14/5/22

Κωνσταντίνος Καραμανλής (1907-1998)

Κωνσταντίνος Καραμανλής (1907-1998)
Χωρίς Παρωπίδες - Χωρίς Αναιθσητικό
 
Η πολιτική του σταδιοδρομία μεταξύ δύο Δικτατοριών: 4ης Αυγούστου και 21ης Απριλίου

Εργάστηκε σαν ασφαλιστικός πράκτορας ενώ άσκησε και τη δικηγορία. Στη συνέχεια πολιτεύτηκε από τη δεκαετία του '30 σαν υποψήφιος του Λαϊκού Κόμματος. Ακολουθεί η Δικτατορία, το ξέσπασμα του Β' Π. Π. και η φυγή του λόγω της τριπλής Κατοχής. 

Την περίοδο του "εμφυλίου" διετέλεσε υπουργός διαφόρων υπουργείων και ύστερα, εντάχθηκε στον Ελληνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου. Το 1955 μετά το θάνατό του Παπάγου, ο Καραμανλής ορίστηκε πρωθυπουργός από τον βασιλέα Παύλο και παράλληλα πήρε και τις ευλογίες της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα. Η εμπολή όμως των ΗΠΑ στην εσωτερική πολιτική της χώρας είναι πλέον κάτι περισσότερο από ορατή. 

Ο Καραμανλής διαλύει γρήγορα το κόμμα του Παπάγου και στις 4 Ιανουαρίου του 1956 ιδρύει την Ε.Ρ.Ε.. Κατά την πρώτη του πρωθυπουργία, την οκταετία 1955-1963, εφάρμοσε ένα πραγματικά φιλόδοξο πρόγραμμα ταχείας εκβιομηχάνισης της χώρας, επένδυσης σε έργα υποδομής και βελτίωσης της γεωργικής παραγωγής. Η Αθήνα μετατρέπεται σε ένα μεγάλο εργοτάξιο και μια γκρίζα τσιμεντούπολη ενώ οι γυναίκες και ο στρατός αποκτούν για πρώτη φορά δικαίωμα ψήφου. Παράλληλα ο Καραμανλής πρωτοστατεί στην αποφυλάκιση εγκληματιών πολέμου όπως ο Μέρτεν, καθώς και σε πολιτικές παρεμβάσεις για την εκλογή Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Δύο ήταν όμως, τα ζητήματα που φόβιζαν τον Καραμανλή εκείνα τα χρόνια, από τη μια η ανάδειξη της ΕΔΑ ως αξιωματικής αντιπολίτευσης το 1958 και από την άλλη το Κυπριακό, το οποίο και θα θάψει με τις Συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου. Για την αριστερά εγκρίνει την εφαρμογή του Σχεδίου «Περικλής» για τον περιορισμό των εκλογικών επιδόσεών της στις εκλογές του 1961 με νοθεία και τον Γεώργιο Παπανδρέου να του ανταπαντά με τον "Ανένδοτο Αγώνα". Τελικά η όλη σύγκρουση με τον Παπανδρέου αλλά και λόγω των προστριβών του με το Στέμμα θα τον οδηγήσουν στην έξοδο εγκαταλείποντας την πρωθυπουργία το 1963 και μετακομίζοντας πλέον οριστικά στο Παρίσι, όπου παραμένει εκεί αφανής μέχρι τον Ιούλιο του 1974. Σε αυτό το διάστημα περιορίζεται ουσιαστικά στην ανταλλαγή επιστολών για τα τεκταινόμενα της χώρας. 

Τα τραγικά γεγονότα όμως στην Κύπρο, επαναφέρουν τον Καραμανλή στα πράγματα. Επιστρέφει σαν θριαμβευτής και ορκίζεται Πρωθυπουργός από το ψευδοπρόεδρο Φ. Γκιζίκη σχηματίζοντας "Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας" πολιτικών προσώπων. Οι Τούρκοι στο μεταξύ ολοκληρώνουν το έγκλημά τους στην Κύπρο με τον Καραμανλή να παραμένει απλός παρατηρητής πειθόμενος στις συμβουλές της τότε στρατιωτικής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Πρώτες του ενέργειες ήταν η αποχώρηση της χώρας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, η νομιμοποίηση του ΚΚΕ και η διενέργεια δημοψήφισματος για το ζήτημα της Βασιλείας και της επιστροφής του Κωνσταντίνου στην Ελλάδα. Ακολούθως ιδρύει τη Νέα Δημοκρατία προχωρεί σε εκλογές, στις οποίες η ΝΔ αποσπά άνω του 50% των ψήφων. Οι πρωταίτιοι του Απριλιανού πραξικοπήματος όπως και του Πολυτεχνείου οδηγούνται στο δικαστήριο, όχι όμως και οι υπεύθυνοι της τραγωδίας της Κύπρου. Κατά τη δεύτερη πρωθυπουργική θητεία του, από το 1974 ως το 1980, τερματίστηκε η πολιτική αστάθεια περίπου μισού αιώνα και η χώρα απέκτησε ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Ο Καραμανλής θα πετύχει την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ και παράλληλα θα ετοιμάσει την επιστροφή της χώρας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Τέλος σε μια υποδειγματική ενέργεια παράδοσης-παραλαβής παραχωρεί τα ινία και την θέση του στον Γεώργιο Ράλλη και γίνεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το 1990 ο Καραμανλής παίρνει την γενναία απόφαση για διεύρυνση του κόμματος στον κεντρώο χώρο ανοίγοντας έτσι διάπλατα την πόρτα στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. 

Ο Μακεδόνας πολιτικός θα συνταξιοδοτηθεί πολιτικά το 1985 και θα αποβιώσει σε βαθύ γήρας στις 23 Απριλίου 1998.

 

Τραγούδι για τον Καραμανλή
https://www.youtube.com/watch?v=lsDu8KN_5vA
Εκτέλεση: Κώστας Μανιατάκης (Γράφτηκε το 1966)

Ύμνος προς τον Κωνσταντίνο Καραμανλή 
https://www.youtube.com/watch?v=I2wShY-6jKQ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου