Οι Εθνικοί Ποιητές και Εθνικοί Βάρδοι της Ελλάδος

Εθνικός ποιητής (κάποτε και Εθνικός Βάρδος) αποκαλείται ένας ποιητής που, σύμφωνα με την παράδοση και την κοινή αποδοχή, αντιπροσωπεύει την ταυτότητα, τα πιστεύω και τις αρχές ενός συγκεκριμένου εθνικού πολιτισμού. Ως πολιτιστικό πρότυπο, ένας εθνικός ποιητής αποτελεί ένα μακρόχρονο σύμβολο. Η ιδέα του να τιμάται η μνήμη ενός ή και περισσότερων ποιητών ως «εθνικών» εμφανίσθηκε κυρίως κατά τον 19ο αιώνα, αιώνα του ρομαντισμού και της αναδύσεως των εθνικών κρατών. Ο εθνικός ποιητής προσωποποιούσε μία μορφή-βοήθημα για την αποκρυστάλλωση και παγίωση των τελευταίων, καθώς παρείχε επικύρωση των εθνογλωσσικών ομάδων. Οι εθνικοί ποιητές αποτελούν ιστορικές μορφές, μολονότι λίγοι ποιητές της εποχής μας, οι οποίοι γράφουν σε σχετικώς νέες ή αναβιωμένες εθνικές λογοτεχνίες, θεωρούνται επίσης εθνικοί ποιητές. Μερικά έθνη έχουν περισσότερους από έναν, και η ιδέα του μοναδικού εθνικού ποιητή είναι πάντοτε μία απλοποίηση. Υποστηρίζεται ότι «ένας εθνικός ποιητής πρέπει να γράφει σε μια εθνική γλώσσα». 

Με βάση λοιπόν αυτά που έχουμε γράψει παραπάνω αλλά και με το ποιούς θεωρούσε ο ίδιος ο λαός και  οι ειδικοί δηλαδξφοί οι φιλόλογοι σαν Εθνικούς Ποιητές της Ελλάδος μπορούμε να κατατάξουμε σε αυτή την άτυπη λίστα και τους: 

Ρήγα Φεραίο

Διονύσιο Σολωμό
Ανδρέα Κάλβο

Γεώργιο Παράσχο
Γεώργιο Κλεάνθη

Αριστοτέλη Βαλαωρίτη

Λορέντζο Μαβίλη
Σπύρο Ματσούκα

Κωστή Παλαμά

Άγγελο Σικελιανό
Οδυσσέα Ελύτη

και

Βασίλης Μιχαηλίδης

Η ελληνική Μασσαλιώτισσα

https://www.youtube.com/watch?v=dZeflHNDsXI

Αγνώσοτυ