 |
| 16 Φεβρουαρίου 1907 - 3 Αυγούστου 1979 |
Γεννήθηκε στο Ναύπλιο και το 1915 και ήταν γόνος πολιτικού. Μετακόμισε στην Αθήνα, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πήρε διδακτορικό. Έλαβε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος το 1929, αλλά πολύ γρήγορα εγκατέλειψε τη δικηγορία για να αφοσιωθεί στη μεγάλη του αγάπη τη λογοτεχνία. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1925 σε ηλικία 18 ετών με τη συλλογή διηγημάτων "Ο ξένος" και έκτοτε ασχολήθηκε συστηματικά με την πεζογραφία και το θέατρο, όπου πρωτοεμφανίστηκε το 1936 με το έργο του Αυτοκράτωρ Μιχαήλ. Παράλληλα διηύθυνε και τα βραχύβια περιοδικά Πνοή, Λόγος και Ιδέα. Το 1937 έγινε γραμματέας του Εθνικού Θεάτρου και αργότερα καλλιτεχνικός και γενικός διευθυντής του Δραματολογίου και γενικός διευθυντής της ιστορίας και της δραματολογίας της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και γενικός διευθυντής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Πήρε μέρος στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο και κατέγραψε τις εμπειρίες του σε κάποια από τα διηγήματά του και κυρίως στο βιβλίο του «Απρίλης». Το 1964 συνέγραψε για λογαριασμό του Γενικού Επιτελείου Στρατού το χρονικό του πολέμου, το οποίο εκδόθηκε με τον τίτλο «Ελληνική Εποποιία 1940-41». Μετά τον πόλεμο συνέχισε την ενασχόλησή του με τα γράμματα: αρθρογραφούσε για πολλά χρόνια στην εφημερίδα Το Βήμα ΄σαν φιλολογικός συνεργάτης και από το 1948 θεατρικός κριτικός. Ταξίδεψε σε χώρε του Δυτικού και Ανατολικού μπλοκ. Τιμήθηκε δύο φορές με το πρώτο κρατικό βραβείο μυθιστορήματος (1938 και 1939), με το κρατικό βραβείο θεάτρου (1957). Το 1969 τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών και το 1974 έγινε Ακαδημαϊκός. Επίσης υπήρξε και διευθυντής του περιοδικού Εποχές. Πέθανε στην Αθήνα το 1979.
Λατέρνα
https://www.youtube.com/watch?v=FXMIBgHAkK0
Ορχήστρα Έντεχνης Μουσικής του Ωδείου Δήμου Ηρακλείου με τη συμμετοχή της Παιδικής Χορωδίας Δήμου Ηρακλείου
Στίχοι: Άγγελος Τερζάκης
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη Εκτέλεση: Μαίρη Λω
Εργογραφία
ΑπάντησηΔιαγραφήΜυθιστορήματα
Δεσμώτες (1932)
Η παρακμή των Σκληρών (1933)
Η μενεξεδένια πολιτεία (1937)
Η πριγκιπέσσα Ιζαμπώ (1945)
Ταξίδι με τον Έσπερο (1946)
Το λυκόφως των ανθρώπων (δημοσιεύθηκε σε συνέχειες το 1947, εκδόθηκε το 1989)
Δίχως θεό (1951)
Η μυστική ζωή (1957) (Α' Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, 1958)
Το Μυθιστόρημα των Τεσσάρων (μαζί με τους Μ. Καραγάτση, Στράτη Μυριβήλη, Ηλία Βενέζη), 1958
Ιστορικά
Η Ελληνική Εποποιία 1940-1941, Χρονικό του Ελληνοϊταλικού Πολέμου 1940-41 (Εστία, 1964 και 2η έκδοση, Γενικό Επιτελείο Στρατού, 1990)
Συλλογές διηγημάτων
Ο ξεχασμένος (1925)
Φθινοπωρινή συμφωνία (1929)
Του έρωτα και του θανάτου (1943)
Απρίλης (1946)
Η στοργή [νουβέλα] (1944)
Θεατρικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυτοκράτωρ Μιχαήλ (1936)
Γαμήλιο Εμβατήριο (1937)
Ο σταυρός και το σπαθί (1939)
Είλωτες (1939)
Ο εξουσιαστής (1942)
Το μεγάλο παιχνίδι (1944)
Αγνή (1949)
Θεοφανώ (1956)
Νύχτα στη Μεσόγειο (1957)
Τα λύτρα της ευτυχίας (1959)
Θωμάς ο δίψυχος (1962)
Ο πρόγονος (1970)
Δοκίμια
Προσανατολισμός στον Αιώνα (1963)
Το Μυστικό του Ιάγου (1964)
Αφιέρωμα στην Τραγική Μούσα (1970)
Οι Απόγονοι του Κάιν (1972)
Ποντοπόροι (1975)
Οδοιπόροι μιας Εποχής (1980)
Ένας Μεταβαλλόμενος Άνθρωπος (1983)
Για μια Δικαίωση του Ανθρώπου (1987)
Μεταφράσεις
Αντιγόνη του Σοφοκλή (1976)
Οιδίπους Τύραννω του Σοφοκλή (1977)
Οιδίπους επί Κολωνώ του Σοφοκλή (1978)
Ηλέκτρα του Σοφοκλή (1979)
Φιλοκτήτης του Σοφοκλή (1980)
Ιφιγένεια εί εν Ταύροις του Ευριπίδη (1981)
Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη (1982)
Μήδεια του Ευριπίδη (1983)
Ικέτιδες του Ευριπίδη (1984)
Βάκχαι του Ευριπίδη (1984)
Ορέστης του Ευριπίδη (1985)
Ανδρομάχη του Ευριπίδη (1985)
Ιππόλυτος του Ευριπίδη (1986)
Ηρακλείδες του Ευριπίδη (1988)
Τρωάδες του Ευριπίδη χορική τραγωδία αφιερωμένη στον πελοποννησιακό πόλεμο και κυρίως στον παραλογισμό του (1989)
Νωρίς Θριαμβευτική του Άικεν Κόνραντ (1971)
Ο Νέγρος του Νάρκισσου του Τζόζεφ Κόνραντ (1973)
Ο Καθένας με τον Χαρακτήρα του του Μπεν Τζόνσον (1974)
Ο Καθένας έξω από τον Χαρακτήρα του του Μπεν Τζόνσον (1976