1/11/14

Η ιστορία του Μπόμπι Σάντς (1954-1981)

9 March 1954–5 May 1981
Bobby Sands - The Rhythm of Time
(The poetry of an Irish hero)
Στην κατεχόμενη από τους Βρετανούς Βόρεια Ιρλανδία πεθαίνει στη φυλακή ο Μπόμπι Σαντς, μέλος του IRA, ύστερα από 66 ημέρες απεργίας πείνας. Γεννήθηκε το 1954 στο Βόρειο Μπέλφαστ και μεγάλωσε στις φτωχογειτονιές και στα γκέτο της υπό βρετανική κατοχή πόλης. Ακόμα και η χρήση της ιρλανδικής γλώσσας ήταν απαγορευμένη τότε από τους κατακτητές. Έτσι ο Μπόμπι Σαντς στα 17 του χρόνια θα ενταχθεί στις γραμμές του IRA, του Δημοκρατικού Ιρλανδικού Στρατού, που πάλευε για την απελευθέρωση της πατρίδας του. Ο ίδιος έλεγε χαρακτηριστικά: «Ήμουν μονάχα ένα φτωχόπαιδο, που ζούσα σ’ ένα γκέτο, με διαιρεμένη πατρίδα, αλλά πάλι είναι η καταπίεση που γεννά το επαναστατικό πνεύμα της ελευθερίας. Δεν θα ησυχάσω ώσπου να απελευθερωθεί η πατρίδα μου». Ο Μπόμπι Σαντς πέθανε στις 5 Μαΐου 1981 στο νοσοκομείο της φυλακής. Λίγες μέρες προτού πεθάνει εξελέγη βουλευτής στις τοπικές εκλογές. Ο θάνατός του προκάλεσε οργή μέσα στην Ιρλανδία, αλλά και στο εξωτερικό. Ξέσπασαν ταραχές στους δρόμους του Μπέλφαστ και στην κηδεία του συμμετείχαν πάνω από 100.000 άνθρωποι. Μετά λίγες εβδομάδες πέθαναν άλλοι 9 απεργοί πείνας. Οι υπόλοιποι σταμάτησαν την απεργία μέχρι τα τέλη του 1981, με παρέμβαση των συγγενών τους, αφού οι ίδιοι είχαν χάσει τις αισθήσεις τους και τους πρόσφεραν, ενδοφλέβια, τροφή. Η βρετανική κυβέρνηση σταδιακά αποδέχθηκε στην πράξη τα αιτήματα των απεργών, χωρίς ποτέ να το ανακοινώσει επίσημα. Έπειτα από τον θάνατο του Μπόμπι Σαντς εκατοντάδες νέοι εντάχθηκαν στις γραμμές του IRA και η αντίσταση δυνάμωσε. Ο Σάντς μπορούσε κι αυτός να ρίξει την ασπίδα. Να μην ξεχνούμε ότι οι Έγγλεζοι είχαν προτείνει σε αυτόν και στους συντρόφους του “΄ό,τι ήθελαν” προκειμένου να “λογικευτούν”. Όταν πέθανε δεν ζύγιζε παρά μερικά κιλά…
“The day will dawn when all the people of Ireland will have the desire for freedom to show. It is then we’ll see the rising of the moon.”

Πηγή: patriotiki.wordpress.com (Κώστας Ευσταθίου)
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9_%CE%A3%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%82

Λευκωσία - Μπελφαστ
https://www.youtube.com/watch?t=44&v=u12FPptqWnE
Το album του Κωνσταντίνου Στυλιανού με γενικό τίτλο "Κατά Μέτωπον".
Κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο από την Ελληνική S-Crew Records Hellas  

 
Come Out, Ye Black and Tans ( Irish rebel music )
https://www.youtube.com/watch?v=OT0yoo9B2Bc
IRA Song - Freedom Fighter Bobby Sands



Ιρλανδοί Αγωνιστές του IRA μαζί με αγωνιστές της ΕΟΚΑ
https://www.youtube.com/watch?v=e5PZ2TsFb_s

2 σχόλια:

  1. "Come Out, Ye Black and Tans" (sometimes "Black and Tan") is an Irish rebel song referring to the Black and Tans, the British paramilitary police auxiliary force in Ireland during the 1920s. The song was written by Dominic Behan as a tribute to his father Stephen; often authorship of the song is attributed to Stephen. The melody was adapted from an old air, 'Rosc Catha na Mumhan' Battlecry of Munster (Irish) By Piaras Mac Gearailt (Pierce McGerald c.1709-c.1792) also used for the loyalist song "Boyne Water", as well as several other songs in English and Irish.

    I was born on a Dublin street where the Royal drums did beat,And the loving English feet walked all over us;And every single night, when me Da would come home tight,He'd invite the neighbours outside with this chorus:
    [Chorus:]
    Oh, come out you Black and Tans;Come out and fight me like a man;Show your wife how you won medals down in Flanders;Tell her how the I.R.A. made you run like hell awayFrom the green and lovely lanes in Killeshandra.Come, tell us how you slewThem ol' Arabs two by two;Like the Zulus, they had spears and bows and arrows;How you bravely faced each one,With your sixteen pounder gun,And you frightened them poor natives to their marrow.
    [Chorus]
    Come, let us hear you tellHow you slandered great Parnell,When you thought him well and truly persecuted,Where are the sneers and jeersThat you bravely let us hear,When our heroes of sixteen were executed.
    [Chorus]
    The day is coming fastAnd the time is here at last,When each shoneen will be cast aside before us;And, if there be a need,Sure my kids will sing "Godspeed!",With a bar or two of Stephen Behan's chorus.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Ρόμπερτ Τζέραρντ Σαντς (Robert Gerard Sands, 9 Μαρτίου 1954 - 5 Μαΐου 1981) ήταν μέλος του Προσωρινού Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού που πέθανε κατά τη διάρκεια απεργίας πείνας ενώ ήταν φυλακισμένος στην πτέρυγα Η της φυλακής του Μέιζ στη Βόρεια Ιρλανδία.

    Ήταν ο ηγέτης της απεργίας πείνας του 1981 στην οποία φυλακισμένοι που ήταν μέλη του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού εναντιώθηκαν στην αφαίρεση της ιδιότητας τους ως πολιτικούς κρατούμενους. Κατά τη διάρκεια της απεργίας εκλέχθηκε ως βουλευτής στο Βρετανικό Κοινοβούλιο ως υποψήφιος του Αντί Η Μπλοκ, δηλαδή τον συνδυασμό των υποστηρικτών των απεργών πείνας.[1]Ο θάνατος του Μπόμπι Σαντς και αυτός άλλων εννέα απεργών πείνας προκάλεσε ένα νέο κύμα στρατολόγησης και δραστηριότητας του ΙΡΑ (Irish Republican Army). Η διεθνής κάλυψη των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης έστρεψε την προσοχή στους απεργούς πείνας αλλά και το δημοκρατικό κίνημα γενικά, προκαλώντας επαίνους αλλά και κριτική.

    Η απεργία πείνας των Ιρλανδών το 1981 ξεκίνησε με την άρνηση του Σαντς να δεχτεί τροφή στις 1 Μαρτίου 1981. Ο Σαντς αποφάσισε ότι και άλλοι κρατούμενοι θα έπρεπε να ξεκινήσουν την απεργία πείνας όσο γρηγορότερα γίνεται με σκοπό να μεγιστοποιηθεί η προσοχή του κοινού ενώ η κατάσταση των κρατούμενων θα επιδεινωνόταν σταδιακά μέσα στους επόμενους μήνες.

    Η απεργία πείνας εστίασε σε πέντε αιτήματα:

    Το δικαίωμα να μην φορούν τη στολή της φυλακής
    Το δικαίωμα να μην κάνουν τις αγγαρείες της φυλακής
    Το δικαίωμα της ελεύθερης επικοινωνίας με άλλους φυλακισμένους,καθώς και το δικαίωμα της οργάνωσης εκπαιδευτικών προγραμμάτων
    Το δικαίωμα να δέχονται μία επίσκεψη,ένα γράμμα και ένα δέμα κάθε εβδομάδα
    Πλήρης αποκατάσταση όσων έχασαν κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας.[23]

    Η σημασία αυτής της απεργίας πείνας ήταν ο στόχος των κρατουμένων να ανακυρηχθούν πολιτικοί κρατούμενοι αντί να αντιμετωπίζονται ως κοινοί εγκληματίες.Η εφημερίδα Washington Post ανέφερε ότι ο κύριος στόχος των απεργών πείνας ήταν να κερδίσουν τη διεθνή προσοχή.[24]

    ΑπάντησηΔιαγραφή