Πρόεδρος του ΔΗΣΥ και πρόεδρος της ΚΔ (1993-2013)
Χωρίς Παρωπίδες - Χωρίς Αναισθητικό
Υιός του επιφανούς δικηγόρου και πρώην Δημάρχου Λευκωσίας Γιάννη Κληρίδη. Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 24 Απριλίου 1919 και πέθανε στις 5 Νοεμβρίου 2013. Τελείωσε το Παγκύπριο Γυμνάσιο και ξεκίνησε σπουδές στην Αγγλία. Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατετάγη εθελοντής στην R.A.F. και το 1942 το αεροπλάνο του κατερρίφθη και παρέμεινε σε γερμανικό στρατόπεδο αιχμαλώτων μέχρι το τέλος του πολέμου. Σπούδασε Νομικά στο Kings College του Λονδίνου και από το 1951 έως το 1959 άσκησε το επάγγελμα του Δικηγόρου. Την περίοδο του απελευθερωτικού αγώνα του 55-59 πήρε το ψευδώνυμο "Υπερείδης" και υπερασπίσθηκε στα βρετανικά ειδικά δικαστήρια πολλούς Κύπριους αγωνιστές. Στις πρώτες προεδρικές εκλογές μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου υποστήριξε τον Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και όχι τον πατέρα του. Ο Κληρίδης υπήρξε από τους πιο στενούς συνεργάτες με τον Αρχιεπίσκοπο Μακαρίου έτσι διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης στην μεταβατική κυβέρνηση πριν της ανεξαρτησία και ταυτόχρονα επικεφαλής της ε/κ αντιπροσωπίας στη συνταγματική επιτροπή. Στις πρώτες βουλευτικές εκλογές ως ηγέτης του Πατριωτικό Μετώπου κέρδισε 30 από τις 36 βουλευτικές θέσεις και εξελέγην πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής επί 16 χρόνια, αρκετές φορές αναπλήρωσε τον πρόεδρο Μακάριο στα καθήκοντα του, ηγήθηκε της ε/κ αντιπροσωπείας στην συνδιάσκεψη του Λονδίνου το 1964 για το Κυπριακό και από το 1968 ως το 1976 ήταν ο διαπραγματευτής της ε/κ πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες με τον Ραούφ Ντενκτάς. Το 1969 ίδρυσε μαζί με τον Τάσσο Παπαδόπουλο το Ενιαίο Κόμμα και κέρδισε 15 έδρες. Το 1974, υπό τραγικές συνθήκες, ανέλαβε σύμφωνα με το σύνταγμα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας, μέχρις ότου επέστρεψε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος. Συνέχισε έπειτα σαν διαπραγματευτής μέχρις ότου αποπέμφθηκε από τον Εθνάρχη Μακάριο. Το 1976 παραιτήθηκε από Διαπραγματευτής και πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων και ίδρυσε το Δημοκρατικό Συναγερμό. Το κόμμα έλαβε μέρος στις βουλευτικές εκλογές του ίδιου έτους και παρότι συγκέντρωσε το 27,6% των ψήφων δεν μπήκε στη βουλή λόγω της χρήσης του πλειοψηφικού συστήματος και βεβαίως της συνεργασίας όλων των άλλων κομμάτων (ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και Τ. Παπαδόπουλου) με στόχο να του φράξουν το δρόμο. Το κόμμα μπήκε τελικά στη Βουλή το 1981 αφού άλλαξε το σύστημα και χρησιμοποιήθηκε η ενισχυμένη αναλογική. Το 1988 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Η Κατάθεση μου" σε τρεις τόμος ενώ το 1991 κυκλοφόρησε ο τέταρτος και τελευταίος τόμος. "Η κατάθεση μου" ξεκινά από το 1955 και φτάνει μέχρι και τον θάνατο του Μακαρίου τον Αύγουστο 1977.
Ο Γλαύκος Κληρίδης έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος για το ανώτατο αξίωμα πολλές φορές και τελικά το κατόρθωσε το 1993 υποσχόμενος να αλλάξει την μέχρι τότε πολιτική του και να απορρίψει τις Ιδέες Γκάλι. Με την εκλογή του στην προεδρία αποχώρησε από την ηγεσία του κόμματος του ενώ επανεξελέγη για άλλη μία πενταετία το 1998. Ο Κληρίδης ήταν ίσως ένας από τους πρώτους μαζί με τον Γιάννο Κρανιδιώτη που οραματίστηκαν την είσοδο της Κύπρου στην τότε ΕΟΚ και μετέπειτα Ε.Ε. Ως πολιτικός υπήρξε αδωροδόκητος χρημάτων, έντιμος και αξιοπρεπής με μεγάλη πολιτική οξυδέρκεια και χιούμορ, δυστυχώς τόσο ο ίδιος όσο και το κόμμα του δεν απέφυγαν τα μεγάλα πολιτικά σφάλματα αφού οδήγησαν το τόπο πρώτα στην δαπανηρότατη αγορά των ρωσικών οπλικών συστημάτων S-300 που τελικά δεν ήρθαν ποτέ στην Κύπρο, στη φούσκα του χρηματιστηρίου και το κουκούλωμα της υπόθεσης. Το μεγαλύτερο όμως πολιτικό του σφάλμα ήταν η ιδεολογική απομάκρυνση: από εθνικοφρόνα πατριωτική δεξιά παράταξη του ΄70 και του ΄80 σε μια φιλοδυτική, νεοφιλελεύθερη ψευτοδεξιά καρικατούρα με καθαρά ομοσπονδιακό προσανατολισμό. Ο Κληρίδης του 1993 απέρριψε τις Ιδέες Γκάλι κατηγορώντας τον Βασιλείου ενώ το 1998 συνεργαζόμενος με τους Ε.ΔΗ. συνδημιουργούν το καταστροφικό Σχέδιο Ανάν. Τελικά ο Κληρίδης το 2003 θα επαναδιεκδικήσει την εξουσία για 18 μήνες καταγράφοντας τελικά το ιστορικά χαμηλότερο ποσοστό που είχε ποτέ το ΔΗΣΥ σε εκλογική αναμέτρηση. Μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν και την είσοδο της Κ.Δ. στους κόλπους Ε.Ε. το 2004 ο Κληρίδης αποσύρθηκε από τη δημόσια πράματα και την πολιτική ζωή του τόπου περνώντας τα τελευταία χρόνια της ζωής του και ειδικά μετά το θάνατο της αγαπημένης του συζύγου Λίλας Ειρήνης σε ένα παραθαλάσσιο σπίτι στο Μενεού μαζί με τη κόρη, το γαμπρό του και την προσωπική του φρουρά. Είναι γνωστό ότι μία άλλη μεγάλη του αγάπη ήταν η θάλασσα και τα θαλάσσια ταξίδια.
Τραγούδι του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗ.ΣΥ.)
https://www.youtube.com/watch?v=8BTyXnCGmqk
Έμβλημα του κόμματος του ΔΗ.ΣΥ. είναι η «Νίκη του Παιωνίου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου