29/5/17

Περικλής (490-429 π.Χ.)

Ο Αθηναίος πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός Περικλής, καταγόταν από αριστοκρατική γενιά και χάρη στον πλούτο και την υψηλή κοινωνική θέση της οικογενείας του πέρασε ήρεμα νεανικά χρόνια και είχε την τύχη όχι μόνο να ικανοποιήσει την αγάπη του για τη μελέτη, αλλά και να γνωρίσει και να μαθητεύσει κοντά σε μερικούς από τους πιο ξακουστούς φιλοσόφους της εποχής του, όπως ήταν ο Ζήνων ο Ελεάτης, ο Πρωταγόρας και ο Αναξαγόρας, με τον οποίο τον συνέδεε στενή φιλία και από το χαρακτήρα του οποίου πιθανώς πήρε την πραότητα και τον αυτοέλεγχο, κύρια χαρακτηριστικά της μετέπειτα πολιτικής του.

Ο Περικλής κατάφερε να συγκεντρώσει όλη την πολιτκή εξουσία στα χέρια του. Οι ριζοσπαστικοί νόμοι και οι φιλαλαϊκές του προτάσεις οδήγησαν το Δημοκρατικό Πολίτευμα σε δυσθεώρητα ύψη ενώ και το Αθηναίκό πλήθος τον εκλέγει διαρκώς στρατηγό από το 445 εως 429 (πλην μίας και μόνης φοράς το 430). Κατορθώνει να μετατρέψει τη Δηλιακή Συμμαχία σε «Αθηναϊκή Υπερδύναμη» και με τα χρήματα της να φτιάξει μια ναυτική υπερδύναμη και εν τέλει αφού μετέφερε το ταμείο της στην Αθήνα να οδηγήσει την πόλη του στην μεγαλύτερη ακμή της ιστορίας της (πολιτική-στρατιωτική-κοιωνική). Ενδεικτικό είναι ότι στην μισοκατεστραμμένη Ακρόπολη λόγω της Περσικής Εισβολής του 480 επιδιωρθόνται και κατασκευάζονται τώρα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, όπως ο Παρθενώνας και το Ερεχθείο ενώ γράφονται λογοτεχνικά έργα απαράμιλλης καλλιτεχνικής αξίας.

Ο Περικλής ως πολιτικός έχει περίοπτη θέση και στη "ξυγγραφή" του Θουκιδίδη καθώς είναι ο μόνος που έχει 3 επώνυμους λόγους. Ο πρώτος, πριν την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου και η πολιτική του γραμμή να μην έρθουν σε ανοικτή ρίξη με τη Σπάρτη και να επιδιώξουν την νίκη όχι δι΄ αποφασιστικών μαχών αλλά διά της κατατριβής του αντιπάλου, ο δεύτερος, είναι ο περίφημος Επιτάφιος λόγος του για τους νεκρούς του πρώτου έτους του πολέμου, που στην ουσία ήταν ένα εγκώμιο για την Αθήνα της εποχής του και του Δημοκρατικό Πολίτευμα και τρίτον, μετά το ξέσπασμα του λοιμού όπου προσπαθεί να ανυψώσει το ηθικό τους και να τους πείσει να παραμείνουν πιστοί στην πολιτική του γραμμή και να μην συνθηκολογήσουν.

Πριν πεθάνει όμως είδε τους δύο γιους του, τον Πάραλο και τον Ξάνθιππο να πεθαίνουν από το φοβερό λοιμό που χτύπησε την πόλη και τους ίδιους τους συμπολίτες του να τον κατηγορούν για τα δεινά του πολέμου και να του επιβάλουν πρόστιμο αφαιρώντας του το αξίωμα του στρατηγού το 430. Όταν όμως πέθανε τότε ήταν που κατεδείχθηκε και η ορθή πρόγνωσης των θέσεων του καθώς ο Περικλή ήταν εκείνος που φρόντιζε το δημόσιο συμφέρον ενώ οι επίγονοι του ενδιαφέρονταν για το ιδιωτικό τους συμφέρον. Ο Θουκιδίδης αναφέρει για τον νεκρό Περικλή πως εκείνος ήταν που οδηγούσε το πλήθος και όχι το αντίθετο, η επιρροή του εκπορευόταν κυρίως από την κοινή εκτίμηση που είχαν προς εκείνο και την προσωπική του ικανότητα. Δεν ομιλούσε προς κολακείαν, υπήρξε ανώτερος χρημάτων, δυνατός εις τη σκέψη και κατείχε το πλήθος ελευθέρο αφού εξουσίαζε δια μέσω της πειθούς και όχι δια μέσου εξαναγκαστικών μέτρων βίας. Ο Περικλής υπήρξε ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης και αρχηγός των Αθηνών και ο περίφημος "Χρυσός Αιών" δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια τριαντακονταετία κατά την οποία ο ίδιος μεγαλούργησε.

Που ΄σαι καημένε Περικλή
https://www.youtube.com/watch?v=Im1K-AsptgU
Στίχοι-Μουσική: Γιώργος Μητσάκης
Εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης


Αν ζούσαν οι Αρχαίοι
https://www.youtube.com/watch?v=3ivIa5hp124
Στίχοι-Μουσική: Γιώργος Μητσάκης
Εκτέλεση: Γιάννης Καλατζής & Καίτη Αμπάβη



1 σχόλιο:

  1. Ο Περικλής ήταν γιός του επίσης πολιτικού και στρατηγού των Ξάνθιππου, γνωστόο επειδή βοήθησε στην καταδίκη του Μιλτιάδη για την αποτυχημένη αθηναϊκή εκστρατεία εναντίον της Πάρου το 489 π.Χ., για τον οστρακισμό του το 485 π.Χ., και κυρίως για το ότι ηγήθηκε των αθηναϊκών δυνάμεων στη Ναυμαχία της Μυκάλης τον Αύγουστο του 479 π.Χ., όπου οι Έλληνες πέτυχαν αποφασιστική νίκη εναντίον των Περσών. Μητέρα του ήταν η Αγαρίστη, μέλος της παλαιάς και ισχυρής αριστοκρατικής οικογένειας των Αλκμεωνιδών. Προπάππους της Αγαρίστης ήταν ο τύραννος της Σικυώνας, Κλεισθένης, ενώ θείος της ήταν ο μείζων μεταρρυθμιστής του αθηναϊκού πολιτεύματος, Κλεισθένης που επίσης ήταν μέλος της οικογένειας των Αλκμεωνιδών.

    Η ακριβής χρονολογία γέννησης του Περικλή δεν είναι γνωστή. Εκτιμάται πως γεννήθηκε πριν από το 492/491 π.Χ. ώστε να είναι σε κατάλληλη ηλικία να παρουσιάσει το έργο Πέρσαι το 472 π.Χ. Δεν αναφέρεται ότι πήρε μέρος στους Περσικούς Πολέμους τις χρονιές 480 π.Χ. και 479 π.Χ. Μερικοί ιστορικοί πιστεύουν ότι είναι απίθανο να είχε γεννηθεί πριν το 498 π.Χ.

    Σύμφωνα με την αφήγηση του Ηροδότου, καθώς και του Πλουτάρχου, λίγες ημέρες πριν τη γέννηση του μεγάλου πολιτικού, η μητέρα του, Αγαρίστη, είδε στο ύπνο της ένα όνειρο όπου αντί για παιδί είχε φέρει στον κόσμο ένα λιοντάρι.
    Οι υπηρέτριές της, όταν ξύπνησε από το φόβο της, τής είπαν πως το όνειρο ήταν καλό σημάδι, γιατί το λιοντάρι αντιπροσώπευε τη δύναμη και τη δόξα. Ωστόσο, πολλοί κωμωδιογράφοι και πολιτικοί του αντίπαλοι αργότερα κορόιδευαν τον Περικλή και συνέδεαν το όνειρο αυτό με το ασυνήθιστο σχήμα του κεφαλιού του, εξαιτίας του οποίου τάχα απεικονιζόταν πάντα στις προτομές φορώντας περικεφαλαία. Εντούτοις, αυτό συνέβαινε απλώς γιατί χαρακτήριζε το αξίωμα του ως Στρατηγού της αθηναϊκής δημοκρατίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή