Η Μαίρη Μηλιαρέση γεννήθηκε στην Αθήνα. Τελείωσε το Λύκειο του Ελληνικού και σπούδασε στο ΤΕΙ Αθηνών Συντήρηση Έργων Τέχνης. Το 1992 κυκλοφόρησε ένα LP με 10 τραγπύδια και πραγματοποίησε εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα. Το 1993 είχε βγει Β΄ Αναπληρωματική Μις Ελλάς, ενώ κατόπιν ξεκίνησε την καριέρα της και στο χώρο των δημοσίων σχέσεων. Γνωστή και αγαπητή όμως στο τηλεοπτικό κοινό έγινε μέσα από το "Ρουκ Ζουκ" το καλύτερο τηλεπαιχνίδι που έγινε ποτέ στην Ελληνική τηλεόραση. Η Μαίρη παντρεύτηκε το 1996 και ένα χρόνο αργότερα με τον τότε σύζυγό της
απέκτησαν μία κόρη, τη Σοφιάννα, που είναι χορεύτρια και ηθοποιός. Τα τελευταία χρόνια έχοντας αποσυρθεί από τα τηλεοπτικά, διατηρεί club restaurant στου Ψυρρή ενώ είναι και Δημοτικη Συμβουλο Γλυφάδας.
Ο Κύπριος μουσικοσυνθέτης, μουσικός παραγωγός και μουσικός προγραμμάτων του ΡΙΚ Χρήστο Φιλίππου, γεννήθηκε στο κέντρο της Λευκωσίας στη Λαϊκή Γειτονιά. Έζησε φτωχικά αλλά χαρούμενα παιδικά χρόνια. Πήγε στο Ελένειο Δημοτικό Σχολείο και ακολούθως στο Παγκύπριο Γυμνάσιο. Παρακολούθησε μαθήματα σε ωδείο και με το τέλος της στρατιωτικής του θητείας σπούδασε μουσική στην Ελλάδα. Στην Κύπρο συνεργάστηκε τόσο με τον ΘΟΚ όσο και με τα υπόλοιπα θέατρα του νησιού, με το ΡΙΚ στο ραδιόφωνο και στη τηλεόραση ενώ έδωσε και συναυλίες σε πολλές χώρες. Ακόμη δημιούργησε στην παλιά Λευκωσία "Το Ερωτικό" μία από τις πρώτες μπουάτ της Κύπρου της δεκαετία του ΄90. Δισκογραφικά συνεργάστηκε με τον Αντώνη Καλογιάννη, την Αλέξια και τον Τάκη Μπίνη, παρουσίασε σε ένα διπλό cd το ακριτικό μεσαιωνικό έπος ενώ έχει δημιουργήσει την "Ορχήστρα Χρωμάτων Κύπρου". Τέλος είναι επίσης ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Διαγωνισμού Σύνθεσης Κυπριακού τραγουδιού.
Γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου 1954 στην Αθήνα και είναι αδελφή της στιχουργού Νάνσυς Κανέλλη. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μιλάει τρεις ξένες γλώσσες αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά. Την περίοδο των φοιτιτικών της χρόνων έγραφε τους στίχοι και τη μουσική τον δίσκο της Αλέκας Κανελλίδου "12 ερωτικές στιγμές" με παραγωγό τον Τέρενς Κουίκ (1973) ενώ 3 τραγούδια της ερμήνευσε και Αφροδίτη Φρυδά το 1995. Την δεκαετία του ΄70 ανήκε στις τάξεις της Ν.Δ. και ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής την επεφημούσε σαν "το παιδί της ΝΔ" αν και πλέον η ίδια το αρνείται. Η Κανέλλη ήταν η πρώτη γυναίκα που παρουσίασε δελτίο ειδήσεων στην κρατική τηλεόραση (1973) και από τις πρώτες στην ιδιωτική (εκφώνησε το πρώτο δελτίο ειδήσεων του Mega Channel το Νοέμβριο του 1989). Έχει συνεργαστεί τόσο με εφημερίδες όσο και με περιοδικά, ενώ από το 1997 ως το 2012 εξέδιδε το περ. "Νέμεσις". Στο ραδιόφωνο ξεκίνησε από την κρατική συχνότητα της ΕΡΤ και υπήρξε η πρώτη γυναίκα διευθύντρια ιδιωτικού ραδιοσταθμού, του TOP FM 92.4 το 1989. Έχει εργαστεί επίσης στους τηλεοπτικούς σταθμούς Seven X, Star Channel, ANT1, ΣΚΑΪ και Alpha. Εκπομπές είχε επίσης και στους ραδιοφωνικούς σταθμούς ΑΝΤ1 97.2 FM, ΣΚΑΪ 100.3, Planet 99.5 FM και σήμερα στον Real FM 97.8. Η Κανέλλη εξελέγη μέλος διάφορων συνδικαλιστικών δημοσιογραφικών οργάνων. Στις εκλογές του 2000, του 2004, του 2007, του 2009 και του Μαΐου 2012 εκλέχτηκε βουλευτής Α' Αθήνας συνεργαζόμενη με το ΚΚΕ. Μεταξύ άλλων έχει συγγράψει και τα βιβλία "Στοχασμοί", "Λειτουργία των Όρκων" και "Ρουάντα, ο Ρους του Κάτω Κόσμου". Έχει βραβευθεί για την κοινωνική και αντιρατσιστική της δράση, από
πολλούς συλλόγους και οργανώσεις, μεταξύ αυτών έχει τιμηθεί και με το
Βραβείο Ιπεκτσί.
Daniel ArmandoJusid -κρουστά, φλάουτο, πνευστά, κιθάρα, φωνή Κωστής Παπαδόπουλος -κρουστά,ινδιάνικα πνευστά,κιθάρα,φωνή Τάκης Βαρελας -μπάσο Κώστας Γιαξόγλου -πλήκτρα,
φωνή Γιάννης Παπαναστασίου -άλτο σοπράνο,σαξόφωνο Μάνος Θεοδωσάκης
-τρομπέτα,κρουστά Χρήστος Αλεξάκης
-τρομπόνι,πλήκτρα Luis Carrera -κρουστά,ινδιάνικα πνευστά και έγχορδα, φωνή Μάκης Παπαγαβριήλ -κιθάρα,κρουστά,φωνή
Apurimac στην ινδιάνικη γλώσσα quechua σημαίνει «Ο θεός του λόγου». Το συγκρότημα αυτό ιδρύθηκε το 1983 στην Αθήνα από Έλληνες και Λατίνους μουσικούς. Διασκευάζουν κυρίως παραδοσιακά λάτιν τραγούδια αλλά και κάποια ελληνικά κομμάτια. Το 1985 ηχογραφούν τον πρώτο τους δίσκο και η ανταπόκριση του κοινού ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρυντικη. Η καλύτερη τους ωστόσο δισκογρφική δουλειά έχει τίτλο "Μάνα Γη" και περιέχει 12 Ινδιάνικα Ποιήματα. Έχουν παίξει εκατοντάδες φορές live και συνεργαστεί με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον Βασίλη Καζούλη, τον Βαγγέλη Γερμανό, την Μαίρη Λίντα, την Έλλη Πασπαλά, τον Παντελή Θαλασσινό, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Γιώργο Νταλάρα, τους Κατσιμιχαίους κ.α.
Αρχικοί Στίχοι από την Ινδιάνικη φυλή Τεγουα (Ελεύθερη απόδοση στίχων: Χάρης Κατσιμίχας)
Εκτέλεση: Apurimac & Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
CD: "Μάνα Γη", 1997
Mi Ultimo Tango en Atenas
https://www.youtube.com/watch?v=850LHqn4-QA
Στίχοι-Μουσική: Daniel Armando Jusid
Εκτέλεση: Apurimac & Έλλη Πασπαλά
Οι APURIMAC παρέα με την Έλλη Πασπαλά, μας τραγουδάνε το "Τελευταίο μου
ταγκό στην Αθήνα". Πρόκειται για ένα τραγούδι με την εξής πρωτοτυπία: ενώ
είναι γραμμένο στην ισπανική γλώσσα, ο δημιουργός του Daniel Armando
(Αργεντινός στην καταγωγή και με πείρα από κρίσεις και χρεωκοπία)
χρησιμοποιεί 100 ελληνικές λέξεις δοσμένες στην ισπανική γλώσσα, οι
οποίες περιγράφουν με πολύ δυνατές εικόνες όλη την πραγματικότητα που
ζούμε στις μέρες μας.
Ο στιχουρός και φιλόλογος Ηλίας Κατσούλης γεννήθηκε στο Λουτρό
Κορινθίας το 1940. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του
Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε ως εκπαιδευτικός από το 1967 ως το 2001. Ο Κατσούλης είναι ένας από τους πιο σημαντικούς
στιχουργούς της γενιάς του. Εμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1984 και έκτοτε
συνεργάστηκε με πολλούς και αναγνωρισμένους συνθέτες τραγουδοποιούς και
τραγουδιστές και έχει γράψει πέραν των 350 κομματιών. Στο χώρο αυτό βρέθηκε συμπτωματικά, μετά από παρότρυνση και
μεσολάβηση ενός μαθητή του, γνωρίζεται με τον συνθέτη Νίκο
Τάτση και μαζί δημιουργούν 12 τραγούδια. Η Χάρις Αλεξίου, που τα
άκουσε, ήθελε να τα πει όλα, όμως, ήταν βαριά, λιγάκι σκοτεινά και δεν
τόλμησε να τραγουδήσει περισσότερα από δύο. Έτσι χωρίς να το συνειδητοποιήσει μπήκε στην δισκογραφία. Το 1988 συνεργάζεται δισκογραφικά με
τον Γιάννη Σπανό και τον Νικόλα Μητσοβολέα και γνωρίζεται με τους Λαθρεπιβάτες και τον
Παντελή Θαλασσινό.Πέθανε σε ηλικία 68 χρόνων, στις 21 Αυγούστου χτυπημένος από την επάρατη νόσο.Μεγάλες του αγάπες τα βιβλία, η ποίηση, η μουσική, το ποδόσφαιρο
(η ΑΕΚ και όλες οι προσφυγικές ομάδες), οι φίλοι (πολλοί και εκλεκτοί)
και -δυστυχώς - το τσιγάρο.
Επιτυχίες: Σμυρναίικα τραγούδια, Καράβια Χιώτικα, Εισιτήριο στης τσέπη σου, Του παραδείσου λεμονιά (Θαλασσινός), Χαλκίδα (Λιδάκης), Με τα φτερά μεταξωτά (Δάρρα), Προς ρακοσυλλέκτες και συνοδοιπόρους (Ιακωβίδης-Ολυμπίου), Φοινίκη (Ξενάκη). Ένας άνθρωπος που έτρεχε πολύ (Goin' Through)
«Η
συγκίνησή μου, όμως, ήταν μεγάλη, όταν άκουσα πρώτη φορά στο "Θέατρο
Βράχων" τον Λιδάκη να τραγουδάει τη "Χαλκίδα" και είδα την ανταπόκριση
του κόσμου, ή όταν μετά τη συναυλία στο θέατρο "Πόρτα", έβγαινε ο κόσμος
τραγουδώντας "η ψυχή μου θα σαλπάρει στα νερά τα σκοτεινά". Είναι ωραίο
να ακούς λόγια που έχεις σκεφτεί, που έχεις γράψει, να τα τραγουδάνε
άλλοι άνθρωποι. Είναι πολύ όμορφο να μοιράζεσαι το αίσθημά σου, να ακούς
έναν κόσμο να λέει και να συγκινείται με κάτι που σε έχει συγκινήσει.
Δεν το λέω από ματαιοδοξία. Δεν είμαι ματαιόδοξος, ούτε έχω καμία
επιθυμία μεταθανάτιας υστεροφημίας. Το θέμα είναι να τα ακούς όσο ζεις
και να τα χαίρεσαι». Ηλίας Κατσούλης
Ο συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής Σταμάτης Μεσημέρης, γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1948 στην Αθήνα. Πήρε πτυχίο
Πολιτικών Επιστημών και Κλινικής Ψυχολογίας. Η ενεργή ενασχόλησή του με τη
μουσική άρχισε το 1987, όταν σχημάτισε το συγκρότημα "Ρωγμές" και
περιόδευσε με τραγούδια που στη συνέχεια δισκογράφησε με τη φωνή του
Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Το 1989 ηχογράφησε τον πρώτο του προσωπικό
δίσκο «Μεθάω», ο οποίος, αν και λογοκρίθηκε, γνώρισε τεράστια απήχηση
στη νεολαία. Στίχοι του πολιτικοί και κοινωνικοί. Τη δεκαετία του ΄90 συνεργάστηκε με τραγουδιστές
όπως οι Νταλάρας, Γιοκαρίνης, Μάνου, Γλυκερία, Μαχαιρίτσας, Ανδρεάτος αλλά και πιο πρόσφατα με τα συγκροτήματα Locomondo, Αλχημιστές αλλά και με τον Παπακωστανίνου. Τελευταίο προσωπικό του άλμπουμ φέρει τον τίτλο «Ξυπόλυτα φεγγάρια».
Πέθανε στις 3 Απριλίου 2009 σε ηλικία 61 ετών, ύστερα από
μάχη με τον καρκίνο.
Ο Σταμάτης Μεσημέρης ήταν
παντρεμένος και είχε τρία παιδιά.
Ζωντανή ηχογραφήση από τις εμφανίσεις του, τα Χριστούγεννα του 1999 από
τον χώρο "Μαντείο" στο Νέο Ηράκλειο. Kιθάρα παίζουν η Μαρία Καμινάρη και
η Βάγια Παπαποστόλου (η οποία τραγουδά μαζί με το Μεσημέρη στα
περισσότερα τραγούδια).
+2 Ελλαδίτες αθλητικογράφοι που εργάζονται με επιτυχία στην Κύπρο είναι ο Νίκος Κατσαρός και ο Βασίλης Τσιρόπουλος.
Αγαπημένες αθλητικές εκπομπές: "Φάσεις και Γκολ" και "Γκολ και Θέαμα" με τον Ανδρ. Πογιατζή, "Σάββατο στα Σπορ" με τον Ανδ. Γεωργιάδη, "Θύρα Σίγμα" με τον Στ. Παπαμωϋσέως και "Replay" με τον Μαρ. Αβρααμίδη. Στα ερτζιανά μεγάλη ακροαματικότητα είχαν και οι εκπομπές του Παπαμωυσέως στο Ράδιο Πρώτο, του Αβρααμίδη στον Αντ1 και η "Αθλητική Παράγκα" του Ρολάνδου Σκέττου και του Μάκη στο ΡΙΚ. Σημαντικής αξίας ήταν η εκπομπή "Αθλητικό Ρετρό" με τον Γιώργο Μελετίου.
Το ιστορικό ίδρυσης της "Ένωσης Αθλητικογράφων Κύπρου" (Ε.Α.Κ.)
Το 1967 ιδρύθηκε ο
πρώτος σύνδεσμος Αθλητικών Συντακτών με
την ονομασία ΕΑΣΚ (Ένωση Αθλητικών Συντακτών
Κύπρου) και σε αυτόν, συμμετείχαν όλοι οι αθλητικοί
συντάκτες της εποχής. Δυστυχώς όμως, η πολιτική
κατάσταση που επικρατούσε τότε στο νησί, δεν άφησε
ανεπηρέαστο το χώρο της αθλητικής
δημοσιογραφίας. Λίγα χρόνια μετά την
Ανεξαρτησία και με τα πολιτικά μίση και
πάθη να βρίσκονται στο αποκορύφωμα τους,
τον Μάιο του 1969, ορισμένα μέλη της ΕΑΣΚ αποσκίρτησαν
και δημιούργησαν τον δικό τους σύνδεσμο, με την
ονομασία ΣΑΚ (Σύνδεσμος Αθλητικογράφων Κύπρου). Το σχίσμα στις τάξεις των
Κυπριών αθλητικών συντακτών ήταν γεγονός.
Άνθρωποι που εξασκούσαν το ίδιο λειτούργημα,
ήταν χωρισμένοι σε δύο συνδέσμους με βάση τις πολιτικές
τους πεποιθήσεις, ενώ όλα σχεδόν τα δημοσιεύματα
στον γραπτό Τύπο, είχαν έντονο το στοιχείο
της πολιτικής τοποθέτησης των συντακτών
τους και κατά συνέπειαν, «στερούνταν
αμεροληψίας και αντικειμενικής κριτικής». Χαρακτηριστικό του
κλίματος και της κατάστασης που
επικρατούσε τότε, είναι πως οι αγώνες των κυπριακών
ομάδων που αγωνίζονταν στο ελληνικό πρωτάθλημα,
καλύπτονταν από δύο απεσταλμένους, ένα της ΕΑΣΚ
και ένα του ΣΑΚ, ενώ περιττό είναι να
αναφέρουμε πως οι ανταποκρίσεις των δύο,
διέφεραν τόσο πολύ μεταξύ τους (ανάλογα
με το ποια ομάδα αγωνιζόταν) που
επικρατούσε μεγάλη σύγχυση μεταξύ των αναγνωστών.
Η κατάσταση αυτή ήταν
φανερό πως δεν μπορούσε να συνεχιστεί
άλλο και ο ΚΟΑ, ως ανώτατη αθλητική αρχή
του τόπου, ανέλαβε την πρωτοβουλία με τους
Ανδρέα Χ’’ Βασιλείου και Σάββα Λαγούδη, για να
φέρουν κοντά τις δύο οργανώσεις. Η προσπάθεια δεν
ήταν καθόλου εύκολη ενώ και από τις δύο πλευρές προέκυπταν
εμπόδια και αντιδράσεις, όμως σιγά σιγά
μπήκε το νερό στο αυλάκι και διά μέσου
αλλεπάλληλων συσκέψεων, άρχισε να
καλλιεργείται για τα καλά ενωτικό κλίμα. Η αφορμή για να
φτάσουμε στην ΕΑΚ, δόθηκε το 1972. Στους
Ολυμπιακούς αγώνες του Μονάχου, πήγαν ως
απεσταλμένοι οι Ανδρέας Γεωργιάδης και Λάκης
Αβρααμίδης και έχοντας κάποιες επαφές με παράγοντες
της AIPS (Διεθνής Ομοσπονδία Αθλητικών Συντακτών),
διαπίστωσαν πως η Διεθνής Ομοσπονδία δεν είχε
πρόθεση να αναγνωρίσει δύο συνδέσμους από
την ίδια χώρα. Όλοι αντελήφθηκαν τότε
ότι η μοναδική επιλογή ήταν η δημιουργία
ενός νέου, ενιαίου Συνδέσμου, κάτι που
έγινε τον Σεπτέμβριο του 1973, με τη διεξαγωγή
της ιδρυτικής συνέλευσης της ΕΑΚ. Ο θεμέλιος λίθος
για το μέλλον της αθλητικής Σύνταξης στην Κύπρο
είχε μπει....
YEA BABY!! Ο Hovig Demirjian γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1989 στη Λευκωσία. Είναι Κύπριος και έχει αρμενική καταγωγή (ανήκει στην Αρμενική μειονότητα της Κύπρου) και θα εκπροσωπήσει την Κύπρο στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2017 στο Κίεβο της Ουκρανίας. Ο Hovig έχει λάβει μαθήματα κιθάρας, πιάνου, jazz και φωνητικά ενώ το παρατσούκλι του είναι "The Music Messenger". Σπούδασε marketing αλλά το 2009 αποφάσησε να ακολουθήσει το παιδικό του όνειρο να γίνει τραγουδιστής. Την 1η Ιουνίου κυκλοφόρησε το πρώτο cd-single με τίτλο "Δεν μου μιλάς αληθινά" ενώ έλαβε μέρος και στο μουσικό talent show του Ant1 Ελλάδος X Factor 2 αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις τόσο για τις φωνητικές του ικανότητες όσο και με τον αυθορμητισμό και το χαμόγελο του. Τραγουδά τόσο στα Ελληνικά όσο και στα Αγγλικά και μάλιστα έχει κυκλοφορήσει cd-singles όπως το "Ξανά", "Εγω Για Μένα", (2010), Στη ζωή να τολμάς, Μυστικά (2011) ενώ προσπάθησε και άλλες δύο φορές να εκπροσωπήσει την Κύπρο στην Eurovision με το "Goodbye" (2010) και το "Stone in a River (2015).
Το
πραγματικό όνομα της σπουδαίας Ινδής ηθοποιού Nargis (1 Ιουνίου 1929 - 3
Μαΐου 1981), ήταν Fatima Rashid και γεννήθηκε στην Καλκούτα. Η Ναργκίς θεωρείται ωςμιααπότιςμεγαλύτερεςηθοποιούςστηνιστορίατουHindi κινηματογράφουκαι έκανετοντεμπούτο της στην μεγάλη οθόνη το 1935,αλλάησταδιοδρομίατης άρχισεουσιαστικά το 1942μετην ταινία Tamanna.Από την δεκαετία του ΄40 εως και την δεκαετία του ΄60,η Nargisεμφανίστηκεσεπολυάριθμεςεμπορικάεπιτυχείς ταινίεςκαθώς επίσης και σε αξιόλογες ταινίες. Σε πολλές από τις ταινίες έπαιξε στο πλάι του ηθοποιού RajKapoor. Έναςαπότουςπιο γνωστούςρόλουςτηςήταναυτός"Radha"στην ταινία σταθμό στην καριέρα της "Mother India" ("Γη ποτισμένη με ιδρώτα", 1957).Τον επόμενο χρόνο,η Nargisπαντρεύεταιτοσυμπρωταγωνιστή στην ταινία του "Mother India" SunilDutt,και εγκαταλείπει τηβιομηχανία του κινηματογράφου.Κατά τη διάρκειατηςδεκαετίας του'60 θα εμφανιζότανσπάνιασεταινίες,απότις οποίες περιλαμβάνεταικαι τοδράμα "Raat Aur Din" (Night and Day) του 1967,γιατο οποίο απέσπασε και το βραβείο τηςκαλύτερηςηθοποιού. Μαζί μετοσύζυγότης,διαμόρφωσετοπολιτιστικό όμιλο τεχνώνAjanta, στο οποίο γνωστοί ηθοποιοί καιτραγουδιστές περιόδευσαν σε όλη την αχανή χώρα.Στις αρχές του 1970έγινε η πρώτη προστάτιδατηςSpasticsτηςΙνδίας,καιηεπόμενηεργασίατηςμετηνοργάνωσηέφερετηναναγνώρισήτηςωςκοινωνικό λειτουργό,καιαργότεραένανδιορισμόRajyaSabhaτο 1980.Η Nargisπέθανετο 1981 από καρκίνο στο πάγκρεας,μερικέςμόνο ημέρεςπροτούνα κάνειογιοςτηςSanjayDuttτοντεμπούτοτουστιςταινίεςHindi.
Η Ναργκίς μέσα από τις ταινίες της έγινε γνωστή όχι μόνο στην Ινδία αλλά και σε όλο τον κόσμο και ειδικά στην Ελλάδα, ταινίες της παίχτηκαν στους Ελληνικούς κινηματογράφους με πολύ μεγάλη επιτυχία και έγιναν και μεγάλη μόδα. Μάλιστα τα τραγύδια από τις ταινίες της μεταγλωττίστηκαν και έκαναν πάταγο. Αγγελόπουλος και Πάλλα τραγούδησαν πολλά από τα τραγούδια της με ελληνικούς στίχους πχ "Καρδιά μου καημένη", "Όσο αξίζεις εσύ", "Μαντουμπάλα", "Αυτή η νύχτα μένει", "Μου λένε να μη κλαίω", "Λίγο λίγο θα με συνηθίσεις", "Γύρισε κοντά μου", "Σαν πουλί κυνηγημένο", "Γλυκιά μου αγάπη", "Συγχώρεσε με" κ.α
Η αξέχαστη τραγουδίστρια Βούλα Πάλλα γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1929 στο χωριό Κόρφος της Κορινθίας. Τραγούδησε κυρίως λαϊκό και δημοτικό τραγούδι. Πολλά τραγούδια της έγιναν μεγάλες
επιτυχίες και αγαπήθηκαν από το κοινό. Τη μεγαλύτερη επιτυχία τη γνώρισε
όμως όταν τραγούδησε ινδικά τραγούδια του Bollywood
με ελληνικούς στίχους. Το Bollywood είναι η κινηματογραφική βιομηχανία της Ινδίας και κάποια στιγμή στα τέλη της δεκαετίας του '50, ο ελληνικός κινηματογράφος
είχε κατακλυστεί από αυτές τις ταινίες! Ειδικά η Ναργκίς
ήταν από τις πιο σπουδαίες πρωταγωνίστριες του ινδικού κινηματογράφου.
Μέσα στις δεκαετίες του '50 - '60 προβλήθηκαν στις ελληνικές κινηματογραφικές
αίθουσες περισσότερες από 100 ταινίες. Η Βούλα Πάλλα ασχολήθηκε επισταμένα με τραγούδια
από τον ινδικό κινηματογράφο "μεταγλωτισμένα" με ελληνικό στίχο. Κάποια από αυτά
μάλιστα έκαναν τεράστια επιτυχία και ακούγονται πολύ μέχρι και
τις μέρες μας! Τρανταχτά παραδείγματα είναι τα "Καρδιά μου καημένη", "Όσο αξίζεις
εσύ", "Μαντουμπάλα", "Αυτή η νύχτα μένει",
"Μου λένε να μη κλαίω", "Λίγο λίγο θα με συνηθίσεις",
"Γύρισε κοντά μου" που οι
αρχικές τους εκτελέσεις γεννήθηκαν στο Bollywood, αλλά εδώ κυκλοφόρησαν
ως ελληνικές επιτυχίες. Κάποιες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της είναι "Γλυκιά μου αγάπη", "Σαν πουλί κυνηγημένο", "Καρδιολόγος". Πέθανε στις 28 Αυγούστου 1980 στην Αθήνα στα Σεπόλια.
Βιογραφικό Αφιέρμα στην Βούλα Πάλλα στο Ραδοφωικό Ξενύχτι (Ράδιο Πρώτο)
https://www.youtube.com/watch?v=WPZerEd2kns
Γλυκιά μου αγάπη
https://www.youtube.com/watch?v=0gvzQ9NRK8M
Ελληνικοί Στίχοι: Κώστας Καρουσάκης
Μουσική: Ali Nausha
Εκκηνική Εκτέλεση: Βούλα Πάλλα
Απο το φιλμ ''Βάνα'', του 1965
Συγχώραμε
https://www.youtube.com/watch?v=hpdq0xG89N8
Ελληνικοί Στίχοι: Κώστας Καρουσάκης
Μουσική: Ali Nausha
Ελληνική Εκτέλεση: Βούλα Πάλλα
Από το φιλμ ''Βάνα'' (1965)
Ο Κύπρος Χαριλάου ξεκίνησε να τραγουδά επαγγελματικά από τα 15 του χρόνια. Έχει κυκλοφορήσει περίπου 30 νέα τραγούδια μεταξύ των οποίων κάποια ήταν επανεκτελέσεις. Τα πρώτα τρία CDs τα είχα κυκλοφορήσει στην τρυφερή ηλικία των 17, 18 και 19 ετών αντίστοιχα. Έζησε στην Αθήνα για πέντε ολόκληρα χρόνια και δούλεψε σε μεγάλα νυχτερινά μαγαζιά. Έχει δουλέψει με τον Νότη
Σφακιανάκη, την Πάολα, τον Ζαφείρη Μελά και πολλούς άλλους Ελλαδίτες καταξιωμένους
τραγουδιστές. Παράλληλα με το τραγούδι και τις εμφανίσεις του στις "Πύλες",
παραδίδει μαθήματα φωνητικής και μπουζουκιού σε ωδείο. Ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που εμφανίζεται σε διάφορες μουσικές εκπομπές όπως το "Σάββατο κι Απόβραδο" του ΡΙΚ ή το "DanSing" ή το "Μουσικό Κουτί" του Mega μαζί με την Μικαέλλα Χατζηεφραίμ.
Είσαι όλα ότι έχω
https://www.youtube.com/watch?v=Mv3S92VI0Kg
Εκτέλεση: Κύπρος Χαριλάου
Η «Λιλί Μαρλέν» ήταν ένα παλαιό γερμανικό ερωτικό ποίημα που φέρεται να
γράφηκε από τον συγγραφέα και ποιητή Hans Leip (1893–1983) στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου περί το 1915, το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε το 1937 με τον τίτλο «Das Lied eines Jungen Soldaten auf der Wacht»
(= «Το τραγούδι ενός νεαρού στρατιώτη στη σκοπιά»). Τον επόμενο χρόνο
μελοποιήθηκε από τον συνθέτη Norbert Schultze
(1911–2002) και το 1939 ηχογραφήθηκε για πρώτη
φορά υπό εκτέλεση της Γερμανίδας τραγουδίστριας Lale Andersen (1905-1972) υπό τον νέο τίτλο «Das Mädchen unter der Laterne» (= «Το Κορίτσι κάτω απ΄ το φανάρι»). Ο σκοπός και ο ρυθμός είναι γνήσια στρατιωτικού ύφους έτσι το τραγούδι έμεινε σαν το πλέον διάσημο τραγούδι στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και μάλιστα τραγουδήθηκε και από τις δύο πλευρές των αντιμαχομένων. Το τραγούδι διαδόθηκε ραγδαία όταν οι Ναζί κατέλαβαν τον ραδιοφωνικό σταθμό του Βελιγραδίου και άρχισαν ν' αναμεταδίδουν
με πολύ ισχυρό πομπό έτσι το τραγούδι διαδόθηκε στη συνέχεια σ΄ όλη την Ευρώπη, τη
Μεσόγειο και Β. Αφρική, ακόμα και στις ΗΠΑ και μάλιστα μεταγλωττισμένα. Το τραγούδι έμεινε τελικά γνωστό με τον τίτλο "Λιλί Μαρλέν" ηχογραφήθηκε σε 48 γλώσσες, και υπολογίζεται ότι έχει κυκλοφορήσει σε περίπου 200
διαφορετικές εκτελέσεις. Η τραγουδίστρια όμως που σφράγησε με την φωνή της το τραγούδι είναι η Μαρλένε Ντήτριχ με αγγλικούς στίχους.
Νατάσα Μανίσαλη -Λιλί Μαρλέν
https://www.youtube.com/watch?v=ymyr1S5aZZg
Από την σειρά "Εμείς κι εμείς"
Μπρος απ' του στρατώνα την πύλη την κεντρική
ήτανε μια λάμπα κι είν' ακόμα εκεί
ραντεβού 'κεί θα δίνουμε
στη λάμπα για να μείνουμε
Σαν χθες, Λιλή Μαρλέν
Σαν χθες, Λιλή Μαρλέν
Και οι δυο σκιές μας φαίνονται σα μια
και η αγάπη μας, με μια μόνο ματιά
Κι ο κόσμος όλος μας βλέπουνε
στη λάμπα 'κει σα στέκουμε
Σαν χθες, Λιλή Μαρλέν
Σαν χθες, Λιλή Μαρλέν
Έχει σιωπητήριο ο φρουρός θα πεί
και πάμε για ύπνο γιατ' έχει τρία φι
και καληνύχτα αμέσως λέμ'
πως θα 'θελα να 'μαι με 'σε'
Με 'σε', Λιλή Μαρλέν
Με 'σε', Λιλή Μαρλέν
Ξέρει την ωριά σου, την περπατησιά
κάιει κάθε βράδυ, μα με ξέχασε πια
Κι αν κάτι θα συμβεί σε 'με'
στη λάμπα ποιος θα στέκεται
Με 'σε', Λιλή Μαρλέν;
Με 'σε', Λιλή Μαρλέν;
Από σιωπής τόπους, στα βάθη της γης
σ'όνειρο μ' υψώνει, ένα σου φιλί
Κι η σκοτεινιά σαν έρχεται
Στη λάμπα 'κει θα στέκομαι
Σαν χθες, Λιλή Μαρλέν
Σαν χθες, Λιλή Μαρλέν
(Μετάφραση: evfokas)
Μαρία Λεκάκη -Λιλί Μαρλέν
https://www.youtube.com/watch?v=EMOrxiuN5gw&t=76s
Από την σειρά "Κωνσταντίνου και Ελένης"
Η ηθοποιός Νένα Μεντή κατάγεται από την Βλαχοκερασιά αλλά γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Δεκεμβρίου 1945 με το όνομα Ελένη-Ζωή.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου
(1966). Την πρώτη της θεατρική εμφάνιση την πραγματοποίησε το ίδιο έτος
με το θίασο της Κατερίνας Ανδρεάδη στο έργο "Μαθήματα ηθικής" και
ξεκίνησε την καριέρα της τη δεκαετία του 1970. Πατέρας της ήταν ο
συνθέτης του ελαφρού τραγουδιού Σπήλιος Μεντής και θείος της ο κωμικός ηθοποιός Κώστας Μεντής. Έπαιξε σε πολλές πετυχημένες τηλεοτικές σειρές "Οι Τρεις Χάριτες" (1989) "Δις Εξαμαρτείν" (1993), "Το τρίτο στεφάνι" (1995), σε κινηματογραφικές ταινίες αλλά και σε σπουδαίες θεατρικές παραστάσεις όπως η "Εκάβη" ή "Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου". Η Νένα Μεντή έχει και ωραία φωνή γι΄ αυτό και πολλές φορές έχει τραγουδήσει ενώπιον κοινού. Υπήρξε σύζυγος των επίσης ηθοποιών Κώστα Στυλιάρη και Σταύρου Μερμήγκη.
Από το δεύτερο γάμο της απέκτησε μία κόρη, τη Μαρία η οποία είναι χορεύτρια.
Νένα Μεντή -Μια μικρούλα πίκρα
https://www.youtube.com/watch?v=vr28FJLi424
Στίχοι-Μουσική: Σπήλιος Μεντής
Στο πιάνο ο Γιάννης Κ. Ιωάννου. Βίντεο από την εκπομπή "Studio 5" του Mega.
Το ύστατο tango https://www.youtube.com/watch?v=MEjievhjmd4
Ο Γιώργος Μουφλουζέλης ήταν σπουδαίος ρεμπέτης τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός. Γεννήθηκε το 1912 στη Λέσβο και ήταν το πρώτο από τα 4 παιδιά της οικογένειας. Από το σχολείο τον σταμάτησε ο πατέρας του μετά τη β΄ δημοτικού για
να δουλέψει, στην
οικοδομή. Ο αγώνας για το μεροκάματο άρχισε πολύ νωρίς για το «Γιωργέλι», ένας
αγώνας που θα συνεχιστεί και σε όλη του τη ζωή, είτε ως χτίστης
είτε ως μουσικός αφού η λαϊκή μουσική από νωρίς ασκούσε πάνω του μια ισχυρή έλξη. Άρχισε να παίζει μπουζούκι, τζουρά και μπαγλαμά και μάλιστα έκανε και κάποιες περιοδείες εκτός Μυτιλήνης στη Σύρο, Τήνο και Σάμο όπου έπαιζε ο ίδιος
μπουζούκι και ένας φίλος του κιθάρα, στα 22 του χρόνια, ήταν μια πρώτη
εμπειρία. Μετά τη στρατιωτική θητεία του το 1933 στη Μυτιλήνη, αποφάσισε να καταταγεί στη Χωροφυλακή και τοποθετήθηκε στη Σάμο αλλά απολύθηκε. Στη
Μυτιλήνη, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, γνώρισε και την πρώτη του
γυναίκα η οποία όμως πέθανε 15 χρόνια μετά το γάμο τους. Ήδη από το 1930 ταξίδεψε αρκετές φορές ως την Αθήνα γνωρίζοντας επαγγελματίες μπουζουξήδες και από το 1958
εγκαταστάθηκε μόνιμα πια στην Αθήνα. Πρώτη του γνωριμία ο Μπάτης, στο
καφενείο του οποίου έπιασε δουλειά ψήνοντας καφέδες. Εκεί γνώρισε επίσης
τον Βαμβακάρη, τον Δελιά, τον Παπαϊωάννου. Με τον Μπάτη συνδέθηκε με
φιλία βαθιά, εκεί έμαθε και διαφορα ταξίμια. Στην Αθήνα,
μόνιμα εγκαταστημένος πια από το 1958, ήρθε αντιμέτωπος με τα κυκλώματα
των εταιρειών έτσι τραγούδια
του πέρασαν στη δισκογραφία με ονόματα άλλων και ο Μουφλουζέλης έπαιρνε ως
αντάλλαγμα εκατό, διακόσιες ή τρακόσες δραχμές, ανάλογα με το πώς
κοστολογούσαν κάθε φορά την ανάγκη του για επιβίωση. Γνωρίστηκε με τον Απόστολο Καλδάρα, ο οποίος και του στάθηκε στη ζωή
του φίλος πραγματικός στις δύσκολες στιγμές, την Ευτυχία
Παπαγιαννοπούλου, της οποίας η απλότητα, η καλοσύνη, κυρίως όμως το
μοναδικό ταλέντο να σκαρώνει στίχους ή να επεμβαίνει αποφασιστικά και
πετυχημένα όπου σκάλωνε ο στίχος, τον εντυπωσίασαν πάρα πολύ. Στη ζωή
του Γιώργη ήρθε και ένας δεύτερος γάμος, από τον οποίο
απέκτησε ένα γιο. Το παιδάκι αυτό έμελλε να
το αναθρέψει εντελώς μόνος του, όταν η δεύτερη γυναίκα του και μάνα του παιδιού
διάλεξε να φύγει μακριά τους. Για το Γιώργη Μουφλουζέληο αγώνας για την επιβίωση
γίνεται πιο επιτακτικός και το πιατάκι συνεχιζόταν στις ταβέρνες και στα
κουτούκια, τώρα πια μαζί με το παιδί να παίζει δίπλα του κιθάρα.
Μιά πολύ γνωστή ατάκα του Γιώργη από το πάλκο: “Τραγούδια έχουμε να φάνε κι οι κότες.
Κότες δεν έχουμε!’’ (μαρτυρία του γιού του, Σταύρου Μουφλουζέλη)
Ο Γιώργος Μουφλουζέλης πέθανε στις 4 Αυγούστου 1991 στο Γαλάτσι. Άφησε σημαντικά τραγούδια, όπως «Ο ψαράς μέσα στη χώρα», «Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο», «Κάηκε μια συνοικία» κ.ά. Ο δίσκος «50 Χρόνια Ρεμπέτικο Τραγούδι» πέτυχε ρεκόρ πωλήσεων και είναι ο πρώτος πλατινένιος δίσκος στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας.
Σωτήρης Σκίπης, Έλληνας ποιητής και ακαδημαϊκός. Ανήκε στη Νέα Αθηναϊκή Σχολή και η ποίησή του ήταν λυρική όσο και δραματική. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1881. Ο πατέρας του ήταν
αξιωματικός του στρατού. Τα παιδικά του χρόνια ως τα 14 του τα έζησε στη
Λάρισα,
όπου σώζεται η βαθμολογία του στο Γυμνάσιο όπου φοίτησε. Το 1897 γύρισε
στην Αθήνα για τις σπουδές του. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του
Βασιλικού Θεάτρου και συνεργάστηκε με την Νέα Σκηνή του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου. Συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά σε θέματα
λογοτεχνικά. Την περίοδο 1904-1906 εξέδιδε μαζί με τον Άριστο Καμπάνη το φιλολογικό περιοδικό «Ακρίτας». Το 1914 παρουσίασε το θεατρικό έργο «Ξεφαντώματα». Αλλά΄ένας ποιητής με
ψυχολογικά προβλήματα ονόματι Ηλίας Κουλουβάτος, θεώρησε το έργο ήταν
προσβλητικό για το πρόσωπό του και, στις 4 Ιουνίου 1914, πυροβόλησε τον
Σκίπη έξω από, τα γραφεία της εφημερίδας «Σκριπ» (όπου εργαζόταν τότε ο
Σκίπης), που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αρεταίειο σοβαρά τραυματισμένος.
Παλαιότερα, ο Κουλουβάτος είχε γράψει έργο με τίτλο «Ξεφάντωμα» και
θεώρησε ότι ο Σκίπης με τα «Ξεφαντώματα» είχε στόχο να τον
γελοιοποιήσει. Η δίκη του Κουλουβάτου στο Κακουργιοδικείο ήταν μια από
τις σημαντικότερες φιλολογικού χαρακτήρα. Έγινε τον Φεβρουάριο του 1915
και ο δράστης αθωώθηκε λόγω ακαταλόγιστου. Ο Σκίπης σπούδασε επίσης Αισθητική και Λογοτεχνία στο Παρίσι. Μεγάλο διάστημα της ζωής του το πέρασε στη Γαλλία. Φίλοι του εκεί
ήταν ο Φρειδερίκος Μιστράλ και ο Ζαν Μορεάς. Από το γάμο του με την
Σαρλότ Λεκλέρ απέκτησε το 1917 μία κόρη, την Μαργαρίτα Σκίπη-Παννέκ. Το
1922 τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων. Το 1924 διορίστηκε διευθυντής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και το 1929 γραμματέας της.
Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940
ο Σωτήρης Σκίπης μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την
Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους Διανοούμενους ολόκληρου του κόσμου. Στην κηδεία του Κωστή Παλαμά, την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 1943, ήταν ο δεύτερος μετά τον Άγγελο Σικελιανό που απάγγειλε ποίημα. Το 1946 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Η εκλογή αυτή προκάλεσε
ποικίλα σχόλια, δεδομένου ότι αντίπαλοί του ήταν ο Καζαντζάκης και ο
Σικελιανός. Η Γαλλία τον τίμησε με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής και με το βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας για την «Ανθολογία» του, γραμμένη στα γαλλικά. Ήταν πολυγράφος και διακρίθηκε για την έντονη λατρεία της εθνικής μας
ιστορικής παράδοσης. Έγραψε ποιήματα, κριτικά δοκίμια, μελέτες,
μετέφρασε τον Ησίοδο και από τους ξένους Μορεάς, Κιτς, Ομάρ Καγιάμ.
Πέθανε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1952 στο Ρονιάκ της Γαλλίας
όπου υπάρχει ακόμα ο τάφος του.
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Έλληνας ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Γεννήθηκε το 1916 στη Θεσσαλονίκη, όπου και διέμενε από τότε. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το 1940 διορίστηκε δικηγόρος, έμεινε όμως αφιερωμένος αποκλειστικά στην ποίηση.
Στα γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1936 από το περιοδικό Μακεδονικές Ημέρες, ενώ οι περισσότερο συγκροτημένες εμφανίσεις του έγιναν μια δεκαετία αργότερα με την έκδοση του περιοδικού Κοχλίας. Το 1949 εκδίδει την πρώτη ποιητική συλλογή του, «Φύλλα ύπνου». Επίσης ο Τάκης Βαρβιτσιώτης είχε εκδώσει κριτικά δοκίμια για το έργο του Γιώργου Σαραντάρη και του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Μετέφρασε πολλούς Γάλλους (Μπωντλαίρ, Μαλλαρμέ, Ρεβερντύ, Ελυάρ, Περς), Ισπανούς (Λόρκα) και Νοτιοαμερικανούς ποιητές (Νερούντα). Ήταν από τους πιο πολυμεταφρασμένους και
πολυβραβευμένους ποιητές μας, είχε λάβει πλήθος τιμητικών διακρίσεων
στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έλαβε μέρος σε συνέδρια και διεθνείς συναντήσεις ως εκπρόσωπος της Ελλάδας. Επισκέφθηκε τις ΗΠΑ σαν επίσημος προσκεκλημένος, όπου διάβασε ποιήματά του κι έδωσε διαλέξεις σε μεγάλα Πανεπιστήμια. Απεβίωσε την 1η Φεβρουαρίου 2011.
Γενικά η ποίησή του είναι επηρεασμένη από το γαλλικό συμβολισμό και διακρίνεται για την λεπτότητα και ευαισθησία της, το πυκνό και λακωνικό ύφος της και το κλίμα παιδικής αθωότητας που δημιουργεί.
Μην πεις ποτέ σου https://www.youtube.com/watch?v=WbQp878Y_1Q Ποίηση: Τάκης Βαρβιτσιώτης Μουσική Θανάσης Τσίρος Ερμηνεία: Γιούλη Αλεξίου
Το 1965 σε ηλικία 17 ετών ο Αντώνης Βαρδής γνωρίζεται με τους μουσικούς Γιάννη Πανταζή και Γιώργο
Μυλωνά οι οποίοι είχαν σχηματίσει μια δική τους μπάντα και έκαναν πρόβες δίπλα
από το βενζινάδικο όπου εργαζόταν ο Αντώνης. Ξεκίνησαν να παίζουν ερασιτεχνικά και σταδιακά προστέθηκαν καινούρια μέλη και έτσι προέκυψαν οι "Vikings". Το συγκρότημα
είχε πολλές αλλαγές μελών στην σύνθεση του με τον Βαρδή και τον Μυλωνά
να είναι τα μόνα σταθερά μέλη. Σταδιακά η δραστηριότητα τους έγινε
επαγγελματική με τακτικές εμφανίσεις, ενώ κυκλοφόρησαν και τέσσερα 45ρια. Ο Βαρδής έγραψε και κυκλοφόρησε τη μεγαλύτερη ίσως επιτυχία τους, την αγγλόφωνη μπαλάντα Catherine, την οποία υπέγραψε ως Toni Vardis. Άλλα
τραγούδια των Vikings που συνήθως συνυπόγραφαν ο Tony Stefanidis και ο Tony
Vardis ήταν τα Francoise, Louise και το It was too late. Από τις τάξεις των Vikings, που δεν ηχογράφησαν
ολόκληρο άλμπουμ, πέρασαν και οι Ν. Μητσόπουλος, Γ. Πανταζής, Σ. Μεταξάς, Θ.
Καπετανάκης, Τ. Χαμουρτιάδης, Σ. Λαδάς. Οι Vikings διαλύθηκαν το 1970.
Η Ηλέκτρα ήταν τραγουδίστρια της οποίας η πορεία διακόπηκε από τον πρόωρο θάνατό της. Το πλήρες όνομά της ήταν Ηλέκτρα Μπασδάνη. Το 1981 έλαβε μέρος στους
"Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού" , που διοργάνωσε με επιτυχία στην Κέρκυρα ο Μάνος
Χατζιδάκις. Οι "Αγώνες Τραγουδιού" κυκλοφόρησαν σε δίσκους και αργότερα σε CD. Η Ηλέκτρα συμμετείχε μαζί με τον Γιώργο Μελέκη με το τραγούδι "Καμικάζι τι ζητάς;". Παντρεύτηκε
το τραγουδιστή Στάθη Αγγελόπουλο. Κυκλοφόρησε και κάποια προσωπικά LP's όπως «Σινιάλο» (1985), «Για
Μοναχικούς και Ερωτευμένους» (1987), «Κάπου Χάθηκα» (1988) κ.ά. Μάλιστα τo 1990 στο δίσκο "Πες ένα ψέμα" είχε και ένα ντουέτο με τον Στάθη "Είσαι η αγάπη μου". Λίγα χρόνια αργότερα, προσβλήθηκε από την επάρατη νόσο. Πέθανε στις 5 Ιουνίου 1992.
Σαν τρελή σ'αγαπώ
https://www.youtube.com/watch?v=ZzpiV3PStH0
Από τον τελευταίο δίσκο της αδικοχαμένης Ηλέκτρας
Album: "Κάπου χάθηκα", 1988
