Σπύρος Περιστέρης (1900-1966)

Ο Σπύρος Περιστέρης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900, από Έλληνα πατέρα και Ιταλίδα μάνα. Άρχισε από μικρός να μαθαίνει μαντολίνο και μετά την εγκατάσταση της οικογένειάς του στην Κωνσταντινούπολη (γύρω στο 1915) κατόρθωσε να τελειώσει την Ιταλική Σχολή και να μάθει ιταλικά και γερμανικά. Το 1918 επανήλθε στη Σμύρνη και ανέλαβε, σε ηλικία 18 ετών, την ευθύνη της Σμυρνέικης Εστουδιαντίνας του Σιδερή, που είχε γίνει διάσημη σ`όλη την Ευρώπη και έμεινε γνωστή με το όνομα "Τα Πολιτάκια". Τον τίτλο αυτό χρησιμοποίησε στις αρχές του '30, όταν παίζοντας στην ορχήστρα του Υπερωκεανίου "Μέγας Αλέξανδρος", ηχογράφησε στις Η.Π.Α, κάποια οργανικά κομμάτια, με το ψευδώνυμο Σ. Γεωργιάδης.

Η εμφάνισή του στη δισκογραφία αρχίζει το 1934 με μια σειρά ρεμπέτικα τραγούδια, όπως:"Ο ιππότης", "Η μποέμισσα", "Οφ Αμάν", "Τα Μπελεντέρια", "Ο τεκετζής", και το "Ο μάγκας του Βοτανικού", με τον Ζαχαρία Κασιμάτη. Ο Σπύρος Περιστέρης ήταν ο άνθρωπος που σχεδόν με το ζόρι έβαλε τον Μάρκο Βαμβακάρη να ηχογραφήσει τη φωνή του όταν το 1933 πραγματοποιήθηκε η πρώτη εμπορική ηχογράφηση μπουζουκιού στο βινύλιο. Σε πάρα πολλές ηχογραφήσεις του Βαμβακάρη ο Περιστέρης συμμετέχει στην ορχήστρα όπου το τρίδυμο Μάρκος και Περιστέρης στα μπουζούκια και Κώστας Σκαρβέλης στην κιθάρα ήταν αχτύπητο. Κάποια τραγούδια που έγραψε ο Περιστέρης γίνονται επιτυχίες με τη φωνή του Βαμβακάρη ("Ο Αντώνης ο βαρκάρης ο σερέτης", "Η Μαρία η Μανταλένα"). Κάποια τραγούδια πού βρέθηκαν στο δικό του όνομα (μουσική) και του Μίνωος Μάτσα (στίχοι) αποτελούν συνθέσεις άλλων καλλιτεχνών χωρίς όμως να στοιχειοθετείται καπηλεία πνευματικής δημιουργίας. Ο Περιστέρης έπαιζε άριστα όλα τα έγχορδα όργανα με τάστα, πιάνο, ακκορντεόν και κόντρα μπάσσο. Πέθανε τον Απρίλιο του 1966 στην Αθήνα.

Κεφλίδικο μινόρε
https://www.youtube.com/watch?v=BFj7LibEf7c
Σόλο Κιθάρα: (Γεωργιάδης) Σπύρος Περιστέρης, Ετος 1935, ΗΠΑ

Σεβνταλής
https://www.youtube.com/watch?v=lS7sOscNWbo
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης Έτος 1934, Αθήνα

σεβντάς < τουρκική sevda < αραβική سوداء (sawdāʾ: μαυρίλα, μελαγχολία), θηλυκό του أسود (’áswad: μαύρος)< ρίζα س و د (s-w-d)

Στέλλα Χασκίλ (1918-1954)

ΣΤΕΛΛΑ: "Κορυφαία φυσιογνωμία του ρεμπέτικου τραγουδιού, που στη σύντομη ζωή της, πρόλαβε να καταγράψει την υπέροχη φωνή της 4 τραγούδια το 1934 με το πατρικό της όνομα Γαέγου, 102 καταπληκτικές ερμηνείες σε πρώτη φωνή και 33 σε δεύτερη φωνή. Ήταν εβραία της Θεσσαλονίκης και το 1945 παντρεύτηκε τον Ιακώβ Ιεχασκέλ και στην επαγγελματική της ζωή χρησιμοποίησε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο "Χασκίλ". Πρωτοεμφανίστηκε, πριν τον πόλεμο, σε κέντρα της Θεσσαλονίκης και αργότερα κατέβηκε και αυτή στην Αθήνα όπου και άρχισε συνεργασία με όλους τους μεγάλους συνθέτες της εποχής: Τσιτσάνη, Απόστολο Χατζηχρήστο, Μάρκο Βαμβακάρη, Μανώλη Χιώτη, Απόστολο Καλδάρα και άλλους. Μεγάλες επιτυχίες της το "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι", "Μες στη χασάπικη αγορά", "Της φτώχειας τα κουρέλια", "Πάλιωσε το σακάκι μου", τα οποία και σφράγισε με την ανεπανάληπτη, βελουδένια της φωνή. Το παρατσουκλι της ήταν "Σαλονικιά".

Πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε με το ψευδώνυμο Χασκίλ ήταν οι ''Σεβιλλιάνες'' του Γιώργου Λαύκα το 1947 αν και οι πρώτοι δίσκοι δεν ανάφεραν το επίθετο πάνω στο δίσκο παρά μόνο έγραφε ΣΤΕΛΛΑ. Στα 7 χρόνια που της απέμειναν είχε την τύχη να ηχογραφήσει μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια του Τσιτσάνη (''Ακρογιαλιές δειλινά'', ''Αράπικο λουλούδι'', ''Γκιουλ Μπαχάρ'', ''Κάποια μάνα αναστενάζει'', ''Της φτώχειας τα κουρέλια'') του Καλδάρα "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι", του Βαμβακάρη "Μες' στη χασάπικη αγορά", του Χιώτη "Το τσαρδάκι", "Θέλω άντρα να αγαπάει" και πολλών άλλων δημιουργών. Τον Ιούλιο του 1953 πηγαίνουν μαζί με τον Οδυσσέα Μοσχονά στην Σμύρνη και στην Πόλη. Ο Μοσχονάς αφηγείται ότι "Η Στέλλα η Χασκίλ γνώριζε τούρκικα τραγούδια καλύτερα από τις Τουρκάλες και τα έλεγε πιο όμορφα, όπως και τ' αράπικα! Στην Πόλη όμως άρχισαν τα κακά μαντάτα, είχε κάτι φοβερούς πόνους στην πλάτη, πήγαμε εκεί σε ένα γιατρό. Δεν ήξερε κι αυτός τί ήταν. Από την Κωνσταντινούπολη φύγαμε και παίξαμε στην Θεσσαλονίκη, το μαγαζί λεγότανε "Ρομάντζο". Όταν γυρίσαμε στην Αθήνα, οι γιατροί είπανε ότι η Στέλλα είχε καρκίνο." Πέθανε σε ηλικία 36 ετών στην Αθήνα, στις 27 Φεβρουαρίου 1954 και η κηδεία έγινε στης 28 Φεβρουαρίου."


Ακρογιαλιές Δειλινά
https://www.youtube.com/watch?v=YzVmzfWYjKI
Στίχοι-Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Εκτέλεση: Τσιστάνης - Χασκίλ ( Ντουέττο ) 

 

Τα νιάτα τα μπερμπάντικα

https://www.youtube.com/watch?v=xb0087cq2-w

Στίχοι-Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης

Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Ευγενικός - Στέλλα Χασκίλ ( Ντουέττο )

 

Απόστολος Χατζηχρήστος, Σμυρνιωτάκι (1904 - 1959)

Ο Απόστολος Χατζηχρήστος (1904-1959) ηχογράφησε 85 τραγούδια των οποιών έγραψε ο ίδιος την μουσική και τα περισσότερα από τα οποία τα τραγούδισε και ο ίδιος και σπανιότερα τους στίχους. Τραγούδησε επίσης και τραγούδια άλλων συνθετών π.χ. του Βαμβακάρη, του Παπαπαϊώννου, του Τσιτσάνη κ.α. Συνολικά η φωνή του αποτυπώθηκε σε περισσότερα από 125 τραγούδια. Τα πρώτα τραγούδια που ηχογράφησε ήταν το "Γιατί σκληρή και άπονη" και "Έχω βαθιά τον πόνο" το 1938. Μετά την κήρυξη του πολέμου του ΄40 έγραψε τα πατριωτικά τραγούδια "Στης Αλβανίας τα βουνά", "Αέρα οι φαντάροι μας" και "Αποχαιρετισμός στην Αλβανία". Εξήντα από τα ογδονταπέντε τραγούδια του Απόστολου Χατζηχρήστου έχουν το ύφος καντάδας και ερμηνεύτηκαν από περισσότερους τραγουδιστές μαζί. Η φωνή του ήταν εκφραστική, με μεγάλες φυσικές δυνατότητες, άρτια τεχνική και γεμάτη συναίσθημα. Σε μερικά από τα τραγούδια εμφανίζεται να τραγουδά και ο αδελφός του Ευάγγελος Χατζηχρήστος

Ο Απόστολος Χατζήχρηστος γεννήθηκε το 1904 στο Κοκαριαλί, σ΄ ένα πρόαστειο της Σμύρνης. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Από μικρός ασχολήθηκε με την μουσική μαθαίνοντας πιάνο, κιθάρα και ακορντεόν. Όταν το 1919 ο ελληνικός στρατός αποβιβάστηκε στη Σμύρνη ο Χατζηχρήστος κατετάγη εθελοντής. Μετά την μικρασιατική καταστροφή η οικογένειά του ήρθε στην Ελλάδα ο ίδιος όμως συνελήφθη από τον τουρκικό στρατό και έμεινε κρατούμενος για μερικά χρόνια σε ένα στρατόπεδο από όπου κατάφερε να δραπετεύσει με τη βοήθεια του θείου του. Η ημέρα που δραπέτευσε ήταν της Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου) και είναι χαρακτηριστικό πως σε όλη του τη ζωή ο Χατζηχρήστος κάθε χρόνο τέτοια ημέρα δεν έτρωγε ούτε έπινε τίποτα. Αφού ήρθε στην Ελλάδα, και αφού βρήκε την οικογένειά του στην Τζιά, εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, παντρεύτηκε το 1929 και απέκτησε δύο κόρες. Την ίδια χρονιά ξεκίνησε να ασχολείται με το μπουζούκι. Άρχισε να εμφανίζεται σε μικρές ταβέρνες στον Πειραιά ενώ αργότερα μπήκε σε μεγάλα κέντρα και συνεργάστηκε με όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής. Στη δισκογραφία πρωτοεμφανίστηκε το 1938. Συνέχισε να εργάζεται σε διάφορα μαγαζιά τόσο στη διάρκεια της Κατοχής, ενώ συμμετείχε και σε αντιστασιακές ομάδες, όσο και μετά την απελευθέρωση. Μετά τον πόλεμο συνέχισε και την ηχογράφηση τραγουδιών. Τη δεκαετία του 1950 μαζί με άλλα γνωστά ονόματα του ρεμπέτικου έκανε περιοδείες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Πέθανε τον Ιούνιο του 1959 από καρκίνο στους πνεύμονες.

Ο Καϊξής
https://www.youtube.com/watch?v=e3E6yLOZWd0
Στίχοι: Γιώργος Φωτίδας
Μουσική: Απόστολος Χατζηχρήστος
Πρώτη Εκτέλεση: Απόστολος Χατζηχρήστος - Μάρκος Βαμβακάρης Έτος ηχογρ.1948

Savvas Markos  

"ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΛΕΜΕ, ΒΓΑΛΤΕ ΤΟΥΣ ΑΡΓΙΛΕΔΕΣ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ..."

Παραπονιάρικο μου
https://www.youtube.com/watch?v=ZTzKc7lHRoY

Στίχοι: Γιάννης Λελάκης Μουσική-Εκτέλεση: Απόστολος Χατζηχρήστος

Η πρώτη εκτέλεση με τον ίδιο τον συνθέτη ως τραγουδιστή είναι μια ηχογράφηση του 1938. Η ερμηνεία του Μπιθικώτση είναι του 1962 (δίσκος 45 στροφών). Ο Νταλάρας τραγούδησε το κομμάτι το 1975 στον προσωπικό του δίσκο "50 χρόνια ρεμπέτικο τραγούδι".  

 

Ήρθαμε να γλεντήσουμε Χατζηχρήστο, να φύγει το μαράζι
κι αν φύγουνε πολλά λεφτά χαλάλι δεν πειράζει

Το παλικάρι στη γωνιά  Χατζηχρήστο, μια ζεΐμπεκιά γουστάρει

απ' το γλυκό μπουζούκι σου φίλε παραπονιάρη

Ρίξε γιαβάσικες πενιές Χατζηχρήστο κι ένα γλυκό ντουζένι

για να σ' ακούσει μια ψυχή που σε καταλαβαίνει

Στίχοι: Γιάννης Λελάκης Μουσική: Χατζηχρήστος .Έτος ηχογρ. 1950

Γιώτα Γιάννα «Η πασιονάρια της Εθνικής Οδού» (1928-2023)

Η Γιώτα Γιάννα έχει παρουσία στα ελληνικά μουσικά δρώμενα εδώ και εξήντα χρόνια. Έχει τραγουδήσει σε κέντρα της Αθήνας ερμηνεύοντας κομμάτια που έγιναν γνωστά από άλλους μεγάλους Έλληνες τραγουδιστές όπως η Μαρινέλλα, ο Πουλόπουλος, ο Νταλάρας, η Δούκισσα, κι ο Βοσκόπουλος.

Ο Μάνος Χατζιδάκις την είχε χαρακτηρήσει ως «η Πασιονάρια της Εθνικής οδού», ερμηνεύτρια που «αρπάζει το τραγούδι απʼ τα μαλλιά και το κάνει ολοδικό της» (σύμφωνα με τη Λένα Πλάτωνος).

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928 και ξεκίνησε παίζω οντας φυσαρμόνικα δίπλα στη Σοφία Βέμπο και μάλιστα θεωρείται από τις πέντε καλύτερες παίχτες φισαρμόνικας. Μέχρι τα ογδόντα της δεν είχε κυκλοφορήσει δίσκο, αλλά ήταν πολύ γνωστή, κυρίως στο Αθηναϊκό κοινό, από τις εμφανίσεις της στα μουσικά μαγαζιά της Πλάκας και σε Νυχτερινά Κέντρα της Εθνικής οδού. Ο πρώτος της δίσκος είχε τίτλο «Τα μάτια της Γιώτας Γιάννα» και συνοδεύεται από ένα κείμενο που έγραψε ο Γιώργος Χρονάς -κυκλοφόρησε το 2013. Πέθανε στις 5 Ιουλίου 2023.

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια

https://www.youtube.com/watch?v=E7hNrcL0DUo

Στίχοι: Τάσος Σαμαρτζής

Μουσική: Νότης Μαυρουδής

Πρώτη Εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη

Το μινόρε της αυγής
https://www.youtube.com/watch?v=2HbFoazr-e8
Στίχοι: Μίνωας Μάτσας
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης (Κώστας Καπλάνης)
Πρώτη Εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης - Απόστολος Χατζηχρήστος

Όλα τέλειωσαν εδώ
https://www.youtube.com/watch?v=TUMcZlqBMfI
Στίχοι: Κώστας Παπαϊωάννου
Μουσική: Δημήτρης Παναγόπουλος
Πρώτη Εκτέλεση: Γιώτα Γιάννα

"Η επιτυχία μου δεν είναι δισκογραφική για να με ξέρουν και παραέξω. Να σε ξέρουν παραέξω είναι πολύ σημαντικό για την πώληση, Δεν πουλάω τον εαυτό μου, ούτε τα ρούχα μου για να πάρω άλλα, εγώ μια τραγουδίστρια που δεν έχει δισκογραφία, γιατί το περιθώριο θα έρθει πάλι στην επιφάνεια." ΓΙΩΤΑ ΓΙΑΝΝΑ

Νίκος Δημητράτος (1942-2013)

"Ο Νίκος Δημητράτος γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1942 στην Αθήνα. Σπούδασε σολφέζ, βυζαντινή μουσική και θέατρο στη σχολή του Γρηγόρη Βαφιά. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο σε δύο παραστάσεις-σταθμούς κατά την περίοδο της δικτατορίας: αρχικά το 1971 στο «Παραμύθι Χωρίς Όνομα» του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Νέας Πορείας και στη συνέχεια στην ιστορική παράσταση «το Μεγάλο Μας Τσίρκο» του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Τζ. Καρέζη και του Κ. Καζάκου- μία παράσταση που σηματοδότησε την έναρξη της πολυετούς συνεργασίας του με τον Σταύρο Ξαρχάκο. Επίσης συνεργάστηκε με τον θίασο του Γ. Μιχαλακόπουλου και με τον Μ. Βολανάκη, ενώ έπαιξε και έγραψε τη μουσική για την παράσταση του «Ματωμένου Γάμου» (Φ. Γκ. Λόρκα) στο θέατρο Στοά του Θ. Παπαγεωργίου και της Λ. Πρωτοψάλτη. Συνεργάστηκε επίσης με το Δ.Η.Π.Ε.Θ.Ε. Κοζάνης στην παράσταση «Μιας Πεντάρας Νιάτα» (Κ. Πρετεντέρη-Α. Γιαλαμά) σε σκηνοθεσία Ν. Νικολάου καθώς και με το Παιδικό Στέκι» του Εθνικού Θεάτρου στην παράσταση «Η Χώρα Των Πουλιών» (διασκευή του Γ. Καλαντζόπουλου στις «Όρνιθες» του Αριστοφάνη)

Στο τραγούδι εμφανίστηκε κατά την εποχή του Νέου Κύματος στις μπουάτ της Πλάκας. Με αφετηρία την παράσταση «Το Μεγάλο Μας Τσίρκο», ο Νίκος Δημητράτος συμπορεύθηκε καλλιτεχνικά επί σειρά ετών με τον Σταύρο Ξαρχάκο στη δισκογραφία, τον κινηματογράφο και το θέατρο, ενώ συνεργάστηκε και με άλλους σημαντικούς συνθέτες όπως ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Χρήστος Λεοντής, ο Δήμος Μούτσης, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Μίμης Πλέσσας, ο Νότης Μαυρουδής, ο Δημήτρης Λάγιος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Δημήτρης Λέκκας και ο Θοδωρής Ξυδιάς. Παράλληλα συμμετείχε σε συναυλίες και μουσικές παραστάσεις με πολλούς ακόμα σημαντικούς Έλληνες τραγουδιστές και μουσικοσυνθέτες, όπως Μάρκος και Στέλιος Βαμβακάρης, Σωτηρία Μπέλλου, Νίκος Ξυλούρης, Απόστολος Καλδάρας, Ελένη Βιτάλη, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Σωτηρία Λεονάρδου κ.α."

http://www.protothema.gr/culture/music/article/339861/efuge-o-ithopoios-kai-tragoudistis-nikos-dimitratos-/

Νυν και Αεί
https://www.youtube.com/watch?v=C7xerDh0muY
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη Εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Ερμηνεία: Νίκος Δημητράτος

Του κάτω κόσμου τα πουλιά
https://www.youtube.com/watch?v=gbboHsBvJ5Q
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ερμηνεία: Νίκος Δημητράτος

Μάρω Κοντού

Γεννήθηκε στο Κουκάκι στις 21 Ιουνίου 1934 αλλά κατάγεται από τα Ψαρά. Αποφοίτησε από το Γ' Γυμνάσιο Θηλέων Μακρυγιάννη. Παράλληλα ολοκλήρωσε τη σχολή χορού, σημερινή Κρατική Σχολή Χορού, εξασφαλίζοντας και μια υποτροφία για τη σχολή Hladek στη Γερμανία. Η πρώτη επαγγελματική της ενασχόληση άρχισε το 1954 στο χορό Αρχαίας Τραγωδίας του Εθνικού Θεάτρου, όπου παρέμεινε μέχρι το 1958. Έλαβε την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος της ηθοποιού, ως εξαιρετικό ταλέντο, από Ανώτατη Κρατική Επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Το 1959 πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο, δίπλα στον Δημήτρη Χόρν, με το έργο Ρομανσέρο του Ζακ Ντεβάλ. Σε διάστημα μεγαλύτερο των τριάντα πέντε ετών θεατρικής και κινηματογραφικής καριέρας, πρωταγωνίστησε σε 61 ταινίες μεγάλου μήκους και 90 θεατρικά έργα, Ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου. Το 1990, παρουσίασε το τηλεπαιχνίδι "Χωρίς παρεξήγηση", που είχε συνολικά μόλις 14 επεισόδια, προβαλλόταν από την ΕΤ2 και στο πρώτο επεισόδιο, στις 7 Μαΐου 1990 είχε καλεσμένη τη Ρένα Βλαχοπούλου. Υπήρξε βουλευτής στην Α΄ Περιφέρεια Αθηνών, με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Η αρχική της θητεία ήταν από τις 29 Ιουλίου 1999, μέχρι και τον Απρίλιο του 2000. Ορκίστηκε για τρίτη φορά στο βουλευτικό θώκο τον Ιανουάριο του 2007, ως πρώτη επιλαχούσα των εκλογών του 2004, λόγω της παραίτησης του Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος έθετε εκείνη την περίοδο υποψηφιότητα για τη θέση του Δημάρχου Αθηναίων. Στις βουλευτικές εκλογές του 2007 έλαβε την 12^η θέση ανάμεσα στους υποψηφίους της Νέας Δημοκρατίας στην Α' Αθηνών και δεν εκλέχθηκε. Ασχολείται επίσης με τη ζωγραφική, έχοντας ήδη πραγματοποιήσει με επιτυχία έκθεση στη Γκαλερί Αντήνωρ το 1993. Πίνακάς της εκτίθεται στο Μουσείο Βορρέ. Διετέλεσε ακόμα Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων, την περίοδο 1994 - 2002 επί Δημαρχίας Δ. Αβραμόπουλου. Υπήρξε Πρόεδρος του Δημοτικού Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθήνα 9.84 (1995 - 2002), και δύο χρόνια Πρόεδρος του κέντρου βρεφών "ΜΗΤΕΡΑ" (2004 - 2006). Υπήρξε παντρεμένη με τον διευθυντή φωτογραφίας της Φίνος Φιλμς Αριστείδη Καρύδη-Φουκς (Fuchs).

Μάρω Κοντού -Η μαύρη Ford
https://www.youtube.com/watch?v=CWJNMZRKc5Y
Στίχοι-Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Μάρω Κοντού -Σ΄ αυτό τον δρόμο

https://www.youtube.com/watch?v=XsF-dRtEfjA

Στίχοι: Πυθαγόρας

Μουσική: Γιώργος Κατσαρός

"Che" (1928-1967)

Ernesto Guevara

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
1955: Γνωριμία με τον Φιντέλ Κάστρο. Προσχωρεί στο κίνημα της 26 Ιουλίου.
1956: Μαζί με τον Κάστρο και 82 αντάρτες αποβιβάζεται στην Κούβα με το πλοιάριο Γκράνμα.
1957: Πρώτες μικρές νίκες των ανταρτών. Ο Τσε προβιβάζεται σε κομαντάντε κι αναλαμβάνει τη διοίκηση της δεύτερης επαναστατικής φάλαγγας.
1958: Οι αντάρτες περνούν στην επίθεση. Η φάλαγγα του Τσε διασχίζει την ανατολική Κούβα και καταφεύγει στα βουνά του Εσκαμπρέ, στο κέντρο του νησιού. Τελική νίκη των επαναστατών στη μάχη της Σάντα Κλάρα.
1959: Φυγή του Μπατίστα, η φάλαγγα του Τσε εισέρχεται στην Αβάνα. Αποκτά την κουβανική υπηκοότητα και αναλαμβάνει τη διεύθυνση του Εθνικού Ινστιτούτου Αγροτικής Μεταρρύθμισης και την προεδρία της Εθνικής Τράπεζας.
1961: Αναλαμβάνει υπουργός Βιομηχανίας της Κούβας. Απόβαση μισθοφόρων της CIA στον Κόλπο των Χοίρων αποκρούεται από τους Κουβανούς.
1962: Επιβολή πλήρους εμπορικού αποκλεισμού σε βάρος της Κούβας από τις ΗΠΑ. Κρίση των πυραύλων.
1964: Από το Σαντιάγο της Κούβας, καταγγέλλει την ηττοπάθεια των ΚΚ της Λατινικής Αμερικής. Ομιλία του Τσε στη Γ.Σ του ΟΗΕ υπέρ των απελευθερωτικών κινημάτων του Τρίτου Κόσμου.
1965: Επιστροφή στην Κούβα μετά από τρίμηνη περιοδεία στην Αφρική, τελευταία δημόσια εμφάνισή του στο αεροδρόμιο της Αβάνας. Επιστολή παραίτησής του από όλα τα επίσημα αξιώματα και την κουβανική υπηκοότητα. Μυστική αναχώρησή του για την Αφρική. Συμμετοχή του Τσε και 150 περίπου κουβανών εθελοντών στο επαναστατικό κίνημα του Κονγκό.
1966: Παραμονή στο Ντάρ-Ες-Σαλάμ(Τανζανία). Επιλογή της Βολιβίας, για τη δημιουργία αντάρτικης εστίας με προοπτική ανταρτοπόλεμου σε παναμερικανική κλίμακα. Επιστροφή στην Κούβα και προετοιμασίες. Άφιξη στη Λα Πας και εγκατάσταση στην αντάρτικη βάση του Νακαχουασού. Ρήξη με το γενικό γραμματέα του ΚΚ Βολιβίας για το ζήτημα της καθοδήγησης του ένοπλου αγώνα.
1967: Καταγγελία του αντάρτικου από το ΚΚ Βολιβίας και διαγραφή των μελών της νεολαίας του που ακολούθησαν τον Γκεβάρα. Πρώτη επιθετική ενέργεια του Εθνικοαπελευθερωτικού Στρατού(ELN) του Τσε. Τραυματισμός και σύλληψη του Γκεβάρα σε συμπλοκή με το στρατό στο φαράγγι του Γιούρο. Εκτέλεσή του την επομένη, στη Λα Χιγκιέρα, με διαταγή της βολιβιανής χούντας.

Πληροφορίες: www.os3.gr

Μια φωτογραφία
https://www.youtube.com/watch?v=NeII24Oz3_o
Το τραγούδι του ΤΣΕ Γκουεβάρα.... σε Μουσική και Στίχους του αξέχαστου Μάνου Λοΐζου... Από τα "Τραγούδια της Φωτιάς".

Comandante Che Guevara (Greek Version)

https://www.youtube.com/watch?v=sXhLr6L2MKU

Στίχοι: Δέσποινα Φορτσέρα
Μουσική: Carlos Puebla
Ερμηνεύουν: Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Διονύσης Τσακνής, Χρήστος Θηβαίος, Μίλτος Πασχαλίδης, Apurimac

Πηνελόπη Δέλτα (1874-1941)

Η Πηνελόπη Δέλτα, (Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, 1874 - Αθήνα, 2 Μαΐου 1941) ήταν Ελληνίδα συγγραφέας, γνωστή κυρίως από τα ιστορικά της μυθιστορήματα για παιδιά. Έγραφε αδιάλειπτα και με πάθος έως την τελευταία στιγμή της ζωής της και είναι η σημαντικότερη ίσως γυναικεία φυσιογνωμία στις κρίσιμες για τον Ελληνισμό πρώτες τρείς δεκαετίες του 20ου αιώνα. Βαθιά πατριώτισσα γεγονός που φανερώνουν και τα μυθιστορήματα της για το Βυζάντιο και τον Μακεδονικό Αγώνα.

Η Τελευταία εντολή της Πηνελόπης Δέλτας
"Παιδιά μου ούτε παπά θέλω ούτε κηδεία, παραχώστε με σε μια γωνιά του κήπου αλλά μόνο αφού βεβαιωθείτε ότι δεν ζώ πια. Σας φιλώ όλους με αγάπη, φροντίστε τον πατέρα σας, σας φιλώ σφιχτά. Πηνελόπη Δέλτα

Το 1941 ο Φίλιππος Δραγούμης εμπιστεύεται στη Δέλτα τα ημερολόγια και το αρχείο του αδερφού του, Ίωνα Δραγούμη, τον οποίο εγνώρισε στην Αλεξάνδρεια το 1908 και είχε αγαπήσει βαθύτατα. Στα ημερολόγια αυτά, η Δέλτα πρόσθεσε περίπου 1000 χειρόγραφες σελίδες με σχόλια για το έργο του Δραγούμη. Στις 27 Απριλίου 1941, ημέρα κατά την οποία τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Αθήνα, η Πηνελόπη Δέλτα όπως και πολλοί Αθηναίοι ακούν την δραματική έκκληση του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών [1], δεν μπορούσε να ανεχθεί ούτε ανέχετο αυτή την βαρβαρότητα έτσι προσπαθεί να αυτοκτονήσει παίρνοντας δηλητήριο και τελικά φεύγει από τη ζωή πέντε ημέρες αργότερα, στις 2 Μαΐου 1941, ενώ είχαν ήδη προηγηθεί άλλες δύο απόπειρες αυτοκτονίας στο παρελθόν. Στον τάφο της, στον κήπο του σπιτιού της, χαράχτηκε η λέξη ΣIΩΠH.

Ψάθινο Καπέλο
https://www.youtube.com/watch?v=Waevu0HSDFg
Από την μουσική παράσταση για την "Πηνελόπη Δέλτα"
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Γιάννης Κότσιρας
Εκτέλεση: Ρίτα Αντωνοπούλου

Εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας
https://www.youtube.com/watch?v=k7FA6MQOxdA

Το βαλς της Πηνελόπης (Ορχηστρικό)
https://www.youtube.com/watch?v=w_DZJy5BPlA

Από την μουσική παράσταση για την "Πηνελόπη Δέλτα"

Μουσική: Γιάννης Κότσιρας

Φρέντυ Γερμανός - Πηνελόπη Δέλτα

https://www.youtube.com/watch?v=5Ie9ZLSoq-w

 Η Πηνελόπη Δέλτα είναι εγγονή του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά 

PRIMAVERA EN SALONICO

Μέλη:
Σαβίνα Γιαννάτου, φωνή
Γιάννης Αλεξανδρής, ούτι, κιθάρα
Κώστας Βόμβολος, κανονάκι, ακορντεόν
Kυριάκος Γκουβέντας, βιολί
Χάρης Λαμπράκης, νέι
Μιχάλης Σιγανίδης, κονταμπάσο
Κώστας Θεοδώρου κρουστά

Οι Primavera en Salonico, ένα από τα πιο ευρηματικά γκρουπ κάθε μουσικού ιδιώματος, καθώς συνδιαλέγεται με τις εμπνευσμένες και πολυποίκιλες ενορχηστρώσεις του Κώστα Βόμβολου. Αυτό το έντονα ιδιοσυγκρασιακό γκρουπ απαρτίζεται από μουσικούς που έχουν συνεργαστεί για περισσότερα από 20 χρόνια. Ιδρύθηκαν το 1993 για να ερμηνεύσουν τις ενορχηστρώσεις του Κώστα Βόμβολου σε μια επιλογή Σεφαραδίτικων τραγουδιών με ερμηνεύτρια τη Σαβίνα Γιαννάτου. Αλλά οι μουσικοί δεσμοί ανάμεσα σε αρκετά από τα μέλη τους ξεκινούν ακόμα πιο παλιά, στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Συνεργαζόμενοι μεταξύ τους, έχουν παίξει παραδοσιακή μουσική και εντελώς πειραματική μουσική και το φάσμα της εμπειρίας τους, ανοίγει νέες προοπτικές στην απόδοση των τραγουδιών.

Άνοιξη στη Θεσσαλονίκη
https://www.youtube.com/watch?v=UQnGeNOdeuY
Από το δίσκο: "Άνοιξη στη Σαλονίκη, Σεφαραδίτικα λαϊκά τραγούδια με τη Σαβίνα Γιαννάτου", 1994

* primavera en Salonico < Ιταλ. Άνοιξη στην Σαλλονίκη

Το γιασεμίν 
https://www.youtube.com/watch?v=oPtI8hRzieo
Παραδοσιακό της Κύπρου
Μουσική: Αχιλλέας Λυμπουρίδης

Σαβίνα Γιαννάτου

Η Σαβίνα Γιαννάτου είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια και συνθέτης. Γεννήθηκε στις 16 Μαρτίου 1959, στην Αθήνα. Έλαβε μαθήματα κλασσικής κιθάρας και συμμετείχε στην παιδική χορωδία του Γιάννη Νούσια. Σπούδασε φωνητική με τη Γωγώ Γεωργιλοπούλου και τον Σπύρο Σακκά στην Αθήνα και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Guildhall School of Music and Drama του Λονδίνου. Ξεκίνησε την επαγγελματική σταδιοδρομία της το 1979 και δύο χρόνια αργότερα συμμετείχε στην ηχογράφηση του δίσκου "Εδώ Λιλιπούπολη". Ακολούθησαν δέκα προσωπικοί δίσκοι, με συνθέσεις καταξιωμένων συνθετών όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, η Λένα Πλάτωνος και ο Νίκος Κυπουργός, καθώς και δεκάδες συμμετοχές σε δίσκους της Λένας Πλάτωνος, του Νίκου Μαμαγκάκη, του Δημήτρη Μαραγκόπουλου και του Δημήτρη Λάγιου. Από το 1995 συνεργάζεται με το συγκρότημα Primavera en Salonico, ερμηνεύοντας διασκευές παραδοσιακών τραγουδιών της Ελλάδας και της Μεσογείου. Σταδιακά, επέκτεινε τις φωνητικές δεξιότητές της για να χρωματίζει τις ερμηνείες της με εντυπωσιακούς λαρυγγισμούς.

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά
https://www.youtube.com/watch?v=qyVyc9Q5mng
Από τα "Νανουρίσματα", σε ενορχήστρωση του Νίκου Κυπουργού, με ερμηνεύτρια τη Σαβίνα Γιαννάτου, το "Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά", αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους όσοι (προς)εύχονται για μια γέννα φωτός στην καρδιά. gatokles

ΜIke's channel  

"Για όσους δεν το ξέρουν αυτό είναι ένα παραδοσιακό νανούρισμα από το νησί της Μήλου."

Μέρα Μέρωσε
https://www.youtube.com/watch?v=ruOSUVMgPRs
Γαμήλιο τραγούδι της Καλύμνου γνωστό σ' όλα τα Δωδεκάνησα. Παίζεται τις πρώτες πρωινές ώρες στο κλείσιμο του γλεντιού.

Νάνσυ Αλεξιάδη

Η Νάνσυ (Αθανασία) Αλεξιάδη γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου 1981 στην Αθήνα και έζησε κάποια χρόνια στη Λιβαδειά. Έκανε τα πρώτα της βήματα στο τραγούδι σε ηλικία 19 ετών ενώ πριν είχε σπουδάσει και ασχοληθεί για λίγο με το σχέδιο, τη μόδα και το styling. Εμφανίστηκε σε γνωστά μαγαζιά με μεγάλα ονόματα μέχρι τον Οκτώβριο του 2004 όπου και έγινε ευρύτερα γνωστή με τον τηλεοπτικό διαγωνισμό ταλέντων Fame Story 3. Μετά το τέλος του παιχνιδιού υπέγραψε συμβόλαιο με την δισκογραφική εταιρεία Heaven. Έχει στο ενεργητικό της 2 δίσκους, το Ξέρω ποια Είμαι που βγήκε το Μάρτιο 2006 και το Αυτά που Είχα Ονειρευτεί τον Οκτώβριο του 2007, όμως η πρώτη της δισκογραφική συμμετοχή ήταν στο cd του Γιώργο Χρήστου Παντού θα σε ψάχνω. Σταμάτησε από τις πίστες για περίπου τρία χρόνια λόγω κάποιου προβλήματος υγείας αλλά τώρα έχει επιστρέψει δριμύτερη.

Έρωτα μου
https://www.youtube.com/watch?v=8uuslGCIeec
Στίχοι-Μουσική: Φοίβος
Πρώτη Εκτέλεση: Έλλη Κοκκίνου, 2003

 

Αυτό μου έλειπε

https://www.youtube.com/watch?v=WNjRaIwUR4s

Στίχοι: Ηλίας Φιλίππου Μουσική: Κώστας Μηλιωτάκης

Εκτέλεση: Νάνσυ Αλεξιάδη

 "Φάτε μάτια ψάρια"

Ρέκβιεμ μουσική

H λέξη Requiem αποτελεί σήμερα αυτούσια κοινή διεθνή έκφραση στην καθομιλουμένη με τη σημασία "Νεκρώσιμη Τελετή". Η ορθή και επίσημη ονομασία της νεκρώσιμης ακολουθίας, όπως φαίνεται και στα οικεία λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας, είναι Λειτουργία υπέρ τεθνεώτων (Missa pro defunctis). Με την ονομασία Ρέκβιεμ, φέρεται στην καθομιλουμένη η νεκρώσιμη ακολουθία της Καθολικής Εκκλησίας, της οποίας το εισοδικό αρχίζει με την παρακλητική φράση: "Requiem aeternam dona eis, Domineet lux perpetua luceat eis" (= Ανάπαυσιν αιώνια δώσε σ΄αυτούς Κύριε, κι ας τους φωτίζει αιώνιο φως).

Ειδικότερα στο χώρο της μουσικής ο όρος Ρέκβιεμ περιγράφει την ιδιαίτερη μουσική σύνθεση για την νεκρώσιμη θεία λειτουργία. Αυτή η σύνθεση αποτελείται στην κλασσική μορφή της από τα ακόλουθα πέντε ψαλτά μέρη της νεκρώσιμης λειτουργίας:

1. Εισοδικό (Introitus): Requiem aeternam dona eis Domine
2. Ειρμός (Sequentia): Dies Irae = Ημέρα οργής)
3. Χερουβικό (Offertorium): Domine Iesu Christe = Κύριε Ιησού Χριστέ)
4. Σάνκτους (Sanctus) Sanctus, sanctus, sanctus Dominus Sabaoth, Άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ)
5. Άγκνους Ντέι (Agnus Dei = Ο αμνός του Θεού)

Οι μελοποιήσεις του Ρέκβιεμ, που βασίζονται -συχνά με παραλλαγές- στη διάταξη του αρχικού κειμένου, είναι πολλές από τον 15o αιώνα μέχρι σήμερα. Το κείμενο που ακολουθεί, αποδίδει στα ελληνικά τη διάταξη από το Ρέκβιεμ του Μότσαρτ. Η διάταξη στο Ρέκβιεμ του Βέρντι, είναι λίγο διαφορετική, το κείμενο όμως είναι το ίδιο. H τελευταία ενότητα Libera me, υπάρχει μόνο στη διάταξη του Βέρντι.

Πλέον ο όρος έχει διευρυνθεί κατά πολύ και περιλαμβάνει και τα πένθιμα μουσικά κομμάτια που δεν χρησιμοποιούνται στην καθολική εκκλησιαστική μουσική αλλά κυρίως στις ταινίες και στους δίσκους των διαφόρων καλλιτεχνών.

Mozart - Requiem

https://www.youtube.com/watch?v=78KtEjdAszw

Requiem For A Dream

https://www.youtube.com/watch?v=i5Kwf_nNmGI

Τζελαλεντίν Ρουμί (1207-1273)

Ο Τζελαλεντίν Ρουμί (Jalal-Al-Din Rumi) ήταν Πέρσης ποιητής και δάσκαλος θεολογίας και δικαίου στο Ικόνιο με μεγάλη επιρροή στον ιδεολογικό-θρησκευτικό χώρο του Ισλάμ και ιδιαίτερα στον μουσουλμανικό μυστικισμό. Τα σπουδαιότερα έργα του είναι το "Ντιβάν", συλλογή λυρικών ποιημάτων και το "Μεσνεβί" που περιέχει 40.000 δίστιχα σε ηθικά και ασκητικά θέματα, μέσα από μυστικισμό και αλληγορίες. Ίδρυσε το Σουφικό τάγμα των Μεβλεβήδων. Από τους συγχρόνους του, του δόθηκε το όνομα «Μεβλανά» που σημαίνει «ο δάσκαλός μας». Αναφέρεται επίσης και απλά ως Ρουμί. Το τελευταίο αυτό κομμάτι του ονόματός του, Ρουμί, σημαίνει Ρωμαίος - Ρωμιός.

Η διδασκαλία του καλούσε ανθρώπους από οποιαδήποτε πίστη, θεωρώντας ότι ο Θεός Μουσουλμάνων, Χριστιανών και Εβραίων είναι ένας. Στο έργο του Ρουμί υπάρχουν πολλά νεοπλατωνικά και γνωστικά στοιχεία. Αυτό οφείλεται –πέρα από τις ελληνικές επιδράσεις που υπήρχαν ήδη στην ισλαμική φιλοσοφία και θεολογία– στο ότι ο Ρουμί είχε ο ίδιος επαφή με Έλληνες διανοούμενους της περιοχής, κυρίως κληρικούς. Από τα λίγα ποιήματα του Ρουμί σε τοπικό ελληνικό ιδίωμα δεν είναι εμφανές σε ποιον βαθμό γνώριζε την ελληνική. Φαίνεται όμως ότι ο γιος του, ο Σουλτάν Βαλέντ, γνώριζε πολύ καλά τα ελληνικά, διότι έγραψε αρκετά ποιήματα στην ελληνική. Οι τελετουργίες που αυτοσχεδίασε ο Ρουμί (μουσική, χορός, απαγγελίες) φαίνεται ότι είχαν ως στόχο περισσότερο να προσελκύσουν στον ισλαμισμό τους Έλληνες της περιοχής παρά απευθύνονταν στους μουσουλμάνους.  Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι εκστατικοί χοροί των δερβισών είναι επιβιώσεις αρχαίων διονυσιακών λατρειών που ήταν διαδεδομένες στη Μ. Ασία. Υπάρχουν μαρτυρίες για την επιβίωση διονυσιακών τελετουργιών κατά τους Μέσους Χρόνους, ίσως και μέχρι την εποχή του Ρουμί. Όταν πέθανε, στις 17 Δεκεμβρίου του 1273, άνθρωποι από πέντε διαφορετικές πίστεις και θρησκείες ακολούθησαν τη νεκρική πομπή του. Η νύχτα της ταφής ονομάστηκε Σεμπούλ Αρούζ (Sebul Arus), δηλαδή Νύχτα της Ένωσης. Από τότε οι Μεβλεβήδες δερβίσηδες κράτησαν ως γιορτή τούτη την ημερομηνία.

Περιστρεφόμενοι Δερβίσηδες
https://www.youtube.com/watch?v=eBqney_BYHA
Sema, η τελετή των δερβίσηδων του Mehlava. Ένα μυστικό ταξίδι πνευματικής ανύψωσης προς το τέλειο διά μέσου του σώματος και της αγάπης. Γυρεύουν την αλήθεια ανυψώνονται μεσ' από την αγάπη, εγκαταλείπουν το εγώ, βρίσκουν την αλήθεια και φτάνουν στο τέλειο.

  Σύμφωνα με τους Μεβλεβήδες δερβίσηδες όλοι οι άνθρωποι επιζητούν το ίδιο πράγμα, την επιστροφή τους στον Θεό, μόνο που ο καθένας το εκφράζει με διαφορετικά λόγια. Η ιδεολογία των, στροβιλιζόμενων δερβίσηδων αντλεί το υλικό της από την ιδέα της περιστροφής. Η περιστροφή είναι θεμελιώδης συνθήκη της ύπαρξής μας. Όλα όσα υπάρχουν πάνω στο πρόσωπο της γης συνίστανται από περιστρεφόμενα ηλεκτρόνια, πρωτόνια και ουδετερόνια. Όλα περιστρέφονται και το ανθρώπινο πλάσμα ζει μέσω της κυκλικής περιστροφής του αίματος, των κυκλικών εναλλαγών της ζωής από την πρώτη στιγμή της γέννησής του.Στον κόσμο αυτό, σύμφωνα με την διδασκαλία των σούφι, τα πάντα αλληλεπιδρούν και συνδέονται μεταξύ τους με έναν ιστό. Η μουσική και ο εκστατικός χορός είναι μόνο όργανα για να φτάσει ο χορευτής στη μεταφυσική εμπειρία. Πρόκειται για την ύψιστη κατάσταση συνειδητοποίησης του ανθρώπου, κατά την οποία η πρώτη του σκέψη είναι πως υπάρχει κάτι άλλο πολύ μεγαλύτερο από αυτόν, το οποίο και αναζητά. Πρόκειται για μια λατρευτική σχέση, η οποία βασίζεται στην αγάπη και ταυτόχρονα στην ταπείνωση του «εγώ», κάτι που σε θεωρητικό επίπεδο βρίσκεται πολύ κοντά στη χριστιανική διδασκαλία και πρακτική.

Τζελαλεντίν Ρουμί - Ποιήματα

https://www.youtube.com/watch?v=THaY1pC-wsw 

Τζελαλεντίν Ρουμί - Ποιήματα

https://www.youtube.com/watch?v=7gaW8lu-g9k

Η τουρκική παραδοσιακή μουσική

Η παραδοσιακή μουσική της Τουρκίας αποτελείται από δύο σημαντικές παραδόσεις με ευδιάκριτα χαρακτηριστικά. Η πρώτη, είναι η τουρκική λαϊκή μουσική, βασισμένη στον πολιτισμό των τουρκόφωνων αγροτικών κοινοτήτων της Ανατολίας, Βαλκανίων, και Μέσης Ανατολής. Η τουρκική λαϊκή μουσική περιέχει ίχνη των κεντρικών ασιατικών πολιτισμών Turkic και έχει επηρεάσει και έχει επηρεάσει έντονα από πολλούς άλλους πολιτισμούς στην περιοχή. Η δεύτερη, είναι τουρκική κλασσική μουσική, η οποία χαρακτηρίζεται από τον πολιτισμό της οθωμανικής ελίτ και επηρεάζεται έντονα από τους ισλαμικούς πολιτισμούς (κυρίως αραβικούς και περσικούς), αλλά και από ίχνοι Ινδικής μουσική, αλλά ακόμη και ίχνη της ελληνορωμαϊκής ιστορίας της περιοχής. Κατά τη διάρκεια της οθωμανικής εποχής, η τουρκική κλασσική μουσική θεωρείτο ως η αυθεντική μουσική της Τουρκίας και η λαϊκή μουσική καταστελλόταν κατά διαστήματα και κατά περιοχή λόγω διάφορων συνθηκών και συμπεριλαμβανομένων και της θρησκευτικής αδιαλλαξίας.Το σύγχρονο τουρκικό κράτος που οραματιζόταν όμως ο Κεμάλ, στόχευε στη δημιουργία ενός έθνους με έναν ευδιάκριτο και ενοποιημένο πολιτισμό. Έτσι ο Κεμάλ αντικατέστησε τον πολιτισμό της ελίτ της Κωνσταντινούπολης που θεωρείτο ως ισλαμικός από τον πολιτισμό της αγροτικής Ανατολίας, ο όποιος θεωρήθηκε τουρκικός. Ως εκ τούτου, η λαϊκή μουσική προωθήθηκε εις βάρος της κλασσικής μουσικής. Τέλος τα σύγχρονα ευρωπαϊκά και αμερικανικά δημοφιλή μουσικά πρότυπα επηρρέασαν εκ νέου την τουρκική μουσική. Η δυτική κλασσική μουσική εισήχθη και ενθαρρύνθυηκ ως μια από τις σημαντικότερες πολιτικές του νέου κράτους ήταν η δυτικοποίηση (westernization) της κοινωνίας.

Το ένα περίπου τρίτο του τουρκικού πληθυσμού είναι Αλεβίτες και ένα μεγάλο άλλο μέρος του είναι Κούρδοι, Αρμένιοι και Έλληνες. Η λαογραφία της Τουρκίας γι΄αυτό είναι εξαιρετικά διαφορετική, συνεπώς και η μουσική της. Όπως είναι λογικό η μουσική τους είναι βαθύτατα επιρρεασμέν από την ελληνική και στην τουρκική λαϊκή μουσική και στην Κλασική μουσική. Στην λαϊκή μουσική χρεισιμοποιείται το saz ή μπαγλαμας (ένας τύπος μακριού λαγούτου). Η λαϊκή μουσική συνοδεύει γενικά τους λαϊκούς χορούς, οι όποιοι ποικίλλουν σημαντικά στις διάφορες περιοχές π.χ στην Θράκη το τσιφτετέλι, στα παράλια και τα εσωτερικά το ζεϊμπέκκικο και ο καρσιλαμάς, στην Μαύρη Θάλασσα-Πόντο horon και halay στην Ανατολικής/Νοτιοανατολική Ανατολία. Η κλασσική τουρκική μουσική χρονολογείται ήδη από τον 14ο αιώνα και αποτελείτε από ένα σύστημα των τρόπων ή των κλιμάκων και άλλων κανόνων της σύνθεσης, αλλά και αυτοσχέδιων κομματιών αποκαλούμενων ταξίμια. Το ταξίμι είναι μέρος μιας ακολουθίας της μουσικής που αποτελείται από ένα προοίμιο, ένα εισαγωγικό-αρχικό τμήμα πριν το τραγούδι. Τα συνηθέστερα χρησιμοποιημένα όργανα στην τουρκική κλασσική μουσική είναι το ούτι, ο ταμπουράς, ney(φλάουτο), το κανονάκι και το ταμπουλέκι.

Τέλος ας σημειωθεί ότι το 1936 στην Ελλάδα το Μεταξικό καθεστώς απαγορεύει το ρεμπέτικα τραγούδι ως τουρκοειδές. Σημειώνεται πως ένα χρόνο πριν το 1935, τα αμανετζίδικα είχαν απαγορευτεί στη Τουρκία θεωρούμενα ως κατάλοιπο ελληνικό μουσικό είδος. Ενώ κάτι ανάλογο έγινε και με την αραβική και ινδική μουσική αφου για να αποκτήσει η τουρκία πολιτισμική ταυτότητα απαγόρευσε την χρήση ή την μίξη την γλώσσα και την μουσικής αυτή. Το ίδιο έπραξαν και οι άλλοι (Hindi). 

Περιστρεφόμενοι Δερβίσιδες - Omar Faruk Tekbilek
https://www.youtube.com/watch?v=bvPMODU_2U8
Η μυστικιστική έκσταση μέσω του χορού δεν είναι μόνον έμπνευση του σουφισμού, αφού μαρτυρείται στους ορφικούς ύμνους και στα μυστήρια της Σαμοθράκης, όπως επίσης και στα διονυσιακά όργια ως χορός των μαινάδων. Ο μυστικισμός των Σούφι και ο εκστατικός χορός σεμά έχει τις ρίζες του πολύ πιο βαθιά στην ιστορία της περιοχής της Μικράς Ασίας και της Ανατολίας και συνδέεται άμεσα με τον μυστικισμό των αρχαίων μυστηριακών θρησκειών, ο οποίος είχε επιβιώσει ακόμα και τους χριστιανικούς χρόνους, φθάνοντας έως την εποχή του Ισλάμ.  

Έλα έλα όποιος κι αν είσαι, περιπλανώμενος, ειδωλολάτρης, πυρολάτρης,

Έλα ακόμη κι αν έσπασες χιλιάδες φορές τους όρκους σου,

Έλα και πάλι έλα, τo δικό μας καραβάνι δεν είναι καραβάνι της απόγνωσης.

Ντίνος Χριστιανόπουλος (1931-2020)

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος (Θεσσαλονίκη 20 Μαρτίου 1931 - 11 Αυγούστου 2020) είναι σύγχρονος βραβευμένος Έλληνας ποιητής, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, ερευνητής, λαογράφος, εκδότης και βιβλιοκριτικός. Το πραγματικό όνομα του είναι Κωνσταντίνος Δημητριάδης. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες.

Ο Χριστιανόπουλος, γιος προσφύγων από την Ανατολική Θράκη φοίτησε στο τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου. Κατόπιν, εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης από το 1958 ως το 1965. Έπειτα εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων. Το 1958 ίδρυσε και ανέλαβε υπό τη διεύθυνσή του το περιοδικό Διαγώνιος, που κυκλοφόρησε ως το 1983 με ολιγόχρονες παύσεις και τον εκδοτικό οίκο Εκδόσεις Διαγωνίου. Εκείνη την περίοδο αναπτύχθηκε ο λεγόμενος κύκλος των ποιητών της Διαγωνίου. Η πρώτη ποιητική συλλογή του Εποχή των ισχνών αγελάδων (1950) διακρίνεται για το καβαφικό ύφος της, ενώ στις επόμενες εμφανίσεις του εκφράζεται καθαρά το κυρίαρχο θέμα της ποίησής του, η εφήμερη ομοφυλοφιλική σχέση και το ερωτικό πάθος που οδηγεί στην ταπείνωση και στη μοναξιά. Κατά καιρούς κυνηγήθηκε πολύ από το κοινωνικό κατεστημένο της εποχής, όπως για παράδειγμα, κόντεψε να συλληφθεί από την χούντα λόγω της άρνησης του να παραλάβει σχετικό βραβείο για ένα πεζό του έργο τον "Χιλιαστή". Το 2011 τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του. Αρνήθηκε όμως να το παραλάβει παραπέμποντας στο κείμενό του "Εναντίον" από το 1979 όπου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης απ' όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο "ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων", που μας άφησαν οι αρχαίοι.». Τον Ιούνιο του 2011 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο τμήμα Φιλολογίας.

Στα Άκρα -Ντίνος Χριστιανόπουλος 

https://www.youtube.com/watch?v=PFPkhIdamFU
https://www.youtube.com/watch?v=1Cdpp_YM5vU

Σαν τους Αριστερούς
https://www.youtube.com/watch?v=mSq4e6Mqlu8
Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Ανδρέας Καρακότας

Βάρδοι

https://www.youtube.com/watch?v=_sSsrV-9k8c 

Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος 

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής

Εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς

Ντῖνος Χριστιανόπουλος
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/ntinos_xristianopoylos_poems.htm

Παράξενα Παιδιά
https://www.youtube.com/watch?v=xPyOZsP65Zc

Μαρίκα Νίνου (1922-1957)

Το πραγματικό όνομα της Μαρίκας Νίνου ήταν Ευαγγελία Νταμιάν, ήταν αρμενικής καταγωγής και ήταν μία από τις κορυφαίες Ελληνίδες τραγουδίστριες. Γεννήθηκε στο πλοίο "Ευαγγελίστρια" στον δρόμο της προσφυγιάς του 1922 και την βάφτισε ο ίδιος ο καπετάνιος του πλοίου εξού και το όνομα της ήταν Ευαγγελία. Έφτασε πρώτα στην Κοκκινιά. Το 1947 εμφανίστηκε σε διάφορα κέντρα κάνοντας ακροβατικά νούμερα με τη φίρμα «Ντούο Νίνο και μισό» που την αποτελούσαν ο δεύτερος άντρας της, Νικολαΐδης και το παιδί της. Στο τραγούδι λέγεται ότι την έσπρωξε ο Μανώλης Χιώτης και τον Οκτώβριο του 1948, ο Στελλάκης Περπινιάδης την πήρε κοντά του ως τραγουδίστρια στο κέντρο «Φλώριντα» του Γ. Μελίτια στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ακολουθεί η συνεργασία της με το Βασίλη Τσιτσάνη το 1949 στο κέντρο «Τζίμης ο Χονδρός» που υπήρξε καθοριστική στη ζωή και των δύο. Η Μαρίκα Νίνου υπήρξε θρυλική μεταρεμπέτικη τραγουδίστρια με καταλυτική επίδραση στο έργο του συνθέτη. Το ντουέτο Τσιτσάνη-Nίνου κατέχει ιδιαίτερη θέση στην ιστορία του λαϊκού τραγουδιού, εφόσον η Μαρίκα Νίνου ερμήνευσε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Τσιτσάνη. Τον Οκτώβριο του 1951 έκανε κάποιες εμφανίσεις στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τον Τσιτσάνη. Μετά από το ταξίδι αυτό χώρισαν ξαφνικά και η Νίνου πήγε στις Η.Π.Α. όπου τραγούδησε δίπλα στον Κώστα Καπλάνη επί δύο χρόνια. Πριν ακόμη μεταβεί στην Αμερική είχε υποβληθεί στην Αθήνα σε εγχείρηση για καρκίνο, αλλά στην Αμερική υπήρξε ραγδαία μετάσταση. Επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου εργάστηκε για λίγο με φοβερούς πόνους και τελικά πέθανε την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 1957. Ήταν μόλις 36 ετών. Η ζωή της σπουδαίας αυτής γυναίκας ενέπνευσε το σενάριο για την ταινία του Κώστα Φέρρη, Ρεμπέτικο του 1983.

Στην υγειά μας ρε παιδιά (Αφιέρωμα στην Μαρίκα Νίνου)

https://www.youtube.com/watch?v=gT01NJXcg48

Απόψε κάνεις μπαμ
https://www.youtube.com/watch?v=sMynvvETsQI
Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης - Νίκος Ρούτσος
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Εκτέλεση: Μαρίκα Νίνου - Βασίλης Τσιτσάνης ( Ντουέτο )

Τι σήμερα τι αύριο τι τώρα
https://www.youtube.com/watch?v=EXZ4T9XSu5Y

Στίχοι: Γεράσιμος Τσάκαλος Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης 

Εκτέλεση: Μαρίκα Νίνου - Βασίλης Τσιτσάνης ( Ντουέτο )

Πρόδρομος Τσαουσάκης (1919-1979)

«Έρχομαι τώρα να πω δυο λόγια για τον Πρόδρομο Τσαουσάκη, για τη βροντερή ρεμπέτικη φωνή του. Έχει τραγουδήσει πάνω από 150 τραγούδια μου. Γίνανε όλα, σχεδόν, επιτυχίες. Είναι ο μόνος άνθρωπος που δεν αξιοποίησε αυτές τις επιτυχίες και προτίμησε την ησυχία, τον απομονωτισμό. Είναι ο μεταπολεμικός γίγαντας του λαϊκού τραγουδιού. Κι αυτός ήταν αποκάλυψις μου». Βασίλης Τσιτσάνης

Ο Πρόδρομος Μουτάφογλου γεννήθηκε το 1919 στην Κωνσταντινούπολη, στο Φανάρι και ήρθε οικογενειακώς στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Θεσσαλονίκη το 1922, σε ηλικία μόλις 3 ετών. Οι πρώτες όμως, επαγγελματικές δραστηριότητές του δεν είχαν σχέση με το τραγούδι. Σε νεαρή ηλικία έγινε επαγγελματίας παλαιστής. Το 1940 πήγε εθελοντής φαντάρος. Όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος ήταν ήδη στρατιώτης. Πολέμησε γενναία και από τα ανδραγαθήματα του στη μάχη έγινε λοχίας. Τους λοχίες εκείνη την εποχή τους αποκαλούσαν και τσαούσηδες κι έτσι πήρε το προσωνύμιο Τσαουσάκης όπου έγινε γνωστός αργότερα στο ευρύ κοινό. Στον πόλεμο πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Γερμανούς και βασανίστηκε. Άντεξε τις κακουχίες, τον κίτρινο πυρετό και τα βασανιστήρια.
Την γυναίκα του, Άννα Καδόγλου την γνώρισε στα χρόνια της Κατοχής. Κλέφτηκαν το 1942 και παντρεύτηκαν το 1943. Τότε, έπαιζε και τραγουδούσε με κομπανίες σε διάφορες ταβέρνες της Θεσσαλονίκης. Εκεί γνωρίστηκε και με τον Βασίλη Τσιτσάνη και συνεργάστηκε για πρώτη φορά. Η δισκογραφική πορεία του αρχίζει το 1946, από την "Odeon" (την μετέπειτα "Minos"). Στα τέλη της ίδιας χρονιάς συνεργάζεται και με την "Columbia", ενώ αργότερα θα συνεργαστεί και με άλλες δισκογραφικές. Το 1946, ο Στέλιος Καζαντζίδης είναι 15 χρονών και ο Τσαουσάκης θα αποτελέσει το πρώτο τραγουδιστικό του πρότυπο. Έχει ερμηνεύσει πολλά τραγούδια του Τσιτσάνη αλλά και των Παπαϊωάννου, Μητσάκη, Καλδάρα, Μπακάλη και άλλων. Το 1966 έγραψε τη μουσική της ταινίας Τζίμης ο τίγρης. Μέχρι τον θάνατο του είχε εμφανιστεί σε πολλά κέντρα της Αθήνας και όχι μόνο.
Πέθανε στις 23 Οκτωβρίου του 1979 σε ηλικία 60 ετών στην Καλλιθέα Αττικής από έμφραγμα.

Επιτυχίες: Είμαστε αλάνια, Μην μου ξαναφύγεις πια, Φέρτε μια κούπα με κρασί, Μπεγλέρι και μαχαίρι

Το πιτσιρικάκι
https://www.youtube.com/watch?v=AuY1NXugb80
Στίχοι: Αργύρης Νικολέσκο
Μουσική: Γιώργος Ροβερτάκης
Πρώτη Εκτέλεση: Πρόδρομος Τσαουσάκης, 1968

 

Ψηλά την έκτισα την βίλα

https://www.youtube.com/watch?v=e1J3BKAeIJI

Στίχοι: Κώστας Ψυχογιός 

Μουσική: Γιώργος Μανίσαλης

Δίσκος 45 Στροφών. (ODEON DSOG-2946)

 

Γιώργος Μητσικώστας

Ο Γιώργος Μητσικώστας είναι κορυφαίος μίμος, παρουσιαστής, σκηνοθέτης και συγγραφέας. Γνώρισε την άνθιση της καριέρας του μετά τη δεκαετία του ΄90, κυρίως τηλεοπτικά. Μιμείται πρόσωπα της επικαιρότητας (γνωστούς πολιτικούς, δημοσιογράφούς, αθλητικογράφους, σχολιαστές, παράγοντες ομάδων, τραγουδιστές, ηθοποιούς). Η γενική ρουτίνα της μιμητικής του εμπεριέχει την μίμηση της φωνής ενός γνωστού προσώπου και δευτερευόντως των κινήσεών του, των μορφασμών του και της γενικότερης γλώσσας του σώματός του. Στις τηλεοπτικές εκπομπές του χρησιμοποιεί συνήθως και μεταμφιέσεις για να προσεγγίζει εμφανισιακά τα πρόσωπα που μιμείται. Κορυφαίος φαρσέρ και καταπληκτικός διασκεδαστής.

Κορυφαίες τηλεοπτικές στιγμές του Γιώργου Μητσικώστα

https://www.youtube.com/watch?v=y-sX4rp8GIs 

https://www.youtube.com/watch?v=LIkEsXoQke4
https://www.youtube.com/watch?v=o1mx0S89DY8

Σου έδωκα την Mercendes (Ταπί και ψύχραιμος)
https://www.youtube.com/watch?v=vCJMvpFxbiU
Etsi De -Από το δίσκο "Στροφή στο Λαϊκό"

Έλενα Πατρόκλου

Η Έλενα Πατρόκλου γεννήθηκε στην Λευκωσία το 1968. Από δέκα ετών ξεκίνησε να μαθαίνει κιθάρα και πιάνο και η καριέρα της ξεκίνησε κάνοντας φωνητικά μαζί με την συμμαθήτρια της Ευρυδίκη στο Σταύρο Σιδερά και την Κωνσταντίνα το 1983 για το διαγωνισμό της Eurovision. Η Έλενα ολοκλήρωσε τις μουσικές σπουδές της στη Βιέννη και την Κύπρο και πήρε το δίπλωμά της το 1989. Το 1991 εκπροσώπησε την Κύπρο στον διαγωνισμό της Eurovision μαζί με τον Κύπρο Χαραλάμπους με το τραγούδι "SOS" καταλαμβάνοντας την 9η θέση. Αν και ξεκίνησε σόλο καριέρα τελικά το 2001 μπαίνει στο συγκρότημα "Ζιγκ Ζαγκ" με ιδιαίτερα μεγάλη επιτυχία. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται σαν καθηγήτρια φωνητικής. Η τελευταία της παρουσία ήταν στην Κύπρο του 2014 ως κριτής στο Eurovision Project του ΡΙΚ μαζί με τον Άλεξ Παναγή, την Δέσποινα Ολυμπίου και τον Τάσο Τρύφωνος.

Ζιγκ -Ζαγκ Τί πίνεις και δεν μας δίνεις ( Video Clip )

https://www.youtube.com/watch?v=H9yhGJ-oKfc&spfreload=10

The last video clip of the famous greek band!

Στίχοι-Μουσική: Γιώργος Σαρρής

Κόκκινες Νύχτες

https://www.youtube.com/watch?v=wlAjpaMXwzQ

CD : ΤΟ ΠΑΛΙΟΧΑΡΤΟ
EROS MUSIC 1997

Η Μαστόρισσα της παράδοσης Κυριακού Πελαγία (1936-2023)

Αγρότισσα, ποιήτρια και τραγουδίστρια, γέννημα θρέμμα του Παραλιμνιού, Κυριακού Πελαγία γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1936.  Γονείς της ήταν ο Δαμιανός Κουζαλής, ένας εξαίρετος παραδοσιακός τραγουδιστής που διακρινόταν τόσο στα ερωτικά όσο και στο τσιάττισμα και η Μαρία Κουτσόλουκα που γνώριζε αρκετά παλιά δίστιχα και τραγούδια. Πρώτος δάσκαλός της ήταν βεβαίως ο πατέρας της και μετά οι άλλοι τραγουδιστές της εποχής της. Έμαθε τις διάφορες Κυπριακές "φωνές" και άρχισε να ταιριάζει στίχους πάνω στις μελωδίες αυτές. Από 15 χρονών άρχισε να τραγουδά στους συγγενικούς και φιλικούς της γάμους, στις διάφορες οικογενειακές συγκεντρώσεις, στα τοπικά πανυγήρια και στις θρησκευτικές γιορτές με σπουδαιότερη όλων την Γιορτή του Κατακλυσμού. Το 1995 και σε ηλικία 60 ετών συνεργάζεται πρώτη φορά δισκογραφικά με το μουσικό σχήμα "Μεσόγειος" του Μιχάλη Χατζημιχαήλ. Καρπός της οποίας είναι οι δίσκοι "ΤΑ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΤΙΚΑ 1 & 2" που γνώρισαν εξαιρετικά μεγάλη επιτυχία, όπως επίσης και άλλοι δύο μεταγενέστεροι δίσκοι. Η επιτυχία της ήταν τόσο μεγάλη που η νέα γενιά άρχισε να ενδιαφέρεται ξανά για την μουσική της παράδοση και να αναγνωρίζει και να αποζητεί την φωνή της "μαστόρισσας". Μετά από 17 χρόνια συνεργασίας ο κύκλος της στη "Μεσόγειο" θα ολοκληρωθεί αλλά πολλές φορές τηλεοράσεις και ραδιόφωνα την είχαν καλεσμένη και ετοίμαζαν ειδικά αφιερώματα για εκείνη. Μετά τον θάνατο όμως του συζύγου της αποφάσισε να αποσυρθεί από την δημοσιότητα, πράγμα που και έγινε σεβαστό. Η Κυριάκου Πελαγία "σίγησε" για πάντα στις 17 Φεβρουαρίου 2023 όμως η δική της μουσική παρακαταθήκη θα συντροφεύει όλους όσους την γνώρισαν, την είδαν και την άκουσαν.

Ο Αψεντής
https://www.youtube.com/watch?v=4u48pe2MwPc

Στο ετυμολογικό λεξικό του κου Κωνσταντίνου Γιαγκουλή "Θησαυρός Κυπριακής Διαλέκτου", δηλώνει πως το "Αψεντής" προέρχεται από τη λατινική λέξη "Absens, -ntis" και σημαίνει τον απόντα, τον άνθρωπο ο οποίος είναι "απών". 

Είπα σου χτενίστου λλίον 
https://www.youtube.com/watch?v=zX0moex__EA
CD: Tα παραλιμνίτικα

Βάωσε τζαι ρωμάνισε

https://www.youtube.com/watch?v=sQlEq8cMIC8

"Η Κυριακού Πελαγία, η "Μαστόρισσα" όπως την βάφτισε ο Χατζημιχαήλ. τίτλος που καθιερώθηκε και από τους συναδέλφους της, έχει δώσει με την ερμηνεία νέα διάσταση στο Κυπριακό Δημοτικό τραγούδι. Από τη μία η αυθεντικότητα κι καθαρότητά της κι από την άλλη τα ακούσματα και οι εμπειρίες που κουβαλά, σε συνάρτηση με το ταλέντο και τον αυθορμητισμό της, την καθιέρωσαν στη συνείδηση του Κυπριακού λαού ως μία ξεχωριστή και μοναδική παραδοσιακή ερμηνεύτρια. Σπουδαία, η σπουδαιότατη λαϊκή ποιητάρισσα του νησιού. Το μεγαλύτερο όμως επίτευγμα της είναι ότι κατάφερε να φέρει τους νέους στην αυλή του Δημοτικού τραγουδιού. Ένα έργο ζωής για εκείνη που υπηρέτει με πολύ αγάπη και αφοσίωση."

Περισσότερες Πληροφορίες:

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&id=1194#ixzz3ChN069ri

Η Κοίμησις Της Θεοτόκου

Κατά την παράδοση η Παναγία πληροφορήθηκε άνωθεν τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ανέφερε το γεγονός στους Αποστόλους. Επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία μετατέθη τους ουρανούς.

Γενικά οι ύμνοι που αναφέρονται στη Θεοτόκο ονομάζονται Θεοτόκια και ψάλλονται είτε μεμονωμένα είτε σε ιδιαίτερες ακολουθίες στις Θεομητορικές εορτές. Κυρίαρχη θέση απ΄ όλους τους ύμνους που γράφτηκαν για να τιμήσουν τη Θεοτόκο είναι ο Ακάθιστος Ύμνος που ψάλλεται στους ναούς την περίοδο της Σαρακοστής. Άλλοι επίσης σημαντικοί ύμνοι είναι οι περιλαμβανόμενοι στον Μικρό και Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα, τα τροπάρια των οποίων τονίζουν ιδιαίτερα τον χαρακτήρα της μεσίτριας μεταξύ Θεού και ανθρώπων και ταυτόχρονα την ευλάβεια των Χριστιανών, που ψάλλονται στις 14 πρώτες ημέρες του Αυγούστου, που προηγούνται της εορτής της Κοίμηση της Θεοτόκου. Μεγάλος επισης αριθμός είναι οι διάφορες δεήσεις και ευχαριστίες που ψάλλονται στις ιερές ακολουθίες επίσης με χαρακτήρα μεσιτείας επικαλούμενες σε περιπτώσεις θεραπείας, δοκιμασίας, παρηγοριάς, καθώς και για ενίσχυση της πίστης αλλά και ειρήνη στην Εκκλησία γενικότερα, το περιεχόμενο των οποίων θα μπορούσε να συνοψιστεί στη φράση - προσευχή προς τη Θεοτόκο.

Απολυτίκιο Κοιμήσεως της Θεοτόκου
https://www.youtube.com/watch?v=2MVJty61Ejc

Καταβάσιες  Κομήσεως της Θεοτόκου
https://www.youtube.com/watch?v=pKusKNT5I6M

ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Πέτρος Γαϊτάνος

 https://www.youtube.com/watch?v=mZ0yRRRUrzs 

Θεόδουλος Καλλίνικος (1904-2004)

Η πλέον εμβληματική μορφή και φωνή του Κυπριακού παραδοσιακού δημοτικού τραγουδιού. Ο άρχων πρωτοψάλτης της Εκκλησίας της Κύπρου, Θεόδουλος Καλλίνικος είχε γεννηθεί στις 5 Μαϊου 1904 στο Λευκόνικο. Παρακολούθησε αρχικά μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής κοντά στον δάσκαλο του χωριού του, ο οποίος και τον παρότρεινε έντονα να σπουδάσει. Το 1921 συνεχίζει έτσι τις σπουδές του κοντά στον Πρωτοψάλτη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, Στυλιανό Χουρμούζιο για 4 χρόνια. Στόχος του δασκάλα του: ήταν να διασώσει και να εμπλουτήσει την λαϊκή παραδοσιακή μουσική του τόπου. Στο Πραστιό Αμμοχώστου χρίζεται Ψάλτης και ιδρύει σχολή Βυζαντινής Μουσικής. Στις περιοδείες του συλλέγει τραγούδια επιτραπέζια, της σούσας, του γάμου, νανουρίσματα, ποιμενικά, μοιρολόγια, κωμικά, ποιητάρικα, την χορευτική παράδοση της Κύπρου και ηχογραφεί τις διάφορες "Κυπριακές Φωνές" και άλλους λαϊκούς θυσαυρούς. Το 1933 πηγαίνει και στην Αθήνα για να πάρει δίπλωμα Βυζαντινής μουσικής. Παράλληλα παρουσιάζει σε δίσκους δέκα παραδοσιακά τραγούδια. Το 1947 ο Μητροπολίτης Πάφου Λεόντιος ως τοποτηρητής του θρόνου της Εκκλησίας, του απονέμει τον τίτλο του "Πρωτοψάλτη της Εκκλησίας της Κύπρου", τίτλον που μόνο ο δάσκαλος του Στ. Χουρμούζιος είχε μεχρι τότε. Το 1951 η πολύχρονη προσπάθεια του για την διάσωση της δημοτικής μουσικής παράδοσης του νησιού μας ολοκληρώνεται με την έκδοση του βιβλίου του "Η Κυπριακή Λαϊκή Μούσα".

Μέχρι το τέλος της ζωής του συνέχισε να ψέλνει και να υμνεί την δόξα Του Κυρίου και Θεού μας.
Πέθανε πλήρης ημερών στις 10 Μαϊου 2004 πέντε μέρες μετά τη συμπλήρωση των 100 του χρόνων.

Ντοκιμαντέρ για τον Θεόδουλο Καλλίνικο

https://www.youtube.com/watch?v=Bq9bI7-TeEc&spfreload=10
https://www.youtube.com/watch?v=M8wE80clDzI&spfreload=10

Θεόδουλος Καλλίνικος -Λούλα μου Μαριούλα μου
https://www.youtube.com/watch?v=t_ASzoDn4_Y&spfreload=10
Το τραγούδι "Λούλα Μαρούλα Μου" το έχει γράψει ο ίδιος ο Θεόδουλος Καλλίνικος για την αγαπημένη του σύζυγο Μαρία.

Θεόδουλος Καλλίνικος -Παφίτισσα Φωνή

https://www.youtube.com/watch?v=SA8OLAiKBSc

Tραγούδια της Κύπρου: Θεόδουλος Καλλίνικος - Folk Songs of Cyprus: Theodoros Kallinikos

https://www.youtube.com/watch?v=zkCjWWZwtxY

Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας (1907-1970)

Ο Χαράλαμπος Βασιλειάδης έμεινε γνωστός με το ψευδώνυμο «Τσάντας», παρατσούκλι που του «κόλλησε» ο Στράτος Παγιουμτζής, καθώς ο Βασιλειάδης γύριζε στα στέκια των μουσικών στην οδό ΄Ιωνος, στην Ομόνοια, με ένα χαρτοφύλακα γεμάτο στίχους. 

Γεννήθηκε στο Ρένκιοϊ, της Τρωάδας το 1907 και  σε ηλικία επτά ετών ήλθε στην Αθήνα και μαθήτευσε στην Λεόντειο Σχολή. Ήξερε να μιλά και να μεταφράζει σε πολλές γλώσσες, όπως αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά. Υπήρξε επαγγελματίας μεταφραστής, ενώ εργάστηκε και στο Υπουργείο Ναυτικών. Στον Παμμικρασιατικό Σύλλογο τα τελευταία χρόνια του 30΄, γνώρισε τον στιχουργό Κώστα Κοφινιώτη και σ΄αυτόν εμπιστεύτηκε τους πρώτους του στίχους. Αργότερα πέρασε στο χώρο των δισκογραφικών εταιρειών. Η πρώτη επίσημη δισκογραφική του παρουσία χρονολογείται το Δεκέμβρη του 1946 με το “Δυο καρπούζια σ’ ένα χέρι” σε μουσική του Στελλάκη Περπινιάδη, ωστόσο είχε κιόλας ξεχωρίσει προπολεμικά με το «Μπρος στον Αγιο Σπυρίδωνα», που έγινε μεγάλη επιτυχία με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου. Μερικές φορές χάριζε τους στίχους του σε άλλους στιχουργούς κι άλλοτε πάλι διόρθωνε ή συμπλήρωνε τους στίχους συνδέλφων του. Συνεργάστηκε με συνθέτες όπως ο Γιώργος Ζαμπέτας και ο Γιάννης Παπαϊωάννου. Στίχους του ερμήνευσαν μεταξύ άλλων οι: Τόλης Βοσκόπουλος, Βασίλης Τσιτσάνης, ο Πάνος Γαβαλάς, η Πόλυ Πάνου. Πέθανε στις 16 Μαΐου 1970 στην Νεά Φιλαδέλφεια.

Επιτυχίες: "Που ΄σαι Θανάση", "Ο πιο καλός ο μαθητής", "Πατέρα κάτσε φρόνιμα", "Φέρτε μια κούπα με κρασί", "Τι το ΄θελα να μπλέξω", Ήρθα κι απόωε στα σκαλοπάτια σου", "Τα δειλινά" κ.α

Πριν το χάραμα μονάχος
https://www.youtube.com/watch?v=PGlPT4SgvH4
Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας
Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου
Πρώτη εκτέλεση: Οδυσσέας Μοσχονάς, Σαμιώτης
Άλλες ερμηνείες: Σωτηρία Μπέλλου || Γιώργος Νταλάρας || Στέλιος Καζαντζίδης || Χάρις Αλεξίου

Αγωνία με λαχτάρα
https://www.youtube.com/watch?v=Aihh3QGZU3k&spfreload=10
Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Τόλης Βοσκόπουλος