Η Γιορτή του Δέντρου

Η αγαπημένη μου παιδική γιορτή/παράσταση ήταν αυτή της Γιορτή του Δέντρου. Η Εβδομάδα του Δέντρου έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται κάθε χρόνο στην Κύπρο, την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου ή την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου.

Ιστορικά, ο θεσμός της γιορτής πρωτοεμφανίστηκε και γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 10 Απριλίου το 1872 στη Νεμπράσκα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, από τον Ιούλιο Στέρλιγκ (πολιτικός και δημοσιογράφος από το Μίτσιγγαν). Από εκεί εξαπλώθηκε σε όλη την υφήλιο και έκτοτε οι χώρες της υφηλίου καθιέρωσαν τον εορτασμό ως θεσμό πλέον κάθε χρόνο, από διάφορα οργανωμένα σύνολα με εκδηλώσεις και γιορτές οι οποίες επικεντρώνονται στην ανάδειξη της συμβολής και της αξίας του δέντρου για τον άνθρωπο.

Στην Κύπρο η Εβδομάδα του Δέντρου καθιερώθηκε από το 1920, επί Αγγλοκρατίας, με πρωτοστάτη μια μικρή ομάδα δασικών υπαλλήλων και πρωτεργάτη το Τμήμα Δασών και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το 1930 ιδρύθηκε και ο Φιλοδασικός Σύνδεσμος Κύπρου από δασικούς υπαλλήλους που έκτοτε και μέχρι σήμερα συμπαραστέκεται σε συνεργασία με άλλους φορείς και υπηρεσίες για την προστασία και επέκταση του πρασίνου στο νησί μας.

Κύριος στόχος του θεσμού είναι να καθιερώσει στη συνείδηση όλων μας την ανεκτίμητη αξία και προσφορά του δέντρου για τον άνθρωπο, αλλά συγχρόνως να μας υπενθυμίσει την αναγκαιότητα προστασίας και επέκτασης του πρασίνου. Έτσι κάθε χρόνο γίνονταν δεντροφυτεύσεις ή προσφορά δέντρων στους μικρούς μαθητές. 
 

Του Ανδρέα Κυπριανού

Βοηθού Δασικού Λειτουργού

στον Κλάδο Διαφώτισης του Τμήματος Δασών

Φυτέψτε Δέντρα

https://www.youtube.com/watch?v=IBD2YyFyko8

Φυτέψτε δέντρα στην πλαγιά εκεί να πρασινίσει όλη γη

φυτέψτε δέντρα μεσ’ τις ρεματιές στολίστε όλα με ιτιές.

Νέα δάση δίνουνε πνοή δύναμη στην πλάση παντού ζωή.

Τα ξεροτόπια ας ανθίσουν πια να βρουν φωλίτσες τα πουλιά

να μας γελούνε, να κελαηδούν ζευγαρωμένα να λαλούν.

Νέα δάση δίνουνε πνοή δύναμη στην πλάση παντού ζωή.

Αυτή είν’η ώρα κι η καλή στιγμή για μια μεγάλη εκδρομή,

κράτα στο χέρι το μικρό δεντρί άσε τα ζώα στο μαντρί.

Νέα δάση δίνουνε πνοή δύναμη στην πλάση παντού ζωή.

Συγνώμη ελαφάκι

https://www.youtube.com/watch?v=mEtj0rwqSac

"Ένα τραγούδι που έχω γράψει για το νεκρό καμένο, σπάνιο Κόκκινο ελαφάκι που είδα στις ειδήσεις στην πυρκαγιά της Πάρνιθας." Θεανώ

Οι Τρεις Ιεράρχες

Βασίλειος ο Μέγας - Χρυσόστομος ο Θεολόγος - Γρηγόριος Ναζιανζηνός

Η εορτή των Τριών Ιεραρχών καθιερώθηκε στα μέσα του 11ου αιώνα από τον μητροπολίτη Ευχαΐτων Ιωάννη Μαυρόποδα ο οποίος συνέθεσε μεγάλο τμήμα της ακολουθίας για τους τρεις αγίους της Εκκλησίας. Στην ακολουθία ο Μαυρόπους υμνεί τη σημασία του έργου και την ποιότητα της δράσης τους και τονίζει τη σχέση της τριανδρίας με τον τρισυπόστατο Θεό για την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η μνήμη των Τριών Ιεραρχών έρχεται να συμβολίσει μεταφορικά την Αγία Τριάδα και τον ρόλο των τριών πατέρων στη διαμόρφωση του τριαδικού δόγματος και να υποδηλώσει τα όρια προσέγγισης του ελληνικού φιλοσοφικού στοχασμού. Θεωρούνται προστάτες των γραμμάτων και των μαθητών και η μνήμη τους τιμάτε σαν σήμερα 30 Ιανουαρίου. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Βασίλειος ο Μέγας και Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός υπήρξαν τιτάνες της γνώσεως και εργάστηκαν άοκνα για την δημιουργία της ελληνοχριστιανικής μας παιδείας και το τεράστιο συγγραφικό τους έργο αποτελεί κορυφαίο σταθμό στην Ελληνορθόδοξη Βυζαντινή Θεολογία και Λογοτεχνία.

Σύντομο βίντεο στο οποίο γίνεται αναφορά στη ζωή και στο έργο των Τριών Ιεραρχών

https://www.youtube.com/watch?v=GApgIT6w5Mw

Το απολυτίκιον των τριών ιεραρχών
https://www.youtube.com/watch?v=ofnfzt2Kb3I

Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου θεότητος, τούς τήν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιρρύτους ποταμούς τῆς σοφίας, τούς τήν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τῷ κλεινῷ Ἰωάννη, τῷ τήν γλῶτταν χρυσοῤῥήμονι, πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν· αὐτοί γάρ τῇ Τριάδι, ὑπέρ ὑμῶν ἀεί πρεσβεύουσιν.

Μάριος Χάκκας (1931-1972)

Ο Μάριος Χάκκας γεννήθηκε στην Μακρακώμη Φθιώτιδας το 1931, τα παιδικά και νεανικά του χρόνια τα έζησε στην Καισαριανή, με την οποία συνδέθηκε συναισθηματικά, κάτι που διαφαίνεται και στα θέματα των έργων του. Ο ίδιος ήταν αριστερός δοαφωνούσε όμως έντονα με τις κομματικές πρακτικές. Σε ηλικία 19 ετών ενώ φοιτούσε στη Σχολή Σαμαρειτών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, βοήθησε εθελοντικά τους φυλακισμένους στη Γυάρο. Στις 30 Απριλίου 1954 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 4 ετών, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να διακόψει τις σπουδές του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εκεί θα γράψει τα πρώτα του ποιήματα και στα μέσα της δεκαετίας του '60 θα εκδώσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Όμορφο καλοκαίρι". Εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων υπέστη διώξεις και πάλι, ιδιαίτερα κατά τη δικτατορία των Συνταγματαρχών. Από την μέρα που μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο θα ξεκινήσει ένας αγώνας με τον χρόνο, να προλάβει να γράψει όσο περισσότερα μπορεί πριν πεθάνει. Η γλώσσα του γίνεται όλο και πιο προκλητική και οι χαρακτήρες που πλάθει στα έργα του γίνονται σχεδόν γκροτέσκο φιγούρες. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του γράφει τρία θεατρικά μονόπρακτα. Σε ηλικία μόλις 41 ετών, στις 5 Ιουλίου 1972, ο Μάριος Χάκκας χάνει την μάχη με τον καρκίνο, πετυχαίνει όμως τον στόχο του να μείνει στην λογοτεχνία ως έναν από τους πιο ενδιαφέροντες μεταπολεμικούς συγγραφείς.


ΜΑΡΙΟΣ ΧΑΚΚΑΣ-ΕΤ1

https://www.youtube.com/watch?v=5G7_7ISvxik

Μάριος Χάκκας - Λυσσομανάει Βαρδάρης

https://www.youtube.com/watch?v=JKza_vbSQI8
Ποίηση: Μάριος Χάκκας
Μελοποίηση: Λάζαρος Κουζηνόπουλος [1]

Λυσσομανάει βαρδάρης, σαν άγριος καβαλλάρης στα καταλύμματα
 όλο βραδύς βρυχέται, στέλνοντας αγροικιέται μαύρα μηνύματά
στου πρωϊνού το θάμπος, φάνταξε ο έρμος κάμπος γεματος μηνύματά.