Η Αννούλα θα έρθει στην Ελλάδα το 1973 με τους γονείς της και θα εγκατασταθούν στη συνοικία της Νέας Κυψέλης. Εκεί θα συνεχίσει το σχολείο εκεί και έχοντας περάσει από ακρόαση στη δισκογραφική εταιρεία MINOS θα ηχογραφήσει τα δύο πρώτα της τραγούδια, κάνοντας δεύτερη φωνή, ίσα που ακούγεται, σε ένα ' 45 του Βασίλη Δημητρίου, το "Λέγονατς και κλαίγοντας" μαζί με τον Γιάννη Καλατζή. Το καλοκαίρι του '73 θα συνεργαστεί με τον συνθέτη Γιώργο Κοτσώνη και τον τραγουδιστή Κώστα Καμένο για το έργο του Σπύρου Παπαγεωργίου "Αγία Τηλλυρία". Η Αννούλα θα τραγουδά κυρίως σε αθηναϊκές μπουάτ δίπλα στον Νταλάρα, ενώ με την μελωδική φωνή της θα τραγουδήσει και στην εξαιρετική ταινία του Γιώργου Φίλη "Ένας ήρωας με μνημονοσκόπιο" που αναφέρεται στην ζωή και τον θάνατο του ήρωα της ΕΟΚΑ, Γρηγόρη Αυξεντίου.
Το 1974 συμμετείχε σε αρκετές δισκογραφικές δουλειές κυρίως συλλογικές αλλά και σε δίκους άλλων δημιουργών όπως ο Δώρος Γεωργιάδης και ο Γιώργος Χατζηνάσιος. Δύο από τις σημαντικότερες συμμετοχές της πραγματοποιήθηκαν το 1974. Η πρώτη στο δίσκο 18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας του Μίκη Θεοδωράκη, σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου και η δεύτερη στον δίσκο Μικρές πολιτείες του Σταύρου Κουγιουμτζή. Μέσα στο 1974 συνεργάστηκε για πρώτη φορά και με τον μελλοντικό σύζυγό της Νίκο Καρβέλα: συμμετείχε στον πρώτο δίσκο του πρωτοεμφανιζόμενου τότε συνθέτη, Μια χαρά μια καημός, σε μουσική του Καρβέλα και στίχους της Βαρβάρας Τσιμπούλη. Συνεργάστηκε ξανά με τον Νταλάρα το 1975, τόσο στις ζωντανές της εμφανίσεις, μαζί με τους Αλεξίου και Βαρδή, όσο και δισκογραφικά. Την ίδια χρονιά συμμετείχε με τους Γιώργο Ζωγράφο και Γιάννη Θωμόπουλο στον κύκλο τραγουδιών "Γράμματα από τη Γερμανία" του Μίκη Θεοδωράκη". Επίσης πήρε μέρος στον δίσκο "Ζήτημα Χρόνου" του Ανδρέα Χατζηαποστόλου. Τέλος, το 1976 συμμετείχε στον δίσκο Ύμνος και θρήνος για την Κύπρο και έξη ποιήματα του Κωστή Παλαμά του Μιχάλη Τερζή, ο οποίος μελοποίησε Κωστή Παλαμά και Γιάννη Ρίτσο, ερμηνεύοντας το τραγούδι "Γεια σας τριαντάφυλλα". Επίσης, συνέχισε τις ζωντανές εμφανίσεις της, δίπλα στον Νταλάρα και στην Αλεξίου. Το 1977 θα κερδίσει το 1ο βραβείο στο Διαγωνισμό Τραγουδιού Θεσσαλονίκης μαζί με τον Δώρο Γεωργιάδη και η διάκριση αυτή στο Φεστιβάλ αποτέλεσε το έναυσμα για την αρχή της προσωπικής της δισκογραφίας, καθώς ένα μήνα μετά κυκλοφόρησε ο πρώτος της προσωπικός δίσκος "Ας κάνουμε απόψε μιαν αρχή|, τίτλος του νικητήριου τραγουδιού πουλώντας σχεδόν 40.000 αντίτυπα. Την επόμενη χρονιά, της προτάθηκε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον 23ο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision και η Άννα θα συμμετείχε με ένα από τα τραγούδια "Ο Κος Νόμπελ" και "Ω Μαρία" όμως διαφωνίες μεταξύ των συνθετών και στιχουργών των τραγουδιών οδήγησαν σε απόσυρση της συμμετοχής της. Το 1979 η Άννα Βίσση αποχώρησε από τη Minos και κυκλοφόρησε τη δεύτερη δισκογραφική δουλειά της με τη νέα της εταιρεία Columbia. Ο δίσκος αυτός έγινε πλατινένιος και σηματοδότησε τη στροφή της σε τραγούδια με περισσότερο ποπ ύφος.
Ας κάνουμε απόψε μιαν αρχή
https://www.youtube.com/watch?v=5cr2DsnDAsw
Στίχοι-Μουσική: Δώρος Γεωργιάδης
Εκτέλεση: Άννα Βίσση (Δεύτερη Φωνή: Δώρος Γεωργιάδης)
Στα χρόνια της υπομονής
https://www.youtube.com/watch?v=P2eBozKhcgo
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Εκτέλεση: Άννα Βίσση (Δεύτερη Φωνή: Γιώργος Νταλάρας)
Εκτέλεση: Άννα Βίσση (Δεύτερη Φωνή: Γιώργος Νταλάρας)
Άλμπουμ: "Στα ψηλά τα παραθύρια" (1975)
Σε εκείνο το διάστημα της "γαλάζιας πενταετίας" είχε σχέση με τον Γιώργο Νταλάρα και μετά με τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος λέγεται ότι τη ζήτησε σε γάμο αλλά η Βίσση δεν αποδέχτηκε την πρόταση λόγω της διαφοράς ηλικίας που τους χώριζε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου