Οι ποιητές Γεώργιος και Αχιλλέας Παράσχος

-Γεώργιος Παράσχος, ποιητής του 19ου αιώνα από τη Χίο. 

Γεννήθηκε στην Χίο το 1822.  Η σφαγή στην πατρίδα του, κατά την οποία έχασε δύο αδερφές, τους ανάγκασε να καταφύγουν στο Ναύπλιο. Ο πατέρας του Παράσχος Νασάκης ή Νασίκογλου συνέχισε να πολεμάει με τον Κολοκοτρώνη και τον Νικηταρά μέχρι το τέλος του αγώνα και τιμήθηκε με μετάλλιο και πολλές πληγές στο στήθος. Ο Γεώργιος αλλά και ο μικρότερος αδελφός του Αχιλλέας, επίσης ποιητής, πήραν ως επώνυμο το τιμημένο όνομα του πατέρας τους Παράσχος. Ο Γεώργιος διδάχτηκε τα Ελληνικά και Γαλλικά γράμματα από τον Λεόντιο στο Ναύπλιο και τον Γεννάδιο στην Αθήνα. Εξέδωσε την εφημερίδα Νίκη, και επιδόθηκε με την δημοσιογραφία και την ποίηση, ενώ δούλεψε στην Βουλή και στον Ιωάννη Κωλέττη ως γραμματέας. Ο πατριωτισμός του βραβεύτηκε σε διαγωνισμό του Υπουργείου Στρατιωτικών το 1865 για την σύνθεση θουρίων. Ανήκει τους ποιητές της πρώτης μεταπαναστατικής γενιάς ή ψυχή των οποίων ήταν γεμάτη από τις μνήμες του αγώνα. Αυτό εξηγεί και την μεγάλη φιλία που είχε αναπτύξει με τον ποιητή και αγωνιστή του ΄21 Γεώργιο Ζαλοκώστα. Τα περισσότερα ποιήματά του ήταν πατριωτικά εκθείαζαν τα επαναστατικά κινήματα στην Θεσσαλία και στην Ήπειρο στα χρόνια του Όθωνα, και τους κρητικούς επαναστάτες που τους θεωρούσε άξιους συνεχιστές της επανάστασης του 1821. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1886 φορώντας την φουστανέλα του. Ο Γρ. Ξενόπουλος είπε γι αυτόν «Ήττο μια ελληνοπρεπής φυσιογνωμία, ανακαλούσα πολλά, ωραία και μεγάλα».

-Αχιλλέας Παράσχος, ρομαντικός ποιητής του 19ου αιώνα και εκπρόσωπος της Α΄ Αθηναϊκής σχολής. 
Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1838 και νωρίς εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με τον πατέρα του και τον αδελφό του. Διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα από τον αδελφό του και ποιητή Γεώργιο Παράσχο (1821-1886) και από όσα γνωρίζουμε δεν έκανε σπουδές και κατόρθωσε να μορφωθεί από τις εφημερίδες και τα βιβλία τα οποία διάβαζε. Δεν εργάστηκε ποτέ του, καθώς χρήματα και φήμη τού έδιναν μονάχα οι στίχοι του. Στα νεανικά του χρόνια αναμείχθηκε στον κύκλο της Χρυσής Νεολαίας, στους σπουδαστές και στους διανοούμενους οι οποίοι είχαν στόχο την απομάκρυνση του Όθωνα, και που εξαιτίας αυτής της φυλακίσθηκε στις φυλακές του Μεντρεσέ και πού εξαιτίας αυτού εμπνεύστηκε το ποίημά του «Εις τον πλάτανον του Μεντρεσέ» το οποίο και έγινε πανελληνίως γνωστό. Αφέθηκε γρήγορα ελεύθερος γιατί στην φυλακή αρρώστησε βαριά αλλά δεν σταμάτησε την δράσης του εναντίον του Όθωνα. Τη νύχτα που καταλύθηκε η εξουσία ο Παράσχος ήταν ένας από τους πολίτες που πήγαν στον στρατώνα του πυροβολικού για να ενωθούν με τον ξεσηκωμένο στρατό. Ωστόσο, όταν το 1867 όταν πέθανε Όθωνας μετανιωμένος για τη στάση του έγραψε το Ελεγείον εις τον Όθωνα δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο την απογοήτευσή του από την πολιτική εκείνων που είχαν εκδιώξει τον Όθωνα, αλλά δεν τήρησαν τις επαγγελίες τους. Δημοσίευσε τους πρώτους στίχους του στα περιοδικά Αβδηρίτης και Χρυσαλλίς. Όταν το 1881 εξέδωσε τρεις τόμους με ποιήματά του, εισέπραξε το υπέρογκο για την εποχή ποσό των 50.000 δραχμών. Ωστόσο γρήγορα το σπατάλησε και άρχισε να ζητά βοήθεια από τους φίλους του. Ταξίδεψε στη Ρουμανία, την Αίγυπτο, τη Γαλλία και την Αγγλία όπου οι εκεί Έλληνες τον υποδέχθηκαν με αγάπη. Τον Παράσχο στην εποχή του τον θεωρούσαν εθνικό ποιητή και η φήμη του έφτασε και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας. Ωστόσο, η άκρως ρομαντική του ποίηση, τα μετέπειτα χρόνια παρωδήθηκε και λησμονήθηκε. Η γλώσσα του ήταν μικτή, κυρίως καθαρεύουσα, αλλά κάποιες φορές και γνήσια δημοτική στο ύφος του Βαλαωρίτη. Από τεχνικής άποψης, οι στίχοι του ήταν φλογεροί πατριωτικοί και βαθύτατα δημοκρατικοί, μειονεκτήματα οι συχνές επαναλήψεις και οι χασμωδίες. Ο ποιητής απεβίωσε στις 26 Ιανουαρίου 1895 και στην κηδεία του, ακούστηκαν είκοσι επικήδειοι λόγοι, συγκέντρωσε πλήθος λαού και έγινε παρουσία και του τότε βασιλιά, Γεωργίου Α'. Τέτοια πάνδημη κηδεία δεν είχε ξαναγίνει ποτέ. Όπως έγραψε και ο Ξενόπουλος «Δεν έμεινε άνθος που να μην κατατεθεί εις τον τάφον του εκείνον στολιζόμενον καθημερινώς επί εβδομάδας, επί μήνας από γνωστούς και αγνώστους θαυμαστάς. Όλοι τον έκλαψαν ως τον τελευταίον εθνικόν ποιητήν του ελληνισμού».

Από Φλόγες η Κρήτη 

https://www.youtube.com/watch?v=WA96-2vn1A0

Ποίηση: Γιώργος Παράσχος

Εκτέλεση: Κώστας Μουντάκης & Χορωδία

Αλλού να μ΄ αγαπάς

https://www.youtube.com/watch?v=bU846_VLb1Y

Ποίηση: Αχιλλέας Παράσχος
Μουσική: Μιχάλης Καλογεράκης
Ερμηνεία: Απόστολος Κίτσος, Μιχάλης Καλογεράκης