Διαθέτουμε ελάχιστες πληροφορίες για τη ζωή του Αριστοφάνη -του μεγάλου Αθηναίου σατιρικού ποιητή- και συχνά, στοιχεία για τη βιογραφία του, αντλούνται από τις ίδιες τις κωμωδίες του και γι΄ αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται με επιφυλακτικότητα. Ο Αριστοφάνης γεννήθηκε περί το 445 π.Χ. στην Αθήνα και μεγάλωσε τα χρόνια, που ξεκίνησε για την Αθήνα και τους κατοίκους της, μία εποχή ειρήνης και άνθησης, κατά την οποία στην πολιτική ζωή κυριαρχούσε η προσωπικότητα του Περικλή, και η οποία διήρκεσε μέχρι την έναρξη του πελοποννησιακού πολέμου το 431 π.Χ.. Ο Αριστοφάνης ήταν γιος του Φιλίππου, γνήσιου Αθηναίου, από τον Δήμο Κυδαθηναίων. Για τη ζωή του, όμως, μόνο ελάχιστα μας είναι σήμερα γνωστά. Νυμφεύτηκε νωρίς κι απέκτησε τρεις γιους, τον Φίλιππο, τον Νικόστρατο και τον Αραρότα. Ο τελευταίος ήταν κι αυτός σατιρικός ποιητής.
Ο Αριστοφάνης θεωρείται σαν ο σημαντικότερος και ο κατ΄εξοχήν εκπρόσωπος της αρχαίας αττικής κωμωδίας έχοντας κερδίσει 10 μεγάλα πρώτα βραβεία στα Μεγάλα Διονύσια και τα Λήναια. Συνέγραψε 46 κωμωδίες και από αυτές σώζονται 11 ακέραιες [Αχαρνείς (425 π.Χ.), Ιππείς (424 π.Χ.), Νεφέλες (423 π.Χ.), Σφήκες (422 π.Χ.), Ειρήνη (421 π.Χ.), Όρνιθες (414 π.Χ.), Λυσιστράτη (411 π.Χ.), Θεσμοφοριάζουσες (411 π.Χ.), Βάτραχοι (405 π.Χ.), Εκκλησιάζουσες (392 π.Χ.), Πλούτος (388 π.Χ.)] ενώ παραδίδονται 924 αποσπάσματα [Δαιταλείς (427 π.Χ.), Βαβυλώνιοι (426 π.Χ.), Γεωργοί (424 π.Χ.), Ολκάδες (423 π.Χ.), Προάγων (422 π.Χ.), Αμφιάραος (414 π.Χ.), Πλούτος α' (408 π.Χ.), Γηρυτάδης (407 π.Χ.), Κώκαλος (387 π.Χ.), Αιολοσίκων β' (386 π.Χ.), Ταγηνισταί].
Από τα έργα του φαίνεται πως είχε εξαιρετική μόρφωση, γενική και ειδική. Γνώριζε άριστα τα έργα των προηγούμενων ποιητών και φρόντισε να τελειοποιηθεί στη σκηνική τέχνη. Ήταν πνευματώδης ευφυολόγος, χιουμορίστας και με περίσσεια τόλμη καυτηρίαζε, προπάντων τους δημαγωγούς, τους σοφιστές και τους Αθηναίους πολιτκούς της εποχής. Φαίνεται πως γνώριζε πολύ καλά τις τραγωδίες του Αισχύλου και επίσης ήταν άριστος γνώστης των "Ωδών" του Πίνδαρου και του Στησίχορου. Εκείνος όμως που επέδρασε πολύ στο ύφος, στη τεχνική και στη γλώσσα του, ήταν ο Ευριπίδης, παρόλο που αποτελούσε το μόνιμο στόχο των επιθέσεων και των διακωμωδήσεών του. Από τα έργα του διαπνέεται ένας έντονος αντιπολεμικός χαρακτήρας αλλά συγχρόνως και μία πολεμική κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος της Αθήνας, αντίθετα, τα ύστερα έργα του ασχολούνται με ζητήματα της ιδιωτικής περιουσίας. Ο Αριστοφάνης θεωρείται από πολλούς σαν μέγας γλωσσοπλάστης.Ο Αριστοφάνης πέθανε στα μέσα της δεκαετίας του 380 π.Χ. και ο γιος του, ο Αραρώς, δίδαξε στα τελευταία χρόνια της ζωής του πατέρα του τις κωμωδίες του πατέρα του "Κώκαλον" και "Αιολοσίκωνα" ενώ δίδαξε και δικά του πρωτότυπα έργα. Τέλος τα έργα του Αριστοφάνη είχαν σημαντική επίδραση σε μεταγενέστερους συγγραφείς, ιδιαίτερα σε Άγγλους σατιρικούς του 17ου και 18ου αιώνα. 15/3/20
Αριστοφάνης (περ. 445-386 π.Χ.)
Διαθέτουμε ελάχιστες πληροφορίες για τη ζωή του Αριστοφάνη -του μεγάλου Αθηναίου σατιρικού ποιητή- και συχνά, στοιχεία για τη βιογραφία του, αντλούνται από τις ίδιες τις κωμωδίες του και γι΄ αυτό πρέπει να αντιμετωπίζονται με επιφυλακτικότητα. Ο Αριστοφάνης γεννήθηκε περί το 445 π.Χ. στην Αθήνα και μεγάλωσε τα χρόνια, που ξεκίνησε για την Αθήνα και τους κατοίκους της, μία εποχή ειρήνης και άνθησης, κατά την οποία στην πολιτική ζωή κυριαρχούσε η προσωπικότητα του Περικλή, και η οποία διήρκεσε μέχρι την έναρξη του πελοποννησιακού πολέμου το 431 π.Χ.. Ο Αριστοφάνης ήταν γιος του Φιλίππου, γνήσιου Αθηναίου, από τον Δήμο Κυδαθηναίων. Για τη ζωή του, όμως, μόνο ελάχιστα μας είναι σήμερα γνωστά. Νυμφεύτηκε νωρίς κι απέκτησε τρεις γιους, τον Φίλιππο, τον Νικόστρατο και τον Αραρότα. Ο τελευταίος ήταν κι αυτός σατιρικός ποιητής.
Ο Αριστοφάνης θεωρείται σαν ο σημαντικότερος και ο κατ΄εξοχήν εκπρόσωπος της αρχαίας αττικής κωμωδίας έχοντας κερδίσει 10 μεγάλα πρώτα βραβεία στα Μεγάλα Διονύσια και τα Λήναια. Συνέγραψε 46 κωμωδίες και από αυτές σώζονται 11 ακέραιες [Αχαρνείς (425 π.Χ.), Ιππείς (424 π.Χ.), Νεφέλες (423 π.Χ.), Σφήκες (422 π.Χ.), Ειρήνη (421 π.Χ.), Όρνιθες (414 π.Χ.), Λυσιστράτη (411 π.Χ.), Θεσμοφοριάζουσες (411 π.Χ.), Βάτραχοι (405 π.Χ.), Εκκλησιάζουσες (392 π.Χ.), Πλούτος (388 π.Χ.)] ενώ παραδίδονται 924 αποσπάσματα [Δαιταλείς (427 π.Χ.), Βαβυλώνιοι (426 π.Χ.), Γεωργοί (424 π.Χ.), Ολκάδες (423 π.Χ.), Προάγων (422 π.Χ.), Αμφιάραος (414 π.Χ.), Πλούτος α' (408 π.Χ.), Γηρυτάδης (407 π.Χ.), Κώκαλος (387 π.Χ.), Αιολοσίκων β' (386 π.Χ.), Ταγηνισταί].
Από τα έργα του φαίνεται πως είχε εξαιρετική μόρφωση, γενική και ειδική. Γνώριζε άριστα τα έργα των προηγούμενων ποιητών και φρόντισε να τελειοποιηθεί στη σκηνική τέχνη. Ήταν πνευματώδης ευφυολόγος, χιουμορίστας και με περίσσεια τόλμη καυτηρίαζε, προπάντων τους δημαγωγούς, τους σοφιστές και τους Αθηναίους πολιτκούς της εποχής. Φαίνεται πως γνώριζε πολύ καλά τις τραγωδίες του Αισχύλου και επίσης ήταν άριστος γνώστης των "Ωδών" του Πίνδαρου και του Στησίχορου. Εκείνος όμως που επέδρασε πολύ στο ύφος, στη τεχνική και στη γλώσσα του, ήταν ο Ευριπίδης, παρόλο που αποτελούσε το μόνιμο στόχο των επιθέσεων και των διακωμωδήσεών του. Από τα έργα του διαπνέεται ένας έντονος αντιπολεμικός χαρακτήρας αλλά συγχρόνως και μία πολεμική κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος της Αθήνας, αντίθετα, τα ύστερα έργα του ασχολούνται με ζητήματα της ιδιωτικής περιουσίας. Ο Αριστοφάνης θεωρείται από πολλούς σαν μέγας γλωσσοπλάστης.Ο Αριστοφάνης πέθανε στα μέσα της δεκαετίας του 380 π.Χ. και ο γιος του, ο Αραρώς, δίδαξε στα τελευταία χρόνια της ζωής του πατέρα του τις κωμωδίες του πατέρα του "Κώκαλον" και "Αιολοσίκωνα" ενώ δίδαξε και δικά του πρωτότυπα έργα. Τέλος τα έργα του Αριστοφάνη είχαν σημαντική επίδραση σε μεταγενέστερους συγγραφείς, ιδιαίτερα σε Άγγλους σατιρικούς του 17ου και 18ου αιώνα. 
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου