικής ηγεσίας αφού ο Γιοβάνοβιτς παίρνει τη σκυτάλη από τον Ούχριν με τη διοίκηση να δικαιώνεται για την απόφαση της αυτή. Έστω και δύσκολα το ΑΠΟΕΛ παραμένει σε απόσταση αναπνοής από την Ομόνοια και εκμεταλλευόμενο τις απώλειες των κινέζων επιστρέφει με εντυπωσιακό τρόπο ξανά στην κορυφή.
Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για τον Πρόδρομο Πετρίδη μετά από πέντε χρόνια θητείας στην καυτή προεδρική καρέκλα. Στο διάστημα είχε οδηγήσει την ομάδα με το δικό του ξεχωριστό τρόπο στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων, ενός κυπέλλου και καταγράφοντας ρεκόρ παρουσίας της ομάδας μας στην Ευρώπη. Μεγαλύτερο όμως επίτευγμα του Πετρίδη ήταν η ισχυροποίηση του ΑΠΟΕΛ και στους αγωνιστικούς χώρους και στην κερκίδα και στη συνείδηση του κάθε φίλαθλου.
Η αποχώρηση του ήταν μεν οικειοθελής αλλά αυτής προηγήθηκε έντονο παρασκήνιο αφού συγκεκριμένα μέλη του συμβουλίου έθεσαν θέμα δικής τους αποχώρησης σε περίπτωση που παρέμενε στην προεδρία ο Πετρίδης. Προκειμένου να διαφυλαχθεί η ενότητα και βλέποντας πως η φθορά του χρόνου τον επηρέασε, ο Πρόδρομος Πετρίδης αποχώρησε, παραχωρώντας τη θέση του στο στενό του συνεργάτη και φίλο Κυριάκο Ζιβανάρη. Κυριότερο σημείο αντιπαράθεσης ήταν ο συγκεντρωτισμός στη λήψη αποφάσεων και η διαχείριση των οικονομικών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυριάκος Ζιβανάρης (Ιούνιος 2006 – Οκτώβριος 2008)
Μετά από μια μεταβατική περίοδο ενός μηνός κατά την οποία το προσωρινό διοικητικό συμβούλιο ηγούμενο από τον Κυριάκο Ζιβανάρη πραγματοποίησε τον προγραμματισμό για τη χρονιά, 2006-07, στις 29/06/06 αναλαμβάνει και επίσημα την προεδρία. Το διοικητικό συμβούλιο αποτελείται ουσιαστικά από τα μέλη του προηγούμενο με κάποιες προσθήκες νέων ατόμων.
Η πρώτη σημαντική και κάπως αμφιλεγόμενη απόφαση της διοίκησης ήταν η πρόσληψη του Μαρίνου Ουζουνίδη στο πόστο του προπονητή. Η απόφαση ξάφνιασε πολλούς και συζητήθηκε έντονα εντός και εκτός διοικητικού συμβουλίου λόγω της απειρίας του πρώην παίκτη του ΑΠΟΕΛ. Με την οικονομική βοήθεια του Γιώργου Απέγητου το ΑΠΟΕΛ πραγματοποιεί τις πιο εντυπωσιακές και ουσιαστικές μεταγραφές που το καθιστούν φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Οι προβλέψεις επιβεβαιώνονται και η ομάδα μας αποκτά μετά από τρία χρόνια το πρωτάθλημα, τερματίζοντας πρώτη και με εφτά βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη Ομόνοια.
Ο Απέγητος ρίχνει απίστευτο για τα κυπριακά δεδομένα χρήμα και θεωρείται το άτομο πίσω από τις μεταγραφές των Πίντο, Καψή, Κόντη, Μαχλά και Γκόμεζ. Οι διάφορες προστριβές σε διοικητικό επίπεδο αλλά και παικτών με Ουζουνόδη μένουν κάτω από το χαλί λόγω της πορείας της ομάδας.
Η χρονιά 2007-08 ξεκινά με τη χειρότερο τρόπο αφού έρχεται ο αποκλεισμός σοκ από την Μπάτε Μπόρισοφ γεγονός που φέρνει πολύ νωρίς σειρά προβλημάτων στην επιφάνεια. Οι σχέσεις Ζιβανάρη – Απέγητου κλονίζονται αφού στη μέση μπαίνουν και προσωπικές οικονομικές υποθέσεις των δυο και ο τελευταίος οδηγείται σε αποπομπή-παραίτηση. Διοίκηση και Ουζουνίδης πραγματοποιούν έναν επιπόλαιο προγραμματισμό και το χειρότερο ξεκίνημα της τελευταίας δεκαετίας είναι γεγονός. H στήριξη στον Ουζουνίδη έχει ημερομηνία λήξης και η αποπομπή του έγινε με την έναρξη του δευτέρου γύρου όταν το ΑΠΟΕΛ βρέθηκε στο -9 από την κορυφή.
Οι σχέσεις οργανωμένων με Ζιβανάρη οδηγήθηκαν στα άκρα και η έλευση του Γιοβάνοβιτς σε συνδυασμό με την καλή πορεία του δευτέρου γύρου και στο τέλος της κατάκτησης του κυπέλλου αποσόβησαν τον εμφύλιο. Τα προβλήματα όμως βγήκαν εκ νέου στην επιφάνεια λίγους μήνες μετά όταν με την έναρξη της χρονιάς 2008-09 και με αφορμή κάποια στραβά αποτελέσματα η κόντρα οργανωμένων με τον πρόεδρο αναζωπυρώθηκε. Τα περιθώρια για τον πρόεδρο στένεψαν αφού τα μουρμουρητά ήταν μαζικά και έφταναν ακόμα και εντός του ίδιου του συμβουλίου του.
Παρά τη νίκη επί της Ομόνοια ο Κυριάκος Ζιβανάρης παραιτήθηκε στο τέλος Οκτωβρίου.
Φοίβος Ερωτοκρίτου (Οκτώβριος 2008 - )
Ο άγνωστος μέχρι τότε στην μάζα των οπαδών του ΑΠΟΕΛ, Φοίβος Ερωτοκρίτου αναλαμβάνει εν μέσω αγωνιστικών υποχρεώσεων την προεδρία. Ήταν μέλος της διοίκησης Ζιβανάρη και ο μόνος σύμφωνα με τις μεμονωμένες διεργασίες του πρώην προέδρου που ήταν διαθετημένος να αναλάβει την ομάδα. Βέρος αποελίστας και με αξιόλογο οικονομικό υπόβαθρο δήλωσε από την πρώτη στιγμή ότι δεν έχει σύντομη ημερομηνία λήξεως.
Ενάντια σε όλες τις προβλέψεις που ήθελαν την ομόνοια σούπερ φαβορί να κερδίσει το πρωτάθλημα, το ΑΠΟΕΛ κάνει ένα απίστευτο σερί νικών στο δεύτερο γύρο και πανηγυρίζει το 20 ο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Η διοίκηση Ερωτοκρίτου παίρνει τα απαιτούμενα εύσημα αλλά τα σπουδαία έπονται. Ο Γιοβάνοβιτς έχοντας ένα υποφερτό υπό τις περιστάσεις μπάτζετ κάνει με τους παίκτες του θαύμα βάζοντας το ΑΠΟΕΛ στους ομίλους του Τσάμπιονς Λίγκ.
Τα έσοδα της τάξης των 12 εκατομμυρίων ευρώ δίνουν στη διοίκηση των ευρωστία που δεν είχε ποτέ στα ιστορικά του της ομάδας άλλη. Παρόλα αυτά η διστακτικότητα όλων να ενισχύσουν την ομάδα στη μεταγραφική περίοδο Ιανουαρίου φέρνει λίγο πριν το τέλςο των αγωνιστικών υποχρεώσεων την πλήρη κατάρρευση. Το ΑΠΟΕΛ κερδίζει τη δεύτερη θέση την τελευταία αγωνιστική και χάνει στον τελικό κυπέλλου από τον Απόλλωνα.
Ο Ερωτοκρίτου και οι συνεργάτες του δέχονται έντονη κριτική δηλώνουν όμως ότι έμαθαν από τα λάθη τους, τα «βρίσκουν» με μερίδα μεγαλομετόχων και παίρνουν την απαιτούμενη ψήφο εμπιστοσύνης από τη γενική συνέλευση…
http://www.apoel.net/
Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΟΥΛΙΑΣ γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1896 και πέθανε στις 21 Μαϊου 1958 στη Ζυρίχη από ανακοπή καρδίας. Φοίτησε σε ανώτερες σχολές της Αλεξάνδρειας και ακολούθως σπούδασε στο Λονδίνο. Στην Κύπρο εγκαταστάθηκε το 1922 και ανέλαβε τη θέση του διευθυντή της καπνοβιομηχανίας Διανέλλου και Βεργόπουλου. Το 1925-26 εξελέγη μέλος του δημοτικού συμβουλίου Λευκωσίας. Μεταξύ 1926 και 1929 υπηρέτησε ως αντιδήμαρχος Λευκωσίας. Στο ίδιο αξίωμα υπηρέτησε και κατά διαστήματα 1938-1940, 1940-1946, 1949-1953 και 1953-1958. Ο Γεώργιος Πούλιας υπήρξε μέλος της Σχολικής Επιτροπής Λευκωσίας από το 1942. Ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τον αθλητισμό και εργάστηκε για την προώθηση του στην Κύπρο. Ο Γεώργιος Πούλιας είχε ενεργό ανάμειξη και στα πολιτικά πράγματα της Κύπρου, υποστηρίζοντας τον ενωτικό αγώνα της εθνάρχουσας εκκλησίας. Ήταν μεταξύ άλλων, ανάμεσα στους ηγετικούς παράγοντες που είχαν εργαστεί για την επιτυχία του παγκυπρίου ενωτικού δημοψηφίσματος του 1950.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Διομήδης Συμεωνίδης (Λευκωσία 1908 - 24 Απριλίου 1981 ), ήταν Κύπριος αθλητής του στίβου και ποδοσφαιριστής, διεθνής με την Εθνική Ελλάδος. Αποτέλεσε έναν από τους πρωτοπόρους τους αθλήματος στην Κύπρο και ήταν ιδρυτής του ΑΠΟΕΛ. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην Αγγλική σχολή Νιούχαμ και στο Παγκύπριο γυμνάσιο όπου φοιτούσε και ταυτόχρονα έκανε στίβο, αντισφαίριση, κρίκετ και χόκεϊ επί χόρτου[1]. Το 1923 έπαιξε για τον Ποδοσφαιρικό Όμιλο Παγκύπρια και έπειτα στον Πανεργατικό και από το 1924 έως το 1926 αγωνιζόταν στο Τραστ. Το 1926 γνωρίστηκε με τον Γιώργο Πούλια σε έναν αγώνα με τον ανεξάρτητο Αετό Λευκωσίας και τον ακολούθησε στην ίδρυση του ΠΟΕΛ, αποτέλεσε ιδρυτικό του μέλος αλλά και από τους πρώτους ποδοσφαιριστές του συλλόγου. Θεωρείται μαζί με τον Πούλια οι εμπνευστές της δημιουργίας του ΑΠΟΕΛ και ιδρυτές του. Αγωνίστηκε στη θέση του επιθετικού σημειώνοντας πολλά γκολ κινώντας το ενδιαφέρων του Παναθηναϊκού όπου και πήρε μεταγραφή το 1929. Ήταν η πρώτη μεταγραφή κύπριου ποδοσφαιριστή έξω από τα σύνορα της χώρας. Στον Παναθηναϊκό έκανε μεγάλη καριέρα και αγωνίστηκε 5 φορές με την εθνική Ελλάδος. Σε 32 συμμετοχές στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα σημείωσε 9 γκολ[2] ενώ σημείωσε άλλα 13 γκολ για το πρωτάθλημα Αθηνών. Κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας του 1930 και 3 πρωταθλήματα Αθήνας (1929, 1930, 1931). Το 1934 επέστρεψε στο ΑΠΟΕΛ , προπονητής και ποδοσφαιριστής, και το 1935 στο Τραστ κατακτώντας και το μοναδικό του πρωτάθλημα Κύπρου. Σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1936.
Σαν αθλητής του κλασικού αθλητισμού αγωνίστηκε με το ΑΠΟΕΛ και το 1929 στους πανελλήνιους αγώνες της Λεμεσού κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη σκυταλοδρομία. Αγωνιζόταν επίσης στην λιθοβολία, σκυταλοδρομία και την σφαιροβολία όπου διακρίθηκε επανειλημμένα.
Στην εθνική Ελλάδος αγωνίστηκε τη περίοδο 1930-1932 χωρίς να σημειώσει γκολ. Υπήρξε ο πρώτος Κύπριος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε στην εθνική Ελλάδας μετά από την επιμονή του Γιόζεφ Κίνσλερ. Πρώτος του αγώνας ήταν στις 7 Δεκεμβρίου 1930 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού σε αγώνα για το 1ο βαλκανικό κύπελλο με αντίπαλο τη Βουλγαρία και με σκορ 6-1 υπέρ της Ελλάδος. 2η συμμετοχή το 1931 επίσης για το ίδιο βαλκανικό κύπελλο στον αγώνα Γιουγκοσλαβία - Ελλάδα 4-1. 3η συμμετοχή του στο φιλικό παιχνίδι Ελλάδα - Β΄Ουγγαρίας 2-4 το 1931. 4η συμμετοχή του για το 2ο Βαλκανικό κύπελλο το 1932 και στον αγώνα Ρουμανία - Ελλάδα 5-3, και τελευταία συμμετοχή στις 2 Ιουλίου 1932 για το Βαλκανικό κύπελλο Βουλγαρία - Ελλάδα 2-0.