Πρόκειται για ένα πολυμελές σχήμα με 10 άτομα άνδρες και γυναίκες. Πρωτοδημιουργήθηκαν το 2001 αλλά ουσιαστικά έκαναν το πρώτο τους live το καλοκαίρι του 2005. Έκτοτε έχουν παίξει σε πολλά μέρη της
Ελλλάδας και απο την αρχική τους σύνθεση (9 ατομα), οι 5 είναι οι ίδιοι. Έχουν κάνει εκατοντάδες live εμφανίσεις και πολλές συναυλίες/παραστάσεις σε αντιρατσιστικά φεστιβάλς, καταλήψεις,
σχολές, πάρκα, αλλά και σε διάφορους συναυλιακούς χώρους μαζί με άλλους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. Ανεξάρτητες Παραγωγές είναι: "Αντιτουριστικο" (CD, 2007), "Κung-fu live" (DVD, 2009) και "Εναλλακτικές μορφές φλερτ" (CD, 2010), ενώ τραγούδια τους έχουν μπει σε διάφορες συλλογές σε Ελλάδα και Κύπρο. Έμπνευση τους αποτελεί η αδικία, ο ρατσισμός, η
πολιτική και οι πολιτικοί, το περιβάλλον, το ζωικό βασίλειο και οι
σχέσεις των ανθρώπων, συνήθως με σατιρική-χιουμοριστική διάθεση. Το όνομα του συγκροτήματος παραπέμπει στον γνωστό λογοτέχνη, πεζογράφο, θεατρικό συγγραφέα και ποιητή Γιάννη Σκαρίμπα.
SKARIBAS - Άσε με μάνα σηκώνω μοϊκάνα https://www.youtube.com/watch?v=1Fj-D2aP0cY
O Ελληνολιβανέζοςπολιτικός, καλλιτέχνης, παραγωγός και επιχειρηματίας Μιχάλης (Μισιέλ) Ελευθεριάδης (στα Αραβ. ميشال ألفتريادس)γεννήθηκεστις 22 Ιουνίου 1970στην Βηρυτό από Έλληνα πατέρα και μητέρα Λιβανέζα. Ο Ελευθεριάδης είναι ιδιαίτερα γνωστός στονΑραβικόκόσμογιατιςανορθόδοξεςπεποιθήσειςκαιαπόψειςτου,οι οποίεςέχουν πυροδοτήσειπολλές φορές εντάσεις και έντονες συζητήσεις ανάμεσα στουςυποστηρικτές καιτουςαντιπάλους του. Έχει μια πλούσια ιστορική δράση στον πολικό και κοινωνικό ακτιβισμό και δημιούργησε μαζί με άλλους την M.U.R.(Unified Movements of the Resistance), μια ακροαριστερήπαραστρατιωτική οργάνωση που λειτουργούσεστηνΑνατολικήΒηρυττό και είχε ως στόχο την απομάκρυνση όλων των ξένων στρατών από το Λίβανο. Έγιναν δύο φορές προσπάθεια δολοφονίας του: η πρώτη έγινε με παγιδευμένη έκρηξη του αυτοκινήτου του ενώ η άλλη ήταν με ένοπλη ενέδρα. Από το 1994 ως το 1997 έφυγε αρχικά για τη Γαλλία και στην Κούβα. Την Άνοιξη του 2005 οργάνωσε στη Βηρυτό μιά μεγάλη συναυλία στήριξης
των θυμάτων του καταστροφικού τσουνάμι που χτύπησε την ΝΑ Ασία. Στην
εκδήλωση συμμετείχαν όλα τα μεγάλα μουσικά ονόματα του Λιβάνου και όλο το ποσό
δόθηκε στο Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Το 2006,έγινε ιδρυτικό μέλοςτων παν-αραβικώνπολιτιστικώνicons(ήWAYYAK),μιαΜΚΟπουηδηλωμένηαποστολήτης είναινα επηρρεάσειτιςμειονεκτούσεςαραβικέςγειτονιέςμέσωτηςέκθεσηςστιςαραβικέςπροσωπικότητες.Λόγωτουστρατιωτικούτου παρελθόντοςκαιτηςσυμμετοχήςτουμετοστρατό,οMichelElefteriades διατηρεί ισχυρότατους δεσμούςμε τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς του Στρατού και είναι πάντοτε καλεσμένος στις εκδηλώσεις του. Τον Οκτώβριο του 2008, στο πλαίσιο μίας διάσκεψης τύπου με θέμα τα 40 χρόνια από την σύλληψη του Ernesto Che Guevara, ξεκίνησε μία δημόσια καμπάνια με τίτλο "We Won’t Pay Lebanon’s Odious Debts" ένα χρέος που υπολογιζόταν τότε κοντά στα 40 δις δολλάρια Αμερικής. Η Ένωση Τραπεζών του Λιβάνου τον ονομάζει ως επικίνδυνο για την οικονομική σταθερότητα του Λιβάνου. ΛΟΕλευθεριάδηςείναιεπίσης συγγραφέας δύομυθιστορημάτων,έναεκ των οποίωνέχει απαγορευτείστονΑραβικόκόσμο. Ο Michel Elefteriades ομιλεί 6 γλώσσες και είναι πολυταξιδεμένος. Σπούδασε στην σχολή Καλών Τεχνών και Διαφήμισης στη Ναντ της Γαλλίας και έχει Μάστερ στις Γραφικές Τέχνες από την Ακαδημία Καλών Τεχνών του Λιβάνου. Πολλές εκθέσεις ζωγραφικής του έχουν παρουσιαστεί στην Γαλλία, στη Γερμανία και στο Λίβανο ενώ ασχολείται και με τη γλυπτική. Στον Αραβικό κόσμο θεωρείται ως ένας από τους πρωτοπόρος της Παγκόσμιας Fusion Μουσικής. Είναι συνθέτης και παραγωγός περισσοτέρων από 120 τραγουδιών ερμηνευμένων από γνωστούς Ευρωπαίους και Άραβες τραγουδιστές όπως οι Tony Hanna, Demis Roussos, Jean-Jacques Lafon, Nahawand, Hanine Y Son Cubano, Sébastien El Chato, Jose Gàlvez, Jose Fernandez κ.α. ενώ είχει και την ευθύνη για πολλά από τα videoclips τους. Είναι συνιδιοκτήτης της δισκογραφικής εταιρείας Elef.Records. Έχει δημιουργήσει στο Λίβανο και αλλού πολλά μουσικά φεστιβάλς ενώ από το 2003 άνοιξε το "Beirut Music Hall" το οποίο θεωρείται ως το σήμα κατατεθέν της νυχτερινής ζωής της Μέσης Ανατολής. Το 2013 έκανε το ίδιο και στο κοσμοπολίτικο Ντουμπάι. Υπήρξε κριτής για δύο σαιζόνςτου The X Factor, XSeer Al Naja (2006, 2007).
Ο Elefteriades τέλος οραματίστηκε μιανέακοινωνική,φιλοσοφική,πολιτικήκαιπολιτιστικήπροσέγγιση«στηνίδρυσή»ενόςνέουέθνουςπουονόμασε«Nowheristan»,το οποίοαφιερώνεταιστηδικαιοσύνη,τηναπελευθέρωση,καιτηνισότητα. Ηπροκήρυξητης«μεγάληςαυτοκρατορίαςNowheristan»έλαβετηνυποστήριξητωνΗνωμένων ΕθνώνκαιτουλιβανέζικουΥπουργού Πολιτισμού.
Nancy Ajram & Jose Galvez, Hali Hal, Coke Studio
https://www.youtube.com/results?search_query=Michel+Elefteriades+song
Oriental Music meets Flamenco Music: Nancy Ajram an icon of the Arabic
pop music meets Jose Galves who comes from a pure Gypsy Spanish
tradition. They come together to create a fusion where the Oriental Pop
meets the Spanish Flamenco music
Το 2012,o Elefteriadesδημιούργησεταfusion δυτικο/ασιάτικατραγούδιαγιατοStudio Coke,μια τηλεοπτική σειράμε θέμα τημουσικήστηΜέση ΑνατολήκαιτηΒόρεια Αφρικήφέρνοντας δίπλα-δίπλα γνωστούςΆραβεςκαιΕυρωπαίουςμουσικούςπου προσκλήθηκανγιανα συνεργαστούνκαινα φτιάξουν νεα original fusion τραγούδια συνδιάζοντας δύοήκαι περισσότεραύφηκαι είδη μουσικής.
Ο σπουδαίος Ιταλός μουσικός βιολονιστής, συνθέτης, στιχουργός και τραγουδοποιός Άνγγελο Μπραντουάρντι γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1950 στο Cuggiono, ένα μικρό χωριό κοντά στο Μιλάνο, αλλά έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Γένοβα. Ο Angelo Branduardi, εκτός από την πατρίδα του Ιταλία, είναι διάσημος και σε πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, οι Κάτω Χώρες, το Βέλγιο και η Ελλάδα. Ουσιαστικά ο σπουδαίος Ιταλίς αξιοποιεί την ιταλικής φολκλορική μουσική παράδοση και ιστορία επενδύοντας και με κάποια ροκ-φολκλορική μουσικά στοιχεία. Σε ηλικία 18 ετών συνέθεσε τη μουσική για το Confessioni di un malandrino (Hooligan's Confession) του Ρώσσου ποιητή Sergei Yesenin. Το πρώτο του album ουσιαστικά δεν κυκλοφόρησε αλλά παρουσιάστηκε σε συνεργασία με ένα ταλαντούχο Ιταλό performer, τον Maurizio Fabrizio. Έτσι το πρώτο του album κυκλοφόρησε το 1974. Πλέον έχει κυκλοφορήσει πέραν των 30 δίσκων και μάλιστα σε διάφορες χώρες. Ο Μπραντουάρντι έχει εμφανιστεί σε πολλές συναυλίες σε όλη την Ιταλία αλλά και στο εξωτερικό. Μερικά από τα τραγούδια του μετέφρασαν και στα Ελληνικά, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Ισαάκ Σούσης, ο Ξενοφών Μπρουντζάκης και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ο οποίος τα ερμηνεύει εκπληκτικά.
Ο Στάθης Αγγελόπουλος γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1965 στην Αθήνα. Είναι γιος του μεγάλου λαϊκού τραγουδιστή Μανώλη Αγγελόπουλου αλλά και της επίσης λαϊκή τραγουδίστριας Άννας Βασιλείου. Ο Στάθης άρχισε να τραγουδάει επαγγελματικά το 1983 και συνεργάστηκε με τον Αντώνη Βαρδή ενώ ο πρώτος του δίσκος κυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα. Ο Στάθης ουδέποτε αρνήθηκε την τσιγγάνικη καταγωγή του ή τον μεγάλο όνομα που του έδωσε ο πατέρα του. Τραγούδησε το λαϊκό τραγούδι με ένα δικό του τρόπο, τα τραγούδια του πατέρα του, όπως και πολλά τσιγγάνικα τραγούδια. Έχει μια πλούσια δισκογραφία και κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής 16 προσωπικούς δίσκους. Ήταν παντρεμένος με την τραγουδίστρια Ηλέκτρα, η οποία πέθανε το 1992. Μάλιστα τo 1990 στο δίσκο "Πες ένα ψέμα" είχαν και ένα ντουέτο "Είσαι η αγάπη μου" (στίχοι-μουσική: Νίκος Δουλαμής).
Η Άννα Βασιλείου ήταν ο μεγάλος έρωτας του λαϊκού τραγουδιστή Μανώλη Αγγελόπουλου. Στις
αρχές της δεκαετίας του ’60 ο Μανώλης είχε ήδη
ξεκινήσει την καριέρα του στη μουσική και στη δισκογραφίαενώ η Αννούλα, που ήταν πολύ ,ικρή και τώρα ξεκινούσε, πήγε στην Columbia για να κάνει ένα δοκιμαστικό. Εκεί έγινε και η πρώτη τους γνωριμία. Άλλωστε η πανέμορφη ξανθιά με τα εντυπωσιακά μάτια δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Γρήγορα έγιναν ζευγάρι στο πάλκο αλλά και στη ζωή ήταν το αντίβαρο στο δίδυμο Καζαντζίδης-Μαρινέλλα. Η μητέρα όμως του Μανώλη Αγγελόπουλου, η κυρία Ερασμία δεν ήθελε με κανένα τρόπο να παντρευτεί ο γιός της μια γυναίκα που δεν ανήκε στην φυλή τους. Ο Μανώλης έσπασε τα ταμπού της φυλής και παρά τις έντονες αρνήσεις της μάνας και των φίλων έζησαν μαζί της και απέκτησαν μαζί δύο γιούς τον Ηλία και τον Στάθη και μία κόρη τη Μαρία. Πολλά τραγούδια του Μανώλη ήταν αφιερωμένα για ΄κείνη. Το 1966 εν τέλει παντρεύτηκαν αλλά το 1979 χώρισαν χωρίς ποτέ να αποκαλύψουν τους λόγος. Ο Μανώλης πέθανε στις 2 Απριλίου 1989 και η Αννούλα έπρεπε να μεγαλώσει τα παιδιά της.
Ο αγαπημένος ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βλαδίμηρος Κυριακίδης γεννήθηκε το 1964 στη Θεσσαλονίκη. Στο θέατρο ξεκίνησε από τις αρχές τις δεκαετίας του 1980 και συνεργαστεί με καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου αλλά και με σπουδαίους θιάσους. Έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο το 1982 με την ταινία "Οι εραστές του καλοκαιριού". Ενώ την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα την έκανε το 2006, σε συνεργασία με την Έφη Μουρίκη, στην ταινία "Straight story", στην οποία γράψανε και το σενάριο. Με την Έφη Μουρίκη είναι παντρεμένοι από το 1997. Από την άλλη στην τηλεόραση ξεκίνησε στις αρχές του 1990, με κάποιες συμμετοχές στη σειρά "Οι τρεις χάριτες" το "Δις εξαμαρτείν" κ.α. Ο ρόλος όμως που τον απογείωσε ήταν στον Ant1 "Βαρβαρότητες"(1993) με τη Χρύσα Ρώπα. Πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε στις "Δρόμοι της
πολης", "Ασυνήθεις ύποπτοι". Κατόπιν συνέχισε τις εμφανίσεις του σε διάφορες γνωστές σειρές όπως στο "Ο κακός Βεζύρης", στο Λάκης ο γλυκούλης αλλά και στο Κωνσταντίνου και Ελένης, ερμηνεύοντας έναν βιολιστή. Η πιο πρόσφατη τηλεοπτική του δουλειά είναι το "Μην αρχίζεις τη μουρμούρα". Τέλοςέχει συνεργαστεί και με τον χιπ-χοππερ Phyrosun και ραππάρει μαζί του!
Ο ηθοποιός Πάνος Βλάχος γεννήθηκε στις 10 Μαρτίου 1985 στη Βούλα αλλά η καταγωγή του είναι από την Φωκίδα. Χόμπι του είναι το τρίαθλο ενώ ασχολείται ευρύτερα με τον αθλητισμό αλλά και την μουσική. Σπούδασε ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, εργάστηκε για λίγο χρονικό διάστημα σε μία ναυτιλιακή εταιρία ενώ παράλληλα ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το ποδόσφαιρο και το θέατρο. Σπούδασε στο «Νέο ελληνικό θέατρο» του Γιώργου Αρμένη και
ξεκίνησε να εργάζεται επαγγελματικά ως ηθοποιός. Παίζει κιθάρα,
μπουζούκι, μπαγλαμά, ακορντεόν, κοντραμπάσο και παραδοσιακά κρουστά.
Έχει τερματίσει 3 φορές τον κλασικό μαραθώνιο Αθηνών, τον ορεινό
μαραθώνιο Ολύμπου και άλλους αγώνες τριάθλου καθώς και το Ironman
triathlon στην Αυστρία, το 2012.
Στο θέατρο ξεκίνησε με τον Νίκο
Καλογερόπουλο ενώ έχει συνεργαστεί και με πολλούς αξιόλογους ηθοποιούς. Το καλοκαίρι του
2014 έπαιξε πρώτη φορά στην Επίδαυρο τον ρόλο του Ξανθία, στους Βατράχους του
Αριστοφάνη. Έγινε ευρύτερα γνωστός, μέσα από τις σειρές Η Ζωή της Άλλης, Οι Βασιλιάδες και Μην αρχίζεις τη μουρμούρα, αλλά από το Φθινόπωρο του 2015, ζεί μόνιμα στη Νέα Υόρκη.
Το πιο ενδιαφέρον από όλα όμως, είναι η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Παιχνίδια των παιδιών» (2015) όπου συμμετέχουν και οι Μίλτος Πασχαλίδης και Χρήστος Θηβαίος αλλά και οι Χριστίνα Μαξούρη και Ιωάννα Λέκκα. Η παρουσία του Βλάχου σε ρόλο τραγουδοποιού, στην πρώτη του μουσική κατάθεση,
ξαφνιάζει ευχάριστα μιας και το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα γοητευτικό
και αποκαλύπτει έναν εμπνευσμένο δημιουργό και ερμηνευτή των πονημάτων
του. Τα περισσότερα από τα 12 τραγούδια του δίσκου «Παιχνίδια των
παιδιών» φέρουν την αποκλειστική του υπογραφή του και κυκλοφορούν από την Ogdoo Music. Στα τραγούδια «Δυο
ζωές περνάνε» και «Αγνάντεψα» οι στίχοι είναι του Αχιλλέα Ρακίνα ενώ στα
«Σύννεφα» η μελωδία είναι του Παναγιώτη Αντέλλη.
Το "Μαράζι της Φωτούλας" ήταν ένα κυπριακό ροκ συγκρότημα, το οποίο κυκλοφόρησε μόνο ένα EP δίσκο με τίτλο το όνομα τους, το 1991 από
την All Records. Στον δίσκο περιλαμβάνονται τέσσερα τραγούδια: το κυπριακό παραδοσιακό τραγούδι «Έσυρα το Μήλο» σε μια ροκ διασκευή των Wedding
Present, «Το Διπλοκάμπινο», «Ο Έρωτας» και τέλος «Δουλειά η Δουλεία» με
συμμετοχή του ραδιοφωνατζή τότε Γιάννη Αδειλίνη. Το συγκρότημα δίνει την πρώτη του επίσημη συναυλία στη μπυραρία New Division, στις 28 Δεκεμβρίου 1990. Το 1993 αποφάσισαν να αυτοδιαλυθούν και τα
μέλη δημιουργούν νέα συγκροτήματα συνεχίζοντας ο καθένας ξεχωριστά τη
μουσική του εξερεύνηση. (Γριά στην Πολη, 100 Χρόνια Μοναξιάς, Nicosia Blues, Το άγνωστο, Αιώρα).
Το "Μαράζι της Φωτούλας" επιστρέφει και πάλι για να διακωμωδήσει την Κυπριακή πραγματικότητα μέσ’ από τη μουσική. Το αυθεντικό κυπριακό ροκ
συγκρότημα των '90s, ξαναζωντανεύει το 2014 στο . Γριά στην Πόλη https://www.youtube.com/watch?v=Xz0AqhC8Hw0
Έσυρα το μήλο
https://www.youtube.com/watch?v=KjwmUcXWBYY
Η Άννα Καραμπεσίνη είναι σπουδαία τραγουδίστρια της παραδοσιακής και δημοτικής μας μουσικής. Γεννήθηκε στην Αντιμάχεια της Κω στις 12 Ιουνίου 1923 και το πατρικό της είναι Σαρρή.
Από μικρή ηλικία φάνηκε το ταλέντο της στο τραγούδι, καθώς οι γονείς
της ασχολούνταν με τη μουσική και το τραγούδι. Πήγε στην Αθήνα το 1947 μαζί με την αδελφή της Ευτυχία (Έφη) Σαρρή.
Το 1949 γνώρισε και παντρεύτηκε τον Χαράλαμπο Καραμπεσίνη και έζησαν
μαζί 35 χρόνια έως το 1984 τότε που εκείνος έφυγε από την ζωή. Στην Αθήνα στις αρχές του ΄50 η συνάντησή της με τον μουσικολόγο και ερευνητή Σίμωνα Καρά ήταν καθοριστική για την μετέπειτα καλλιτεχνική πορεία της. Το 1952 γυρίζει στην Κω με συνεχόμενα επαγγελματικά ταξίδια στην Αθήνα για τις ηχογραφήσεις των δίσκων. Η Άννα με την συνοδεία της αδελφής της Έφη, ηχογράφησαν 23 δίσκους των 33 στροφών. Αξιοσημείωτη ήταν η παρουσία της Άννας Καραμπεσίνη σε εκδηλώσεις για τους Έλληνες τις ομογένειας σε Αμερική, Καναδά και ΑυστραλίαΗ Άννα και η Ευτυχία εκτός των δίσκων πήραν μέρος σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές καθώς και σε προγράμματα της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ με τον Όμιλο: ΑΝΝΑΣ ΚΑΡΑΜΠΕΣΙΝΗ.
Η Έφη (Ευτυχία) Σαρρή ήταν και αυτή τραγουδίστρια της δημοτικής και παραδοσιακής μουσικής. Γεννήθηκε στην Αντιμάχεια της Κω το 1933 και πέθανε στις 8 Ιουλίου 2001. Με την αδερφή της Άννα Καραμπεσίνη τραγούδησε παραδοσιακά και δημοτικά τραγούδια. Πέθανε αιφνιδίως σε ηλικία 68 ετών και ενώ η αδερφή της βρισκόταν στην Αυστραλία για να τραγουδήσει στους εκεί Δωδεκανήσιους.
Την θάλασσα την γαλανή
https://www.youtube.com/watch?v=qMF7yXPJ4eA
Εκτέλεση: Άννα Καραμπεσίνη & Έφη Σαρρή
Παραδοσιακό Νησιώτικο Τραγούδι των Δωδεκανήσων - Λέρου
Μες του Αιγαίου τα νησιά
https://www.youtube.com/watch?v=xelcMxIIKwo
Εκτέλεση: Άννα Καραμπεσίνη & Έφη Σαρρή
Παραδοσιακό Τραγούδι των Δωδεκανήσων - Λέρου
"Παραδοσιακό νησιώτικο τραγούδι της ξενιτιάς, ένα από τα πιο γνωστά και
αγαπημένα πανελληνίως. Η ακριβής προέλευση του τραγουδιού είναι η Λέρος,
νησί της Δωδεκανήσου. Στη δωδεκανησιακή παράδοση αρχικά ήταν ένας
νυφιάτικος σκοπός και φυσικά είχε και ανάλογα λόγια: "Βγαίνει η νύφη, πρόβαλε να δεις/ βγαίνει η νύφη στο χορό.../"
Με
θαλασσινά λόγια, ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά λίγο πριν από το 1950, από
τον Όμιλο Σταμάτη Χατζηδάκη, τραγουδισμένο από την Άννα και την Αιμιλία
Χατζηδάκη.
Ως τραγούδι της ξενιτιάς, έχει εξευμενιστικό χαρακτήρα
προς την προσωποποιημένη θάλασσα. Παρακαλεί να γυρίσουν οι ναυτικοί σώοι
πίσω στον τόπο τους και οι ξενιτεμένοι στις οικογένειές τους. Οι
αξεπέραστες τραγουδίστριες Άννα Καραμπεσίνη και η αείμνηστη αδερφή της, η
αλησμόνητη Έφη Σαρρή, το ηχογράφησαν όπως ακούγεται εδώ
το 1979, στον μεγάλο δίσκο τους: "Τραγούδια από τα Όμορφα Νησιά μας Νο.
5".
Όλες οι φωτογραφίες απεικονίζουν το νησί της Λέρου." Greek Folk Music [dimitris804]
Η Κρίστη (Χρυσαυγή)Στασινοπούλου είναι τραγουδίστρια της alternative μουσικής σκηνής, στιχουργός και συγγραφέας φανταστικής
λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 1956 στην Αθήνα, και είναι ιδιαίτερα γνωστή στους
μουσικούς κύκλους και εδώ και χρόνια συνεργάζεται με τον συνθέτη και μουσικό
Στάθη Καλιβιώτη. Η Κρίστη Στασινοπούλου έχει σπουδάσει στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κούν και στο θεατρικό εργαστήρι του Π. Κατσέλη. Το 1978 και ενώ ακόμη φοιτούσε έλαβε μέρος στην ελληνική εκδοχή της ροκ όπερα "Jesus Christ Superstar" κερδίζοντας το ρόλο της Μαρίας Μαγδαληνής, αυτή ήταν και το ντεπούτο της. Έχει συνεργαστεί επίσης και με την Αλίκη Βουγιουκλάκη παίζοντας το βασικό ρόλο της Εβίτας Περόν. Η μουσική της συνδυάζει παραδοσιακούς ελληνικούς
ρυθμούς και ήχους, βυζαντινά φωνητικά τύπου, ρεμπέτικο και ροκ. Το 1983 η Στασινοπούλου εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διαγωνισμό της Eurovision στο Μόναχο με το τραγούδει "Μου λές". Κατά την δεκαετία του ΄80 συνεργάστηκε με γνωστούς καλλιτέχνες της ελληνικής σκηνής όπως ο Λάκης Παπαδόπουλος, Δήμος Μούτσης, Νίκος Πορτοκάλογλου, τον George Pilali και τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Η πρώτη της δισκογραφική δουλειά, η οποία πήρε και το όνομα της, σημειώθηκε το 1986 σε στίχους και μουσική Σταύρου Παπαδόπουλου. Το 1989 συναντά τον
Στάθη Καλιβιώτη, μέλος μιας punk μπάντας με τον οποίο και θα συνεχίσουν μαζί της μουσική τους διαδρομή.
Η Στασινοπούλου έχει εμφανιστεί σε πολλά φεστιβαλς αν το κόσμο αποσπώντας πάντα εξαιρετικές κριτικές, έχε κυκλοφορήσει 7 δίσκους (5 με τον Καλυβιώτη), έχει εκδώσει δύο βιβλία το "Επτά φορές στη Αμοργό" και το "Πύρινη Ρομφαία" ενώ αρθογραφεί τακτικά σε εφημερίδες και περιοδικά. Υπήρξε μάλιστα και ραδιοφωνική παραγωγός αλλά έχει δανίσει και την φωνή της σε γνωστές μεταγλωτισμένες παιδικές ταινίες.
Κρίστη Στασινοπούλου & Στάθης Καλυβιώτης -Μέρα μέρωσε
https://www.youtube.com/watch?v=--2DIyfp6fg
Παραδοσιακό Τραγούδι των Δωδεκανήσων
On 22nd January 2010 more than 30 singers, musicians and dancers came
together at the Roundhouse, London to celebrate 30 years of fRoots
magazine.
Αμοργιανό μου
https://www.youtube.com/watch?v=SMpR-Xogc-A
Παραδοσιακό Τραγούδι των Κυκλάδων
Άλλες Εκτελέσεις: Ειρήνης Καβακοπούλου, Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Τα
λεγόμενα "Πτωχοπροδρομικά Ποιήματα" είναι σύμφωνα με τους περισσότερους ειδικούς
τέσσερα, εντούτοις εκφράζεται από ορισμένου ότι ίσως στην ίδια ομάδα να ανήκουν
και περισσότερα. Αυτός ή αυτοί που συνέταξαν τα τέσσερα Πτωχοδρομικά, αναφέρονται αποκλειστικά στο βίο του «Πτωχοπροδρόμου», το όνομα του
οποίου οικειοποιούνται πιθανώς για λόγους ευρύτερης κυκλοφορίας ή και για
λόγους εντυπωσιασμού του κοινού, καθώς το όνομα του γνωστού Βυζαντινού ποιητή Θεόδωρου Προδρόμου (περ.1115-1165/70), η
μεγάλη πείνα που τον βασάνιζε είχαν μείνει παροιμιώδεις. Τα Πτωχοπροδρομικά είναι γραμμένα σε δημώδη γλώσσα και σε δεκαπεντασύλλαβους πολιτικούς στίχους και θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά έργα και ως απαρχή της νεοελληνικής
λογοτεχνίας, κυρίως επειδή ήταν τα πρώτα που γράφτηκαν στη γλώσσα του
λαού και αποτέλεσαν έναυσμα δημιουργίας. Τα τέσσερα χειρόγραφα δεν βρέθηκαν όλα μαζί, αλλά με διαφορά δύο αιώνων. Οι
ειδικοί από το ύφος τους συμπεραίνουν ότι πρωτογράφηκαν ή συντάχθηκαν
κατά τον 12ο αιώνα και σε μια περίοδο 20-70 ετών. Όλα έχουν στην
εισαγωγή τους το όνομα του συγγραφέα και αναφέρουν "Στίχοι του Θεοδώρου
του Πτωχοπροδρόμου" εκτός από ένα που αναφέρει "Στίχοι του Ιλαρίωνος
Μοναχού του Πτωχοπροδρόμου" -κάτι που δεν σημαίνει απαραιτήτως άλλο
πρόσωπο, αφού όταν μονάζει κάποιος αλλάζει και το κοσμικό όνομά του. έμμετρα σατιρικά και ικετευτικά ποιήματα που φέρουν το γενικό όνομα Πτωχοπροδρομικά.Άλλοτε αυτά αποδίδονταν με
βεβαιότητα στον επίσης βυζαντινό ποιητή και συγγραφέα του 12ου αιώνα τον
Θεόδωρο Πρόδρομο. Σήμερα για το ζήτημα της γνησιότητας των έργων
εξακολουθεί να μην υπάρχει απόλυτη ομοφωνία.
Τα ποιήματα αναφέρονται με αυτοσαρκασμό και καυστική κριτική στην
πείνα και τις κακουχίες ή την κακομεταχείριση που υπέστη ο ήρωάς τους.
Το πρώτο ζητά την βοήθεια του αυτοκράτορα Ιωάννη Β΄ Κομνηνού (1118-1143) και αναφέρεται στα δεινά που πέρασε στα 12 χρόνια του έγγαμου βίου του με
μιας πολύ γκρινιάρας γυναίκας. Τον έβριζε διαρκώς για ανεπρόκοπο και έλεγε πόσο κατώτερός
της ήταν και ότι έπρεπε να είχε παντρευτεί μια όμοιά του. Συχνά τον άφηνε νηστικό και μια μέρα απελπισμένος μεταμφιέστηκε
σε Ρώσο μοναχό για να μπορέσει να φάει στο ίδιο τραπέζι με τα παιδιά
του, έστω και ως ξένος. Στο δεύτερο ποίημα αναφέρεται στις δυσκολίες του να θρέψει τα πολλά
παιδιά του και τους συγγενείς που εξαρτώνταν από αυτόν και ζητάει την
ελεημοσύνη του αδελφού του αυτοκράτορα βασιλιά. Στο τρίτο και στο τέταρτο μιλάει ως μοναχός, αλλά πρόκειται για
διαφορετικά έργα. Στο τρίτο ποίημα περιγράφει τις καταχρήσεις των ηγούμενων των
μοναστηριών, που όταν π.χ. αρρώσταιναν οι ίδιοι έφερναν τους καλύτερους
γιατρούς ενώ όταν αρρώσταιναν οι απλοί μοναχοί τους επέβαλαν ως θεραπεία
τριήμερη νηστεία και τους συνιστούσαν ως φάρμακο λίγο κρεμμυδάκι. Λέει
μάλιστα ο Πτωχοπρόδρομος στον Αυτοκράτορα Μανουήλ Κομνηνό (1143-1180) -στον οποίο απευθύνονται
οι στίχοι- να πάρει τον συγκεκριμένο ηγούμενο για γιατρό του παλατιού να
βρει την υγειά του. Το έργο τελειώνει με τον Πτωχοπρόδρομο να ζητάει
όπως πάντα βοήθεια. Στο τέταρτο και πάλι ως ως μοναχός αναθεματίζει τη μόρφωσή του και
αναθυμάται τη φράση "μάθε παιδί μου τα γραμματικά" που του είχε πει
κάποτε ο πατέρας του για να προκόψει. Παρομοιάζει τώρα τη ζωή με ένα
σωρό απαίδευτων επαγγελματιών και τους βρίσκει όλους καλύτερούς του, φωνάζοντας «Ανάθεμαν τα γράμματα, Χριστέ, κι οπού τα θέλει». ".
Ο Θεόδωρος Πρόδρομος υπήρξε σπουδαίος Βυζαντινός Ποιητής και μεταξύ άλλων συνέγραψε το Ιπποτικό μυθιστόρημα "Τὰ κατὰ Ῥοδάνθην καὶ Δοσικλέα" στα πρώτυπα του Αιθιοπικά του Ηροδότου σε 9 βιβλία, μια έμμετρη δραματοποιημένη ποιητική παρωδία "Κατομυομαχία", 293 Βιβλικούς στίχους σε Ιαμβικό και Δακτυλικό Δωδεκάμετρο, δύο σατιρικά ποιήματα "Κατὰ φιλοπόρνου γραός" και "Κατὰ μακρογενείου γέροντος" ενώ διασώζονται ακόμη ένα αστρολογικό ποιήμα "Στίχοι εἰς τοὺς δώδεκα μῆνας", διάφορα επικαιρικά και θρησκευτικά ποίηματα, άλλους διαλόγους (Θεολογικούς, φιλοσοφικούς, γραμματικούς) επιστολές, επιγράμματα κ.α. Τα έργα του αυτά είναι γραμμένα σε λόγια και μάλιστα αρχαΐζουσα γλώσσα.
Ο μεθυστής
https://www.youtube.com/watch?v=zmgIy5peTcY
Ποίηση: Θεόδωρος Πρόδρομος (Πτωχοπρόδρομος)
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης & Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Από το δίσκο "Ο ΣΑΜΑΝΟΣ", 2008
Ο Ανακρέων ήταν ένας από τους εννιά λυρικούς ποιητές της αρχαιότητας. Γεννήθηκε πιθανώς το 572 π.Χ.στην Τεώ της Ιωνίας, όπου και έζησε
αμέριμνα τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Μετά, όμως, η πατρίδα του
καταλήφθηκε από τους Πέρσες και οι κάτοικοι της αναγκάσθηκαν να την
εγκαταλείψουν. Έτσι και ο Ανακρέοντας, φεύγοντας από εκεί, πήγε αρχικά
στα Άβδηρα της Θράκης και στη συνέχεια στη Σάμο, όπου φιλοξενήθηκε από
τον τύραννό Πολυκράτη. Σύμφωνα με την παράδοση στην αυλή του τυράννου της Σάμου Πολυκράτη βρισκόταν και ο ποιητής Ίβυκος, τον οποίο ο Ανακρέων το έστρεψε προς την λυρική ποίηση. Μετά την δολοφονία όμως του Πολυκράτη το 522 π.Χ. Εν τέλει ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μετά από πρόσκληση του Ιππάρχου, γιού του Πεισιστράτου. Τα
έργα του Ανακρέοντα περιλαμβάνουν ποιήματα: ερωτικά, συμποτικά, ύμνους προς τους
Θεούς, ιάμβους, ελεγεία κ.λπ. Από αυτά έχουν διασωθεί μόνο περί τα 100
ακρωτηριασμένα αποσπάσματά τους, στα οποία ο ποιητής, με έντεχνη
απλότητα στην Ιωνική Διάλεκτο κι έξοχη χάρη, εξυμνεί το κάλλος και τη γυναικεία γοητεία, του οίνου και των κάθε λογής
διασκεδάσεων και απολαύσεων. Όσων αφορά για τη μορφή των ποιημάτων του, ο Ανακρέων χρησιμοποίησε κυρίως ιάμβους, χοριάμβους, γλυκώνειους και φερεκράτειους. Η παράδοση μας λέει ότι ο ποιητής πέθανε από πνιγμό, που του προκάλεσε μία ρώγα σταφυλιού. Οι
Αθηναίοι καθώς αναφέρει σχετικά ο Παυσανίας, του έστησαν ανδριάντα στην
Ακρόπολη, η δε πατρίδα του, η Τέως, έβαλε την προσωπογραφία του επάνω
σε νομίσματά της. Οι Αλεξανδρινοί φιλόλογοι Αριστοφάνης ο Βυζάντιος και Αρίσταρχος εξέδωσαν τα ποιήματα του σε 5 βιβλία. Η θέση του στον Κανόνα των εννέα μεγάλων λυρικών ποιητών ήταν δίπλα στον Αλκαίο και τη Σαπφώ. Στο corpus της Παλατινής Ανθολογίας σώζονται 21 επιγράμματά του ενώ άλλα 60 ποιήματα που βρίσκονται και αυτά στο τέλος του χειρογράφου της Παλατινής Ανθολογίας, και έχουν θέμα το κρασί, την ομορφιά, τον έρωτα, και τον Θεό Διόνυσο έχουν γραφεί από τον 1ο μέχρι τον 6ο αιώνα και ονομάζονται Ανακρεόντεια. Ανακρεοντισμός είναιόλες οι ποιητικές συνθέσεις σε καταληκτικό ιαμβικό δίμετρο ή ανακλώμενο
ιωνικό δίμετρο στίχο που μιμούνται τα ερωτικά και συμποτικά ποιήματα του
Ανακρέοντα Ο Ανακρέων, αν και υπερασπιστής του
μέτρου, θεωρήθηκε από τους μεταγενέστερούς του λανθασμένα γλεντζές και
μέθυσος.
Φοραδίτσα Θρακοπούλα
https://www.youtube.com/watch?v=SiNqYuEe0mo
Ποίηση: Ανακρέων / Μεταγγραφή: Άκος Δασκαλόπουλος
Μουσική: Μιχάλης Τερζής
Εκτέλεση: Νίκος Λόλης
Νυχτωδία "Αρχαία λυρικά" 1982
Φοραδίτσα Θρακοπούλα τι λοξοκοιτάζοντάς με
Σκληρά φεύγεις και νομίζεις πως είμαι άπραγος καθόλου; Μάθε, πως μπορώ με τέχνη να σου βάλω χαλινάρι Και τα γκέμια σου κρατώντας προς το τέρμα να σε φέρνω[…]
(απόσπ. 72 Page, μτφρ. Hλ Βουτιερίδης)
Η εικόνα-μεταφορά της γυναίκας ως ανυπότακτου ζώου εντοπίζεται τόσο στον Ανακρέοντα όσο και στον Σημωνίδη. Ο άνδρας όμως, ως
επιδέξιος εραστής θα την χαλιναγωγήσει και θα τη μυήσει ερωτικά. Η
γυναίκα παρουσιάζεται ως θήραμα του ανδρικού πόθου και την
ίδια στιγμή ο άνδρας γίνεται ο κυνηγός που έχει ένα και μοναδικό
στόχο, το θήραμά του και την ικανοποίηση της ερωτικής του διάθεσης. Η δίωξις ή αρπαγή είναι ένα συνηθισμένο θέμα της αρχαιοελληνικής απεικονιστικής τέχνης ιδιαίτερα για τους ζωγράφους του 5ου π.Χ. Τούτη την αντίληψη του ανυπότακτου ζώου διατηρεί η ελληνική κοινωνία
και στην κλασική εποχή, λίγο πριν την περίοδο της παρακμής της πόλης-κράτους.
Νότια του Καυκάσου βρίσκεται το Ναγκόρνο (Ορεινό) Καραμπάχ ή Αρτσάχ όπως το ονομάζουν οι Αρμένιοι με την αρχαία ονομασία του. ΤοΝαγκόρνο-Καραμπάχ βρίσκεται περίπου 270 χλμ δυτικά της αζερικής πρωτεύουσας Μπακού, και κοντά στα σύνορα με την Αρμενία. Προσδιορίζεται σε
έκταση 4.280 τ.χλμ., με 140.000 κατοίκους και κύρια πόλη το Στεπανακέρτ.
Πρόκειται για μια ιστορική περιοχή της Αρμενίας, που κατοικείτο σχεδόν αποκλειστικά από Αρμενίους (90%) και είχε υπαχθεί στρατιωτικά ως "Αυτόνομη
Διοικητική Περιφέρεια του Ορεινού Καραμπάχ" στη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν από τον Ιωσήφ Στάλιν το 1923. Η αυθαίρετη αυτή απόφαση-νόμος όμπλαστ του Στάλιν, έγινε μέσα στο πλαίσιο του ευρύτερου σχεδιασμού για τον κατακερματισμό της Αρμενίας. Με την ίδια απόφαση, ο Στάλιν είχε προσαρτήσει στο Αζερμπαϊτζάν και την αρμενική περιοχή του Ναχιτσεβάν η οποία βρίσκεται δυτικά της Αρμενίας και δεν συνορεύει καν με το Αζερμπαϊτζάν αλλά με την Τουρκία! Τόσο όμως οι Τούρκοι γείτονες όσο και οι Αζέροι προχώρησαν σε εθνοκάθαρση της περιοχής με αποτέλεσμα σήμερα να μην υπάρχει ούτε και ένας Αρμένιος στην περιοχή. Οι Αρμένιοι που ουδέποτε αποδέκτηκαν αυτή την απόφαση διαμαρτυρήθηκαν στο Κρεμλίνο ενώ το 1965 επί Μπρέζνιεφ ξέσπασαν ταραχές στο Αρτσάχ και το Γερεβάν με αίτημα την ένωση τους. Η ανικανότητα όμως και του Γκορμπατσώφ να λύσει τα προβλήματα της Αρμενίας και
ειδικά αυτό του Καραμπάχ, δημιούργησε ακόμη μεγάλα προβλήματα και τάσεις ανεξαρτητοποίησεις. Η περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ έγινε πηγή διαμάχης ανάμεσα
στους Αρμενίους και το Αζερμπαϊτζάν, η οποία έφτασε στο αποκορύφωμά της με
τον πόλεμο (1988-1994). Στις 10 Δεκεμβρίου του 1991, καθώς η Ε.Σ.Σ.Δ. κατέρρεε, δημοψήφισμα που έλαβε χώρα στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και στο γειτονικό Σαχουμιάν κατέληξε στη διακήρυξη ανεξαρτησίας από το Αζερμπαϊτζάν. Η κήρυξη της Ανεξαρτισίας του Αρτσάχ στο Ναγκόρνο Καραμπάχ έγινε με τη χρήση του σχετικού δικαιώματος
που παρείχε το ισχύον τότε σοβιετικό σύνταγμα και αφού αποδεδειγμένα η
παραμονή εντός των ορίων του Αζερμπαϊτζάν είχε καταστεί αδύνατη μετά τις
φρικαλεότητες και το σχεδιασμένο προγκρόμ που είχα διαπράξει οι Αζέροι
εις βάρος των Αρμενίων και ιδιαίτερα στην περιοχή Σουμγκαίτ.
Ο σκληρότατος πόλεμος με νικητές κυρίως τους Αρμενίους, κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους, και
προκάλεσε κύματα προσφύγων. Από την
κατάπαυση πυρός που συμφωνήθηκε το 1994,
το μεγαλύτερο μέρος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και διάφορες περιοχές του
Αζερμπαϊτζάν να παραμένουν υπό τον έλεγχο των Αρμενίων Αυτονομιστών χωρίς όμως η κρατική τους οντότητα να αναγνωρίζεται διεθνώς. Έκτοτε, οι δυο πλευρές κάνουν συνομιλίες ειρήνης με
τη διαμεσολάβηση της Ομάδας Μινσκ του ΟΑΣΕ. Παραταύτα όμως το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία εδώ και δύο δεκαετίες έκλεισαν τα
σύνορά τους με την Αρμενία, πλήττοντας καίρια την οικονομία τους.
Το Αζερμπαϊτζάν, το δεύτερο τουρκικό κράτος της περιοχής στηρίζεται παντιοτρόπως από το Τορκικό Κράτος ενώ η Αρμενία κυρίως από την Ρωσία. Η "Δημοκρατία του Αρτσάχ στο Ορεινό Καραμπάχ" δεν αναγνωρίζεται από κανένα διεθνή οργανισμό ή χώρα, συμπεριλαμβανομένης και της Αρμενίας (λόγω διεθνών και άλλων πιέσεων), εμείς όμως τιμούμε τον δίκαιο αγώνα τους.
Κάτω τα χέρια από το Ναγκόρνο Καραμπάχ
https://www.youtube.com/watch?v=5Nj1MRZeQfY
Παραδοσιακό αρμένικο τραγούδι από τα παιδιά του Ναγκόρνο-Καραμπάχ
https://www.youtube.com/watch?v=8VuTVbU0bcU
MUSIC OF ARMENIA, VOL 6 NAGORNO- KARABAKH (1997)
https://www.youtube.com/watch?v=NrSukjaUk_A
Το εθνόσημο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ
αποτελείται από έναν αετό που φορά στέμμα.
Στο στήθος του πτηνού υπάρχει ο θυρεός με τη θέα βουνοκορφής και από
κάτω με η σημαία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Πάνω από αυτήν υπάρχουν δύο λίθινες κεφαλές από το που προέρχονται από το μνημείο "Είμαστε τα βουνά μας". Στα πόδια του αετού βρίσκονται διάφορα αγροτικά προϊόντα, ανάμεσα στα οποία σιτάρι και σταφύλια.
Το έξω μέρος αποτλελείται από μία χρυσή στρογγυλή κορδέλα που φέρει την
επιγραφή «Δημοκρατία
του Αρτσάχ στο Ορεινό Καραμπάχ»
Οι "Λευκή Συμφωνία" δημιουργήθηκαν το 1984 στην Αθήνα. Τα μέλη του συγκροτήματος ήταν οι Θοδωρής Δημητρίου, Σπύρος Χαρίσης, Τάκης Μπαρμπαγάλας και ο Διογένης
Χατζηστεφανίδης. Το 1986 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους LP με τίτλο
"Μυστικοί Κήποι" και το 1988 το "Ηχώ του Πόθου" απο την EMI. Έκαναν έναν video clip και έφυγαν για Βόρεια Ευρώπη για εμφανίσεις. Έπειτα από έξι
μήνες στη Γερμανία άλλαξαν κιθαρίστα και στη θέση του Μπαρμπαγάλα ήρθε ο
Γερμανός George Becker. Το 1993 κυκλοφόρησαν ένα maxi single, το "Θα
Είμαι Εκεί" από τη Warner και ένα LP το "Λευκή Συμφωνία" από τη WEA.
Είχε προηγηθεί στο γκρουπ η αλλαγή ντράμερ, είχε έρθει ο
Chris Berger στη θέση του Σπύρου Χαρίση (ο οποίος αυτοκτόνησε στις 7
Μαϊου 1993, στα 27 του χρόνια). Το '94 επανακυκλοφόρησαν από τη WEA το "Μυστικοί Κήποι" με προσθήκες δύο ακυκλοφόρητων κομματιών και
τριών live. Το ίδιο διάστημα αποχωρούν από την μπάντα οι δύο Γερμανοι
μουσικοί και έρχονται στη θέση τους οι Σωτήρης Καστάνης κιθάρα και ο
Γιάννης Βεναρδής τύμπανα (ex "Αδιέξοδο", "Γενιά Του Χάους"). Με αυτή τη
σύνθεση ανοίγουν τη συναυλία των "Μetallica" και "Cult" στην Αθήνα. Το 1996 κυκλοφόρησε το "Λευκή Συμφωνία ΙV - Χρώματα" από τη FM Records.
'Εχουν συμμετάσχει στις συλλογές "Biennal '87" της "Ips" από τη
συμμετοχή τους στη Biennale της Βαρκελώνης το '87, "Fragmenta V" που
κυκλοφόρησε από το ιστορικό fanzine "Στις Σκιές Του Β-23" το '92,
"Μαγικό Βοτάνι" το '94 από την "Wipe Out" και "Rocks Beer" .
Συνέντευξη των Λευκή Συμφωνία https://www.youtube.com/watch?v=k_aKJfaagsA
Κοιτάζοντας πίσω ( Video Clip )
https://www.youtube.com/watch?v=js8AeLqw9_k
Το κομμάτι "Κοιτάζοντας πίσω" που περιέχεται στο album "Ηχώ Του Πόθου"
είναι το πρώτο ελληνικό video clip που μετέδωσε το MTV (1988) . Σε αυτό
το video clip κλήθηκε εσπευσμένα να παίξει μπάσο ο Δημήτρης Παπαθεοφίλου
(τραγουδιστής και μπασίστας των "Αρνάκια").
Μυστικοί Κήπο ( Video Clip )
https://www.youtube.com/watch?v=lV9KGocNVjw
Η Ιταλίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός Μίλβα (κατά κόσμον Μαρία Ίλβα Μπιολκάτι) γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου 1939 στο Γκόρο. H Μίλβα έγινε διάσημη διεθνώς από τη δεκαετία του ΄60 και εργάστηκε ακούραστα επί πέντε δεκαετίες. Οι συμπατριώτες της, την αποκαλούν "La Rossa" λόγω των χαρακτηριστικών κόκκινων μαλλιών της και ο ιταλικός τύπος "Πάνθηρα του Γκόρο". Το ντεπούτο της στην σκηνή έγιγε στο Μουσικό Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο το 1961, ενώ ένα χρόνο προηγουμένως είχε ηχογραφήσει κάποια cd-singles ανάμεσα στα οποία το τραγούδι της Édith Piaf "Milord". Το 1962 έκανε το ντεπούτο της και στον Ιταλικό Κινηματογράφο. Eμφανίστηκε στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, στην Σκάλα του Μιλάνου, στην Όπερα του Βερολίνου, στην Όπερα του Παρισιού, στο Royal Albert Hall του Λονδίνου, αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1982. Ηχογράφησε 173 δίσκους
σε διάφορες γλώσσες και έδωσε εκατοντάδες συναυλίες. Ακόμη συνεργάστηκε με γνωστούς Έλληνες συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης (ο δίσκος "Von Tag zu Tag"
είναι ο πιο εμπορικός δίσκος όλων των εποχών στην Γερμανία), ο Vangelis και ο Θάνος Μικρούτσικος. Η Μίλβα είναι αρκετά γνωστή και στην Ελλάδα και παραμένει πάντοτε αγαπητή. Φαραντούρη, Νταλάρας και Αλέξια έχουν συνεργαστεί μαζί της επί σκηνής. Η Ιταλίδα ντίβα αποσύρθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας το 2012 έχει όμως βραβευτεί και τιμηθεί για την μεγάλη προσφορά της στην Τέχνη και
τον Πολιτισμό από πολλά κράτη ανάμεσα στα οποία το Ιταλικό, το Γαλλικό
και το Γερμανικό.
Απεβίωσε στις 24 Απριλίου 2021.
Il Canto di un' Eneide diversa (Μια πίστα από φώσφορο)
https://www.youtube.com/watch?v=Bbz8YFhauVg
Ιταλικοί Στίχοι: Maurizio Piccoli
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη Εκτέλεση: Χάρις Αλεξίου
Το καραντί
https://www.youtube.com/watch?v=1M63AZiFwoU
Ποίηση: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Εκτέλεση: Μίλβα & Γιώργος Νταλάρας
Από την πολιτιστική βραδυά που διοργάνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας
για την Ελλάδα, στο αρχαίο θέατρο των Συρακουσών και με την συμμετοχή των
Θάνου Μικρούτσικου, Γιώργου Νταλάρα και Μαρίας Φαραντούρη.
Γιάννης Νεγρεπόντης (8 Αυγούστου 1930 - 22 Σεπτεμβρίου 1991), Έλληνας ποιητής της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, Πεζογράφος και στιχουργός από την Λάρισα. Ο Ξυνοτρούλιας όπως είναι το πραματικό του επώνυμο, έζησε στην Λάρισα μέχρι τα 8 του χρόνια και πήγε μαζί με την οικογένειά του στην Αθήνα. Σπούδασε Αρχαιολογία στο Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά λόγω των πολιτικών του φρονημάτων δεν αξιοποίησε ποτέ επαγγελματικά το πτυχίο του. Φοίτησε και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, με δασκάλους
τον Δημήτρη Ροντήρη, τον Αιμίλιο Βεάκη,
τον Ανδρέα Σιδέρη αλλά δεν εργάστηκε ποτέ σαν ηθοποιός. Καταπιάστηκε και διακρίθηκε συνάμα σε όλα τα είδη του γραπτού λόγου: αρχικά ποίηση,
πεζογραφία, θέατρο, και στην συνέχεια τραγούδι, κριτική, δοκίμιο, χρονογράφημα, σάτιρα,
ευθυμογράφημα, παιδικά και ραδιόφωνο. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε με το
ψευδώνυμο Γιάννη Νικολάου το 1949, δημοσιεύοντας ένα διήγημά του στο
περ. "Ελληνική Δημιουργία". Αργότερα άρχισε να δημοσιεύει στο περ. "Επιθεώρηση Τέχνης" με το ψευδώνυμο Τζων. Τελικά η πρώτη του ποιητική συλλογή
έρχεται αρκετά αργότερα, το 1958 ΄και φέρει τον τίτλο «Πρόσωπα και χώρος», όπου υπογράφει
με το ψευδώνυμο "Νεγρεπόντης", το οποίο τελικώς και καθιέρωσε. Ο Νεγρεπόντης είχε την ικανότητα να περνάει μηνύματα, χωρίς να είναι
κραυγαλέος και ευκαιριακός, να είναι ευαίσθητος και παρατηρητικός, οξύτατος,
διεισδυτικός και καίριος. Με χιούμορ λεπτό αλλά καταλυτικό και επιπλέον
άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας, είχε μια συνεχή διακριτική παρουσία στην
πνευματική μας ζωή, χωρίς ποτέ να εκμεταλλευτεί την
ιδεολογία του.Την 21η Απριλίου 1967 ο Γιάννης Νεγρεπόντης, που ιδεολογικά ανήκε στην Αριστεράσυλλαμβάνεται
και παραμένει εξόριστος στη Γυάρο και τη Λέρο για τρία χρόνια.
Εκεί γράφει το «Φυλάττειν Θερμοπύλας», που βγάζει έξω παράνομα και
μοιράζει σε φίλους, πριν κυκλοφορήσει σε βιβλίο, η γυναίκα του Αργυρώ.
Το ίδιο κυκλοφόρησε και στα γερμανικά, σε μια θαυμάσια έκδοση με
χαρακτικά του Κρις Χάμπερ. Το «Φυλάττειν Θερμοπύλας», έχει μελοποιήσει
στο μεγαλύτερο μέρος τους, υπό μορφή ορατορίου, ο Χρήστος Λεοντής.
Στίχους του Νεγρεπόντη έχουν
μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες όπως οι Θεοδωράκης, Λεοντής, Μπακαλάκος και ο Κόκοτος ενώ ολόκληρους δίσκους με τα τραγούδια του έντυσαν μουσικά οι Μάνος Λοΐζος με «Τα Νέγρικα" (1975) και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης με τα «Μικροαστικά» (1973) και τα «Μαθήματα πολιτικής οικονομίας» (1975). Δύο από τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι Το Ακορντεόν" και ο "Τρίτος Παγκόσμιος". Ο Γιάννης Νεγρεόντης πέθανε τα ξημερώματα της Κυριακής 22 Σεπτεμβρίου του 1991 στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών όπου νοσηλευόταν χτυπημένος από τον καρκίνο.
Ο γέρο νέγρο Τζίμ https://www.youtube.com/watch?v=A3NmBAY8tik
Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης Μουσική: Μάνος Λοΐζος Εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Από το δίσκο "Νέγρικα" (1975)
Κρίμα σε σένα νέγρο Μπίγκ
https://www.youtube.com/watch?v=LrK1eo2IIcc Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης Μουσική: Μάνος Λοΐζος Εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Από το δίσκο "Νέγρικα" (1975)
