Η ποίηση του Ασλάνογλου δέχτηκε επιδράσεις από τα καλλιτεχνικά ρεύματα του νεοσυμβολισμού και του υπαρξισμού, ενώ καθοριστικό ρόλο στη γραφή του έχουν η ανάμνηση εμπειριών και βιωμάτων, η θεματική της μετεμφυλιακής ελληνικής πραγματικότητας και επιρροές από την ποίηση του Σεφέρη, του Καρυωτάκη και του Σικελιανού. Η σχέση του με τους λογοτεχνικούς κύκλους της Θεσσαλονίκης ήταν μάλλον αδιάφορη. Ο Ασλάνογλου ήταν ποιητής του πένθους, της απώλειας της αθωότητας, της ενότητας, της αρμονίας. Ποιητής χαμηλόφωνος, συγκρατημένος, υποβλητικός. Ποιητής αστικός που σεργιανίζει στην πόλη και μεταποιεί τις εικόνες της, συνδέοντάς τες με τις αισθήσεις και τα αισθήματα. Τα ποιήματά του δεν έχουν ποτέ τελεία στο τέλος για να συνεχίζουν τον δρόμο τους μετά τη δημοσίευση, στον αναγνώστη και πέρα από αυτόν. Έγραφε δύσκολα, διορθώνοντας ξανά και ξανά τα ποιήματά του. Ήταν τοπολάτρης, έζησε στη Θεσσαλονίκη ως το φθινόπωρο του 1979, οπότε και θα μετακομίσει στην Αθήνα, όπου θα εργαστεί ως επιμελητής. Στην Αθήνα σταμάτησε να γράφει. Στις 6 Αυγούστου 1996 θα πεθάνει από καρδιακή προσβολή στο δώμα όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια. Η ποίησή του όμως διαβάζεται αδιαλείπτως και ειδικά από τους νέους, όπως θα ήθελε κι ο ίδιος. Ποιήματα του έχουν πλέον μελοποιηθεί ενώ και ο Διονύσης Σαββόπουλος του αφιέρωσε ένα τραγούδι του τιμώντας με αυτόν το τρόπο τη φιλία τους .
Απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ-αφιέρωμα της ΝΕΤ για τον ΝΙΚΟ ΑΛΕΞΗ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=0XEM0XFzv_8
Το πέρασμά σου
https://www.youtube.com/watch?v=XjB2cc6EYFM
Ποίηση: Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου
Μουσική-Εκτέλεση: Μαρία Βουμβάκη
https://www.youtube.com/watch?v=wbElYtIlorc
Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
Ο Νίκος Ασλάνογλου τελείωσε το τετρατάξιο δημοτικό σχολείο των Εκπαιδευτηρίων Βαλαγιάννη, όπου φοιτούσε και ο λίγο μεγαλύτερός του Μανόλης Αναγνωστάκης και η αδερφή του Λούλα. Στη συνέχεια, φοίτησε στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (με καθηγητή τον ποιητή Γιώργο Θέμελη), απ' όπου αποφοίτησε το 1949. Πήρε το Diplôme d'Etudes Littéraires του Γαλλικού Μορφωτικού Κέντρου (πρώτης μορφής του μετέπειτα Γαλλικού Ινστιτούτου, 1948-1950). Το 1951 πέθανε ο πατέρας του. Το 1952 εργάστηκε στο υφαντουργείο του πατέρα του και εξελέγη Διευθύνων Σύμβουλος της ανώνυμης εταιρείας «Μακεδονική Εριουργία ΜΑΚΕΡ», θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 1963. Η οποία ανήκε στον πατέρα του Ασλάνογλου, χρεοκόπησε και πέρασε στα χέρια του Νικόλαου Ιπλικτσόγλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1964-1965 υπήρξε υπότροφος της αιγυπτιακής κυβερνήσεως στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου. Το 1966 πήρε το Diplôme Supérieur d'Études françaises (Sorbonne). Το 1966-1967, παρακολούθησε μαθήματα γαλλικής γλώσσας και γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Aix-en-Provence. Από το 1968 εργάζεται ως καθηγητής της γαλλικής γλώσσας και λογοτεχνίας στη Θεσσαλονίκη. Το 1970-1973 επιστημονικός συνεργάτης του εργαστηρίου της Ειδικής Κτιριολογίας της Πολυτεχνικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Το 1971 πτυχιούχος του Γαλλικού Τμήματος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και από το 1972 αναπληρωτής Διευθυντής σε φροντιστηριακό όμιλο. Από το 1977, εργάζεται ως βιβλιοθηκάριος στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στη Μέση Ανατολή. Μετά το 1980 έζησε στην Αθήνα, κατά κάποιο τρόπο αυτοεξόριστος όπως σημειώνεται συχνά, όπου εργάστηκε ως επιμελητής στον ξενόγλωσσο εκδοτικό οίκο Ευσταθιάδη.
Πέθανε στην Αθήνα στις 6 Αυγούστου 1996, σε ηλικία 65 ετών. Θα τον βρει τρεις μέρες αργότερα, σε αρχόμενη αποσύνθεση, ο ανιψιός τους και θα ταφεί στο νεκροταφείο Αμαρουσίου.