15/7/15

ENCARDIA


Μέλη:
Κώστας Κωνσταντάτος -φωνή,μαντολίνο,ταμπορέλο,νταούλι
Βαγγέλης Παπαγεωργίου -διασκευές,ενορχηστρώσεις,ακορντεόν
Αναστασία Δουλφή -τραγούδι,καστανιέτες
Μιχάλης Κονταξάκης -κιθάρα
Δημήτρης Τσεκούρας -κοντραμπάσο
Κωνσταντίνα Καλκάνη και η Γιάννα Χαμαλέλη αποτελούν το ντουέτο Ballo del Mare, το οποίο χορεύει σε ρυθμούς ταραντέλας
Ναταλία Κωτσάνη -τραγούδι  

Οι Encardia είναι ελληνικό συγκρότημα παραδοσιακής μουσικής της Νοτίου Ιταλίας. Ιδρύθηκαν, στις 22 Δεκεμβρίου 2003. Οι τρείς πρώτοι είναι ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος, ενώ οι υπόλοιποι προστέθηκαν αργότερα. Το ρεπερτόριό του βασίζεται στη μουσική και τα τραγούδια της Μεσογείου και ιδιαίτερα της Κάτω Ιταλίας, με ταραντέλες, ερωτικά τραγούδια και τραγούδια κοινωνικού περιεχομένου. Έχουν πραγματοποιήσει ζωντανές εμφανίσεις στην Ελλάδα, Ιταλία, Νότια Γαλλία και Κύπρο. Έχουν κυκλοφορήσει 4 δίσκους. Έχουν συνεργαστεί, δισκογραφικά και σε ζωντανές εμφανίσεις, με εκπροσώπους της κατω-ιταλικής μουσικής (Τζιοβάνι Αβαντατζιάτο και Ρομπέρτο Λίτσι από την περιοχή του Σαλέντο, Cinzia Villani, Enza Pagliara, Έτορε Καστάνια, Daniele Durante, τα συγκροτήματα Ghetonia, Mala lingua, Canzoniere Grecanico Salentino κ.α.) και με Έλληνες καλλιτέχνες όπως οι Φοίβος Δεληβοριάς, Κώστας Θωμαΐδης, Βασίλης Λέκκας, Χρήστος Τσιαμούλης, Nίκος Ξυδάκης, Καίτη Κουλλιά, Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων. Σε ζωντανές εμφανίσεις, έχει συνεργαστεί μαζί τους και ο ηθοποιός Hλίας Λογοθέτης. Tον Αύγουστο του 2008 εμφανίστηκαν, μαζί με τον Τζιοβάνι Αβαντατζιάτο των Ghetonia, στo φεστιβάλ "La notte della Taranta” στην Ιταλία, παρουσία 120.000 θεατών.

...με την καρδιά

Agapi mou fidella, Encardia -Live στο Γκάζι (Πρωτομαγιά 2012)
https://www.youtube.com/watch?v=G8l20g6Pi6o
Στίχοι-Μουσική: Roberto Lizzi
Πρώτη εκτέλεση: Ghetonia


"BARBAROSA", Encardia
https://www.youtube.com/watch?v=5Cnmnp78KVU


4 σχόλια:

  1. Agapi mou fidella -Roberto Lizzi

    Sto korafaissu ssianonna linari
    Ce`derlampisa mesa sto chloro
    Sekundu motti skonnete o fengari
    Atto krovattitu orio,parefto.

    Agapi mou fidella protini
    Puru ti nifta iss`innu se toro
    Ivo fsunnontaw`e se vrisko`ci
    Ce iw ta mala klamata arcino.

    Tin agapi mou vale sti fsichi
    Sekundu sti kardiammu tin vasto
    Luw panta sto kosmo pai`to zisi
    Sekundu s`agapune n`agapisi


    Αγάπη μου πιστή

    Στο χωραφάκι σου μάζευα λινάρι
    και άστραψε μέσα στο πράσινο
    όπως όταν σηκώνεται το φεγγάρι
    απ`το κρεβάτι του, ωραίο, λαμπρό.

    Αγάπη μου πιστή, πρώτη
    και τη νύχτα στον ύπνο σε βλέπω
    ξυπνώντας δε σε βρίσκω εκεί
    και αρχίζω να κλαίω πολύ πολύ.

    Την αγάπη μου βάλε στην ψυχή σου,
    όπως την κρατώ εγώ στην καρδιά μου
    έτσι πάντα στον κόσμο πάει η ζωή
    όπως σ`αγαπάνε ν`αγαπήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια ιστορία θα σας πω για κάποιον Μπαρμπαρόσσα
    που ζούσε κάπου απέναντι στην άκρη του χωριού
    λέγανε πως ταξίδεψε τη γη απ'άκρη σ'άκρη
    με το καράβι του άγγιζε τις άκρες τ'ουρανού

    Όλοι τον ερωτούσαμε για τα παλιά τα χρόνια
    κι ό,τι θυμάται να μας πει που'ξερε μόνο αυτός
    για δράκους και για πρίγκιπες,για κάστρα και νεράιδες
    κι εκείνος δίχως να σκεφτεί έλεγε σοβαρός...

    Λαλερολαλέρερο,λαλερολαλέρερο

    Λέγανε πως τον τρέμανε σ'ανατολή και δύση
    και πως τον ήλιο να κρυφτεί πρόσταζε μόνο αυτός
    με το σπαθί του μέτρησε χίλιες ζωές και βάλε
    μα πως τα βράδια στο Θεό μιλούσε μοναχός

    Όλοι τον ερωτούσαμε για τα παλιά τα χρόνια
    κι ό,τι θυμάται να μας πει που'ξερε μόνο αυτός
    για δράκους και για πρίγκιπες,για κάστρα και νεράιδες
    κι εκείνος δίχως να σκεφτεί έλεγε σοβαρός

    Λαλερολαλέρερο,λαλερολαλέρερο

    Μια μέρα του ζητήσαμε γι'αγάπη να μιλήσει
    Μήτε κυρά είτε μάγισσα που να'χε ερωτευτεί
    Και σα βουνό σηκώθηκε και κοίταξε τ'αστέρια
    κι αμέσως ετραγούδησε με βροντερή φωνή

    Λαλερολαλέρερο,λαλερολαλέρερο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Χαΐρ αντ Ντιν (Khair ad Din) (περ. 1475–4 Ιουλίου 1546) ήταν ναύαρχος ελληνικής καταγωγής της οθωμανικής αυτοκρατορίας και κουρσάρος των ακτών της Μπαρμπαριάς (σημερινής Αλγερίας). Ήταν γενικώς γνωστός ως Μπαρμπαρόσα ("Κοκκινογένης") για τους Ευρωπαίους, και Μπάρμπαρος Χαϊρεντίν (الدين خير) Πασάς ανάμεσα στους Τούρκους. Το όνομά του στην τουρκική γλώσσα ήταν Χιζίρ Μπιν Γιακούπ από το Αραβικό Χιντρ 'ιμπν Για'κουμπ.

    Ο Χαϊρεντίν γεννήθηκε στον Παλαιόκηπο Γέρας στη Λέσβο. Ο πατέρας του ήταν σπαχής ονόματι Γιακούπ και η μητέρα του ελληνίδα χριστιανή από τη Λέσβο, ονόματι Κατερίνα. Αρκετοί ιστορικοί θεωρούν πιθανό ότι και ο πατέρας του ήταν Έλληνας Γενίτσαρος και καταγόταν από τα Γιαννιτσά.

    Ο Μπαρμπαρόσα θεωρείται ο κατεξοχήν οργανωτής του οθωμανικού στόλου, στον οποίο κατείχε τον βαθμό του ναυάρχου. Αργότερα έγινε σουλτάνος του Αλγερίου και τελικά Μπεϊλέρ Μπέης (Αρχιμπέης) του Αιγαίου, ένα από τα μεγαλύτερα οθωμανικά αξιώματα. Κατά τη διάρκεια των κατακτητικών και αρπακτικών επιδρομών του ο Μπαρμπαρόσα έστειλε τους Τούρκους και αλγερινούς πειρατές του ενάντια πολλών νησιών του Αιγαίου, ειδικά στις Κυκλάδες καθώς και στα Κύθηρα, στην περιοχή του Τσιρίγου. Αυτό που επακολούθησε ήταν η ερήμωση του νησιού. Λέγεται ότι σκοτώθηκαν 7.000 άμαχοι και οι υπόλοιποι πουλήθηκαν ως σκλάβοι, ενώ εκείνοι που κατόρθωσαν να διαφύγουν, κρύφτηκαν στα βουνά ή πέρασαν στην Πελοπόννησο. Ακόμα και σήμερα στην πρωτεύουσα του νησιού τον Άγιο Δημήτριο, γνωστή έως Παλαιοχώρα είναι διακριτά τα ίχνη της ερήμωσης από εκείνη την πειρατική λαίλαπα.
    Άνοδος και πτώση της πειρατείας (1400-1830)

    Η διάλυση της αυτοκρατορίας των Αλμοαδών δημιούργησε κενό εξουσίας, το οποίο προκάλεσε την άνοδο της πειρατείας στην περιοχή που έγινε αργότερα γνωστή ως Ακτή της Μπαρμπαριάς, ονομασία που προέρχεται από το λαό των Βερβέρων. Οι παράκτιες πόλεις μίσθωναν κουρσάρους να λεηλατούν εμπορικά πλοία, ενόψει του έντονου εμπορικού ανταγωνισμού των θαλασσών.

    Η βορειοαφρικανική πειρατεία ώθησε τους Ισπανούς να καταλάβουν και να αποκλείσουν πολλά λιμάνια-ορμητήρια των πειρατών, συμπεριλαμβανόμενου του Αλγερίου, που υποχρεώθηκε να πληρώνει φόρους. Τούτη η χριστιανική κατοχή των βορειοαφρικανικών λιμανιών ώθησε τους Μουσουλμάνους να ζητήσουν βοήθεια από τον Οθωμανό χαλίφη. Ανταποκρινόμενος ο χαλίφης, έστειλε στόλο που εκδίωξε τους Ισπανούς από τα περισσότερα λιμάνια των αφρικανικών ακτών.

    Το 1518 ο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα έγινε επίσημος αντιπρόσωπος του Οθωμανού σουλτάνου στην Αλγερία και οι Αλγερινοί κουρσάροι κυριάρχησαν στη Μεσόγειο υπό την οθωμανική δικαιοδοσία, επί μακρό χρονικό διάστημα. Μόνο στα τέλη του 18ου αιώνα κατόρθωσαν να αντιπαρατεθούν οι Ευρωπαίοι στους πειρατές της Μπαρμπαριάς με ανώτερη ναυτική δύναμη και πυροβολικό. Το 1815 μια ναυτική μοίρα από τις Ηνωμένες Πολιτείες υπό τον πλοίαρχο Στίβεν Ντικάτουρ επιτέθηκε στο Αλγέρι και εξανάγκασε τον κυβερνήτη του να υπογράψει συνθήκη, σύμφωνα με την οποία τα πλοία των Ηνωμένων Πολιτειών εξαιρούνταν των πειρατικών επιθέσεων.

    Οι διαρκείς επιδρομές σε ευρωπαϊκά πλοία ώθησαν τους Βρετανούς και Ολλανδούς να ενώσουν τις δυνάμεις τους ενάντια στους Αλγερινούς και σχεδόν να καταστρέψουν ολοκληρωτικά το στόλο τους το 1816. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους. Το 1830 ο γαλλικός στρατός εισέβαλε στο Αλγέρι και η γαλλική κατοχή της Αλγερίας συνεχίστηκε για τα επόμενα 123 χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι αδελφοί Μπαρμπαρόσα

    Από τους δύο αδελφούς Μπαρμπαρόσα ο μεγαλύτερος, ο Αρούτζ, ήταν ο ο πρώτος που ακολούθησε τον δρόμο της πειρατείας, υπογράφοντας σε μια κουρσάρικη γαλέρα που είχε ως βάση του το νησί, κρησφύγετο για τους Έλληνες και Μουσουλμάνους πειρατές. Αιχμαλωτίστηκε από τους Ιππότες της Ρόδου και υποχρεώθηκε να υπηρετεί ως σκλάβος, μέχρις ότου τον αγόρασε ένας Αιγύπτιος εμίρης. Τα αδέλφια ξανάσμιξαν στην Αλεξάνδρεια και με τη βοήθεια του εμίρη αποδείχθηκαν επιτυχημένοι επιδρομείς.

    Οι δύο μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους στη δυτική Μεσόγειο το 1505 και επανεγκατεστάθηκαν στην νήσο Ντζέμπρα, στην Τυνησία. Από εκεί ασκούσαν πειρατεία ενάντια στα χριστιανικά έθνη, συλλαμβάνοντας παπικές γαλέρες, ισπανικά πολεμικά πλοία και εμπορικά. Κατόπιν, εξαιτίας μιας διαφωνίας τους με τον Μπέη της Τυνησίας, αναγκάστηκαν να αλλάξουν ορμητήριο, τραβώντας για το Ντζιντζελί, κοντά στο Αλγέρι το 1511.

    Το 1512 ο Αρούτζ έχασε το ένα του χέρι σε μια προσπάθεια να καταλάβει ένα ισπανικό οχυρό στη βορειοαφρικανική ακτή ενώ νικήθηκε πάλι μετά από δύο χρόνια. Από τότε σημειώθηκε αλλαγή στη δραστηριότητα των δύο αδελφών. Οι επιθέσεις τους εστιάζονταν όλο και περισσότερο στον Ισπανικό στόλο και τις παράκτιες εγκαταστάσεις του. Όταν ο σουλτάνος του Αλγερίου απέτυχε να ανταποκριθεί κατάλληλα στην ισπανική απειλή το 1516, ο Αρούτζ του επιτέθηκε με μια κουρσαρική δύναμη και αφού τον σκότωσε, αυτοανακηρύχθηκε σουλτάνος.

    Το 1518 οι μάχες με τους Ισπανούς εντάθηκαν. Σε μια επίθεση εναντίον των ισπανικών εγκαταστάσεων στο Οράν, ο Αρούτζ δέχθηκε αιφνιδιαστική επίθεση και αναγκάστηκε να κλειστεί στην πόλη Τλεμτσέν. Προσπαθώντας να σπάσει τον κλοιό σκοτώθηκε.

    Ο Χαΐρεντίν, το Δώρο του Θεού, συμμάχησε με τους Οθωμανούς και ονομάστηκε επίσημα σουλτάνος του Αλγερίου. Συνέχισε της επιθέσεις του ενάντια στα ισπανικά εμπορικά. Το 1535 έχασε την Τυνησία αλλά κατέλαβε τη Μαγιόρκα και τη Νίκαια, νικώντας παράλληλα τον χριστιανικό στόλο που απειλούσε την ανατολική Μεσόγειο. Πέθανε το 1547, εμφανώς ευνοούμενος της Υψηλής Πύλης και επιτυχημένος ναύαρχος, αφού ονομάστηκε Μπεϊλέρ Μπέης, δηλαδή γενικός διοικητής των οθωμανικών ναυτικών δυνάμεων.

    Χαρακτηρισμός
    Η περιγραφή των προσωπικών του Μπαρμπαρόσα μας έρχεται από τον καπετάνιο Μουχλίς Εργκίν του Τουρκικού Ναυτικού Μουσείου (Άγκυρα, Δεκέμβριος 1998). Ο Μπαρμπαρόσα ήταν έξυπνο, φωτεινό μυαλό με τάσεις παρωδίας και είχε εντυπωσιακό τρόπο ομιλίας. Ήταν ευέλικτο μυαλό στη ναυτική δράση και αγαπούσε τους υφισταμένους του, φρόντιζε δε να τους εκπαιδεύει καλά. Κάποτε είχε πει για το μαθητή του Τουργκούτ ότι «ο Turgut είναι καλύτερος από μένα». Πολλοί από τους μαθητές του έγιναν Διοικητές ναυτικών μονάδων αργότερα. Είχε το χάρισμα να λέει ανέκδοτα. Σωματικά, ο Μπαρμπαρόσα είχε σκούρα όψη, μέσο ύψος και ήταν ευτραφής. Τα μαλλιά, γένια, φρυδιών και των βλεφαρίδων ήταν πλούσια, αρκετά κόκκινα και τα φρύδια του ενωμένα. Η κόρη του καπετάνιου Τουργκούτ Ρέις ήταν παντρεμένη με τον γιο του. Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές μπορούμε να υποθέσουμε πως ήταν παντρεμένος, αλλά δεν υπάρχει καμία πηγή αναφέροντας τα πραγματικά στοιχεία. Μιλούσε πέντε κύριες γλώσσες της Μεσογείου, την ελληνική, την αραβική, την ισπανική, την ιταλική και τη γαλλική. Αγαπούσε τη μουσική. Έγινε διάσημος στην ιστορία χάρις στη νίκη του στη Ναυμαχία της Πρέβεζας το 1538, όπου νίκησε τη Χριστιανική εξαεθνική αρμάδα υπό τον Γενοβέζο Αντρέα Ντόρια. Το μαυσωλείο του βρίσκεται στο Ναυτικό Μουσείο της Κωνσταντινούπολης, όπως και πίνακας ζωγραφικής από τη Ναυμαχία. Το άγαλμά του δεσπόζει στην πλατεία δίπλα στο ναυτικό μουσείο, στο πίσω μέρος του οποίου υπάρχει χαραγμένο ποίημα προς τιμήν του. Επίσης πορτρέτο του 16ου αιώνα βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή