Η παγκόσμια μουσική επανάσταση των Beatles και των Rolling Stones την δεκαετία του ΄50-΄60 βρήκε τον Πασχάλη στην εφηβεία και δεν τον άφησε ανεπηρέαστο. Στα δεκαέξι του χρόνια δημιούργησε το πρώτο του συγκρότημα, τους "Drugstoremen", μετά τους "Brahms" και στα 18 του, τους "Olympians", ένα συγκρότημα θρύλος, που με το τραγούδι "ο τρόπος" έφερε κυριολεκτικά την επανάσταση στην μοντέρνα ελληνική μουσική αφού για πρώτη φορά τραγουδήθηκαν ελληνικοί στίχοι σε ποπ τραγούδι, χωρίς αυτό να ακούγεται αστείο. Η απλότητα και η ανεπιτήδευτη ερμηνεία του Πασχάλη, έβαλε τις βάσεις για την εξέλιξη των ελληνικών στίχων στην ποπ και αργότερα στην ροκ μουσική. Με τους Olympians έμεινε μέχρι το χειμώνα του 1972 καθώς μετά από παρότρυνση της δισκογραφικής του εταιρείας, πήρε την μεγάλη απόφαση να κατέβει στην Αθήνα για να δοκιμάσει τις δυνάμεις του σαν σόλο τραγουδιστής. Η συνέχεια; Απλά εντυπωσιακή. Το 1977 με την συμμετοχή του στην Eurovision, καταφέρνει να φέρει την Ελλάδα στην 5η θέση, με το Μάθημα Σολφέζ. Η κυκλοφορία των δίσκων του Party On The Rocks, 9 Τρόποι Αγάπης, Ερωτικά Μηνύματα, Παντού Φωτογραφίες σου, αποτελούν έως και σήμερα σταθμό στην ελληνική δισκογραφία, με πωλήσεις ρεκόρ.
Τέλος, τον Απρίλιο του 2006 ένα σκάνδαλο που αφορά στην ιδιωτική ζωή του Πασχάλη ταράζει την ελληνική κοινωνία. Μια 40χρονη γυναίκα καταθέτει εναντίον του αγωγή αναγνώρισης πατρότητας του δίχρονου εκτός γάμου παιδιού της. Η υπόθεση γίνεται θέμα στις εκπομπές life style για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το test DNA που έγινε το 2008 έδειξε πατέρα του παιδιού τον Πασχάλη. Η μητέρα του παιδιού απαιεί από τον τραγουδιστή το εξωφρενικό ποσό του 1 εκατομμυρίου ευρώ. Ο ίδιος αμφισβητεί το αποτέλεσμα και η υπόθεση βρίσκεται ακόμη στα δικαστήρια, (Απρίλιος του 2013), χωρίς να έχει τελεσιδικήσει αμετάκλητα.
Είσαι το ταίρι μου
https://www.youtube.com/watch?v=P2NcEZn414A
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Στίχοι-Εκτέλεση: Πασχάλης
Μάθημα Σολφέζ (Greece Entry in Eurovision Contest in 1977)
https://www.youtube.com/watch?v=rW54iRBPDuc
Στίχοι: Σέβη Τηλιακού
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Εκτέλεση: Πασχάλης & Μπέσσυ Αργυράκη & Robert Williams & Μαριάννα Τόλη
σολφέζουδέτεροάκλιτο < γαλλική solfège < λατινική solfa < sol + fa
η μουσική ανάγνωση· ο σπουδαστής της μουσικής διαβάζει την παρτιτούρα και τραγουδάει τη μελωδία λέγοντας τις νότες με τα ονόματά τους
Η Καίτη Γαρμπή (8 Ιουνίου 1961) μετράει ήδη 25 χρόνια παρουσίας στην
ελληνική δισκογραφία.Ξεκίνησε τη καριέρα της μαζί με τη μικρότερη αδερφή της Λιάνα ως «Αδελφές Γαρμπή»όταν η Καίτη ήταν μόλις 15 χρονών και η Λιάνα 13. Ως «αδελφές Γαρμπή»
είναι περισσότερο γνωστές για την συνεργασία τους με τον Γιάννη
Φλωρινιώτη. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980,
η Λιάνα αποφάσισε να παντρευτεί και να σταματήσει το τραγούδι και έτσι η
Καίτη ξεκίνησε την solo καριέρα της. H πρώτη της ηχογράφηση ήταν το
«Στο Σαιν Τροπέ» μια διασκευή του “St. Tropez twist” το οποίο
συμπεριλήφθηκε στην συλλογή «Τα δέκα δεκάρια» (1987).
Η συλλογή συνεχίστηκε με την Καίτη να ηχογραφεί δύο διασκευές ξένων
τραγουδιών, το «Αχ αυτό μ’αρέσει» (That’s the way I like it) και το «Ζω
να σ’αγαπώ». Η επιτυχία της Καίτης τράβηξε το ενδιαφέρον των μουσικών
παραγωγών της τότε CBS Record με την οποία η Καίτη υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο.
Η Καίτη είναι παντρεμένη με τον γνωστό τραγουδιστή Διονύση
Σχοινά από το '97.Δύο χρόνια μετά (το 1999) κυκλοφορεί το δίσκο «ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ», ο εν λόγω δίσκος ήταν αφιερωμένος στον
σύζυγό της Δοινύση Σχοινά, καθώς
στο ένθετο του Cd υπήρχε η εξής αφιέρωση: "Διονύση μου, το δώρο θεού
είναι χαρισμένο σε σένα που βρίσκεις τρόπο να κάνεις ξεχωριστή την κάθε
συνηθισμένη μέρα μας". Ωστόσο, επειδή κατά την περίοδο κυκλοφορίας του δίσκου η Καίτη Γαρμπή
ήταν έγκυος, ο τίτλος του τραγουδιού συνδέθηκε με την επικείμενη γέννηση
του γιου της Δημήτρη.
Ο Διονύσης Σχοινάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969 και από την ηλικία των
15 χρονών άρχισε να τραγουδά σ' επαγγελματικό επίπεδο. Ένα χρόνο
αργότερα, σπουδάζει ορθοφωνία, σολφέζ και θεωρία της μουσικής στο
Κεντρικό Ωδείο του Κώστα Κλάββα. Σε ηλικία 25 χρονών κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ, "Πρώτη αγάπη". Έχει συνεργαστεί με γνωστά ονόματα του Ελληνικού τραγουδιού, όπως ο Βασίλη Καρρά, ο Αντύπα, η Άντζελα Δημητρίου, ο Δημήτρη
Κοντολάζο, ο Αντώνη Βαρδή, η Ελένη Δήμου, ο Λευτέρη Πανταζή. Ο Διονύσης είναι παντρεμένος με την τραγουδίστρια Καίτη Γαρμπή. Την πρόταση γάμου την έκανε στο πλατό της Ρούλας Κορομηλά.[1]
Η Ελένη Δήμου ή Γκικοδήμου όπως είναι το πραγματικό της επώνυμο γεννήθιηκε στις 27 Δεκεμβρίου 1957 στην Αθήνα.
Είναι δημοφιλής τραγουδίστρια της ελαφράς, της λαϊκής και της νεο-ελαφράς μουσικής, με καλλιτεχνική ακμή κατά τη δεκαετία του '80. Έχει στο ενεργητικό της πλήθος επιτυχημένων τηλεοπτικών και λοιπών εμφανίσεων. Το 1981 πήρε το Α΄ βραβείο του 20ού Φεστιβάλ Θεσ/νίκης με το τραγούδι της Σάσας Μανέτα «Μια αγάπη σαν κι αυτή». 1987 "Δεν Πιστεύω" σε στίχους και μουσική Μιχάλη Ρακιντζή. Ο δίσκος της "Προσωπικά" (1988) με τραγούδια του Γ. Σπανού ξεπέρασε τις 100.000 αντίτυπα ("πλατινένιος"), όπως και ο δίσκος με τραγούδια του Λάκη Παπαδόπουλου "Κατά βάθος αλεπού", που ξεπέρασε σε πωλήσεις τα 80.000 αντίτυπα, ενώ οι δίσκοι της "Αντιθέσεις", "Κανείς δεν είναι κανενός", "Μια ζωή δεν φτάνει" και "Η ζωή είναι γυναίκα" έγιναν "χρυσοί". Τελικά, αυτό που ίσως ξεχωρίζει τη Δήμου από άλλες τραγουδίστριες είναι το ότι εισάγει το στοιχείο του «μοντέρνου» (πόπ) στο ελληνικό τραγούδι, καλά συναρμοσμένου με το έντεχνο και το λαϊκό της εποχής, καθιερώνοντας έναν «δυτικού τύπου» ερμηνευτικό τρόπο.
Η Κρήτη είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του..
Η ρίζα του, τα Σφακιά.
Γεννήθηκε στην πόλη Beringen, στο Βέλγιο. Η συναναστροφή του ως παιδί, με Βέλγους, Τούρκους, Έλληνες, Μαροκινούς, Πολωνούς, Αιγύπτιους και Ιταλούς ήταν καθοριστική για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του: η διαφορετικότητα του καθενός, το ιδιαίτερο χρώμα κι άρωμα της πατρίδας εκφρασμένο μέσα από τις καθημερινές συνήθειες, την εκφορά του λόγου, τις μουσικές καταβολές …εντυπώσεις ανεξίτηλες στη ψυχή και το νου του μικρού Μιχάλη. Όμως κι αυτός κουβαλούσε μέσα του ένα ολόκληρο νησί, την Κρήτη, κι είχε δίπλα του επτά αδέλφια και δύο γονείς να του το θυμίζουν, ανατρέφοντας τον. Δύο χρονών, πήρε στα χέρια του το λαγούτο του αδελφού του, κι από τότε, λες και δεν τ΄ άφησε ποτέ! Γονατιστός και στηρίζοντας το με το πηγούνι του, το λαγούτο έγινε το αγαπημένο του παιχνίδι. Μαγεμένος από τον ήχο που κατάφερνε να βγάζει γρατζουνώντας τις χορδές ώρες ατέλειωτες, ευφυής, επίμονος και υπομονετικός, στα τέσσερα του χρόνια ήταν πλέον σε θέση να παίζει και να τραγουδά διασκεδάζοντας τους έκπληκτους “θεατές” του!
Επαναπατρισμός στα Χανιά κι ο Μιχάλης εννιά χρονών. Σχολείο, μουσική, παραδοσιακοί χοροί και τραγούδια! Ο Μιχάλης ανεβαίνει στη σκηνή συμμετέχοντας σε μουσικές εκδηλώσεις της πόλης. Ξεχωρίζει, τον αποκαλούν “παιδί-θαύμα” και η πορεία είναι πια σαφής. Δέκα, έντεκα χρονών γνωρίζει και συνεργάζεται επαγγελματικά με μεγάλους μουσικούς της Κρήτης. Μπαίνει για πρώτη φορά στο στούντιο και ηχογραφεί σε ηλικία 13 χρονών. Σε ΄κείνη την ηλικία τον ανακαλύπτει ο μεγάλος λυράρης, Λεωνίδας Κλάδος. Ο Μιχάλης έχει την τύχη να βρίσκεται πέντε χρόνια δίπλα στον σπουδαίο λυράρη, κάνοντας εμφανίσεις σε Κρήτη και Αθήνα, αποκομίζοντας έτσι μια τεράστια εμπειρία. Ένας άλλος σπουδαίος λυράρης, ο Κώστας Μουντάκης, αναγνωρίζει το σπάνιο ταλέντο του και επιθυμεί να συνεργαστούν. Το 1990 ηχογραφούν μαζί στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Είναι η τελευταία ηχογράφηση του μεγάλου λυράρη.
Η μουσική εξέλιξη του είναι διαρκής. Από τα δεκαπέντε του και μετά, παράλληλα με τις εμφανίσεις, μελετάει και άλλα μουσικά όργανα: ούτι, σάζι, μπουλγαρί, μαντολίνο, τσουμπούς, λύρα. Στα δεκαεφτά, και για δύο χρόνια, παρακολουθεί μαθήματα φωνητικής. Ανήσυχος και ευρηματικός, στα δεκαοχτώ του, έχει τη δική του μπάντα: λαγούτο, λύρα, κρουστά, κιθάρα, κοντραμπάσο και βιολί. Ταξιδεύει στην Ελλάδα, την Αμερική, τον Καναδά, την Γερμανία δίνοντας συναυλίες. Στο εξωτερικό συνεργάζεται και με ξένα συγκροτήματα. Το 1997 γνωρίζει τον Νίκο Μαμαγκάκη. Ο μεγάλος σταθμός στη μουσική του παιδεία. Εμπνευσμένος από την φωνή και την ερμηνεία του Μιχάλη, ο Μαμαγκάκης συνθέτει “Τα τραγούδια της παλιάς πόλης” σε ποίηση του ποιητή Γιώργου Καλομενόπουλου. michalistzouganakis.com/
"Ο Τζουγανάκης έχει επιφέρει σημαντικές αλλαγές στο Κρητικό παραδοσιακό τραγούδι, τόσο με την ερμηνεία του όσο και με τους σύγχρονους ήχους. Χωρίς να αλλοιώνει το παραδοσιακό στοιχείο, το εμπλουτίζει και του προσδίδει μια αλλιώτικη μουσική διάσταση."
Οι πέντες τους ήταν οι νικήτριες της ελληνικής έκδοσης του σόου Popstars στο Mega. Άφησαν πίσω τους 4 άλμπουμς, από τα οποία τα ομώνυμα τραγούδια είχαν κυκλοφορήσει ως cd singles. Διαλύθηκαν τον Φεβρουάριο του 2005, ακολουθώντας ξεχωριστές καριέρες η καθεμία. Οι Hi-5 διαλύθηκαν μετά το κλείσιμο της
δισκογραφικής εταιρείας τους, το ελληνικό τμήμα της Warner Music. Όλα τα
μέλη του συγκροτήματος συνέχισαν να ασχολούνται με το τραγούδι, εκτός
από την Παπαχαραλάμπους, η οποία είχε επιστρέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα της, την
Κύπρο, προκειμένου να ασχοληθεί με τις σπουδές της.
Hi-5 Άλλο αγάπη και άλλο σεξ ( Video Clip )
https://www.youtube.com/watch?v=UXjuBFvRpFs
Στίχοι: Βαγγέλης Κωνσταντινίδης
Μουσική: B.Steinberg / J.Harry / L.Samuelsenn
Hi-5 Ξέρω τι ζητάω (I will rise again)
https://www.youtube.com/watch?v=loyuEbD_Gho
The first video clip of the greek pop group "Hi-5"
Στίχοι: Κάρολος Μπάρκας
Μουσική: Haze Patterson
Hip hop is a cultural movement that began among urban
African American and Latino youth in NEW York City and has since spread
around the world. The four main elements of hip-hop are MCing, DJing,
graffiti, and Breakdancing. Some consider beatboxing the fifth element
of hip hop; others might add political activism, hip hop fashion, hip
hop slang or other elements as important facets of hip hop. The
term has since come to be a synonym for hip hop music and rap to
mainstream audiences. They are not, however, interchangeable - rapping
(MCing) is the vocal expression of lyrics in sync to a rhythm beneath
it along with DJing, rapping is a part of hip hop music.
Ειδικότερα η Ραπ (rap) ξεκίνησε να γνωρίζει άνθιση στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Ονομάστηκε έτσι εκ του αγγλικού ακρωνύμιου r.a.p (δηλαδή Rhythm And Poetry).Πρόκειται για είδος που δίνει έμφαση στους στίχους (ρίμες). Οι στίχοι, αυτοσχέδιοι στην καθημερινή έκφραση αλλά επεξεργασμένοι στις παραγωγές, δεν τραγουδιούνται, αλλά απαγγέλλονται με ιδιαίτερο, ρυθμικό, τρόπο ενώ η μουσική δανείζεται στοιχεία από και από τη soul, τη τζαζ όσο και από άλλα ποικίλα μουσικά ρεύματα. Οι ρίμες, οι οποίοι έχουν μεγάλη έκταση και ποσότητα, εκφράζουν κατά κανόνα καθημερινά βιώματα και εμπειρίες, ενώ σε τραγούδια ορισμένων καλλιτεχνών αποκτούν πολιτική προέκταση κυριότατα ανατρεπτική, ρηξικέλευθη όσο και καυστική αφού πηγή της μουσικής αυτής είναι τα γκέτο. Eνώ δεν απουσιάζει επίσης η λυρικότητα και η ποιητική πνοή.
Rhythm and blues (or R&B) is a musical marketing term introduced in the United States in the late 1940s by Billboard magazine. It replaced the term race music, which was deemed offensive. Today, R&B, no longer an initialism, defines the modern version of the soul and funk influenced African-American pop music that originated with the demise of disco in 1980
Η διαφορά μεταξύ χιπ χοπ και RnB καθώς και οι πολλές προστριβές των καλλιτεχνών-εκπροσώπων των δύο αυτών ρευμάτων είναι πάρα πολλές. Στην Ελλάδα όμως, αυτή η κόντρα είναι κάτι περισσότερο από απολαυστική. Οι Goin' Through για παράδειγμα έχουν κατακριθεί ιδιαίτερα λόγω του ότι κάνουν εμπορικό
RnB. Για αυτό τον λόγο, πολλά συγκροτήματα έχουν γράψει υβριστικά προς
αυτούς τραγούδια, όπως οι: ΖΝ ("Θέλουμε Βεντέτα", "Ποιους Ακούς" κ.ά.), Tus ("Είναι γυφτιά man", "Πωλήσεις" κ.ά.), Εισβολέας ("Ο Νίβο είναι"), Ρύακα Πυρός ("Καλημέρα Πουστράκια") και Active Member
("Πόρνες στο κόκκινο χαλί"). Επίσης, έχουν υπάρξει και αντικείμενο
σάτιρας από τους Λιάκο και Αρούλη (Νουνού Φάμιλυ) αλλά και τις κωμικές
περσόνες των Solmeister & PaK, τα Άπαχα Γιαούρτια που έχουν
διακωμωδήσει τις ενέργειες τους αυτές τόσο σε κομμάτια τους (Δεν κάνω
διακοπές[Hardcore RMX], Γυαλί κι Αρμάνι) όσο και στην διαδικτυακή
εκπομπή τους, ΤιΜαwρήTV. Την σκληρότερη πάντως κριτική-επίθεση την δέχτηκε απ' τον Μηδενιστή, [βέβαια, για να πούμε και τη σκάφη σκάφη, ο Μηδενιστής έχει κάνει κάποιες πολύ περίεργες εμπορικές συνεργασίες (Χατζηγιάννη, Demy, Φουρέιρα κ.λ.π)].
Ένα μικρό δείγμα μπορείτε να δείτε εδώ -Ζωντανοί Νεκροί
https://www.youtube.com/watch?v=SbXsvj3Ce8Q
Ο Κώστας Τουρνάς (μουσικός συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής) γεννήθηκε στην Τρίπολη στις 23 Σεπτεμβρίου 1949(1949-09-23) και έζησε εκεί, μέχρι τα 10 του χρόνια. Στην Αθήνα αρχίζει μαθήματα κιθάρας, πρώτα μόνος του και μετά με δάσκαλο. Στα 13 του κάνει το πρώτο του group που παίζει Λατινοαμερικάνικα τραγούδια. Άλλαξε πολλά σχολεία και όπως λέει ο ίδιος, δεν άνοιξε βιβλίο από την β΄ γυμνασίου και μετά. Λίγο χρόνια μετά σαν επαγγελματίας πια, παίζει και τραγουδά σε διάφορα clubs της Αθήνας. Το καλοκαίρι του 1967, δουλεύει πρώτη φορά επαγγελματικά στα Καμμένα Βούρλα με διάφορους φίλους και συνεργάτες. Είναι η πρώτη τους χορευτική ορχήστρα. Κάποια στιγμή ο Κώστας ένιωσε οτι κουράζεται και προσφέρει πολλά γι' αυτά τα χρήματα που έπαιρνε εκείνη την εποχή. Έτσι πριν το στρατό, πούλησε όλα του τα μηχανήματα, ενισχυτή, κιθάρες ηλεκτρικές, μικρόφωνα, εφέ και έμεινε με μια ξύλινη κιθάρα και ορκίστηκε ότι το ημερομίσθιο του μουσικού για εκείνον τελείωσε. Έγραφε τραγούδια σ' ένα χαρτί, δανειζόταν και από ένα φίλο του ένα μονοφωνικό κασετόφωνο και με την κιθάρα του έπαιζε μελωδίες. Την άνοιξη όμως του 1971, πριν ακόμα ολοκληρώσει την στρατιωτική του θητεία, ξεκινάει πρόβες με τους "POLL". O Ρόμπερτ Ουίλιαμς, ο Σταύρος Λογαρίδης και ο Κώστας Παπαϊωάννου κάνουν την μεγαλύτερη επιτυχία που γνώρισε ποτέ μουσικό group στην Ελλάδα. Οι POLL μετά τα «Άνθρωπε αγάπα», «Έλα Ήλιε μου», «Στην Πηγή μια Κοπέλα», «Αετοί», «Η Γενιά μας» και άλλα, διαλύονται. Ο Κώστας Τουρνάς είναι πλέον ελεύθερος να πέταξει πολύ ψηλά μέχρι τα "Απέραντα Χωράφια".Άλλωστε, δεκάδες τραγουδιστές έχουν πεί τραγούδια του ενώ έχει συνθέσει πάνω από 600 τραγούδια. Είναι κάτοικος Αθηνών (συγκεκριμένως της περιοχής Άνω Κυψέλη).
Το ροκ το ελληνικό ( Video clip )
https://www.youtube.com/watch?v=OiMZucKAMBg
Στίχοι-Μουσική: Κώστας Τουρνάς
Εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος - Κώστας Τουρνάς
Αν και πολλοί δεν το γωνρίζουν, η παιδική μουσική είναι σοβαρή υπόθεση.
Και πολύ περισσότερο, το νανούρισμα. Αυτές οι γλυκιές μελωδίες που
ηρεμούν το μωρό και το συντροφεύουν στον ύπνο και τα όνειρά του είναι
πολύτιμες για τη συναισθηματική και νοητική του ανάπτυξη.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που ακόμη και οι πιο μεγάλοι συνθέτες όπως ο
Θεοδωράκης, ο Χατζιδάκις και ο Λοΐζος επέλεξαν να γράψουν νανουρίσματα. Νανουρίσματα έχουν τραγουδήσει μεταξύ άλλων η Νανά Μούσχουρη, η Μελίνα Μερκούρη, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Μαρία Δημητριάδη. etsfamily.gr/
Υπάρχουν επίσης και πολλά παραδοσιακά νανουουρίσματα όπως το "'Υπνε που παίρνεις τα παιδιά" και το "Αγιά Μαρίνα και κυρά"
Το "Τεύκρος Ανθίας" αποτελεί λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Ανδρέα Παύλου Χατζημηνά ο οποίος
γεννήθηκε στην Κοντέα της επαρχίας Αμμοχώστου το 1903. Φοίτησε στο
Παγκύπριο Ιεροδιδασκαλείο της Λάρνακας (1917-1922) και σπούδασε
παιδαγωγικά στην Χοιροκοιτία (1922-1923). Εργάστηκε ως δάσκαλος σε
σχολεία της Καρύστας, της Σπάρτης και του Σκλαβοχωρίου του νομού
Λακωνίας. Από το 1927 έζησε για τρία χρόνια στην Αθήνα υπό άθλιες
οικονομικές συνθήκες. Το 1930 επέστρεψε στην Κύπρο και οργανώθηκε στην Κ.Κ.Κ, ενέργεια που προκάλεσε δίωξη και φυλάκισή του
κατά τη διάρκεια των Οκτωβριανών (1931,1933). Το 1935 αφορίστηκε από
την Ιερά Σύνοδο της Κύπρου με αφορμή την έκδοση της ποιητικής συλλογής
του "Η Δευτέρα παρουσία".Ήταν ο πρώτος Κύπριος που αφορίζεται από την Ιερά Σύνοδο. Και σε σχέση μ’ αυτό αξίζει να σημειωθεί πως όταν ο ποιητής αποφάσισε να
αρραβωνιαστεί με την πρώτη του γυναίκα, ήταν
ήδη διαγραμμένος από τις δέλτους της εκκλησίας. Έτσι τους αρραβώνες τους,
που έγιναν σ’ ένα σπιτάκι στη λευκωσιάτικη συνοικία αντί ιερέα, ο ποιητής
Δημήτρης Λιπέρτης. Aργότερα, το 1935, όταν τοποτηρητής του
αρχιεπισκοπικού θρόνου ορίστηκε ο Λεόντιος, ο αφορισμός του Aνθία
άρθηκε.Συνέχισε να υπηρετεί την κομμουνιστική παράταξη
από την Αγγλία, όπου πήγε το 1948 και έμεινε ως το 1955, οπότε γύρισε
στη γενέτειρά του για να πάρει μέρος στον αγώνα κατά των Άγγλων.
Συνελήφθη, κλείστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και αφέθηκε ελεύθερος το
1957 μετά από καρδιακή προσβολή. Έφυγε ξανά στο Λονδίνο ως ανταποκριτής
της εφημερίδας Το Βήμα, όπου έζησε ως το τέλος της ζωής του. Η σορός
του μεταφέρθηκε στη γενέτειρά του. Στη λογοτεχνία
στράφηκε από την παιδική του ηλικία και από τα δέκα ως τα δώδεκα χρόνια
του εξέδωσε έξι ποιητικές φυλλάδες. Συνέχισε να γράφει κατά τη διάρκεια
των σπουδών του, ενώ κατά την περίοδο της παραμονής του στη Σπάρτη
εξέδωσε το περ. "Φλόγα", το οποίο τύπωνε με προσωπικά του έξοδα στον
Πειραιά και συνέχισε την έκδοσή του στην Αγγλία, παράλληλα με την έκδοση
του περ. "Σπίθα" που είχε ξεκινήσει να εκδίδει στη Λευκωσία Το σημαντικότερο του έργο είναι "Τα σφυρίγματα του αλήτη" (1929) που τον καθιερώνουν στα νεοελληνικά γράμματα. Στην ποίησή του κυριαρχεί το έντο κοινωνικό στοιχείο, η ειρωνεία και ο σαρκασμός και ο ποιητής φαίνεται επηρεασμένος από το Βάρναλη. Συνεργάστηκε με περιοδικά της Κύπρου και της Αθήνας. Το
συγγραφικό έργο του περιλαμβάνει επίσης ένα μυθιστόρημα, μια λαογραφική
μελέτη για την Κύπρο και έργα για το θέατρο. Έργα του μεταφράστηκαν στα
αγγλικά.
Σπουδαίος συνθέτης, μεγάλος τραγουδιστής, τεράστιος καλλιτέχνης μα πάνω απ΄ όλα ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Ο μεγάλος Αντώνης Βαρδής για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, έδινε μάχη για τη ζωής του. Χτυπημένος από την επάρατη νόσο. Κοντά του ήταν πάντα η σύντροφός του και ο γιός του Γιάννης Βαρδής. Ο μεγάλοςΑντώνης Βαρδής γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 1948 στο Μοσχάτο. Σε ηλικία μόλις έξι ετών γνώρισε τον Τσιτσάνη, τον Παπαϊωάνου, τον Ζαμπέτα και
την Ρένα Ντάλλια στο "Φαληρικό" όπου και τραγούδησε για πρώτη φορά. Το 1954 δούλεψε δίπλα στον συνθέτη και δεξιοτέχνη
στο μπουζούκι Μανώλη Χιώτη, στη "Γωνιά της Αθήνας" στην Πλάκα.
Εργάστηκε πολύ στη ζωή του, σε ψιλικατζίδικο, χρωματοπωλείο, βενζινάδικο, σε οικοδομή σαν
βοηθός υδραυλικού και ως ναυτικός. Στο τέλος του 1965 σε ηλικία 17 ετών
μαζί με φίλους του δημιούργησε το συγκρότημα "VIKINGS". Tραγούδια που
αγαπήθηκαν πολύ ήτανε το Fransoas σε σύνθεση του Αντώνη Στεφανίδη και
το Caterin σε σύνθεση Αντώνη Βαρδή. Με μικρά αλλά σταθερά βήματα αρχίζει να εμφανίζεται στους δίσκους άλλων επώνυμων τραγουδιστών ενώ ετοιμάζεται για την δική του προσωπική δισκογραφία. Μια δισκογραφία, την οποία πολλοί και μεγάλοι συνάδελφοι του θα ζήλευαν.
Μερικά από τα μεγαλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί τα έχει χαρίσει σε άλλους: Απόψε θέλω να πιώ, Ξημερώνει, Φεύγω (Αλεξίου), Ένα γράμμα, Μου ΄χεις κάνει τη ζωή μου κόλαση (Πάριος), Έτσι ξαφνικά (Ρέμος), Θα τα σπάσω όλα (Πλούταρχος, Το λάθος (Ασλανίδου), Αμα δείς τα παιδιά, Οικογενειακή υπόθεση (Γιάννης Βαρδής), Συγκάτικοι είμαστε όλοι στην τρέλα (Πάνος Κατσιμίχας) κ.α
Εθνική Οδός
https://www.youtube.com/watch?v=d7-CI8H6T80
Στίχοι: Μάνος Τσιλιμίδης Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη Εκτέλεση: Αντώνης Βαρδής
"Πιστεύω ότι είμαστε μια εθνική οδός που είμαστε φορτωμένοι και μερικές φορές ασθανόμαστε μεγάλα κενά μέσα μας, είμαστε άδειοι, έτσι λοιπόν η ζωή μας είναι ανηφόρες και κατηφόρες, έχει καλές στιγμές, έχει σπουδαίες στιγμές έχει και μέτριες στιγμές και πολύ κακές στιγμές, νομίζω ότι ναί, αυτό το τραγούδι είναι αφιερωμένο σε όλλους μας που ζούμε περίεργες καταστάσεις και αισθανόμαστε λίγο περίεργα.." Αντώνης Βαρδής
Ισως ο μόνος πραγματικά "έντεχνος"
Αντώνης Βαρδής -Δύο ψέματα- Live https://www.youtube.com/watch?v=bgYLXpIFafg Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος Μουσική: Αντώνης Βαρδής Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Ρέμος
Τα ακριτικά τραγούδια είναι τα παλαιότερα ελληνικά δημοτικά τραγούδια
που σώζονται και συγγενεύουν με το έμμετρο αφήγημα του 12ου αι., το
γνωστό ως «Έπος του Διγενή Ακρίτα». Το παλαιότερο σωζόμενο ακριτικό τραγούδι είναι το «Άσμα του Αρμούρη»
που παραδίδεται σε χειρόγραφο του 15ου αι. Τα περισσότερα όμως ακριτικά
που είναι γνωστά σήμερα είναι όψιμες καταγραφές, του 19ου ή και των
αρχών του 20ου αι., και προέρχονται από τον Πόντο, την Μικρά Ασία, την Κύπρο και την Κρήτη. Η παλαιότητα του υλικού των τραγουδιών γίνεται αντιληπτή από την μνεία των Σαρακηνών, της Συρίας και της Αραβίας
και τα βυζαντινά ονόματα των ηρώων: Αλέξιος, Κωνσταντίνος, Θεοφύλακτος.
Ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας είναι ο γνωστότερος από τους ήρωες των ακριτικών τραγουδιών και πρωταγωνιστής ενός έμμετρου αφηγηματικού έργου του 11ου-12ου αι., το οποίο είναι γνωστό ως Διγενής Ακρίτης ή Έπος του Διγενή Ακρίτη. Ο Διγενής ήταν ο λαϊκός ήρωας ο οποίος ενσάρκωνε τα όνειρα του `Ελληνα-Βυζαντινού. Στα απόμακρα σύνορα της Μικρασίας οι ακρίτες, ακοίμητοι φρουροί, προστάτευαν, με κίνδυνο της ζωής τους, την αυτοκρατορία.
Το "Τραούιν του Διγενή" είναι κατ' εξοχήν κυπριακή παραλλαγή ακριτικό τραγούδι και είναι μάλλον το σημαντικότερο καθώς σε αυτό ο Διγενής αντιπάλεψε και τελικά νικά ακόμη και τον Χάρο. `Οπως όλα τα δημοτικά τραγούδια, έτσι κι αυτό, δεν αποδίδεται σε συγκεκριμένο συγγραφέα και διαδόθηκε από στόμα σε στόμα. Το μέτρο του τραγουδιού είναι ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο αλλά χωρίς ομοιοκαταληξία. Το τραγούδι αποκτά ιδιαίτερη ευφωνία με τον τονισμό της παραλήγουσας της τελευταίας λέξης του κάθε στίχου. Οι επαναλήψεις που συναντιούνται στο τραγούδι αποτελούν χαρακτηριστικό της δημοτικής ποίησης και το καθιστούν ιδιαίτερα προσιτό για να τραγουδιέται από το λαό. Η γλώσσα του τραγουδιού είναι καθαρά Κυπριακή με πάμπολλες λέξεις της Κυπριακής τοπολαλιάς. Χρησιμοποιούνται δυνατές εκφραστικές προτάσεις και λέξεις ποιητικές, όλο δύναμη και γοητεία. `Ομως το ποίημα διατηρεί τη λιτότητα στην έκφραση. http://myodyssey.spidernet.net/
Ο Χάρος μαύρα ‘φόρησεν, μαύρον καβαλλιτζεύκει,
χρυσόν σπαθίν εζώστηκεν τζαι πά’ στο παναΰριν.
Δικλά πό ‘τζει, δικλά ‘πό δα, θωρείέναν περβόλιν,
τζαι ήσαν άρκοντες πολλοί τραπεζοκαθισμένοι.
Σαν είδασιν τον Χάρονταν, στέκουνται τζαι λαλούν του:
- «Καλώς ήρτεν ο Χάροντας να φά’, να πκιεί μιτά μας,
να φάει άγριν του λαού, να φά’ οφτόν περτίτζιν,
να φά’ αρκοτζεράμιον, που τρων αντρειωμένοι,
να πκιει γλυκόποτον κρασίν, που πίννουν φημισμένοι,
τζαι που το πίννουν άρρωστοι τζαι βρέθουνται γιαμμένοι».
Τζαι πολοάται ο Χάροντας τζαι λέει τζαι λαλεί τους:
- «Εν ήρτα ‘γιω ο Χάροντας να φά’ , να πκιω μιτά σας,
παρά ‘ρτα ́γιω ο Χάροντας να πάρω τον καλόν σας».
- «Παρακαλούμεν, Χάροντα, ποιος είναι ο καλός μας;»
- «Έναν κοντόν κοντούτσικον τζαι χαμηλοβρακάτον,
ένι τζαι αναρκοδόντικον τζαι λλίον μουστακάτον».
Τζει που τ’ ακούει ο Διγενής, αρκώθην τζι’ εθυμώθην,
τζι’ επολοήθην Διγενής του Χάροντα τζαι λέει:
- «Αν με νιτζήσεις, Χάροντα, έπαρε την ψυχήν μου,
αν σε νιτζήσω, Χάροντα, χάρισ’ μου την ζωήν μου».
Σερκές σερκές επκιάστηκαν τζι επήαν στην παλιώστραν
τζαι τζει χαμαί παλιώννασιν τρία ημερονύχτια.
Τζει πόπκιαννεν ο Χάροντας τα γαίματα ‘πιτούσαν,
τζει πόπκιαννεν ο Διγενής τα κόκκαλα ελειούσαν.
Στα τρία ημερονύχτια ο Διγενής νικά τον.
Τζι επολοήθην Χάροντας τζαι λέει τζαι λαλεί του:
- «Αλαβροπκιάσ’ με, Διγενή, να σε αλαβροπκιάσω».
Αλαβροπκιάνν’ ο Διγενής τζαι σφιχτοπκιάνν’ ο Χάρος,
θυμώννεται τζι’ ο Διγενής τζαι σφιχτοπκιάννει Χάρον.
Τζι’ ήρτεν φωνή ‘πού τον Θεόν τζι ένας ατός εγίνην,
ατός χρυσός ολόχρυσος βκαίννει στην τζεφαλήν του
τζι’ έσκαφτεν με τα νύσια του να βκάλει την ψυσήν του.
Τζι’ ο Διγενής ψυχομασεί σε σίερα παλάδκια
σε σίερα παπλώματα, σε σίερα κρεβάθκια.
Π' αππέξω τριγυρκάσαν τον τρακόσσια παλληκάρκα,
θέλουν να μπούσιν να τον δούν τζ' ακόμ' ακροφοούνται.
Τζ' έναν κοντόν, κοντούτσικον, τζιαί χαμηλοβρακάτον,
Ο Διγενής τζι ο Χάρος https://www.youtube.com/watch?v=l0Gpuhvqpus Εκτέλεση: Χρήστος Σίκκης Από το δίσκο "Των Ακριτών και των Ανδρειωμένων" της Δόμνας Σαμίου
Ο Διγενής τζι΄ ο Κάουρας -Μουσικο σχήμα Αν. Μεσόγειος
https://www.youtube.com/watch?v=4WF4Xiv_R_0
Φωνή: Μιχάλης Χ"Μιχαήλ
Σημαντικές πληρορίες για την κυπριακη version του Διγενή μπορείτε να βρείτε και εδώ
Στες Άκρες των Ακρών (Ακριτικός Κύκλος Τραγουδιών)
https://www.youtube.com/watch?v=sUayrf29Iik
Μουσική: Μιχάλη Χριστοδουλίδη
Εκτέλεση: Κώστας Χαραλαμπίδης - Αρετή Κασάπη
Από το δίσκο "Στις Άκρες των Ακρών" (1988)
https://www.youtube.com/watch?v=HccnYhracZI
"Το Κυπριακό τραγούδι «Σαρατζηνός», όσο κι αν παραδόθηκε προφορικά με
τις αναπόφευκτες παραφθορές, διασώζει στοιχεία αρχαιότητας που το
συνδέουν με τις γραπτές παραλλαγές των ακριτικών επών, αλλά και με
ακριτικά τραγούδια άλλων περιοχών, ενώ ταυτόχρονα δείχνει και τα
ιδιαίτερα στοιχεία των τοπικών Κυπριακών ακριτικών τραγουδιών, όπως ο
επίλογος «του ποιητή» ή το «σκαμνί» του βασιλιά που κινδυνεύει από το
κατόρθωμα του ήρωα, (σαφής αμφισβήτηση της βασιλικής εξουσίας, όπως
άλλωστε το έκαναν τόσοι και τόσοι ισχυροί στρατηγοί στο Βυζάντιο) κλπ.
Καταρχάς,
η περιγραφή του πολυτελούς πύργου του Σαρακηνού θυμίζει τις ανάλογες
περιγραφές του Επους για το παλάτι του Διγενή στον Ευφράτη." Dimitris Skourtelis
