ΜουσικόVLOG: Σταύρος Λογαρίδης (1953-2022)

27/6/18

Σταύρος Λογαρίδης (1953-2022)

Ο Σταύρος Λογαρίδης γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1953 στην Κωνσταντινούπολη. Προερχόταν από μουσική οικογένεια πατέρας του έπαιζε κιθάρα και η μητέρα του ακορντεόν ενώ ο παππούς του ήταν Άρχων Πρωτοψάλτης στο ναό του Αγίου Γεωργίου στο Πατριαρχείο χειροτονημένος από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα. Σε ηλικία 10 ετών οι γονείς του του χάρισαν την πρώτη του κιθάρα. Στα 14 φτιάχνει το πρώτο του συγκρότημα τους JUNIORS και τον ίδιο χρόνο το συγκρότημα SPHINX. Οι Sphinx πήρανε μαζί με τον Άλεξ Μπανάκη, τον Νάκη Σαρή και τον Μιχάλη Ασπιώτη το πρώτο βραβείο που κήρυξε η εφημερίδα «Hurriyet». Στα 15 του έρχεται στην Αθήνα και πάει στην τότε Polydor και κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών με τίτλο «Ήταν μια μικρούλα και μελαχρινούλα». Συνεργάζεται στο στούντιο με τον οργανίστα των CHARMS και συμμετέχει για να βγάλει λεφτά σε φωνητικά του Χατζηδάκη στις ταινίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Ο τότε διευθυντής της Polydor επιμένει να τον γνωρίσει σε κάτι μουσικούς με «πολύ ωραία τραγούδια», όπως έλεγε, για να δημιουργηθεί ένα συγκρότημα το 1970. Ο Σταύρος προσπαθούσε να του εξηγήσει ότι τα συγκροτήματα δεν φτιάχνονται με συνοικέσια εταιρειών αλλά μέσα από φιλίες. Μετά όμως από επιμονή και πιέσεις τον πείθει να πάει στο σπίτι των μουσικών να ακούσει τα τραγούδια και να τους γνωρίσει. Εκεί γνωρίζεται για πρώτη φορά με τον Κώστα Τουρνά, τον Robert Williams και τον Κώστας Παπαϊωάννου. Τότε είναι που γεννιέται το θρυλικό συγκρότημα Poll. Ο Σταύρος αποχωρεί από το συγκρότημα όταν οι υπόλοιποι του συγκροτήματος παίρνουν την απόφαση να εμφανιστούν στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1972. Φτιάχνει το συγκρότημα ΑΚΡΙΤΑΣ, κυκλοφορεί ομώνυμο άλμπουμ που πουλιέται τρελά στη Γερμανία και την Ιαπωνία. Από το 1976 έως το 1981 κυκλοφορεί τρεις προσωπικούς δίσκους ενώ παράλληλα θα γράψει μουσική για τα σήριαλ "Μενεξεδένια Πολιτεία" του Άγγελου Τερζάκη και "Οικογένεια Ζαρντή" του Κώστα Χατζηαργύρη. Από το 1985 ως το 1990 θα ακολουθήσουν καινούργιοι δίσκοι σε Ελλάδα και εξωτερικό. Οι δικές του δισκογραφικές δουλείες αλλά και οι συνεργασίες του είναι αμέτρητες κι έχουν το χαρακτηριστικό της πολυφωνίας. Συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα της rock αλλά και της λαϊκής σκηνής. Τέλος έντυσε μουσικά την τηλεταινία "Η Φόνισσα" του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη για την οποία και βραβεύτηκε με το 1ο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (1974) όπως και ταινίες όπως "Οι Απέναντι", (1981), "Εξόριστος στην Κεντρική Λεωφόρο" (1979) κ.ά..

Απεβίωσε στις 14 Απριλίου 2022, σε ηλικία 68 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο.