Η χορεύτρια, χορογράφος και ηθοποιός Ελένη Προκοπίου γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 1939 στην Αθήνα. Έγινε γνωστή από τη συμμετοχή της σε κινηματογραφικές ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Ντεμπούτο στο θεατρικό σανίδι, έκανε ως χορεύτρια, σε ηλικία 14 ετών στο θέατρο Ολύμπια Πειραιώς ως παρτενέρ του διάσημου χορευτή της εποχής, του Δημήτρη Ιβάνωφ. Σπούδασε χορό, από τα έξι της χρόνια, μαζί με τη Μάρθα Καραγιάννη, στη Σχολή Χορού της Λουκίας Σακελλαρίου - Κωτσοπούλου, η οποία είχε φτιάξει δική της σχολή στο Ωδείο Αθηνών. Μαζί με τη Καραγιάννη και σαν παιδιά έδιναν παραστάσεις στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Αποφοίτησαν προς τα τέλη της δεκαετίας του '50 και συνεργάστηκαν σποραδικά και στα δύο. Από το 1960, που έκανε ντεμπούτο στον κινηματογράφο μέχρι το 1972, έλαβε μέρος σε συνολικά 23 ταινίες. Σε πολλές από αυτές είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, κυρίως όταν ο ρόλος της απαιτούσε και χορό, αφού υπήρξε χορεύτρια και είχε η ίδια την επιμέλεια των χορογραφιών της σε κάποιες ταινίες. Αποτέλεσε χορευτικό ντουέτο με τον Βαγγέλη Σειληνό, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο.Από το 1960 μέχρι το 1965 το εν λόγω ντουέτο (Σειληνός-Προκοπίου) συμμετείχε στα χορευτικά των περισσότερων επιθεωρησιακών θεάτρων της πρωτεύουσας. Επίσης και με τον Γιώργο Πάντζα αποτέλεσε κινηματογραφικό ζευγάρι (έπαιξαν μαζί σε πέντε ταινίες). Πρωταγωνίστησε σε κάθε είδους ταινία, σε μιούζικαλ, σε κωμωδίες και σε δράματα. Στα πρώτα βήματα της σταδιοδρομίας της, εμφανιζόταν μόνο σαν χορεύτρια, στο θέατρο και τον κινηματογράφο, στον οποίο είχε παρουσία σε τρεις ταινίες με χορευτικό ρόλο, συγκεκριμένα: "Το ραντεβού της Κυριακής" (1960), "Η Αθήνα τη Νύχτα" (1962) και "Προδομένη Αγάπη" (1962). Έπειτα είχε έναν ρόλο στην ταινία του Νίκου Κούνδουρου "Μικρές Αφροδίτες" (1963), μια ταινία που γνώρισε διεθνή επιτυχία, ακολούθησε "Ο Εμίρης και ο Κακομοίρης" (1964), στην οποία υποδύθηκε τη Γκιουλινάρ, μια πανέμορφη ανατολίτισσα πριγκίπισσα κάποιου εμιράτου. Στη συνέχεια "Το Πρόσωπο της Ημέρας" (1965) και το "Ραντεβού στον Αέρα" (1965), όπου είχε ρόλο και ως χορεύτρια και ως ηθοποιός και έτσι γίνεται μέλος της οικογένειας της Φίνος Φιλμ. Ακολουθεί το "Και οι... 14 ήταν υπέροχοι!" (1965). Το 1966 είχε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε πέντε ταινίες, συγκεκριμένα: "Παράνομοι Πόθοι", "Το Συρτάκι της Αμαρτίας", "Πέντε Χιλιάδες Ψέματα", "Οι Κυρίες της Αυλής" και "Αγάπη που δεν σβήνει ο Χρόνος" (1966). Τα επόμενα χρόνια πρωταγωνίστησε σε ταινίες χαμηλότερου προϋπολογισμού: "Ο Γαμπρός μου ο Προικοθήρας" (1967), "Μίνι Φούστα και Καράτε" (1967), "Ορκίζομαι είμαι Αθώα" (1968), "Ο Μπούφος" (1968), "Ένας Ιππότης με Τσαρούχια" (1968), "Ο Σταύρος είναι πονηρός" (1970), "Ομορφόπαιδα" (1971), "Ο Παραγιός μου ο ραλίστας" (1971), "Δάκρυα για έναν Αλήτη" (1971). Η τελευταία της ταινία (Φίνος Φιλμ) ήταν "Το Κοροϊδάκι της Πριγκηπέσας" (1972), στην οποία υποδύθηκε μία αφελή ηθοποιό και χορεύτρια. Όλα αυτά τα χρόνια εμφανιζόταν ανελλιπώς στο θέατρο. Μετά το γάμο της, στις αρχές της δεκαετίας του '70, με τον επιχειρηματία στον χώρο του επίπλου Αντώνη Συρίγο, αποχώρησε οριστικά από τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Με τον μετέπειτα σύζυγό της γνωρίστηκαν στα γυρίσματα ταινιών. Από αυτόν τον γάμο απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Ελένη Προκοπίου & Ανδρέας Ντούζος
https://www.youtube.com/watch?v=g4xwDwvSpyA Από το μιούζικαλ "Ραντεβού στον Αέρα" (1966)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου