Ελλαδίτες προπονητές ποδοσφαίρου που εργάστηκαν ή εργάζονται στην Κύπρο
Μουσικές βιογραφίες και μικρές αλήθειες τραγουδιστών, καλλιτεχών, μουσικών, στιχουργών, ποιητών και πολλών άλλων ΕΔΩ
28/2/22
Έλληνες Προπονητές που εργάστηκαν ή εργάζονται στην Κύπρο
27/2/22
Πόπη και Άντζελα
26/2/22
Τάκης Πλακιάς
24/2/22
Οι Καραμανλήδες, η γλώσσα και το τραγούδι τους
Καραμανλήδες αποκαλούνται οι τουρκόφωνοι Έλληνες Μικρασιάτες Ορθόδοξοι Χριστιανοί που κατοικούσαν στη Μικρά Ασία, συγκεκριμένα στην Καραμανία (στην περιοχή της αρχαίας Κιλικίας) και την Καππαδοκία που λόγω των εξισλαμισμών που σημειώνονταν ως τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα στη Μικρά Ασία, μεγάλο μέρος των Ελλήνων λησμόνησαν τη μητρική τους γλώσσα και χρησιμοποιούσαν την Τουρκική. Αριθμός όμως Ελλήνων που βρισκόταν σε περιοχές μακριά από τα παράλια και από μεγάλα αστικά κέντρα αφομοιώθηκαν μεν γλωσσικά από τον κατακτητή, κατάφεραν όμως να διατηρήσουν τη συνείδηση της θρησκευτικής και φυλετικής τους αυτοτέλειας. Υπάρχουν δύο θεωρίες σχετικά με την προέλευση των Καραμανλήδων. Η πρώτη δέχεται ότι προέρχονταν από Έλληνες Χριστιανούς της Μικράς Ασίας οι οποίοι τουρκοφώνησαν ενώ η δεύτερη τους θεωρεί εκχριστιανισμένους Τούρκους ή μίξη αυτών με Έλληνες. Πάντως μεταξύ των κατοίκων της Ανατολίας, οι Καραμανλήδες φημίζονταν για το εμπορικό πνεύμα και την επιχειρηματικότητά τους, αφού η απομόνωση της κεντρικής Ανατολίας τους ωθούσε σε εποχική ή και μόνιμη μετανάστευση σε εμπορικά κέντρα κατά μήκος του σιδηροδρόμου, όπως το Ικόνιο και η Νίγδη, ή ακόμη η Άγκυρα, η Καισάρεια, η Τραπεζούντα, τα Άδανα και η Μερσίνα, εγκαταλείποντας προαιώνιες εστίες της Ορθοδοξίας όπως η Σύλλη και το Σελίμε ενώ σημαντική κοινότητα Καραμανλήδων υπήρχε και στην Κωνσταντινούπολη.
Οι Καραμανλήδες όπως λέχθηκε και προηγουμένως μιλούσαν τοπική διάλεκτο της τουρκικής αλλά στα κείμενά τους, έγραφαν την τουρκική γλώσσα με χαρακτήρες του ελληνικού αλφαβήτου τα γνωστά "Καραμανλήδικα" αντί των ςραβικών χαρακτήρων. Τα παλαιότερα καραμανλήδικα κείμενα ήταν κυρίως θρησκευτικού περιεχομένου ενώ από το τέλος του 18ου αι. τυπώνονται και κείμενα ιστορικά, γεωγραφικά, διδακτικά κ.ά. Πρώτη επίσημη εμφάνιση της γραφής αυτής σημειώνεται το 1718 και είχε τόση απήχηση που διατηρήθηκε επί δύο ολόκληρους αιώνες, με το τελευταίο να εκδίδεται το 1929, ενώ στα καραμανλήδικα γράφτηκε ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα σε τουρκική γλώσσα, το 1871-72, από τον δάσκαλο και δημοσιογράφο Ευαγγελινό Μισαηλίδη, ο οποίος το 1851 άρχισε να εκδίδει στην Κωνσταντινούπολη την εφ. Αναντολού, σε καραμανλήδικη γραφή.
Το χρονικό αλλά και ουσιαστικό τέλος των Καραμανλήδων και της γλώσσας συμπίπτει απόλυτα με την Συμφωνία της Λωζάνης και την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών.
Καραμανλήδικο τραγούδι
20/2/22
Ζέττα Ζαφειρίου
17/2/22
Φαίη Ρουμπίνη
16/2/22
Ηλίας Παλιουδάκης
14/2/22
"Μύριαμ Απλού"
11/2/22
Κωνσταντίνος Ράλλης
10/2/22
Carmina Burana (Τα ποιήματα του Μπόιρεν)
«Κάρμινα Μπουράνα» είναι ο τίτλος μιας χειρόγραφης συλλογής χιλίων και πλέον ποιημάτων και τραγουδιών που γράφτηκαν στις αρχές του 13ου αιώνα και βρέθηκαν στο αββαείο των Βενεδίκτων μοναχών, στο βαυαρικό χωριό Μπόιρεν, στους πρόποδες των Βαυαρικών Αλπεων αλλά σύμφωνα με τους μελετητές του δεν γράφτηκαν εκεί. Ο λατινικός τίτλος «Carmina Burana» ("τα ποιήματα του Μπόιρεν") δόθηκε το 1847 από τον Γιόχαν Σμέλερ. Είναι σχεδόν όλα γραμμένα στα Λατινικά, ενώ κάποια είναι γραμμένα σε διάλεκτο των Γερμανικών και λίγα στα Γαλλικά: ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με "μακαρονικούς στίχους", μια μίξη Λατινικών, γερμανικών και γαλλικών με τη δημώδη γλώσσα της εποχής εκείνης. Γράφτηκαν από σπουδαστές και κληρικούς γύρω στο 1230, όταν τα λατινικά αποτελούσαν τη lingua franca (τη κοινή γλώσσα) σε όλη την Ιταλία και τη Δυτική Ευρώπη, ενώ στα 45 από τα ποιήματα υπάρχουν μουσικές νότες που δείχνουν ότι είναι τραγούδια. Τα περισσότερα ποιήματα και τραγούδια φαίνεται να αποτελούν δημιουργία των Γολιάρδων δόκιμων κληρικών, που σατίριζαν τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Μεταξύ του 1935 και του 1936 ο Γερμανός συνθέτης Καρλ Ορφ χρησιμοποίησε 24 από τα περιεχόμενα ποιήματα στην ομώνυμη καντάτα του.
https://www.youtube.com/watch?v=QEllLECo4OM
Η συλλογή διαιρείται σε έξι ενότητες:
Η πρώτη ενότητα έχει χαθεί και δεν υπάρχει μαρτυρία για τα χαμένα ποιήματα. Η τελευταία ενότητα δεν ανήκε αρχικά στο χειρόγραφο, αλλά είναι μια ανακατασκευή κάποιων ποιημάτων από τους μελετητές, για τα οποία υπήρχαν διαφορές και διορθώσεις. Επίσης, πολλά από τα θρησκευτικά και τα ερωτικά ποιήματα συνοδεύονται από μουσικά σημεία, που δείχνουν ότι υπάρχει κάποια μελωδία, ενώ κάποια ποιήματα έχουν και κάποιες αντίστοιχες μελωδίες που ανακαλύφθηκαν σε μεταγενέστερα χειρόγραφα.
https://www.youtube.com/watch?v=EJC-_j3SnXk
όπως τύχει
τη φτώχεια,
τη δύναμη
τις λιώνεις σαν τους πάγους.
Μοίρα, τερατώδη
και κενή,
εσύ τροχέ που γύρω-γύρω σου γυρίζεις,
κακή,
άσκοπα όλα
τα πάντα ξεθωριάζεις,
κάτω από σκιά
κάτω από πέπλα
και εμένα βασανίζεις,
τώρα με τα παιχνίδια σου
φέρνω τη γυμνή μου πλάτη
στην αχρειότητά σου.
Μοίρα, στην υγεία μου
και στο πνεύμα μου
είσαι τώρα ενάντια,
που συγκινείς
και αποδιώχνεις,
πάντα στην αγγαρεία σου.
Σε αυτή την ώρα
χωρίς καθυστέρηση
χτύπα τις παλλόμενες χορδές
όπως η Τύχη
χτυπά τους δυνατούς
με μένα μαζί όλοι κλάψτε.