«Έχω γεννηθεί στην Αλεξάνδρεια και έτσι έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία σε ό,τι ελληνικό έφεραν και έσπειραν οι Πτολεμαίοι στη γενέτειρά μου. Είμαι Έλληνας από πατέρα, μητέρα και παππού, με ρίζες στη Μικρά Ασία, τα Ιωάννινα, τη Ζάκυνθο και την Κέρκυρα. Οι πρόγονοί μου μιλούσαν όλοι ελληνικά. Η θεία μου η Ροζάντι μέχρι τα πέντε χρόνια της αρνιόταν να μιλήσει, έως τη μέρα που ήρθαν στο σπίτι συγγενείς από την Ιταλία. Από τότε, η θεία άρχισε να μιλάει, αλλά μόνο στα ιταλικά. Έτσι, εξαιτίας της επιλεκτικής αλαλίας της θείας μου, τα ελληνικά απαγορεύτηκαν στην οικογένειά μου και η γλώσσα του Δάντη έγινε η μητρική μου γλώσσα.»O Ζωρζ Μουστακί (γαλ. Georges Moustaki, 3 Μαΐου 1934 − 23 Μαΐου 2013) ήταν τραγουδιστής και συνθέτης, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια. Οι γονείς του έδωσαν στον μικρό Μουστακί και στις αδελφές του γαλλική παιδεία, βάζοντάς τον σε γαλλικό σχολείο. Όμως, δεν απαρνήθηκε τις ελληνικές ρίζες του αν και δεν έμαθε τη γλώσσα. Το 1951 πήγε στο Παρίσι και εντυπωσιάστηκε από τον τραγουδοποιό Ζωρζ Μπρασέν (Georges Brassens) σε τέτοιο βαθμό ώστε άλλαξε το όνομά του από «Γιουσέφ» σε «Ζωρζ». Ο Μουστακί τραγούδησε σε πολλές γλώσσες: γαλλικά, ιταλικά, ελληνικά, πορτογαλικά, ισπανικά, αγγλικά και αραβικά. Τα εκατοντάδες τραγούδια του έχουν ρομαντικό ύφος και οι στίχοι του είναι ποιητικοί. Οι μελωδίες του είναι απλές και εύκολα αφομοιώσιμες από το κοινό. Εκτός από τον ίδιο, τα τραγούδια του έχουν τραγουδήσει σπουδαίοι τραγουδιστές και τραγουδίστριες, όπως η Εντίτ Πιάφ (μεταξύ άλλων το περίφημο: Μιλόρντ - Milord), η Δαλιδά (όπως τη μεγάλη επιτυχία Gigi l'amoroso), η Barbara, η Μπριζίτ Φοντέν, ο Χέρμπερτ Παγκανί, η Φρανς Γκαλ, η Σίντι Ντανιέλ, η Μελίνα Μερκούρη, ο Αντώνης Καλογιάννης. Τη δεκαετία του 1960 μετέφρασε στα γαλλικά και τραγούδησε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκη. Έτσι ξανασυνδέεται με την ελληνική του ρίζα και το 1966 επισκέπτεται την Ελλάδα για πρώτη φορά. Αργότερα θα πει πολλά τραγούδια του Χατζιδάκη, μεταξύ άλλων την «Πορνογραφία».
Ο Μέτοικος (PART 2)
https://www.youtube.com/watch?v=wJdpK87UAYs&spfreload=10
Πρωτότυποι Στίχοι (Γαλλικά): Ζωρζ Μουστακί
Ελληνική Απόδοση: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Ζωρζ Μουσττακί
Ma Solitude (Μοναξιά)
https://www.youtube.com/watch?v=nxUi6ecdDzQ&spfreload=10
Πρωτότυποι Στίχοι (Γαλλικά): Ζωρζ Μουστακί
Ελληνική Απόδοση: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Ζωρζ Μουσττακί
Εκτέλεση: Ζωρζ Μουστακί - Αντώνης Καλογιάννης
Ελληνική Απόδοση: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Ζωρζ Μουσττακί
Εκτέλεση: Ζωρζ Μουστακί - Αντώνης Καλογιάννης
Le métèque. ( Ο μέτοικος στο Γαλλικό πρωτότυπο de Georges Moustaki)
ΑπάντησηΔιαγραφήAvec ma gueule de métèque
De Juif errant, de pâtre grec
Et mes cheveux aux quatre vents
Avec mes yeux tout délavés
Qui me donnent l'air de rêver
Moi qui ne rêve plus souvent
Avec mes mains de maraudeur
De musicien et de rôdeur
Qui ont pillé tant de jardins
Avec ma bouche qui a bu
Qui a embrassé et mordu
Sans jamais assouvir sa faim
Avec ma gueule de métèque
De Juif errant, de pâtre grec
De voleur et de vagabond
Avec ma peau qui s'est frottée
Au soleil de tous les étés
Et tout ce qui portait jupon
Avec mon cœur qui a su faire
Souffrir autant qu'il a souffert
Sans pour cela faire d'histoires
Avec mon âme qui n'a plus
La moindre chance de salut
Pour éviter le purgatoire
Avec ma gueule de métèque
De Juif errant, de pâtre grec
Et mes cheveux aux quatre vents
Je viendrai, ma douce captive
Mon âme sœur, ma source vive
Je viendrai boire tes vingt ans
Et je serai prince de sang
Rêveur ou bien adolescent
Comme il te plaira de choisir
Et nous ferons de chaque jour
Toute une éternité d'amour
Que nous vivrons à en mourir
Et nous ferons de chaque jour
Toute une éternité d'amour
Que nous vivrons à en mourir.
Ο μέτοικος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν σύννεφο απ’ τον καιρό
μονάχο μες τον ουρανό
πήρα παιδί τους δρόμους
Περπάτησα όλη τη γη
μ’ ένα τραγούδι στην καρδιά
και τη βροχή στους ώμους
Μ’ αυτά τα χέρια σαν φτερά
που δεν εγνώρισαν χαρά
πάλεψα με το κύμα
Κι είχα βαθιά μου μια πληγή
αγάπη που δε βρήκε γη
χαμένη μες το κρίμα
Με πρόσωπο τόσο πικρό
από τον ήλιο το σκληρό
χάθηκα μες τη νύχτα
Κι ο έρωτας με πήγε κει
που `χα στα χείλη το φιλί
μα συντροφιά δεν είχα
Με την καρδιά μου μια πληγή
περπάτησα σ’ αυτή τη γη
που είχα να τη ζήσω
Μα μου τα πήρανε μαζί
το όνειρο και την αυγή
και φεύγω πριν αρχίσω
Σαν σύννεφο απ’ τον καιρό
μονάχο μες τον ουρανό
θα `ρθω ξανά κοντά σου
Μέσα σε κείνη τη βροχή
που σ’ άφησα κάποιο πρωί
κι έχασα τη ζωή μου
Θα `ρθω ξανά απ’ τα παλιά
σαν το πουλί απ’ το νοτιά
την πόρτα να χτυπήσω
Θα `ναι μια άνοιξη πικρή
που όλα θ’ ανοίγουνε στη γη
κι απ’ την αρχή θ’ αρχίσω
Ma Solitude (Μοναξιά στα Γαλλικά)
ΑπάντησηΔιαγραφήPour avoir si souvent dormi, avec ma solitude,
Je m'en suis faite presque une amie, une douce habitude.
Elle ne me quitte pas d'un pas, fidele comme une ombre.
Elle m'a suivi ca et la, aux quatres coins du monde.
Non, je ne suis jamais seul, avec ma solitude.
Quand elle est au creux de mon lit, elle prend toute la place,
Et nous passons de longues nuits, tous les deux face a face.
Je ne sais vraiment pas jusqu'ou, ira cette complice,
Faudra-t-il que j'y prenne gout, ou, que je reagisse?
Non, je ne suis jamais seul avec ma solitude.
Par elle, j'ai autant appris, que j'ai verse de larmes.
Si parfois je la repudie, jamais elle ne desarme.
Et, si je preferais l'amour, d'une autre courtisane,
Elle sera a mon dernier jour, ma dernire compagne.
Non, je ne suis jamais seul avec ma solitude.
Non, je ne suis jamais seul avec ma solitude.
Μοναξιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΈζησα μες στην παγωνιά, χωρίς την αγκαλιά σου,
μα σε σκεφτόμουνα βαθιά, σαν να ’μουνα κοντά σου,
μέρες και νύχτες πέρασα και ήσουν η σκιά μου,
εσύ που είσαι μια ζωή και είσ’ η μοναξιά μου.
Ποτέ δεν είμαι μοναχός μέσα στη μοναξιά μου.
Έρχεσαι πάντα σιωπηλή, κοντά μου σαν τραγούδι,
κήπος βαθύς ο ύπνος μας κι εσύ λευκό λουλούδι,
στ’ αλήθεια πού θα πάει αυτό, με σένα μοναξιά μου,
να πνίγομαι στα όνειρα κι εσύ να ’σαι κοντά μου.
Ποτέ δεν είμαι μοναχός μέσα στη μοναξιά μου.
Μ’ έμαθες τόσα μοναξιά και τόσα έχω χάσει,
που κι αν μ’ αφήσεις μια στιγμή, τίποτα δε θ’ αλλάξει
κι αν έζησα στη μοναξιά, ποτέ δεν ήμουν μόνος
κι αν πέρναγε η μια πληγή, με τύλιγε ο πόνος.
Ποτέ δεν είμαι μοναχός μέσα στη μοναξιά μου.
Δισκογραφία
ΑπάντησηΔιαγραφή17 ans
Adolescence
Alexandrie
Amandes
Aphorisme
As-tu brisé un coeur ?
Ave Maria
Bahia
Balance
Ballade en fumée
Ballade pour cinq instruments
Ballade de nulle part
Blessure
Blue jeans blues
Boucle d'oreille
Bye bye Bahia
Bye bye Bahia
Chanson
Calix Bento
Cantique
Ce soir mon amour
C'est là
Chanson cri
Chanson de Patsy
Chanson du mois de juin
Chanson pour elle
Chansons
Chante ta nostalgie
Chanter tout haut
Chaque instant est une vie
Dans mon Hamac
Danse
De Shanghai à Bangkok
Déclaration
Donne du rhum à ton homme
Eden Blues
Eldorado
En Méditérranée
En voyage
Et pourtant dans le monde
Flamenco des Flandres
Gardez vos filles
Gaspard
Gestes
Grand-pere
Heureusement qu'il y a de l'herbe
Hiroshima
Il faudra mourir un jour
Il est trop tard
Il y avait un jardin
Images
J'ai vu des rois serviles
Je m'appelle Daisy
Je ne sais pas où tu commences
Je suis un autre
Joseph
Kaimos (anglais)
Kaimos (grec)
La carte du tendre
L'acteur
La dame brune
La ligne droite
La philosophie
La pierre
La Pinzutu
L'eau, de l'eau
Le facteur
Le maraudeur
Le mauvais larron
Le métèque
Le passager clandestin
Le petit homme et le grand homme
Le temps de vivre
Les amandes
Les amours finissent un jour
Les eaux de mars
Les enfants d'hier
Les amis
Les marchands
Les musiciens
Les orgues de barbarie
Les orteils au soleil
L'homme au coeur blessé
L'île habitée
Ma liberté
Marteau d'or
Ma solitude
Marche de Sacco et Vanzetti
Matin
Mendiant
Milord (for Édith Piaf)
Mon île de France
Nous n'étions pas pareils
Où mènent ces routes?
Pourquoi mon Dieu?
Requiem pour n'importe qui
Reveline
Rien n'a changé
Sans la nommer
Sarah
Tu m'attendais
Un jour tu es parti
Votre fille a vingt ans
Voyage
Συγγραφέας
Μια λιγότερο γνωστή ιδιότητά του είναι η συγγραφική. Έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία, από τα οποία τρία έχουν κυκλοφορήσει και στα ελληνικά:
Question la chanson, 1973.
Τα κορίτσια της μνήμης, 1989.
Ο γιος της ομίχλης, 2001.
Η μικρή οδός των κρεοπωλών, 2001.