Οι καλύτερες Ελληνικές συμμετοχές στον διαγωνισμό της Eurovision

Η Ελλάδα από το 1974 έχει συμμετάσχει στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision συνολικά 37 φορές. Η χώρα κέρδισε την πρωτιά για μία και μοναδική φορά το 2005 με το My Number One της Έλενας Παπαρίζου. Ωστόσο είναι πραγματικά κρίμα, διότι σε ένα διαγωνισμό πανευρωπαϊκού βεληνεκούς είναι ελάχιστες ή μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, οι ελληνικές συμμετοχές στις οποίες προβαλλόταν η ελληνική μας ταυτότητα, η ελληνική μας κουλτούρα και ουσιαστικά το δικό μας ελληνικό μουσικό ιδίωμα Και έτι χειρότερα, ελάχιστα εξ αυτών των τραγουδιών είχαν ελληνοκεντρικό θέμα, ή κάποιο έστω ουσιώδες νόημα ή μια νύξη ή έστω υπόνοια ενός σοβαρού θέματος. Ίσως να αδικώ λίγω την Μαρίζα Κωχ με το "Παναγιά μου, Παναγιά μου" (1976) και την Κλεοπάτρα με το "Όλου του κόσμου η ελπίδα"(1992). Πάντως η πρώη φορά που στείλαμε ολόδικο μας τραγούδι, ήταν το 1979 όταν η Ελπίδα εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διαγωνισμό, με το τραγούδι "Σωκράτη εσύ Σούπερ Σταρ" του Δώρου Γεωργιάδη και της Σώτιας Τσώτου. Η δεύτερη ήταν το 1993 όταν η Καίτη Γαρμπή συμμετέχει με το τραγούδι "Ελλάδα χώρα του φωτός" σε στίχους Δημοσθένη. Το 1995 η Ελίνα Κωνσταντοπούλου επιλέγεται ως εκπρόσωπος της Ελλάδας με το τραγούδι "Ποια Προσευχή" σε μουσική του Νίκου Τερζή και στίχους του Αντώνη Παππά. Το θέμα του τραγουδιού ήταν εμμέσως το Μακεδονικό Ζήτημα, ήταν λοιπόν η πρώτη φορά που η Ελλάδα έστειλε στη Eurovision τραγούδι με συγκαλυμμένο έστω πολιτικό μήνυμα. Η τελευταία προσπάθεια έγινε τo 1997 όταν ο Μιχάλης Ρακιντζής προσπάθησε να πάει με το τραγούδι "Πράσινη Γραμμή" δυστυχώς δεν τα κατάφερε και στην θέση του πήγε η Μαριάννα Ζορμπά.

Τέλος, θα ήταν άδικο και μεγάλη παράλειψη να μην αναφέραμε ότι το 1975 η Ελλάδα δεν συμμετείχε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πρώτη συμμετοχή της Τουρκίας, τη στιγμή που ήταν ακόμη εξαιρετικά νωπά τα γεγονότα της Κύπρου. Το 1984 η ΕΡΤ απεφάνθη ότι η Eurovision είναι διοργάνωση χαμηλού επιπέδου και δεν προκήρυξε καν διαγωνισμό ενώ και το 1986 η Ελλάδα είχε δηλώσει αρχικά συμμετοχή (είχε μάλιστα κληρωθεί να εμφανιστεί στη 17η θέση) και πιθανότατα να είχε εκπροσωπηθεί με το τραγούδι Βάγκον Λι με την Πωλίνα, αποσύρθηκε όμως όταν διαπίστωσε ότι η διοργάνωση είχε προγραμματισθεί να διεξαχθεί το Σάββατο της Ανάστασης.

Συνοψίζοντας μπορούμε να ξεχωρίσουμε ουσιαστικά δυο καλές περιόδους της Ελλάδας στην Eurovision η πρώτη τη δεκαετία του '70 και η δεύτερη τη δεκαετία του 2000.

Top 10: My number one (Έλενα Παπαρίζου, 2006), Shake it (Σάκης Ρουβάς, 2004), My secret combination (Καλομοίρα, 2008), S.A.G.A.P.O. (Μιχάλης Ρακιντζής, 2002), Η άνοιξη (Σοφία Βόσσου, 1991), Σωκράτη εσύ σούπερ σταρ (Ελπίδα, 1979), Aphrodisiac (Ελευθερία Ελευθερίου, 2012), Μάθημα Σολφεζ (Πασχάλης, Ουίλιαμς, Αργυράκη, Τόλη, 1977) 

Ελλάδα χώρα του φωτός 
https://www.youtube.com/watch?v=W6RDqzaKdvI
Στίχοι-Μουσική: Δημοσθένης
Εκτέλεση: Καίτη Γαρμπή

Ποια προσευχή
https://www.youtube.com/watch?v=TcNrWrFFxEw
Στίχοι: Αντώνης Παππάς
Μουσική: Νίκος Τερζής
Εκτέλεση: Ελίνα Κωνσταντοπούλου

Το θέμα του τραγουδιού ήταν εμμέσως το Μακεδονικό Ζήτημα, ήταν λοιπόν από τις λίγες φορές που η Ελλάδα έστειλε στη Eurovision τραγούδι με συγκαλυμμένο πολιτικό μήνυμα. Η Ελίνα απέσπασε πολλές θετικές κριτικές για την ερμηνεία της, όμως η απολίτιστη Ευρώπη δεν πείστηκε και η συμμετοχή κατέληξε στην 12η θέση με 68 βαθμούς. Το τραγούδι οπτικοποιήθηκε στα Μετέωρα, με ατμόσφαιρα μυστικισμού, κάτι το οποίο ενισχυόταν από την παρουσία των Αρχαίων Ελληνικών στα φωνητικά του τραγουδιού, και συμπεριλήφθηκε στον επόμενο προσωπικό δίσκο της.