Η ανεκτίμητη προσφορά του Λόρδου Βύρωνα προς την Ελλάδα -και η καθιέρωση της επετείου του θανάτου του (19/4/1824)
"Αν είμαι ποιητής, το χρωστάω στο αέρα της Ελλάδας". Ο μέγας αυτός φιλέλλην αγάπησε την Ελλάδα περισσότερο από κάθε τι άλλο στον κόσμο -έστω κι αν στην αρχή κατηγορήθηκε για μισελληνισμό! η αρχαία Ελλάδα για τον ποιητή αποτελούσε πάντα αξεπέραστο κι ανυπέρβλητο μεγαλείο. Ναί, κατηγορούσε τους σημερινούς για δειλία και απραγία -για να την ελευθερώσουν. Διότι η ποιητική του έμπνευση δεν αποκρυστάλλωσε ποτέ καλύτερα, σε μορφή και περιεχόμενο, τα αισθήματά του για τη σκλαβωμένη μας πατρίδα.
«Ωραία Ελλάδα!
Αθάνατη κι ας μην υπάρχεις πια,κατάχαμα πεσμένη, αλλά μεγάλη.Ποιος θα συνάξει κάτω από την σημαία σουτα διασκορπισμένα παιδιά σου;…».
Ο θάνατος του, θεωρήθηκε εθνική συμφορά και βύθισε στο πένθος ολόκληρη την Ελλάδα. Προς εκδήλωση του πένθους, στο Μεσολόγγι ρίχτηκαν 37 κανονιοβολισμοί από την ανατολή του ηλίου, μία κάθε λεπτό, καθώς ήταν τότε μόλις 37 ετών. Η ελεύθερη πατρίδα παντοιοτρόπως εκδήλωσε την ευγνωμοσύνη της, προς τον μεγάλο φιλέλληνα. Έστησε τον αδριάντα του στον κήπο των Ηρώων του Μεσολογγίου και καλλιτεχνικό σύμπλεγμα στον Κήπο του Ζάππειου, ένας ολόκληρος δήμος πήρε το όνομά του προς τιμήν του. Η 19η Απριλίου από το 2008 και εντεύθεν καθιερώνεται ως "Ημέρα Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης", διότι εκτός των άλλων, ο λόρδος ήτο ένας από τους πρώτους που ύψωσαν το ανάστημα και την φωνή τους κατά της κλοπής των γλυπτών του Παρθενώνα καυτηριάζοντας συνεχώς την βάνδαλη αυτή πράξη του Λόρδου Έλγιν. Η Ελληνική πολιτεία και οι Έλληνες συγγραφείς ειδικά, του οφείλουν πάρα πολλά. Πρωτίστως μία βαθιά υπόκλιση, διότι, κατά ένα μεγάλο μέρος του, ο Ελληνικός Ρομαντισμός υπήρξε Βυρωνικός -οι σπουδαιότεροι λογοτέχνες τον ακολούθησαν (Σολωμός, Κάλβος, Αλ.Σούτσος, Π.Σούτσος, Ραγκαβής).
http://pmeletios.com/ar_meletios/ethnikes_eortes/o_lordos_byron.html
https://www.youtube.com/watch?v=FJmIiheGBdw
She walks in beauty https://www.youtube.com/watch?v=FJmIiheGBdw
https://www.youtube.com/watch?v=21qt0Q2ABb8
Lyrics: Lord Byron
Guitar & vocals: Bolo
Μηχανή του χρόνου: Η άγνωστη ζωή του Λόρδου Βύρωνα
https://www.youtube.com/watch?v=5QAwTZHG_Z0
Λόρδος Μπάιρον
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε στο Λονδίνο στις 22 Ιανουαρίου 1788 ήταν γιος του πλοιάρχου του αγγλικού Βασιλικού Ναυτικού Τζον Μπάιρον και της δεύτερης συζύγου του, Κατερίνας Γκόρντον. Ήταν ο κορυφαίος ποιητής του Βρετανικού ρομαντισμού, μέλος της Βρετανικής αριστοκρατίας, φημισμένος και για την δράση του στην Ιταλία με το επαναστατικό κίνημα των Καρμπονάρων.
Ανήκε σε αριστοκρατική οικογένεια, εκ της μητέρας του, το γένος Γκόρντον, που ήταν απόγονος του βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδου του 3ου, πλην όμως όταν γεννήθηκε οι γονείς του είχαν ήδη χωρίσει. Ο μεν πατέρας του είχε διαφύγει στη Γαλλία λόγω χρεών, η δε μητέρα του ξόδεψε μεγάλο μέρος της δικής της περιουσίας για την αποπληρωμή των χρεών. Ο Λόρδος Βύρων γεννήθηκε χωλός στη δεξιά κνήμη και τα πρώτα χρόνια διέμενε με την μητέρα του στην περιοχή Άμπερτ, όπου και έμαθε και τα πρώτα του γράμματα. Στις 19 Μαΐου του 1798 πέθανε o θείος του, από τη μητέρα του, ο οποίος του κληροδότησε όλη την περιουσία και τον τίτλο του 9ου Λόρδου της οικογένειας. Έτσι η ζωή του από τότε άλλαξε. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, αποκτώντας πολύ καλή μόρφωση. Ήταν χαρακτήρας ανήσυχος, παρορμητικός ερωτομανής και περιπετειώδης
Πρώτος ερχομός στην Ελλάδα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 2 Ιουλίου του 1809 αποπλέοντας από το Πλύμουθ μαζί με τον φίλο του Χομπχάουζ και κάποιους υπηρέτες, φθάνει αρχικά στη Λισαβόνα και από εκεί παραπλέοντας το Γιβραλτάρ φθάνει στη Μάλτα, όπου και παραμένει για μικρό διάστημα. Τον Σεπτέμβριο, επιβαίνοντας στο αγγλικό πολεμικό "Σπάιντερ", θα αποβιβαστεί στην Πρέβεζα. Από εκεί, επιθυμώντας συνάντηση με τον Αλή Πασά, μετέβη στα Ιωάννινα. Φθάνοντας όμως εκεί και μαθαίνοντας ότι εκείνος βρίσκεται στο Τεπελένι, μετά τριήμερη παραμονή, αποφάσισε να μεταβεί στο Τεπελένι όπου και φθάνοντας μετά από εννέα ημέρες έγινε δεκτός από τον Αλή Πασά, ο οποίος τον φιλοξένησε στο Σαράι. Τις εντυπώσεις του από εκείνη την βάρβαρη αίγλη της φιλοξενίας, τις αποτύπωσε ο Βύρων στο φημισμένο ποίημά του Childe Harold's Pilgrimage, Cantos I & II (1812)). Επιστρέφοντας μέσω Ιωαννίνων στη Πρέβεζα, απέπλευσε για Πάτρα, πλην όμως λόγω μεγάλης θαλασσοταραχής αναγκάσθηκε να επιστρέψει. Τελικά αλλάζοντας δρομολόγιο, διέσχισε μαζί με τους συντρόφους του την Ακαρνανία φθάνοντας στο Μεσολόγγι απ΄ όπου και διεκπεραιώθηκε στην Πάτρα, και από εκεί μέσω Βοστίτσας (Αιγίου), έφθασε στην Ιτέα, απ΄ όπου μέσω Αράχωβας, Λιβαδειάς και Φυλής έφθασε στην Αθήνα το βράδυ των Χριστουγέννων του 1809, καταλύοντας στην οικία της αδελφής του Έλληνα υποπρόξενου της Αγγλίας. ατά τη διάρκεια της τρίμηνης παραμονής του στην Αθήνα, ο λόρδος επισκέφθηκε τις πιο ιστορικές τοποθεσίες της Αττικής, ενώ παράλληλα ερωτεύτηκε σχεδόν παράφορα την Τερέζα Μακρή, την κόρη του Άγγλου προξένου Πρ. Μακρή, στην οποία αφιέρωσε και το ποίημά του Maid of Athens, (1809).
Στις 4 Απριλίου του 1810 ο κυβερνήτης του αγγλικού δίκροτου "Πυλάδης" που ναυλοχούσε στον Πειραιά προσκάλεσε τον Βύρωνα και τον φίλο του Χομπχάουζ για ένα ταξίδι μέχρι τη Σμύρνη. Έτσι ο Βύρων αποδεχθείς την πρόσκληση σε λίγες ημέρες έφθασε στη Σμύρνη, παραμένοντας εκεί λίγες ημέρες. Στις 11 Μαρτίου αναχώρησε με την αγγλική φρεγάτα "Σαλσέτ" για Κωνσταντινούπολη. Κατά την αναμονή άδειας διέλευσης από τα Δαρδανέλια ο Βύρων επανέλαβε το επιχείρημα του μυθικού Λέανδρου, διασχίζοντας τα στενά κολυμπώντας από την αρχαία Άβυδο της Ευρωπαϊκής ακτής προς τη Σηστό (3 Μαΐου 1810), άθλο για τον οποίο και δικαιολογημένα θα υπερηφανεύεται στο υπόλοιπο της ζωής του. Τελικά έφθασε στην Κωνσταντινούπολη στις 13 Μαΐου, όπου και παρέμεινε για δύο μήνες. Στη συνέχεια συνόδευσε τον Άγγλο πρέσβη στον αποχαιρετιστήριο λόγο του, καθώς και στην επιστροφή του με το ίδιο πλοίο στην Αγγλία. Όμως κατά την επιστροφή, καθώς προσέγγισε η φρεγάτα στη Κέα, ο Βύρων αποβιβάστηκε, απ΄ όπου και επέστρεψε στην Αθήνα, αυτή τη φορά μόνος του, και κατέλυσε στη Μονή των Φραγκισκανών. Κατά την υπόλοιπη δεκάμηνη παραμονή του στην Ελλάδα ο Βύρων, με ορμητήριο εκδρομών την παραπάνω Μονή, επισκέφθηκε πολλά μέρη κυρίως της Πελοποννήσου. Στη διάρκεια δε κάποιας εκδρομής του στο Σούνιο, κινδύνεψε να συλληφθεί όμηρος από Μανιάτες πειρατές. Μεταβαίνοντας λίγες ημέρες μετά στην Πάτρα, προσβλήθηκε από ελονοσία και, όπως αφηγήθηκε ο ίδιος, διασώθηκε χάρη στους Αλβανούς υπηρέτες του, που τρομοκράτησαν τους ιατρούς του λέγοντάς τους πως θα τους αποκεφάλιζαν αν ο κύριός τους δεν θεραπευόταν.
Στις 11 Απριλίου 1811 ο Λόρδος Βύρων επιβιβάστηκε για Μάλτα, σε ένα πλοίο που μετέφερε ένα μέρος φορτίου των μαρμάρων του Παρθενώνα που είχε αφαιρέσει ο λόρδος Έλγιν. Στην πραγματικότητα ο Βύρων ήταν ανοιχτά εκφρασμένος αντίπαλος του Έλγιν, και αντέδρασε με θυμό όταν ο πράκτορας του Έλγιν τον ξενάγησε στον Παρθενώνα, βλέποντας να λείπουν τα τρίγλυφα και οι μετώπες. Αργότερα έγραψε ένα ποίημα, την The Curse of Minerva, κατηγορώντας τις πράξεις του Έλγιν. Φθάνοντας στη Μάλτα προσβλήθηκε και πάλι από ελονοσία, οπότε και αποφάσισε την επιστροφή του στην Αγγλία. Έτσι επιβαίνοντας στις 3 Ιουλίου στην αγγλική φρεγάτα "Βολάζ" επέστρεψε στο Πόρτσμουθ.
Επιστροφή στην Αγγλία
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την επιστροφή του στην Αγγλία ο Λόρδος Βύρων ασχολήθηκε αρχικά με την έκδοση των ποιημάτων του όπου με το έργο του «Οι περιπέτειες του Τσάιλντ Χάρολντ» κατέστη διάσημος, εξ ου και η περίφημη φράση του: «I awoke one morning and found myself famous». Η πρώτη έκδοση με 500 αντίτυπα εξαντλήθηκε μέσα σ΄ ένα τριήμερο, και ακολούθησαν έξι ακόμα εκδόσεις μέσα σ΄ ένα μήνα. Παράλληλα όμως, ασχολούμενος με την πολιτική, εκφώνησε τον πρώτο του λόγο στη Βουλή των Λόρδων συντασσόμενος με τους φιλελεύθερους. Ο λόγος του εκείνος προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση, και έσπευσαν πολλοί να τον συγχαρούν.
Κατά την επόμενη διετία ο Λόρδος Βύρων ήταν πλέον ένας επιτυχημένος ποιητής, ωραίος ως Άδωνις, ευπατρίδης, σχετικά πλούσιος, αλλά και περιφρονητής της κρατούσας κοινωνικής ηθικής. Έχοντας μεγάλη επιτυχία μεταξύ των γυναικών, που όπως ο ίδιος υποστήριζε, «υπέστην περισσότερες αρπαγές απ΄ οποιονδήποτε άλλον από την εποχή του Τρωικού πολέμου», αφιερώνοντας όμως πολύ χρόνο για να συνθέτει τα νέα του ποιήματα όπως "The Giaour" (1813), "The Bride of Abydos" (1813)), "The Corsair" (1814)), "Lara, A Tale" (1814), η "Parisina" (1816), η "The Siege of Corinth" (1816) κ.ά. που όλα χρονολογούνται στην ίδια περίοδο, αν και κάποια εξ αυτών δημοσιεύτηκαν αργότερα. Την ίδια ταχύτητα με τη συγγραφή είχαν και οι πωλήσεις τους, συγκεκριμένα το ποίημα "Ο Κουρσάρος" που τυπώθηκε σε 14.000 αντίτυπα εξαντλήθηκε μέσα σε μία μόνο ημέρα. Γενικά οι πωλήσεις αυτών των ποιημάτων του επέφεραν τεράστια κέρδη, παρέχοντάς του τη δυνατότητα πλουσιότερης ζωής, δημιουργώντας όμως νέα μεγάλα χρέη για την αντιμετώπιση των οποίων θεώρησε μοναδική διέξοδο τον γάμο. Στις 2 Ιανουαρίου του 1815, διαμένοντας στο Λονδίνο, νυμφεύθηκε την Άννα Ισαβέλλα Μίλμπανκ, που ήταν μοναχοκόρη, διανοούμενη, ευσεβής, στερούμενη όμως χιουμοριστικής διάθεσης και άκαμπτα ευπρεπής, με την οποία απέκτησε κόρη, την Αυγούστα Άντα. Τα οικονομικά όμως του Βύρωνα δεν βελτιώθηκαν, και σε συνδυασμό με την εξ αυτών στενοχώρια, με την άκρατη οινοποσία με τους φίλους του και με τους περιορισμούς του οικογενειακού βίου η συμπεριφορά του απέναντι στη σύζυγό του κατέστη ολέθρια. Στις 15 Ιανουαρίου του 1816 η σύζυγός του μετέβη με την κόρη τους στο πατρικό της κτήμα, προκειμένου να μη δει την κατάσχεση των επίπλων τους, στέλνοντας όμως καθ' οδόν ένα τρυφερό γράμμα στον Βύρωνα. Λίγες όμως ημέρες αργότερα ο Βύρων έλαβε γράμμα από τον πεθερό του ότι η σύζυγός του δεν θα επανερχόταν πλέον κοντά του. Με περίπου ίδιο περιεχόμενο ακολούθησε και επιστολή της ίδιας της Ανναμπέλας, και ακολούθησε ο χωρισμός.
Ως κύρια αιτία αυτού του χωρισμού αναφέρονται και οι παράνομες σχέσεις του Βύρωνα με την ετεροθαλή αδελφή του, την Λαίδη Αυγούστα Λέιν. Τελικά όταν επήλθε επίσημα το διαζύγιο του ζευγαριού στις 21 Απριλίου του 1816, η δημοτικότητα του Βύρωνα άρχισε να μειώνεται, ενώ διάφορες κακόβουλες φήμες άρχισαν να διαδίδονται μέχρι και για ομοφυλοφιλικές τάσεις, ειδικά μετά από μια φραστική επίθεση που έκανε κατά της αντιβασιλείας, που θεωρήθηκε ιδιαίτερα προσβλητική. Οι φήμες αυτές εναντίον του ήταν κατευθυνόμενες, για πολιτικούς λόγους, υπήρχαν όμως και βάσιμοι λόγοι για να γίνουν πιστευτές. Κατόπιν αυτών, η παραμονή του πλέον στην Αγγλία κατέστη αδύνατος, περιορίζοντας τις δημόσιες εμφανίσεις του, γεγονός που τον ανάγκασε να την εγκαταλείψει, λόγω της κατακραυγής της Βρετανικής κοινωνίας.
Στις 25 Απριλίου του 1816 επιβιβάσθηκε σε πλοίο με μεγάλη συνοδεία, και μέσω Οστάνδης εγκαταστάθηκε αρχικά στις Βρυξέλλες του Βελγίου και από εκεί επισκεπτόμενος το πεδίο της μάχης του Βατερλώ κατέληξε στη Γενεύη της Ελβετίας όπου και διέμεινε μερικούς μήνες συναντώντας τον εξόριστο εκεί από την Αγγλία ποιητή Πέρσυ Σέλλεϋ, με τον οποίο και ανέπτυξε ιδιαίτερη φιλία. Στη συνέχεια μετέβη στην Ιταλία, όπου υποστήριξε ενεργά το φιλελεύθερο κίνημα των Ιταλών Καρμπονάρων.
Σπουδαίαία έργα της περιόδου
Manfred (1817), Beppo (1818), Sardanapalus (1821)
Δεύτερος ερχομός στην Ελλάδα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1823 κατευθύνεται, ύστερα από παρότρυνση των Άγγλων κεφαλαιούχων, που ενδιαφέρονταν για σύναψη δανείων με την ελληνική κυβέρνηση, προς την Ελλάδα, σταματώντας στην Κεφαλλονιά, όπου παρέμεινε για έξι μήνες στην οικία του κόμη Δελαδέτσιμα, φίλου του Μαυροκορδάτου. Τελικά, αν και αρχικός προορισμός του ήταν ο Μοριάς, εγκαθίσταται στο Μεσολόγγι, όπου έρχεται σε επαφή με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, τον οποίο και υποστηρίζει οικονομικά. Εν τω μεταξύ, έχει σχηματίσει ιδιωτικό στρατό από 40 Σουλιώτες, υπό τους Δράκο, Τζαβέλλα και Φωτομάρα. Ήταν από τους πρώτους που συνειδητοποίησαν τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε η σύναψη δανείου στην περίπτωση που αυτό χρησιμοποιείτο όχι για εθνικούς σκοπούς, αλλά για πολιτικές διαμάχες. Ένας από τους στενούς φίλους του Βύρωνα στο Μεσολόγγι ήταν ο επίσης σπουδαίος φιλέλληνας Αμερικανός ιατρός, από τη Βοστόνη Σαμουήλ Γκρίντλευ Χάου, ο οποίος στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, νεαρός τότε μόλις απόφοιτος του Πανεπιστημίου, είχε έλθει στην Ελλάδα και για έξι χρόνια πρόσφερε εθελοντικά τις ιατρικές του υπηρεσίες στους Έλληνες αγωνιστές.
Ο λόρδος Βύρων πέθανε στις 19 Απριλίου 1824 στο Μεσολόγγι ύστερα από υψηλό πυρετό μη προλαβαίνοντας να δεί την ελεύθερη πατρίδα μας που τόσο πολύ αγάπησε. Ανολοκλήρωτο έμεινε και το κορυφαίο του έργο, Don Juan (1819–1824) ένα έργο σταθμός για της αγγλική λογοτεχνία.
She Walks in Beauty
ΑπάντησηΔιαγραφήShe walks in beauty, like the night
Of cloudless climes and starry skies;
And all that's best of dark and bright
Meet in her aspect and her eyes:
Thus mellow'd to that tender light
Which heaven to gaudy day denies.
One shade the more, one ray the less,
Had half impaired the nameless grace
Which waves in every raven tress,
Or softly lightens o'er her face;
Where thoughts serenely sweet express
How pure, how dear their dwelling-place.
And on that cheek, and o'er that brow,
So soft, so calm, yet eloquent,
The smiles that win, the tints that glow,
But tell of days in goodness spent,
A mind at peace with all below,
A heart whose love is innocent!