Εστουδιαντίνες (Σμυρναίικη-Αθηναϊκή-Νέας Ιωνίας)

Τα τέλη του 19ου αιώνα βρίσκουν την Ελληνική πολιτεία της Σμύρνης σε ένα πολιτιστικό και οικονομικό οργασμό, πράγμα που ενισχύεται από την εμπορική κατάπτωση της Κωνσταντινούπολης και συνεπώς τη μεταφορά του εμπορικού κέντρου της Ανατολής στην ολοένα και αναδυόμενη Σμύρνη. Το πρότυπο της γαλλικής estudiantine, ένα κουαρτέτο με δυο μαντολίνα, μια μαντόλα και μια κιθάρα, αποκτά μιμητές στην Κωνσταντινούπολη. Δυο νεαροί και ταλαντούχοι μουσικοί, ο Βασίλειος Σιδέρης και ο Σπύρος Περιστέρης αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία για την ίδρυση του πρώτου αυτού οργανωμένου μουσικού σχήματος, που ονομάστηκε "Τα Πολιτάκια" και αργότερα "Σμυρναίικη Εστουδιαντίνα" . Οι μουσικοί προσάρμοσαν το ύφος αυτού του πρότυπου ορχήστρας σε πιο ελληνικά πρότυπα μελωδιών και ρυθμών και έβαλαν στίχους, ενώ οι μελωδίες διαδόθηκαν ταχύτατα, τραγουδισμένες από τενόρους και χορωδίες. Η επιτυχία της πρώτης αυτής Εστουδιαντίνας δίνει ώθηση και σε άλλους επίλεκτους μουσικούς της Πόλης και της Σμύρνης να δημιουργήσουν ανάλογες μουσικές ομάδες. Αναπτύσσεται έτσι ένα καινοτόμο και πρότυπο μουσικό κίνημα – ορχήστρα που δημιουργεί νέες μορφές στην Ελληνική μουσική μέσω της αφομοίωσης στοιχείων της Ανατολής και της Δύσης. Το σημαντικότερο ωστόσο στοιχείο, ενδεικτικό της προσφοράς της, υπήρξε το γεγονός ότι στους κόλπους της γεννήθηκε η οπερέτα, διαμορφώθηκε το ρεμπέτικο τραγούδι, η Αθηναϊκή καντάδα και αργότερα το λαϊκό τραγούδι, διαχωρίζοντας σαφώς το ύφος των τραγουδιών σε ελαφρό και λαϊκό, με τους διάφορους χαρακτήρες του. Ακόμη και το θλιβερό γεγονός της αλώσεως της Σμύρνης δεν μπόρεσε να ανακόψει τη δημιουργική προσφορά των πρωταγωνιστών της εν λόγω ορχήστρας. Όσοι από αυτούς σώθηκαν από την καταστροφή επρόκειτο να ανασυνταχθούν στην Αθήνα και τον Πειραιά, στήνοντας και συντονίζοντας ως διευθυντές και συνθέτες τις πρώτες δισκογραφικές εταιρίες στην Ελλάδα. Μεταξύ αυτών αξίζει να επισημάνει κανείς τον Σπύρο Περιστέρη, τον Παναγιώτη Τούντα, τον Βαγγέλη Παπάζογλου, το Δημήτρη Σέμση, τον Απόστολο Βαλαρούτσο κ.α.

Ρεμπέτικοι Διάλογοι: Εστουδιαντίνες

http://rembetikoidialogoigmail.blogspot.com/2010/11/blog-post_14.html

Δεν σε θέλω πια
https://www.youtube.com/watch?v=7uaFEkNcDdM&spfreload=10 
Διάσημο τραγούδι η μελωδία του οποίου προέρχεται από ιταλικό τραγούδι των αρχών του 20ου αιώνα. Ηχογραφήθηκε στη Σμύρνη το 1910. Ερμηνεύει η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΣΤΟΥΔΙΑΝΤΙΝΑ.
Ο τίτλος στο δίσκο είναι "Δεν σε θέλω πειά". Η ορχήστρα αποτελείται από βιολί και σαντούρι. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΣΤΟΥΔΙΑΝΤΙΝΑ το ηχογράφησε και το 1911 στην Πόλη με τενόρο τον Πωλ.

Αρμένικη Σουίτα

https://www.youtube.com/watch?v=UABb6Lg6Ucg&spfreload=10

Το κομμάτι είναι ορχηστρικί και ανήκει στο "Δάκρυ στο γυαλί", δεύτερο κατά σειρά δίσκο της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας.

Στα χνάρια αυτής της ιστορίας και αυτών των μουσικών δημιουργήθηκε το έτος 1998 στην Νέα Ιωνία Μαγνησίας η Νέα Εστουδιαντίνα, μια 30μελής ομάδα νέων ανθρώπων που ασχολούνται καθημερινά με την ορχήστρα και εν γένει με την μουσική. Πρόκειται για μια ορχήστρα, η οποία, αφομοιώνοντας νέα στοιχεία, προσπαθεί να δημιουργεί και να προτείνει νέες μουσικές φόρμες με σκοπό την προσέλκυση ολοένα και περισσότερων νέων στην γνήσια Ελληνική μουσική. Περισσότερες από 180 συναυλίες έχουν πραγματοποιηθεί από το 1999 στην Ελλάδα και στο εξωτερικό στους γνωστότερους συναυλιακούς χώρους, με την σύμπραξη γνωστών ερμηνευτών της Ελληνικής μουσικής, και αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές τόσο από Έλληνες όσο και διεθνείς κριτικούς καθώς και από τον τύπο.