Τα μέλη της «Αόρατης Αρχής» και η «Αρχή των Δώδεκα Αποστόλων»

Η Φιλική Εταιρεία σύμφωνα με τους επίσημους καταλόγους της είχε περισσότερα από 1000 μέλη. Η όλη διάρθρωση της Φιλικής Εταιρείας στηρίχθηκε στα οργανωτικά πρότυπα των Καρμπονάρων και των Ελευθεροτεκτόνων. Το Α σήμαινε ότι κάποιος κατείχε τον ανώτερο βαθμό πριν από την Ανώτατη Αρχή τον αόρατο στην προκειμένη περίπτωση ηγέτη. Ως ΑΒ υπέγραφε ο Τσακάλωφ, ως ΑΓ ο Σκουφάς και πιθανόν ως ΑΔ ο Ξάνθος, αλλά για διάφορους λόγους πήρε τα αρχικά του ο Γαλάτης. Η ηγετική της ομάδα απεκαλείτο «η Αόρατος Αρχή» και περιβλήθηκε από την πρώτη στιγμή με τέτοια μυστική αίγλη, ώστε να πιστεύεται ότι συμμετείχαν σε αυτήν πολλές σημαντικές προσωπικότητες, όχι μόνον Έλληνες μα και ξένοι, όπως υπονοούσαν. Στην πραγματικότητα, τον πρώτο καιρό ήταν μόνο οι τρεις ιδρυτές της. Κατόπιν, από το 1815 έως το 1818, προστέθηκαν άλλοι πέντε και μετά το θάνατο του Σκουφά προστέθηκαν άλλοι τρεις. 

Οι Αρχηγοί της στην αλληλογραφίαν τους αντί των κύριων ονομάτων τους χρησιμοποιόυσαν τα στοιχεία του αλφαβήτου ως ακολούθως

Α Β - Αθανάσιος Τσακάλωφ

Α Γ - Νικόλαος Σκουφάς 
Α Δ - Εμμανουήλ Ξάνθος (αλλά έπειτα εξ αιτίας του Νικόλαου Γαλάτη έλαβε τα αρχικά Α Θ)

Α Ε -  Αντώνης Κομιζόπουλος
Α Ζ - Άνθιμος Γαζής
Α Η - Αθανάσιος Σέκερης 

Α Ι - Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος

Α Κ - Παναγιώτης Σέκερης

Α Λ - Γεώργιος Λεβέντης

Α Μ και Αρμόδιος - Γρηγόριος Δικαίος Φλέσσας (Παπαφλέσσας) 

Α Ξ - Νικόλαος Πατζιμάδης 

Α Ρ και Καλός - Αλέξανδρος Υψηλάντης

Το 1818 η «Αόρατη Αρχή» μετονομάστηκε σε «Αρχή των Δώδεκα Αποστόλων» και κάθε Απόστολος επωμίστηκε την ευθύνη μιας μεγάλης περιφέρειας. Οι Aπόστολοι της Φιλικής Εταιρείας ήταν δώδεκα και ορίστηκαν από τον Σκουφά, όταν πήγε στην Κωνσταντινούπολη την άνοιξη του 1818 και αυτοί ήταν οι:

1. Γεωργάκης Ολύμπιος για τη Σερβία,
2. Βατικιώτης για τη Βουλγαρία,
3. Κωνσταντίνος Πεντεδέκας για τη Ρουμανία,
4. Χριστόδουλος Λουριώτης για την Ιταλία,
5. Χρήστος (Αναγνώστης) Παπαγεωργίου Αναγνωσταράς για τα νησιά του Σαρωνικού,
6. Ηλίας Χρυσοσπάθης για τη Μεσσηνία,
7. Ιωάννης Στεργίου Φαρμάκης για τη Μακεδονία και Θράκη,
8. Ασημάκης Κροκίδας για την Ήπειρο,
9. Αντώνιος Πελοπίδας για την Πελοπόννησο,
10. Δημήτριος Ίπατρος για την Αίγυπτο,
11. Γαβριήλ Κατακάζης για τη Νότια Ρωσία και
12. Κυριάκος Καμαρηνός για τον Πετρόμπεη της Μάνης

Όλοι αυτοί, μετά το θάνατο του Σκουφά, διασκορπίστηκαν στις περιφέρειες που τους ορίστηκαν και άρχισαν να μυούν τους Έλληνες στους σκοπούς της Φιλικής Εταιρείας. Ανάμεσα σ' αυτούς πεφωτισμένοι λόγιοι και επιστήμονες της εποχής, αλλά και προεστοί και άλλοι εξέχοντες άνδρες.
Η όλη δομή ήταν πυραμιδοειδής και στην κορυφή δέσποζε η «Αόρατος Αρχή». Κανείς δε γνώριζε ούτε είχε δικαίωμα να ρωτήσει ποιοι την αποτελούσαν. Οι εντολές της εκτελούνταν ασυζητητί, ενώ τα μέλη δεν είχαν δικαίωμα να λαμβάνουν αποφάσεις. Η Εταιρεία απεκαλείτο «Ναός» και είχε αρχικά τέσσερις βαθμίδες μύησης: α) οι αδελφοποιητοί ή βλάμηδες, β) οι συστημένοι, γ) οι ιερείς και δ) οι ποιμένες. Όταν το 1818 η εταιρεία μετέφερε την έδρα της στην Κωνσταντινούπολη, δημιουργήθηκαν ακόμα δύο βαθμοί ε) οι αφιερωμένοι και στ) οι αρχηγοί των αφιερωμένων, οι οποίοι δίνονταν αποκλειστικά σε στρατιωτικούς. Αργότερα οι βαθμίδες συμπληρώθηκαν από ζ)τους απόστολους και η) το Γενικό Επίτροπο της Αρχής, τίτλος που δόθηκε στην Αλεξ. Υψηλάντη, όταν δέχτηκε την αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας (1820).

"ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" ΟΡΧΗΣΤΡΙΚΟ (Γιώργος Βεντουζάς)
https://www.youtube.com/watch?v=ScSmp64kQAk