Édith Piaf [Έντιθ Πιαφ (1915-1963)]

H διάσημη Γαλλίδα τραγουδίστρια, Εντίτ Πιάφ υπήρξε η σημαντικότερη παρουσία στη γαλλική σκηνή των βαριετέ. Το πραγματικό της όνομα ήταν Εντίθ Τζοβάνα Γκασιόν και το «Môme Piaf» σήμαινε "το μικρό σπουργίτι". Τραγούδια όπως το La vie en rose («Η ζωή σαν τριαντάφυλλο»)(1946) και το Non, je ne regrette rien («Όχι, δεν μετανιώνω για τίποτα») (1960), εκτόξευσαν τη φήμη της και την κατέστησαν την πιο δημοφιλή τραγουδίστρια της Γαλλίας. Γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1915, κάτω από μια λάμπα υγραερίου. Ο πατέρας της, ήταν ακροβάτης του δρόμου και η μητέρα της, ήταν τραγουδίστρια της λυρικής σκηνής. Λίγες εβδομάδες μετά τη γέννησή της την εγκατέλειψε και η μικρή Εντίθ περνάει τα πρώτα της χρόνια κοντά στη γιαγιά της από την πλευρά της μητέρας της. Το 1917 ο πατέρας της, την πήγε στη δική του μητέρα, η οποία ζούσε στο Μπερνέ της Νορμανδίας και ήταν ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής. Το 1919 η Εντίθ αρρωσταίνει από κάποια πάθηση στον εγκέφαλο και τυφλώνεται. Μετά από δύο χρόνια όμως θεραπεύεται χωρίς τη βοήθεια γιατρού και η όρασή της επανέρχεται. Ήταν επτά ετών όταν ο πατέρας της άρχισε να την παίρνει μαζί του στις περιοδείες που έκανε με το τσίρκο και γυρνά μαζί του όλη τη Γαλλία. Στα εννιά της η Εντίθ άρχισε να τραγουδάει στους δρόμους. Αν και ο πατέρας της ήθελε να την κάνει ακροβάτη, γρήγορα κατάλαβε πως η κόρη του είχε «όλο το ταλέντο στο λαιμό και καθόλου στο κορμί» – όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο ίδιος. Στα 15 της, εγκατέλειψε τον πατέρα της για να ζήσει στο Παρίσι, τραγουδώντας στους δρόμους. Στα 17 συναντά τον Λουί Ντυπόν και σε ένα χρόνο, κάνουν ένα κοριτσάκι, τη Μαρσέλ, που όμως μετά από δύο χρόνια πεθαίνει από μηνιγγίτιδα. Εκείνη συνεχίζει να τραγουδά στους δρόμους όπου και γνωρίζει τον Λουί Λεπλέ, διευθυντή του πιο κομψού παρισινού καμπαρέ στα Ηλύσια Πεδία. Το 1935 της βγάζει και τον πρώτο της δίσκο, λίγο αργότερα όμως ο μέντοράς της Λεπλέ δολοφονείται και η ίδια κατηγορείται πως γνωρίζει τον δολοφόνο αλλά δεν τον καταδίδει. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου και τη γερμανική κατοχή, δίνει συναυλίες για αιχμαλώτους πολέμου. Εισάγει πλαστές άδειες εργασίας στα κέντρα κράτησης αιχμαλώτων και βοηθάει πολλούς Γάλλους φαντάρους να δραπετεύσουν. Γύρω στα 23 της είναι πια μια μεγάλη προσωπικότητα και γυρίζει την πρώτη της ταινία, που θριαμβεύει. Από τότε συνεχίζει μια πετυχημένη καριέρα και κάνει μια έντονη ζωή, δίπλα σε αρκετούς συντρόφους. Στα 30 της ερωτεύεται τον Υβ Μοντάν και αναλαμβάνει να στήσει την καριέρα του. Στα τέλη του 1945, γράφει μόνη της την τεράστια επιτυχία της La vie en rose, που στην αρχή περνά απαρατήρητη! Καθ’ όλη την καριέρα της γράφει περίπου 80 τραγούδια. Το καλοκαίρι του 1961, γνωρίζει τον κατά πολύ νεώτερό της, τελευταίο της έρωτα, τον Έλληνα Θεοφάνη Λαμπουκά, που τον βαπτίζει «Τεό Σαγαπό» και τον παντρεύεται τον Οκτώβριο του 1962 (στα 46 της εκείνη και 26 εκείνος). Εκείνο το καλοκαίρι παίρνει επίσης το πρώτο βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros για το σύνολο της καριέρας της. Δύο περίπου χρόνια πριν τον θάνατό της συνεργάζεται και με τον σπουδαίο συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη.

"Les amants de Teruel" 
https://www.youtube.com/watch?v=FKXlyzCO1oc
Γαλλικοί στίχοι: Jacques Plantes
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Εκτέλεση: Édith Piaf

"Ο Θεοδωράκης είχε αποκαλύψει μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια για αυτό το τραγούδι: 

Ο μικρός Γιάννης έγραφε στίχους σε χαρτάκια και τα πέταγε στην αυλή του σπιτιού τους στα Χανιά. 'Ένα από αυτά το μάζεψε ο Μίκης και έγραψε πάνω στο ερέθισμα της πρώτης ανάγνωσης, αυτήν την υπέροχη μελωδία." doesntfitinatag

"Το τραγούδι "Όμορφη Πόλη" (ή "Θα γίνεις δικιά μου" όπως αναφέρεται στις πρώτες ηχογραφήσεις του), είναι ένα από τα πιο όμορφα ερωτικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Οι στίχοι του τραγουδιού είναι του αδερφού του, του Γιάννη Θεοδωράκη. Το 1952 ο Μίκης συνθέτει το κύκλο τραγουδιών "Λιποτάκτες" και εκεί συμπεριλαμβάνει και την "Όμορφη Πόλη". Το 1960 δισκογραφείται για πρώτη φορά το έργο "Λιποτάκτες" και το τραγούδι επέλεξε να το πρωτοτραγουδήσει, ο ίδιος ο Μίκης. Το 1962, ο Κώστας Χατζής ηχογραφεί το τραγούδι με τη χαρακτηριστική βραχνή του φωνή. Αρχές του 1963 το τραγούδι ξεκινάει την ευρωπαϊκή του διαδρομή έτσι η "Όμορφη Πόλη" αποκτά γαλλικούς στίχους, τιτλοφορείται "Les amants de Teruel" (Οι εραστές του Τερουέλ), ερμηνεύεται από την Edith Piaf, για την ομώνυμη ταινία σε σκηνοθεσία του Jacques Plante και γίνεται γνωστό σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η "Όμορφη Πόλη" ήταν μια από τις τελευταίες ηχογραφήσεις της Edith Piaf, λίγο πριν το "σπουργιτάκι" ... πετάξει (10 Οκτώβρη 1963)." Δημήρης Μωραΐτης