29/4/16

Προοδευτικές Φωνές: [Aziz Nesin (Αζίζ Νεσίν 1915-1995)]

Το "Αζίζ Νεσιν" ήταν το φιλολογικό ψευδώνυμο ενός διάσημου Τούρκου συγγραφέα και ευθυμογράφου, ο οποίος κατάφερε και εξέδωσε περισσότερα από 100 βιβλία πολλά εκ των οποίων έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Το πραγματικό του όνομα ήταν Mehmet Nusret. Η αραβική λέξη Nusret σημαίνει "Με τη βοήθειαι του Θεού" ενώ το Ne sin? σημαίνει Τί είσαι; Το Αζίζ ήταν ένα παρατσούκλι του πατέρα του το οποίο υιοθέτησε και ο ίδιος. Η οικογένεια του κατάγεται από την Κριμαία και προέρχονται από την φυλή των Τατάρων. Ο ίδιος όμως γεννήθηκε στα Πριγκιποννήσια και πιο συγκεκριμένα στην Χάλκη. Εργάστηκε για χρόνια σαν στρατιωτικός, αποφάσισε όμως να εκδόσει ένα δικό του σατιρικό περιοδικό και λόγω των πολιτικώ του απόψεων (κυρίως σοσιαλιστικών) αποτάχθηκε από το στράτευμα, φυλακίστηκε και τέθηκε υπο επιτήρηση πολλές φορές από τις Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες (ΜΙΤ).     

Σατίρισε τον εκβαρβαρισμό του σύγχρονου ανθρώπου, τη γραφειοκρατία και «εξέθεσε τις οικονομικές αδικίες συνδυάζοντας μέσα από ιστορίες αποτελεσματικά το τοπικό χρώμα της Τουρκίας και τις καθολικές αλήθειες». Ήταν επίσης πάρα πολύ επικριτικός όσον αφορά το Ισλάμ.  Στις 2 Ιουλίου 1993 στην Σεβαστεία φανατικοί ισλαμιστές προσπάθησαν να τον κάψουν ζωντανό σένα ξενοδοχείο όπου διοργανωνόταν ένα φεστιβάλ Αλειτών, με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 37 άνθωποι. Μίλησαν πολλοί για λογοκρισία, φίμωση του τύπο και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, ουσιαστικά εμβάθυναν τη ρωγμή μεταξύ φονταμενταλιστών-μουσουλμάνων και εκείνων που τους θεωρούν απλά ως αίρεση. Αφιέρωσε τα τελευταία έτη της ζωής του στην καταπολέμηση του θρησκευτικού φονταμενταλισμού. Ο Ασίζ πέθανε στο Τσεσμέ (Κρήνη) στις 6 Ιουλίου 1995 λόγω αιφνίδιας καρδιακής προσβολής. Μετά από το θάνατό του, το σώμα του θάφτηκε σε άγνωστη θέση στο χώρο που ανήκει στο ίδρυμα Nesin, χωρίς οποιαδήποτε τελετή, όπως ήταν και η επιθυμία του. Ο Aziz Nesin έχει βραβευτεί με πολυάριθμα βραβεία στην Τουρκία, την Ιταλία, τη Βουλγαρία και την πρώην Σοβιετική Ένωση. Οι εργασίες του έχουν μεταφραστεί σε πάνω από τριάντα γλώσσες. Το 1972, ίδρυσε το ίδρυμα Nesin σκοπός του οποίου ήταν κάθε χρόνο, να φιλοξενούνται τέσσερα φτωχά και άπορα παιδιά στο σπίτι του ιδρύματος και να τους παράσχεται κάθε είδους ανάγκη - καταφύγιο, εκπαίδευση και κατάρτιση έως ότου ενηλικιωθούν και αποκτούν μια κλίση. Το ίδρυμα Nesin κατέχει και τα πνευματικά δικαιώματά του στο σύνολό του για όλες τις εργασίες του στην Τουρκία ή άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων όλων των δημοσιευμένων βιβλίων του, όλα τα παιχνίδια που οργανώνονται, όλα τα πνευματικά δικαιώματα για της ταινίας του, και όλες τις εργασίες του που εκτελέσθηκαν ή που χρησιμοποιήθηκαν στο ραδιόφωνο ή την τηλεόραση. Ήταν ο Πρόεδρος Ένωση των Τούρκων Συγγραφέων.


Aziz Nesin - Σώπα Μη Μιλάς
https://www.youtube.com/watch?v=pSeSku5-jkQ
Ποίημα του μεγάλου Τούρκου λογοτέχνη Aziz Nesin (Mehmet Nusret Nesin). Περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή Nutuk Makinesi που κυκλοφόρησε το 1958. Απαγγέλει η ηθοποιός Μαριέτα Ριάλδη.

28/4/16

Ιωάννης Γρυπάρης (1870-1942)

Ο μεγαλωμένος στην Κωνσταντινούπολη Ιωάννης Γρυπάρης γεννήθηκε στην Σίφνο το 1970, καθώς η οικογένεια του κατέφυγε εκεί μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά. Επέστρεψαν οικογενιακώς το 1977 και με σπουδές στην Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή και στη Φιλοσοφική Αθηνών, ο Ιωάννης Γρυπάρης εργάστηκε ως εκπαιδευτικός, συμβάλλοντας και αυτός στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Ελευθερίου Βενιζέλου και τιμήθηκε με τη θέση του Διευθυντή Γραμμάτων και Τεχνών του Υπ. Παιδείας. Η παραμονή του στην Ευρώπη (Ιταλία,Γερμανία,Γαλλία) για ανώτερες λογοτεχνικές σπουδές θα τον φέρει σε επαφή με τα νέα αισθητικά και λογοτεχνικά κινήματα αλλά και με τον δημοτικιστή Κωνσταντίνο Χατζόπουλο. Με την ποίηση ασχολήθηκε από τη νεανική του ηλικία, συνθέτοντας στίχους στην αρχαία ελληνική, εκδόθηκε όμως μόνο μία συγκεντρωτική έκδοση των σονέτων του, με τον τίτλο «ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΙ ΚΑΙ ΤΕΡΡΑΚΟΤΕΣ» (1919). Το 1920 του απονεμήθηκε το "Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών". Ο χαρισματικός σονετογράφος εγκαταλείπει την ποίηση το 1919 και αφοσιώνεται πλέον στο μεταφραστικό του έργο (κυρίως Όμηρο, Πίνδρο, Ηρόδοτο, και Αρχ. Τραγικούς), στο οποίο καλλιέργησε μια προσωπική, πλαστική, ταυτόχρονα και ευρηματική μεταφραστική και θεατρική γλώσσα, η οποία αξιοποιήθηκε δεόντως από από τους περισσότερους Ελλήνες ηθοποιούς μέχρι τις μέρες μας. Από το 1930 μεχρι το 1935 διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Αν και υπήρξε από τους πρώτους δημοτικιστές του καιρού του, το ποιητικό του έργο λησμονήθηκε γρήγορα από την κριτική, οι μεταφράσεις του όμως, ειδικότερα των τραγικών, θα κληροδοτηθούν «κτήμα ες αεί» στη νεοελληνική γραμματολογία. Η γερμανική κατοχή τον βρίσκει εξασθενημένο και στις 11 Μαρτίου 1942 ο ποητής πεθαίνει από ασιτία.

«ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ» ΙΩΑΝΝΗ ΓΡΥΠΑΡΗ
https://www.youtube.com/watch?v=rxsphM0A9ew

Υπόγεια Ρεύματα - Ο όρθρος των ψυχών
https://www.youtube.com/watch?v=W3zZZg7Jh9I
Ποίηση: Ιωάννης Γρυπάρης, από την βραβευμένη με το Αριστείο των Γραμμάτων και των Τεχνών συλλογή "Σκαραβαίοι και Τερρακόττες".
Άλμπουμ: Παραλογές (1995)
 

Ἰωάννης Γρυπάρης - Ποιήματα
Ἰωάννης Γρυπάρης (1870-1942): ποιητής, μεταφραστὴς καὶ φιλόλογος ἀπὸ τὴν Πόλη.
 http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/iwannhs_gryparhs_poems.htm

27/4/16

Μιλτιάδης Μαλακάσης (1869-1943)

Ο Μιλτιάδης Μαλακάσης (1869 - 27 Ιανουαρίου 1943) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του νεοελληνικού λυρισμού. Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι από πλούσια οικογένεια και αφού τελείωσε το δημοτικό και το Ελληνικό σχολείο στο Μεσολόγγι, συνέχισε στο Α' Γυμνάσιο Πατρών και ακολούθως το 1885 πήγε στην Αθήνα και μπήκε εσωτερικός στο ιδιωτικό λύκειο Παπαγεωργίου. Στη συνέχεια γράφτηκε στη Νομική Σχολή, την οποία όμως δεν τελείωσε ποτέ. Στην Αθήνα έζησε μιά κοσμική ζωή και ήταν μέλος της Αθηναϊκής Λέσχης. Ο Μαλακάσης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη λογοτεχνία μέσα από το περ Εβδομάς το 1885. Το 1897 γνωρίστηκε με τον Ελληνογάλλο ποιητή Ζαν Μωρεάς και η γνωριμία αυτή επηρέασε αποφασιστικά την ποίησή του και τη μετέπειτα λογοτεχνική του πορεία. Το 1889 φανερώνει την πρώτη του ποιητική συλλογή τα "Συντρίμμια" αφιερωμένη στον Ζαν Μωρεά. Αρχίζει να εργάζεται συστηματικά με διάφορα περιοδικά. Το 1908 νυμφεύτηκε την Ελίζα Δεληγιώργη, και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε μαζί της στο Παρίσι όπου μπήκε στον κύκλο του Μωρεάς που είναι ο σημαντικότερος εισηγητής της Μετασυμβολικής Γαλλικής Ρομανικής Σχολής και ήρθε σε επαφή με το γαλλικό πνευματικό κόσμο της εποχής. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1915, αφού προηγουμένως είχε ταξιδέψει στη Γερμανία, την Κωνσταντινούπολη κ.α. Το 1917 διορίστηκε κοσμήτορας και αργότερα διευθυντής της βιβλιοθήκης της Βουλής. Το 1939, ως πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, έγινε μέλος της πρώτης επιτροπής απονομής των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων. Έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποτραβηγμένος στο σπίτι του στο Ψυχικό και πέθανε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός από καρκίνο στις 27 Ιανουαρίου του 1943.

Συνολικά ολοκλήρωσε δέκα ποιητικές συλλογές και του έργο του χαρακτηρίζεται γεννικά από απαισιόδοξη διάθεση. Επηρεάστηκε  από τον Ζαν Μωρέας και από άλλους αλλά δεν ανήκει όμως σε κάποια σχολή. Έγραψε στην Δημοτική,, ήταν δεξιοτέχνης της στιχουργικής και της μουσικής, ύμνησε τον έρωτα, την φύση, τα παιδικά του χρόνια και το Μεσολόγγι. Η ποίηση του επηρέασε τους Ρώμο Φιλύρα, Κώστα Καρυωτάκη και άλλους νεώτερους του.   

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΜΑΛΑΚΑΣΗΣ
https://www.youtube.com/watch?v=FsKlIk-7QP4

Ο τροβαδούρος
https://www.youtube.com/watch?v=eBk_961xxe4 
Ποίηση: Μιλτιάδης Μαλακάσης
Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Εκτέλεση: Νίκος Κούρκουλος


Ανοιξιάτικη μπόρα (Καταιγίδα μαρτιάτικη)
https://www.youtube.com/watch?v=onGhK0W3THk
Ποίηση: Μιλτιάδης Μαλακάσης
Μουσική-Εκτέλεση: Ορφέας Περίδης


Μιλτιάδης Μαλακάσης - Ποιήματα
Μιλτιάδης Μαλακάσης (Μεσολόγγι 1869 - Αθήνα 1943): λυρικὸς ποιητής
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/miltiadhs_malakashs_poems.htm

26/4/16

Γιώργος Παπασιδέρης, Κουλουριώτης (1902-1977)

"Το αηδόνι της Κούλουρης"
"Ο Γεώργιος Χ. Παπαϊσιδώρου ή Παπασιδέρης γεννήθηκε στην Κούλουρη της Σαλαμίνας το 1902, γι΄ αυτό έφερε και το παρωνύμιο Κουλουριώτης. Σε πάρα πολλούς δίσκους του ακούγεται η φράση: "Γειά σου Παπασιδέρη Κουλουριώτη". Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Παπαϊσιδώρου. Έγινε όμως γνωστός και καθιερώθηκε με το καλλιτεχνικό του επώνυμο Παπασιδέρης.

Ο συλλέκτης δίσκων και συνεργάτης διαφόρων εταιρειών, Δημήτρης Ράνιου αναφέρει ότι "Το δημοτικό τραγούδι βρήκε στη φωνή και την τέχνη του Γιώργου Παπασιδέρη, τον ιδανικό και τέλειο ερμηνευτή του. Θεωρείται ο διαπρεπέστερος απόλους τους παλαιότερους αλλά και τους νεώτερους δημοτικούς τραγουδιστές. Πριν απαυτόν και μετά απαυτόν κανείς δεν μπόρεσε, να τραγουδήσει τα δημοτικά τραγούδια όπως ο Παπασιδέρης. Η ερμηνεία του ήταν και θα παραμείνει υποδειγματική και δεν αφήνει περιθώρια για μίμηση ή για σύγκριση. Είχε τεράστιες φωνητικές δυνατότητες, με εντυπωσιακά εύστροφη φωνή, προικισμένη με θαυμαστή ευελιξία και γνήσιο παραδοσιακό ηχόχρωμα. Φωνή ζεστή, ρωμαλέα που, ανάλογα με την περίσταση, γινόταν εκφραστική ή δυναμική. Τραγουδούσε από δύσκολους, υψηλούς τόνους και ελάχιστοι, ακόμη και σήμερα, μπορούν να τραγουδήσουν από τους ίδιους τόνους. Η αναπνοή του ήταν τεράστια και η άρθρωσή του τέλεια.

Έχει ηχογραφήσει περισσότερα από 2000 τραγούδια, περισσότερα από κάθε άλλον τραγουδιστή του είδους του. Τα περισσότερα απ΄αυτά είναι παλαιά παραδοσιακά και τα υπόλοιπα δικές του δημιουργίες συμπληρώνοντας, με δικούς του στίχους, ξεκομμένα δίστιχα. Η φωνητική του αντοχή ήταν πράγματι εκπληκτική. Όπως διηγούνται οι παλαιότεροι πολλές φορές, μετά από τριήμερα γλέντια, με ελάχιστη διακοπή 2-3 ωρών ανάμεσα στα 24ωρα, παράγγελνε άλλη ορχήστρα ξεκούραστη για να συνεχίσει, γιατί οι μουσικοί της πρώτης είχαν πάθει υπερκόπωση. Η φωνή του έμεινε αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου, γιαυτό και τραγουδούσε μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του. Η τελευταία φορά που τραγούδησε ήταν στα Τρίκαλα της Κορινθίας, την ημέρα του Σταυρού 14 Σεπτεμβρίου 1977 στο πανηγύρι. Μετά από 24 μέρες στις 8 Οκτωβρίου, ο κορυφαίος του δημοτικού τραγουδιού, άφησε την τελευταία του πνοή στο νησί που γεννήθηκε και έζησε."

Με δόξα να γυρίσετε
https://www.youtube.com/watch?v=7UXzzBGRN_Y


Μες της Κλεισούρας τα βουνά
https://www.youtube.com/watch?v=aXPiaPkY8xY


Το Νοέμβρη του 1940 ο Γιώργος Παπασίδερης, συμβάλλει κι αυτός στην εμψύχωση του Ελληνικού στρατού, που πολεμά στην Αλβανία γράφοντας τα τραγούδια: «Μες της Κλεισούρας τα βουνά» και «Μέρα και νύχτα με το ντουφέκι». Κατά τη διάρκεια της Κατοχής τραγουδά κι άλλα, όπως τα: «Με δόξα να γυρίσετε», «Να’ μουν πουλί να πέταγα ψηλά στην Αλβανία», «Και σεις βουνά της Κορυτσάς». Για τα τραγούδια αυτά τον κατάτρεχαν οι Ιταλοί. Αυτά τα ηχογράφησε σε δίσκους αργότερα, το 1947. Κάποια στιγμή συναντήθηκε με τη σπουδαία Σοφία Βέμπο και συζήτησαν για τη φυγή τους στην Αίγυπτο. Η Βέμπο διέφυγε ενώ ο Παπασίδερης έμεινε. Οι Ιταλοί τον είχαν στο μάτι, ένα βράδυ τον ξυλοκόπησαν άγρια.

25/4/16

Νάσος Παναγιώτου

Ο Κύπριος συνθέτης Νάσος Παναγιώτου γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1946. Το έτος 1967 πήγε στην Αθήνα όπου σπούδασε Μουσική και Νομικά. Τα πρώτα του τραγούδια εκτελέσθηκαν στις διάφορες μπουάτ της Πλάκας στην Αθήνα και το 1970 έδωσε τις πρώτες του συναυλίες σ’ όλες τις πόλεις της Κύπρου. Ακολούθησαν προγράμματα και εμφανίσεις στην Κυπριακή και Ελληνική Ραδιοφωνία - Τηλεόραση. Από τότε μέχρι σήμερα έχει δώσει μεγάλο αριθμό συναυλιών τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό όπως Μεξικό στα πλαίσια της UNIVERSIDADA 1979, Κούβα, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ελλάδα και Αυστραλία. Έχει γράψει μουσική για τις θεατρικές παραστάσεις του ΘΟΚ. “ΚΟΚΚΙΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ” του Σων Ο΄ Κέιζυ σε σκηνοθεσία Νίκου Σιαφκάλλη (1975), “ΤΟ ΒΑΡΕΛΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΛΙ” του Λέβ Ουστίνωβ σε σκηνοθεσία Βλαδίμηρου Καυκαρίδη (1977), “ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ” του Νίκου Καζαντζάκη σε σκηνοθεσία Νίκου Σιαφκάλλη (1978), “ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΝΤΟΥΦΕΚΙ” του Λέβ Ουστίνωβ σε σκηνοθεσία Μόνικας Βασιλείου (1978), “ΟΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ” του Χριστάκη Γεωργίου σε σκηνοθεσία Νίκου Σιαφκάλλη (1980), “ΟΝΗΣΙΛΟΣ” του Πάνου Ιωάννου σε σκηνοθεσία Βλαδίμηρου Καυκαρίδη (1981) και “Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΠΑΡΑ ΛΙΓΟ ΒΕΖΥΡΗΣ” του Γιώργου Σκούρτη σε σκηνοθεσία Βλαδίμηρου Καυκαρίδη (1982). Εξέδωσε ένα προσωπικό δίσκο με τον τίτλο “ΗΛΙΕ ΜΕΓΑΛΕ” (1977) σε στίχους Νίκου Καζαντζάκη, Σων Ο΄ Κέιζυ, Άνθου Λυκαύγη, Μιχάλη Πασιαρδή, Τεύκρου Ανθία και Χ. Πισιάρα, με ερμηνευτές τους Μαρινέλλα, Αντώνη Καλογιάννη, Μαρία Δουράκη, Σταύρο Σιδερά και τον συνθέτη. Συμμετέχει με τα τραγούδια “Βουνό μου Πενταδάκτυλε” (στίχοι: Μιχάλης Πασιαρδής) και “Λευτεριά” (στίχοι: Νίκος Καζαντζάκης) στο δίσκο - πορτρέτο “ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ” (1975). Έγραψε κύκλους τραγουδιών όπως “Η ΝΗΣΙΩΤΟΠΟΥΛΑ” (1971) σε ποίηση Κώστα Κρυστάλλη και “ΟΔΟΣ ΛΗΔΡΑΣ” (1982) σε ποίηση Μιχάλη Πασιαρδή. Ζει και εργάζεται ως δικηγόρος στη Λευκωσία. Ο συνθέτης Νάσος Παναγιώτου αναπτύσει ένα προσωπικό ύφος στις συνθέσεις του. Λυρικός και δωρικός συνάμα. Επηρεασμένος από το ύφος των τραγουδιών της εποχής του μεσοπολέμου και από το έντεχνο τραγούδι της εποχής των μεγάλων συνθετών (Θεοδωράκη - Χατζιδάκι) - άλλωστε διετέλεσε και μουσικός των μπουάτ της Πλάκας τη δεκαετία του ’70 - έχει ένα ιδιαίτερο τρόπο μουσικής σύνθεσης. Βασικό του όργανο η κιθάρα (δεξιοτέχνης της κλασσικής κιθάρας ο ίδιος), γεγονός που προσδίδει στα τραγούδια του τρυφερότητα, εσωτερική ένταση, λυρισμό αλλά και λαϊκότητα. Οι αρμονία και οι ενορχηστρώσεις του είναι απλές τόσο στα λυρικά όσο και στα δωρικά του τραγούδια τα οποία διακατέχονται από επαναστατικό -αντιστασιακό ύφος.

Τραγούδια του Νάσου Παναγιώτου στο ΡΙΚ
https://www.youtube.com/watch?v=RkV3z07me2o
Κιθάρες: Νάσος Παναγιώτου - Πανίκος Χαραλάμπους
Μπάσο: Βάσος Βασιλείου Αλεξάνδρου
Μπουζούκι: Γιάννης Σουρουλλάς
Αφήγηση: Νεόφυτος Ταλιώτης
Εκτέλεση: Πανίκος Χαραλάμπους και Αννίτα Λουκά


Την Κύπρο ζώσαν οι καημοί
https://www.youtube.com/watch?v=R4nAgNV9Wno
Στίχοι: Μιχάλης Πασιαρδής
Μουσική: Νάσος Παναγιωτου
Εκτέλεση: Μαρινέλλα
Από τον εξαιρετικό δίσκο "Ήλιε Μεγάλε"


24/4/16

Κώστας Μοναχός


"Από την Δράμα στην Αθήνα ένας δρόμος γεμάτος επιτυχίες."

Ο Κώστας Μοναχός γεννήθηκε στην Πετρούσσα Δράμας. Παιδί πολυμελούς οικογένειας ήρθε στην Αθήνα σε ηλικία 18 ετών για να γίνει λαϊκός  τραγουδιστής. Ο ηθοποιός και συνθέτης Ηλίας Μεγαλούδης ήταν ο άνθρωπος που τον βοήθησε να βρεί δουλειά. Γρήγορα έγινε το πρώτο όνομα της Αθηναϊκής πίστας συνεγαζόμενος με τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής. Υπήρξε ντουέττο με την τραγουδίστρια και πρώην σύζυγο του Μαρία Ρούσου. Μεσουράνησε κυρίως τις δεκαετίες του ΄80 και το ΄90. Έχει πλούσια δισκογραφία από τα οποία ξεχωρίζουν τα τραγούδια "Τη νύχντα όλα επιτρέπονται", "Θα με θυμηθείς", "Νύχτα που αγαπάς τους αλήτες", "Ήρθα να σου πω μια καλησπέρα". Έχει κάνει δύο γάμους και έχει αποκτήσει τρία παιδιά, ενώ έχει και ένα εγγόνι.

Ο Κώστας Μοναχός στην Αννίτα Πάνια
https://www.youtube.com/watch?v=3lEpAGRiF30

Την νύχτα όλα επιτρέπονται
https://www.youtube.com/watch?v=MlPkH4QIBeE
Στίχοι-Μουσική: Θόδωρος Μπουδούκος
Εκτέλεση: Κώστας Μοναχός


Νύχτα π΄ αγαπάς τους αλήτες
https://www.youtube.com/watch?v=VjuqY37bpNo
Στίχοι: Χάρης Χατζάκης
Μουσική: Σταμάτης Γονίδης
Εκτέλεση: Κώστας Μοναχός

22/4/16

Τα τραγούδια της Σαπφώς Νοταρά (1907-1985)

"Το ατού μου ήταν πάντα η γλυκειά μου η φωνή, μιά φωνή γεμάτη πάθος, βελουδένια κι απαλή"

Η Σαπφώ Νοταρά ήταν μία από τις πιο αναγνωρίσιμες Ελληνίδες ηθοποιούς του κινηματογράφου και του θεάτρου. Αξέχαστη θα μείνει η επιβλητική της φωνή, η οποία όμως δεν ήταν η πραγματική απλά τη χρησημοποιύσε για τους ρόλους της. Πασίγνωστη έγινε και μέσα από τις ατάκες της, όπως το «Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα» και το «Μπουρλότο».

Το πραγματικό της επώνυμο ήταν Σαπφώ Χανδάνου, το "Νοταρά" το πήρε από το δρόμο που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της εποχής (Κοτοπούλη, Παππά, Νέζερ, Λαμπέτη, Χορν). Εμφανίστηκε σε περισσότερες από 25 κινηματογραφικές ταινίες. Άφησε εποχή με τις ερμηνείες της στις ταινίες «Αχ, αυτή η γυναίκα μου», «Η χαρτοπαίχτρα», αλλά και στο θέατρο στην «Πορνογραφία» (1981) και στο ραδιόφωνο ως «Η κυρία Κυριακή» (η τελευταία ήταν ραδιοφωνική παραγωγή του Κώστα Π. Παναγιωτόπουλου). Κύκνειο άσμα της αποτέλεσε η συνεργασία της με τον Χατζιδάκι, στην "Πορνογραφία", το 1981.

Δεν παντρεύτηκε ποτέ της ωστόσο συνδεόταν με στενή φιλία με τον ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη και τον συγγραφέα Κώστα Ταχτσή. Πέθανε εντελώς μόνη και αβοήθητη, σε διαμέρισμα που διέμενε επί της πλατείας Κουμουνδούρου, σημερινής πλατείας Ελευθερίας, στον αριθμό 22, το ενοίκιο του οποίου πλήρωνε κάποιος νέος επιχειρηματίας θαυμαστής της, που έμεινε όμως άγνωστος. Τη βρήκαν δύο ημέρες αργότερα μετά από αναζήτηση από παρακείμενο εστιατόριο που συνήθιζε να πηγαίνει. Η αστυνομία διέρρηξε την πόρτα και τη βρήκε νεκρή στις 13 Ιουνίου του 1985.

Μηχανή του Χρόνου: Σαπφώ Νοταρά
https://www.youtube.com/watch?v=7kjVHVqGDwg

Το τραγούδι της Σαπφώς Νοταρά
https://www.youtube.com/watch?v=I-YK_GBsr5Q


Στην Οδό του Μπλαμαντώ
https://www.youtube.com/watch?v=aL7G0slk4LY
Στίχοι: Ζαν Πωλ Σαρτρ
Μουσική: Χατζδάκις 
Εκτέλεση: Σαπφώ Νοταρά

Βαγγέλης Περπινιάδης (1927-2003)

(Νίκαια, 1927 - Χαϊδάρι, 12 Μαΐου 2003)
Ο Βαγγέλης Περπινιάδης ήταν γνωστός λαϊκός τραγουδιστής, συνθέτης και μπουζουξής και ήταν γιός του γνωστού ρεμπέτη Στελλάκη Περπινιάδη. Μικρός ο Βαγγέλης Περπινιάδης έψελνε στην εκκλησία και ήθελε να γίνει ψάλτης, όμως γρήγορα τον κέρδισε το τραγούδι. Μαθητής ακόμα άρχισε να παίζει μπουζούκι και να τραγουδά. Το 1947 πρωτοεμφανίστηκε στη συναυλία ταλέντων του Μίμη Τραϊφόρου, ερμηνεύοντας δυο τραγούδια της Σοφίας Βέμπο.Το πρώτο δικό του τραγούδι που ηχογράφησε ήταν το "Κλάψτε με φίλοι κλάψτε με" το 1956. Η μεγάλη του επιτυχία ήρθε το 1960 με "Τα νέα της Αλεξάντρας", τραγούδι που ακούγεται μέχρι και τις μέρες μας. Το 1963 άρχισε τραγουδά με τη Ρία Νόρμα, με την οποία έκαναν έναν από τα δημοφιλέστερα ντουέτα της εποχής. Το 1966 τραγούδησαν έντεχνες συνθέσεις του Χρήστου Λεοντή, απ' τις οποίες έγιναν επιτυχία τα τραγούδια "Που να χωρέσει τ' όνειρο" και "Θα 'ρθει το βράδυ βροχερό". Εκτός από τα παραπάνω ο Βαγγέλης Πεπρινιάδης τραγούδησε συνθέσεις δικές του (απ' τις οποίες έγιναν πιο γνωστές τραγούδια όπως "Θέλεις να πεθάνω", "Ένας κούκλος και μια κούκλα", "Γύρισε κοντά μου") αλλά και του Απόστολου Καλδάρα ( "Γιατί γλυκιά μου κλαις", "Ανεβαίνω σκαλοπάτια"), του Γιώργου Κατσαρού, του Μπάμπη Μπακάλη. Ερμήνευσε επίσης σε επανεκτέλεση πολλά τραγούδια των Βαμβακάρη, Τσιτσάνη, Χιώτη και άλλων. Άρχισε να παίζει ζωντανά από μικρή ηλικία, αρχικά στο μαγαζί του πατέρα του. Συνήθιζε να τραγουδά σε λαϊκά πανηγύρια, σε όλη την Ελλάδα αλλά και στους ομογενείς στο εξωτερικό, ενώ συνέχισε τις ζωντανές εμφανίσεις του μέχρι λίγο πριν το τέλος της ζωής του. Το 2001 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του Πριν το Τέλος από τις εκδόσεις Προσκήνιο. Πέθανε στις 12 Μαΐου του 2003 μετά από μάχη με τον καρκίνο και τάφηκε στο Γ΄ Νεκροταφείο.

Βαγγέλης Περπινιαδης
https://www.youtube.com/watch?v=SCLs3EN23bc


21/4/16

21η Απριλίου 1967: Η αρχή και το τέλος

Το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα ήταν εξαιρετικά τεταμένο, τα κοινοβουλευτικά κόμματα έδειχναν στοιχεία αποσύνθεσης δεν μπορούσαν να συνεργαστούν ούτε μεταξύ τους ούτε με τον Βασιλιά, το παρακράτος οργίαζε, η απειθαρχία στο στράτευμα βρίσκεται στο ζενίθ, ενώ υπήρχε όλο αυτό το διάστημα έντονη φημολογία για προσπάθεια κατάληψης της εξουσίας από τους Κομμουνιστές. Ο λόγος που επιτάχυναν τις εξελίξεις και υπήρξαν ο καταλύτης των γεγονότων που επακολούθησαν ήταν οι προκηρυχθήσες εκλογές της 28ης Μαΐου και η εκλογή του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία.

Η αρχή: Ο τρόπος με τον οποίο ο Συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο Ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός και ο Συνταγματάρχης Νικόλαος Μακαρέζος κατέλαβαν την εξουσία τα χαράματα της 21ης Απριλίου 1967 ήταν απλούστατος και αποτελεσματικός. Πρώτα κινήθηκαν τα τμήματα των καταδρομέων καταλαμβάνοντας όλα τα τηλεπικοινωνιακά κέντρα χωρίς να επιτραπεί χρόνος για να δοθεί το σήμα συναγερμού που θα ειδοποιηούσε τους μηχανισμούς ασφαλείας να επέμβουν. Μετά ο Παπαδόπουλος είχε ετοιμάσει μια γραπτή διαταγή, που όριζε τις μετακινήσεις των αναγκαίων στρατιωτικών μονάδων, πλαστογραφώντας το όνομα του Βασιλιά. Δίνει το κωδικό σήμα για την ενεργοποίηση του Σχεδίου Προμηθεύς, με το οποίο έθετε όλες τις στρατιωτικές μονάδες υπό την άμεση ηγεσία του Υπουργού Άμυνας ή του Αρχηγού ΓΕΣ δηλ. του Αντιστράτηγου Οδυσσέα Αγγελή και ξεκινούν με το δεύτερο σκέλος του σχεδίου τους, τις συλλήψεις. Πριν η ώρα πάει 3.00 π.μ., οι πραξικοπηματίες είχαν θέσει υπό τον απόλυτο έλεγχό τους την Αθήνα. Είχαν εγκλείσει τους κρατούμενούς τους στους θαλάμους των Υποψηφίων Εφέδρων Αξιωματικών, στο δεύτερο όροφο της Σχολής Τεθωρακισμένων. Ενώ πολίτες είχαν μαντρωθεί στον Ιππόδρομο, στο Φαληρικό Δέλτα, στο γήπεδο Καραϊσκάκη στο Νέο Φάληρο και στο γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο. Στις 8.00΄ το πρωί οι κινηματίες ζήτησαν συνάντηση με τον Βασιλιά στο περικυκλωμένο από τανκς Τατόι. Ο Βασιλιάς μετά από διαβουλεύσεις τελικά δέχτηκε να αναλάβουν υπουργεία στρατιωτικοί και οι πραξικοπηματίες δέχτηκαν να γίνει Πρωθυπουργός μη στρατιωτικός.

Το καθεστώς που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από τον Απρίλιο του 1967 έως τον Ιούλιο του 1974 έμεινε γνωστό ως «Δικτατορία των Συνταγματαρχών» ή «Χούντα των Συνταγματαρχών» [Η ετυμολογία της λέξης "Χούντα" προέρχεται από το λατινικό ρήμα iungere (= ενώνω, συνδέω) > ιταλ.: giunta > ισπ.: iunta). Το νέο καθεστώς προχώρησε από τις πρώτες ώρες σε κήρυξη στρατιωτικού νόμου για αόριστο χρονικό διάστημα, απαγόρευση κάθε πολιτικής δραστηριότητας και καθιέρωση αυστηρής λογοκρισίας. Όσοι εξέφραζαν την αντίθεσή τους παραπέμπονταν σε έκτακτα στρατοδικεία. Πολλοί συλλαμβάνονταν χωρίς δικαστικό ένταλμα, κρατούνταν χωρίς την απαγγελία κατηγοριών και αντιμετώπιζαν βασανιστήρια. Παρά τις εξαγγελίες τους, οι δικτάτορες προετοίμαζαν το έδαφος για μακρόχρονη παραμονή τους στην εξουσία. Το Δεκέμβριο του 1967 ο βασιλιάς Κωνσταντίνος επιχείρησε ανεπιτυχώς να τους ανατρέψει, αρνήθηκε να συνεχίσει να συνεργάζεται μαζί τους και αυτοεξορίστηκε στην Ιταλία. Ενώ και η προσπάθεια δολοφονίας του Γεώργιου Παπαδόπουλου από τον Παναγούλη απέτυχε (βλπ. Γιωρκάτζη).

Η πρώτη κυβέρνηση μετά την επικράτηση του κινήματος περιλάμβανε δικαστικούς, τεχνοκράτες και ελάχιστους στρατιωτικούς. Μέχρι τα τέλη όμως του 1968 η συλλογική διακυβέρνηση είχε μετατραπεί σε δικτατορία του ενός ανδρός, του Παπαδόπουλου. Με αφορμή τα γεγονότα του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ομάδα σκληροπυρηνικών αξιωματικών με επικεφαλής τον διοικητή της ΕΑΤ-ΕΣΑ Δημήτριο Ιωαννίδη, οι οποίοι ήταν αντίθετοι με την απόπειρα φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος και εξαγγελία εκλογών, ανέτρεψαν και έθεσαν σε κατ' οίκον περιορισμό τον Παπαδόπουλο.

Το τέλος: Ο Ιωαννίδης με τους επιτελείς του επιχείρησαν να ανατρέψουν τον Πρόεδρο της Κύπρου Μακαρίου. Η ενέργεια αυτή έδωσε την αφορμή στην Τουρκία, πέντε μέρες αργότερα, να επέμβει στρατιωτικά προβάλλοντας ως δικαιολογία την προστασία της τουρκοκυπριακής μειονότητας. Μπροστά στο βάρος των ευθυνών τους και στο ορατό ενδεχόμενο ελληνοτουρκικού πολέμου οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων που συμφώνησαν για το πραξικόπημα στην Κύπρο τώρα καλούν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για να σχηματίσουν κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Ο Καραμανλής και οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων θα αρνηθούν να βοηθήσουν την Κύπρο που δεχόταν πλέον το δεύτερο και τελικό σχέδιο Αττίλας. Η δημοκρατία στην Ελλάδα αποκαταστάθηκε, η τιμή όμως πήγε περίπατο.
Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα 
https://www.youtube.com/watch?v=Lar2Y6d24LY

Το λεν' οι πετροπέρδικες (Ω ρε Γιώργο Παπαδόπουλε)
https://www.youtube.com/watch?v=cpkZVP85sb0 


Mambo (Μάμπο)

Το Mambo είναι ένα είδος μουσικής και χορού που αναπτύχθηκε αρχικά στην Κούβα και μετέπειτα αναπτύχθηκε στο Μεξικό και τις ΗΠΑ από Κουβανούς και Πορτορικανούς μουσικούς. Η λέξη «mambo» προέρχεται από την προφορική γλώσσα Kikongo των σκλάβων της Κεντρικής Αφρικής που έφτασαν στην Κούβα και σημαίνει «τη συνομιλία με τους Θεούς».

Το σύγχρονο mambo άρχισε με ένα τραγούδι αποκαλούμενο «Mambo» που γράφτηκε το 1938 από τους αδελφούς Orestes και Cachao López. Εντούτοις, το πρώτο mambo που ηχογραφήθηκε ποτέ λεγόταν «Rarezas» και ο Cachao López, συχνά αναφέρεται ως ο «εφευρέτης του mambo».

Προς το τέλος της δεκαετίας του '40, ένας μουσικός που ονομάζονταν Πέρες Πράδο δημιούργησε το χορό για τη μουσική μάμπο και έγινε το πρώτο πρόσωπο που εμπορεύθηκε τη μουσική του ως «μάμπο». Μετά από την Αβάνα, ο Πράδο πήγε στο Μεξικό και έπειτα στην πόλη της Νέας Υόρκης.

Τέλος υπήρξαν δύο μορφές χορού μάμπο: ο ενιαίος και ο διπλός. Από το Mambo προέκυψε ο χορός σάλσα. Ο ρυθμός των βημάτων του μάμπο είναι ασυνήθιστος σε σύγκριση με τους περισσότερους άλλους χορούς. Μπορεί να μετρηθεί όπως «γρήγορο-αργό». Το «βασικό βήμα» μάμπο αποτελείται από δύο μισά: Μπροστά βασικό και πίσω βασικό. Όταν ένα άτομο χορεύει μπροστά βασικό, η κυρία χορεύει πίσω ή μπροστά και αντίστροφα. Τα βήματα εκτελούνται με την κουβανέζικη κίνηση γοφών, μια αλλαγή βάρους κάμπτοντας το γόνατο - αυτό οδηγεί στην κίνηση γοφών που είναι χαρακτηριστική στη σάλσα. Στο μάμπο εντούτοις αυτή η κίνηση γίνεται για να εμφανιστεί ξαφνικότερα και τονίζεται. [1]

Mambo No 5
https://www.youtube.com/watch?v=EK_LN3XEcnw
From the album A Little Bit of Mambo released in 1999.


Mambo Italiano
https://www.youtube.com/watch?v=QGnh0q4RuQ8 

Μάμπο Μπραζιλέρο
https://www.youtube.com/watch?v=MEL8NfoNHQ0
Στίχοι: Κώστας Πρετεντέρης
Μουσική: Γιώργος Μουζάκης & Γιώργος Οικονομίδης
Εκτέλεση: Σπεράντζα Βρανά - Τρίο Κιτάρα

 

20/4/16

Swing (Σουίνγκ)

Το swing είναι ένα είδος της τζαζ μουσικής που έγινε αυτόνομο και αναγνωρίσιμο στυλ κατά τη δεκαετία του 1930 στις Η.Π.Α. Αποτελεί ουσιαστικά ένα ενδιάμεσο σταθμό ανάμεσα στην παραδοσιακή και στη μοντέρνα τζαζ. Η ονομασία του προέρχεται από το αγγλικό ρήμα swing, που σημαίνει κουνιέμαι, ακριβώς γιατί η μουσική ήταν εύθυμη και ρυθμική και γιατί συνδυαζόταν με τον αντίστοιχο χορό που απαιτούσε ευκινησία.

Το σουίνγκ πρωτοεμφανίστηκε μετά το 1920 στο Σικάγο, στις μεγάλες ορχήστρες νέγρων και κυρίως του Κάουντ Μπέζι και της Μαίρη Λου Γουίλλιαμς. Μετά το 1930 όμως πλήθαιναν οι μεγάλες ορχήστρες και οι λευκοί άρχισαν να τους αντιγράφουν. Η μουσική καλλιέργεια των λευκών τους έκανε να διαμορφώσουν ένα άλλο είδος τζαζ με στοιχεία ευρωπαϊκής μουσικής. Από τότε μέχρι σήμερα δεν έπαψαν οι επιδράσεις, είτε προέρχονταν από την κλασική μουσική είτε από την ξένη λαϊκή. Χάρη στο σουίνγκ, όμως, άνοιξαν οι ορίζοντες της τζαζ και άρχισε η διάδοση της και εξω από την Αμερική. Από το 1935 μέχρι το 1945 όλες oι ορχήστρες έπαιζαν σουίνγκ, η νεολαία χόρευε τον αντίστοιχο χορό, το ραδιόφωνο μετέδιδε προγράμματα τζαζ ενώ παράλληλα γίνονταν κοντσέρτα και περιοδείες.

Μέσα από τις μεγάλες ορχήστρες του σουίνγκ, ξεπήδησαν πολλοί μουσικοί που έδωσαν ώθηση στους νεώτερους να καινοτομήσουν ριζικά στη τζαζ, προκαλώντας τη βαθμιαία μετάβαση από τις παλιές μορφές προς τις νεώτερες. Μεγάλες προσωπικότητες αυτής της «μετάβασης» είναι ο Τσάρλι Κρίστιαν στην κιθάρα, ο Λέστερ Γιανγκ στο τενόρο σαξόφωνο, ο Τζίμμυ Μπλάντον στο μπάσο και ο Ρόυ Έλντριτζ στην τρομπέτα. Ο Ντιούκ Έλλιγκτον είναι αναμφίβολα από τους σημαντικότερους μουσικούς σε όλη την ιστορία της τζαζ καθώς η ζωή του συμβαδίζει με τη γένεση και την ανάπτυξη της. Η μουσική του αποτελεί μια σύζευξη της παραδοσιακής και της μοντέρνας τζαζ κατά ένα μοναδικό τρόπο. Στα χρόνια του σουίνγκ εμφανίζονται και οι σημαντικότερες τραγουδίστριες και τραγουδιστές της τζαζ: η Έλλα Φιτζέραλντ, η Μπίλλι Χόλιντεϋ, η Ανίτα Ό Ντέυ, ο Φρανκ Σινάτρα, ο Τζίμμυ Ράσσιγκ κ.ά.

Τέλος ένας συνδυασμός του σουίνγκ με την αφρο-κουβανέζικη μουσική σχημάτισε το Μάμπο και επηρέασε ορχήστρες όπως του Τίτο Πουέντε ενώ και οι ορχήστρες σουίνγκ συνήθιζαν να παίζουν κομμάτια σε αυτούς τους ρυθμούς. Ένα από τα θετικά στοιχεία του σουίνγκ ως μουσικό είδος αποτελεί το γεγονός ότι χρησιμοποίησε στις ορχήστρες λευκούς και νέγρους μουσικούς μαζί. Αυτό ήταν μια νίκη στις φυλετικές διακρίσεις των Αμερικανών και στην επιμονή τους να θεωρούν την τζαζ μουσική μόνο των νέγρων.

Στην Ελλάδα το είδος ήρθε λίγο αργοπορημένα, έκανε όντως αίσθηση έκανε ένα κύκλο και σταμάτησε. Κύριως εκφραστής του στην Ελλάδα ήταν ο μεγάλος Μανώλης Χιώτης. Τώρα όμως δειλά δειλά αναδημιουργείται ξανα από τους Imam Baildi, τον Κώστα Μαραβέγια, την Μαρίζα Ρίζου, τον Δώρο Δημοσθένους, τον Πάνο Μουζουράκη και τους Gadjo Dilo.
.
Benny Goodman - Sing Sing Sing
https://www.youtube.com/watch?v=r2S1I_ien6A 
Writen by Louis Prima in 1935.

 O Μπένι Γκούντμαν είχε στεφθεί βασιλιάς του σουίνγκ ενώ ονομαστές ορχήστρες της περιόδου ήταν αυτές των αδελφών Τόμμυ & Τζίμμυ Ντόρσεϋ και του Γκλεν Μίλλερ.

Άλλα μου λεν τα μάτια σου
https://www.youtube.com/watch?v=ADSou3bHuHY
Στίχοι: Κώστας Μάνεσης
Μουσική: Θεόδωρος Δερβενιώτης
Εκτέλεση: Πόλυ Πάνου

19/4/16

Πάνος Μουζουράκης

Ο Πάνος Μουζουράκης γεννήθηκε στη Ζυρίχη στις 24 Μαΐου 1979 και ήρθε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη όταν ήταν 8 χρονών. Από τα 19 του ξεκινά να εμφανίζεται σε διάφορα μαγαζιά της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας, είτε μόνος του είτε ως μέλος μικρών συγκροτημάτων. Τον Αύγουστο του 2002 αποφασίζει να κατέβει στην Αθήνα και σχεδόν αμέσως προσλαμβάνεται στο club «Σταυρό του Νότου» όπου και παραμένει για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Το 2004, παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής στη σχολή «Δράση» του Κώστα Νταλιάνη κάνοντας ακόμη ένα ονειρό του πραγματικότητα. Θα παίξει σε θέατρα, σε παραστάσεις και την πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση θα την κάνει στην σειρά «Γιαννάκης το Ομορφόπαιδο» με τον Γιάννη Ζουγανέλη. Ξεχωρίσε όμως μέσα απο τα σίριαλ Singles και 4. Το Μάρτιο του 2007 κυκλοφόρησε ο πρώτος του προσωπικός δίσκος με τίτλο «Μάντεψε Ποιος» για να ακολουθήσουν και άλλοι. Σημαντικές συνεργασίες με τον Σαββόπουλου, την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, τον Παντελή Αμπαζή, τον Μαραβέγια κ.α

Φεύγω για μένα
https://www.youtube.com/watch?v=Y2lXPIYXP4E
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Cocciante Riccardo & Gaudi & G. Irene
Εκτέλεση: Ελεωνόρα Ζουγανέλη & Πάνος Μουζουράκης

 

Πετάω (Swings)
https://www.youtube.com/watch?v=AhRkEeqH-kk
Στίχοι-Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Εκτέλεση: Μαρίζα Ρίζου & Πάνος Μουζουράκης (Ντουέτο)

18/4/16

Έλενα Κλαρκ (Χορεύτρια)

Info: Η χορογράφος-χορεύτρια Έλενα Κλάρκ (23 Φεβρουαρίου) είναι ίσως μία από τις καλύτερες Κύπριες που υπάρχουν αυτή την στιγμή στο νησί. Η Έλενα Κλαρκ ήταν μαθήτρια στην dance academy της κας Αντιγόνης Τασουρή και πλέον έχει καταφέρει να έχει τη δική της σχολη χορού στην Λευκωσία (Ακρόπολη). Πολλές φορές την έχουμε χαρεί σε διάφορα τηλεοπτικά Shows όπως το Like a Star, Dansing For You και Mουσικό Κουτί του Mega. 




Dansing for you 2: Συγκλονιστική η χορογραφία της Έλενας Κλαρκ με τον Θανάση Ιωάννου - Requiem for a dream
https://www.youtube.com/watch?v=wDCxvPKWleY
Freestyle

Dansing for you 3 live -5 Έλενα Κλαρκ & Ιάκωβος Χατζηβασίλη  Caruzo
https://www.youtube.com/watch?v=woLIYNrNyAw
Rumba

17/4/16

Αλέξανδρος Σούτσος (1803-1863)

Κων/πολη 1803- Σμύρνη 1863
Αλέξανδρος Σούτσος, φαναριώτης ρομαντικός πεζογράφος, σατιρικός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας της Α’ Αθηναϊκής Σχολής (1830-1880). Ήταν αδερφός του συγγραφέα και πολιτικού Παναγιώτη Σούτσου και εξάδερφος του συγγραφέα και διπλωμάτη Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή. Μαζί με τον αδελφό του σπούδασε στη Γαλλία, επηρρεάστηκε σημαντικά από πνευματική ατμόσφαιρα στην Γαλλία, ιδίως από το έργο ρομαντικών ποιητών όπως ο Λαμαρτίνος και ο Βερανζέρος, εμποτίστηκε με φιλελεύθερες ιδέες και αναζήτησε να γνωρίσει τον Κοραή. Ταξίδεψε σε πάρα πολλές ευρωπαϊκές χώρες και ανέπτυξε εθνική δράση. Ο άλλος αδελφός τους ο Δημήτριος Σούτσος με τον Ιερό Λόχο πολέμησε και πέθανε στη μάχη στο Δραγατσάνι.

Το μοναδικό μυθιστόρημά του Αλ. Σούτσου, "Ο Εξόριστος του 1831", είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα με έντονο πολιτικό και σατιρικό χαρακτήρα. Το έργο αυτό ήταν το 1ο νεοελληνικό μυθιστόρημα που μεταφράστηκε σε ξένη γλώσσα (το 1837 στα γερμανικά). Δημοφιλές εκείνη την εποχή ήταν και το εκτενές ποίημά του "Ο Περιπλανώμενος", με πρότυπο το Childe Harold's pilgrimage του Λόρδου Βύρωνα, με το οποίο παρουσιάζει όλη την ιστορία της Ελλάδας και επικρίνει την σύγχρονη κατάστασή της. Το θεατρικό του έργο, εκτός από τις τραγωδίες που συνέθεσε στην Ιταλία και δεν σώθηκαν, περιλαμβάνει και τρεις κωμωδίες. Με αυτό ήθελε όχι μόνο να θίξει τα κακώς κείμενα αλλά και να «διδάξει», αναδεικνύοντας τα προβλήματα που αντιμετώπιζε το νεοσύστατο κράτος σε όλους τους τομείς.

Το κυρίως σώμα του έργου του είναι το ποιητικό του έργο. Η σάτιρά του ήταν αυστηρή και στρεφόταν εναντίον όλων των κακώς κειμένων της πολιτικής και κοινωνικής ζωής και συχνά έθετε τη ζωή του σε κίνδυνο. Αρχικά συνεργάστηκε με τον Καποδίστρια, τον οποίον θεωρούσε λυτρωτή του έθνους, όμως απογοητεύτηκε γρήγορα από την διακυβέρνησή του και άσκησε έντονη κριτική στο έργο του. Εξορίστηκε γι’ αυτόν τον λόγο τον Ιούνιο του 1831 και πήγε στην Ύδρα, όπου συγκεντρώνονταν οι πολιτικοί και διανοούμενοι που είχαν αντιπολιτευτική τοποθέτηση. Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια εξέφρασε την ικανοποίησή του και χαιρέτησε με ενθουσιασμό τον ερχομό του Όθωνα, αλλά σύντομα και πάλι θα απογοητευτεί και από την διακυβέρνηση της Αντιβασιλείας. Ακολουθούν νέες διώξεις, κατασχέσεις των έργων του και δίκες το 1840 και το 1858.

Τελικά λίγες μέρες πριν πεθάνει στην Σμύρνη, έγραφε στον αδερφό του: «ὑπῆρξα, ὡς γράφεις, ἡ πέτρα τῆς σφενδόνης, ἥν ἔρριψεν ὁ ὕψιστος ἐπὶ τῆς κεφαλῆς δύο τυράννων».  

Ερωμένη μου αθλία
https://www.youtube.com/watch?v=k5US6xwsMfQ
Το ποιήμα του Αλέξανδρου Σούτσου "Ερωμένη μου αθλία" είναι απόσπασμα από το ποιήμα "Περιπλανώμενος". Μουσική: Κώστας Λειβαδάς Εκτέλεση: Πάνος Κατσιμίχας

 

16/4/16

Τα τραγούδια του Παναγιώτη Ψωμιάδη

Νομάρχης, Περιφερειάρχης, βουλευτής, οικογενειάρχης, τραγουδιστής μα πάνω όλα, ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ο Παναγιώτης Ψωμιάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 20 Ιανουαρίου 1948. Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τον αθλητισμό. Υπήρξε πρωταθλητής στίβου στα 400 μέτρα και μέλος της Εθνικής Ελλάδος στίβου. Στην επαγγελματική του σταδιοδρομία ασχολήθηκε με εισαγωγές ηλεκτρολογικού υλικού και ανατομικών παπουτσιών, άνοιξε μπαρ-αναψυκτήριο και, το 1990, έγινε ιδιοκτήτης λαϊκού κέντρου διασκέδασης και τραγουδιστής.


Τσαμπάσιν
https://www.youtube.com/watch?v=yokNHphjXiU
Απο το cd του "Ελλάδα μου για σένα τραγοδάω", ένα αξεπέραστο κομμάτι σε μια εξίσου συγκλονιστική εκτέλεση.
Παραδοσιακό του Πόντου


Αυγερινός
https://www.youtube.com/watch?v=i6KS4aqtIsY
Απο το cd του "Ελλάδα μου για σένα τραγοδάω", ένα αξεπέραστο κομμάτι σε μια εξίσου συγκλονιστική εκτέλεση.
Στίχοι: Πυθαγόρας  Μουσική: Γιώργος Κατσαρός Εκτέλεση: Παναγιώτης Ψωμιάδης
Πρώτη Εκτέλεση: Ηλίας Κλωναρίδης

Δυστυχώς στο τέλος της πολιτικής του καριέρας το όνομα του αμαυρώθηκε αφού ο ίδιος αναμείχθηκε σε πολλά σκάνδαλα και παραβάσεις, με αποτέλεσμα να εκπέσει του αξιώματος του.

15/4/16

Ματθαίος Γιαννούλης

Ο Ματθαίος Γιαννούλης κατάγεται από την Απείρανθο της Νάξου. Οι εορταστικές εκδηλώσεις του νησιού ήταν ο πρώτος χώρος που δοκιμάζει τις φωνητικές του δυνατότητες με επιτυχία. Τα πρώτα ακούσματά του, ήταν τα νησιώτικα και ιδιαίτερα αυτά που του μάθαινε ο θείος του Γιώργος Γιαννούλης. Στην Αθήνα πηγαίνει για να ολοκληρώσει τις μουσικές του σπουδές αφού πρώτα μαθήτευσε δίπλα στους σπουδαίους βιολιστές Γιώργο Κόρο και Στάθη Κουκουλάρη. Σπουδάζει στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών φωνητική, ορθοφωνία και μαθαίνει να παίζει λαούτο, κιθάρα, μπουζούκι και αρμόνιο. Οι έντονες μουσικές ανησυχίες ωθούν τον Γιαννούλη να παρουσιάσει τα πρώτα του τραγούδια σε στίχους και μουσική δική του στο κοινό της Αθήνας, όχι με τη βοήθεια κάποιας δισκογραφικής εταιρείας, αλλά μόνος του σε κασέτα. Έτσι τον ανακαλύπτει η δισκογραφική εταιρία SPOT MUSIC και αρχίζει γι' αυτόν η επαγγελματική παρουσία στο χώρο της Ελληνικής δισκογραφίας. Ματθαίος Γιαννούλης θα κάνει ένα πετυχημένο πάντρεμα τραγουδιών με καθαρά νησιώτικο ήχο και λαϊκό στίχο. Η συνεργασιά του με τον Λευτέρη Βαζαίο θα εκτινάξει και τους δύο όμως το 2006 στο πικ της καριέρας τους ξεσπά ένα σκάνδαλο με ουσίες, ενώ το 2008 κάπου εκεί θα τερματιστεί και η συνεργασία του Γιαννούλη με τον Βαζαίο. [1]

Η εξομολόγηση του Γιαννούλη στην Αννίτα Πάνια
https://www.youtube.com/watch?v=yJXZxbspcjY






Πάμε για καφέ
https://www.youtube.com/watch?v=hQENOyglTcc
Το πρώτο τραγούδι που έγραψε ο Γιαννούλης σε ηλικία 20 ετών!


Αγαπώ μια πιτσιρίκα
https://www.youtube.com/watch?v=91E3oYy_Clw 
Στίχοι-Μουσική: Ματθαίος Γιαννούλης
Εκτέλεση: Ματθαίος Γιαννούλης - Λευτέρης Βαζαίος


Πες του να πάει να
https://www.youtube.com/watch?v=lZIMrn-Wue0


14/4/16

Μιχάλης Σοφοκλέους

Γεννήθηκε το 1984 στην Πάφο
Ο Μιχάλης Σοφοκλέους είναι ένας από τους πιο αξιόλογους και ταλαντούχους κωμικούς Κύπριους ηθοποιού της γενιάς τους. Αρχικά θα σπούδαζε Μηχανολογία με στόχο να γίνει μηχανικός αυτοκινήτων, τον τράβηξε περισσότερο όμως η ηθοποιία έτσι μετά την εκπλήρωση της Στρατιωτικής του θητείας στους Καταδρομείς γράφτηκε στην «Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν». Στην τηλεόραση έπαιξε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην πετυχημένη σειρά του Mega "Μαύρα Μεσάνυχτα"(2008) αλλά και σε ένα επεισόδειο στον "Πόλεμο των άστρων" με την Παπουτσάκη. Στην Κύπρο έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ρομαντική σειρά του Mega "Μπάτσο αγάπη μου"(2009) και η άνοδος του θα είναι εντυπωσιακή, οι προτάσεις θα έρχονται βροχή σε Κυπριακές σειρές (Βήματα στην άμμο, Σάντα Γιολάντα, Γενιά των 592, Σημεία και τέρατα, κλπ). Ο ίδιος επιλέγει να ασχοληθεί και με τη σάτιρα στις "Πατάτες Αντιναχτές" και μετά από δύο χρόνια στους "Fakate tous" και πλέον στο "Casa de Mikel" όπου και σαρώνει πραγματικά.


Όλα σ΄αγαπάνε
https://www.youtube.com/watch?v=3YFMwLULP1M
Στίχοι: Σπύρος Γιατράς
Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης
Πρώτη Εκτέλεση: Σταμάτης Γονίδης
Από το Πρωτοχρονιάτικο Show του ANT1 2012


Τα τραγούδια του Φουτοούλη

https://www.youtube.com/watch?v=VRsYRvImFEY