Πίνδαρος

Ο μεγάλος λυρικός ποιητής της αρχαιότητας Πίνδαρος γεννήθηκε στις Κυνός Κεφαλές της Θήβας. Ήταν γιος του Δαίφαντου και της Κλεοδίκης, ο ίδιος αναφέρει ότι η γέννησή του συνέπεσε με τη γιορτή των Πυθίων αλλά δεν είναι σίγουρο αν πρόκειται για τα Πύθια του 522 ή του 518 π.Χ. Άγνωστη είναι και η χρονολογία θανάτου του ενώ πέθανε στο Άργος. Από τη χρονολόγηση του τελευταίου σωζόμενου ποιήματος οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι πέθανε γύρω στο 446 π.Χ.

Οι Αλεξανδρινοί Γραμματείς τον κατέταξαν ως πρώτον από τους 9 μεγάλους λυρικούς ποιητές της αρχαιότητας. Ο Πίνδαρος ασχολήθηκε με τη χορική λυρική ποίηση και από τα σωζόμενα έργα του το μεγαλύτερο όγκο αποτελούν τα επινίκια, δηλαδή χορωδιακά άσματα κατά παραγγελίαν που ψάλλονταν στην πατρίδα του νικητή κατά τον εορτασμό της επιτυχίας του ή ακόμα και στον χώρο διεξαγωγής των αγώνων (Ολυμπιακών, Πυθίων, Νεμέων και Ίσθμιων). Εξαιτίας της μεγάλης φήμης του, το σπίτι του έγινε ένα από τα αξιοθέατα των αρχαίων Θηβών και ο Αρριανός αναφέρει ότι ακόμη και ο Μέγας Αλέξανδρος, ως ένδειξη τιμής προς τον ποιητή, εξαίρεσε το σπίτι του από την καταστροφή με την οποία τιμώρησε το 335 π.Χ. την Θήβα που είχε μηδίσει, καθώς ο Πίνδαρος είχε συνθέσει εγκώμια για τον Αλέξανδρο Α΄ της Μακεδονίας. Συνολικά διασώζονται σήμερα 211 κώδικες με ποιήση του.

https://www.youtube.com/watch?v=zdCVmqg_0rg

ETSI DE -Πινδάρου λέξις
https://www.youtube.com/watch?v=OfGfdc1b-Y4
Ποίηση: Πίνδαρος

ΝΕΜΕΟΝΙΚΟΙ

ΧΡΟΜΙῼ ΑΙΤΝΑΙῼ ΙΠΠΟΙΣ

ἀρχαὶ δὲ βέβληνται θεῶν
κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς.
ἔστι δ' ἐν εὐτυχίᾳ
πανδοξίας ἄκρον: μεγάλων δ' ἀέθλων
Μοῖσα μεμνᾶσθαι φιλεῖ.
σπεῖρέ νυν ἀγλαΐαν τινὰ νάσῳ, τὰν Ὀλύμπου δεσπότας
Ζεὺς ἔδωκεν Φερσεφόνᾳ,