Ο συνθέτης Κυριάκος Σφέτσας γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1945 στην Αμφιλοχία και από πολύ μικρός έζησε και μεγάλωσε στη Λευκάδα. Εκεί πρωτοδιδάχτηκε μουσική στη Φιλαρμονική Εταιρία Λευκάδος και στο Εθνικό Ωδείο της πόλης. Συνέχισε τις σπουδές , πιάνο και θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο της Αθήνας (1963-66) και στις 30 Αυγούστου 1964 συνοδεύει στο πιάνο τη Μαρία Κάλλας στην τελευταία εμφάνισή της μεγάλης ντίβας στην Ελλάδα. Μετά την Απριλιανή δικτατορία εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και εκεί ως υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης (1969-72) συνέχισε τις μουσικές του σπουδές. Η πρώτη δημόσια παρουσίαση έργου του έγινε το 1968 στην αίθουσα της Λατινικής Αμερικής στο Παρίσι και από τότε η μουσική του άρχισε να παρουσιάζεται ταχτικά, ενώ παράλληλα είχε και τις πρώτες παραγγελίες (Γαλλική Ραδιοτηλεόραση, Ορχήστρα Ars Nova και Χορευτικό συγκρότημα του Vitry). Λίγο αργότερα έργα του παρουσιάζονται σε σημαντικούς θεσμούς σύγχρονης μουσικής ενώ είναι πλέον ο μόνιμος συνεργάτης του συγκροτήματος σύγχρονου χορού του Vitry και του χορογράφου Michel Cazerta. Μέρος των έργων της Παρισινής περιόδου εκδόθηκε από τον μουσικό οίκο Editions Transatlantiques, ενώ το 1974 κυκλοφόρησε στο Παρίσι για πρώτη φορά έργο σε δίσκο. Στην Ελλάδα πρωτοεμφανίστηκε ως συνθέτης στην 4η Ελληνική Εβδομάδα Σύγχρονης Μουσικής στην Αθήνα (19-26/9/1971) με το έργο Δοκιμολογία. Επαναπατρίστηκε το φθινόπωρο του 1975. Εργάστηκε ύστερα από πρόσκληση του Μάνου Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα ως έκτακτος παραγωγός. Το 1977 ως τακτικός πλέον υπάλληλος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας υπηρετεί διαδοχικά ως διευθυντής τα μουσικά τμήματα του Β΄ και Α΄ Προγ/τος, ενώ από το καλοκαίρι του 1982 μέχρι τον Ιανουάριο του 1994 υπήρξε διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος της Ε.Ρ.Α. Από το 1999 ζει μόνιμα και εργάζεται στη Λευκάδα. Από την ίδια χρονιά και μέχρι το 2002 υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκάδας και των πολιτιστικών θεσμών «Γιορτές Λόγου και Τέχνης», «Διεθνές Φεστιβάλ Κρουστών» και «Διεθνές Φεστιβάλ Φολκόρ».
Στο έργο του περιλαμβάνεται σημαντικός αριθμός μουσικών συνθέσεων: συμφωνική, χορωδιακή, σκηνική μουσική (μπαλέτο, θέατρο), μουσική δωματίου, ηλεκτρονική, έργα για σόλο όργανα, συνθέσεις στο ύφος της jazz και fusion, τραγούδια σε ποίηση Ελλήνων και ξένων ποιητών. Τα χρόνια από το ’80 και μετά γράφει μουσική και για τον κινηματογράφο ("Παραγγελιά" του Τάσιου αποσπά το βραβείο καλύτερης μουσικής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσ/νίκης το 1980, το "Στίγμα" του ίδιου σκηνοθέτη, "Η νύχτα με την Σιλένα", "Νυχτερινή Έξοδο", "Κλειστή Στροφή", "Εποχής των Δολοφόνων"). Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει αρκετοί δίσκοι με έργα του τους οποίους η κριτική υποδέχτηκε πάντα με τα κολακευτικότερα σχόλια. Την Άνοιξη του 1991 κυκλοφόρησε ο πρώτος ψηφιακός δίσκος το Silent Days (Ημέρες Σιωπής) και το Νοέμβριο του 1993 το CD Διπλοχρωμία, ένα αφιέρωμα στην τέχνη του μεγάλου ερμηνευτή της παραδοσιακής μουσικής Βασίλη Σούκα. Το 1999 όλη η δισκογραφική του παραγωγή επανεκδόθηκε σε 8 ψηφιακούς δίσκους από την εταιρεία FINEA SOUND των εκδόσεων Γαβριηλίδη. Τα περισσότερα από τα έργα των τελευταίων ετών είναι παραγγελίες ελληνικών και ξένων πολιτιστικών φορέων και οργανισμών και έχουν παιχτεί στην Ευρώπη, Αυστραλία και Αμερική από ονομαστά μουσικά σύνολα.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΦΕΤΣΑΣ ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ
https://www.youtube.com/watch?v=ZBoz2zKKc9M
Το φως που καίει (απόσπασμα). Σύνθεση για λαϊκό κλαρίνο, τρία σαξόφωνα, πιάνο και ανδρική φωνή (2008). Τάσος Αποστόλου μπασοβαρύτονος, Αθανάσιος Ζέρβας σοπράνο σαξόφωνο --λαϊκό κλαρίνο, Eric Honour ἄλτο σαξόφωνο, Leo Saguitguit τενόρο σαξόφωνο, Peter Miyamoto πιάνο.
https://www.youtube.com/watch?v=ZBoz2zKKc9M
Το φως που καίει (απόσπασμα). Σύνθεση για λαϊκό κλαρίνο, τρία σαξόφωνα, πιάνο και ανδρική φωνή (2008). Τάσος Αποστόλου μπασοβαρύτονος, Αθανάσιος Ζέρβας σοπράνο σαξόφωνο --λαϊκό κλαρίνο, Eric Honour ἄλτο σαξόφωνο, Leo Saguitguit τενόρο σαξόφωνο, Peter Miyamoto πιάνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου