Όθων & Αμαλία

Ο Πρίγκιπας Όθων Φρειδερίκος Λουδοβίκος (Otto von Wittelsbach) γεννήθηκε την 1^η Ιουνίου 1815 στο Παλάτι Μιραμπέλ του Σάλτσμπουργκ. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου του Α΄ και της Θηρεσίας, κόρης του Δούκα της Σαξονίας-Αλτεμβούργου, Φρειδερίκου. Ο πατέρας του ήθελε ο δευτερότοκος υιός του να ακολουθήσει εκκλησιαστική σταδιοδρομία ενώ προοριζόταν για δευτερεύουσα θέση μέσα στο κράτος αλλά οι Μεγάλες Δυνάμεις και η τύχη τον

έφεραν να γίνεται ο πρώτος βασιλιάς του σύγχρονου ελληνικού κράτους λόγω της καχυποψίας απέναντι στον Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια που θεωρείτο ρωσόφιλος αλλά και της τελική άρνηση του Λεοπόλδου της Σαξονίας, γιου του Φραγκίσκου, Δούκα της Σαξονίας-Κοβούργου-Ζάαλφελντ ο οποίος τέθηκε κατόπιν επικεφαλής του νεοσύστατου Βασιλείου του Βελγίου. 

Με τη Συνθήκη του Λονδίνου (1832), οι Μεγάλες Δυνάμεις όρισαν τον 17χρονο τότε, Όθωνα ως Βασιλιά της Ελλάδας. Το πρωτόκολλο εκλογής του Όθωνα ως βασιλιά υπογράφηκε στις 25 Απριλίου και στάλθηκε για έγκριση στο βασιλιά Λουδοβίκο. Αυτός εξέφρασε ορισμένα αιτήματα για την αποδοχή του ελληνικού θρόνου από το γιο του: να επεκταθούν τα όρια του βασιλείου μέχρι το Βόλο και την Άρτα και να προσαρτηθούν η Κρήτη και η Σάμος, να χορηγηθεί δάνειο 60 εκατ. γαλλικών φράγκων, να σταλούν στην Ελλάδα τρία συντάγματα βαυαρικού στρατού (3.500 άντρες), να λειτουργήσει τριμελής αντιβασιλεία μέχρι την ενηλικίωση του Όθωνα, να μη θεσπιστεί Σύνταγμα πριν την ανάληψη των καθηκόντων από το βασιλιά και τέλος, ο τίτλος του Όθωνα να είναι «Βασιλεύς της Ελλάδος». Οι Προστάτιδες Δυνάμεις απέρριψαν την πρώτη αξίωση και δέχτηκαν τους υπόλοιπους όρους, ορίζοντας ότι το αιτούμενο δάνειο θα καταβαλλόταν υπό την εγγύησή τους σε τρεις ισόποσες δόσεις. Δύο μήνες αργότερα, αποφασίστηκαν τα «οριστικά» σύνορα του νεοσύστατου βασιλείου, το οποίο αποκτούσε την Ακαρνανία, την Αιτωλία και τη Φθιώτιδα, με οριοθετική γραμμή που ξεκινούσε από το Κομπότι (Αμβρακικός Κόλπος), περνούσε από τις κορυφές, Όθρυς και Τυμφρηστός, και κατέληγε στο Μαλιακό.

Η βασιλεία του Όθωνα ξεκινά ουσιαστικά με την ενηλικίωσή του και τα τρία σημαντικότερα γεγονότα θα είναι η Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 και η παράδοση του πρώτου συντάγματος, οι νέες δυσαρέσκειας και η εκθρόνιση και η εξορία του Όθωνα και τέλος το πρόβλημα της διαδοχής του αφού ο Όθων και η Αμαλία δεν απέκτησαν απογόνους. Ο Οθων απεβίωσε στις 26 Ιουλίου 1867 στη Βαμβέργη. Ο ίδιος θέλησε να θαφτεί με την παραδοσιακή ελληνική ενδυμασία τη φουστανέλα. 

Η Αμαλία Μαρία Φρειδερίκη (Amalie von Oldenburg) γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1818 στο Ολδεμβούργο, Μεγάλο Δουκάτο του Ολδεμβούργου. Ήταν κόρη του Παύλου-Φρειδερίκου-Αύγουστου, Δούκα του Ολδεμβούργου (αργότερα Μεγάλου Δούκα του Ολδεμβούργου), και της πρώτης συζύγου του Αδελαΐδας, Πριγκίπισσας του Ανχαλτ-Μπέρνμπουρκ-Σάουμμπουρκ-Χόιμ. Από μικρή ηλικία είχε χάσει τη μητέρα της και ανατράφηκε από τη βαρώνη Σέλλα. Διδάχθηκε ξένες γλώσσες, ζωγραφική, μουσική και χορό καθώς και ξιφασκία και ιππασία. Επέδειξε όμως μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το θέατρο, τον χορό, την ιππασία, την ξιφασκία και το κυνήγι.

Ο γάμος της με τον Όθωνα τελέστηκε στη πατρίδα της το Ολδεμβούργο στις 10 Νοεμβρίου 1836. Με τον ερχομό της στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στην οικία του Αφθονίδη προ του κήπου Κλαυθμώνος που γρήγορα είχε διασκευαστεί σε πρώτο ανάκτορο. Η βασίλισσα Αμαλία έμεινε στην ιστορία για το πλούσιο της κοινωνικό έργο αλλά και η έντονη εμπλοκή της στις πολιτικές υποθέσεις αφού ο Όθων την έχρισε Αντιβασιλέα. Ο χαρακτήρας της όμως αλλά και η απόφασή της να παραμείνει μέχρι τέλους πιστή στο Προτεσταντικό Δόγμα δεν της επέτρεψαν για γίνει αγαπητή στο λαό. Μάλιστα στις 6 Σεπτεμβρίου του 1861, ένας πανεπιστημιακός φοιτητής "μισογύνης" όπως αποδείχθηκε, ονόματι Αριστείδης Δόσιος αποπειράθηκε να δολοφονήσει την Αμαλία. Γενόμενος όμως αντιληπτός από την ίδια έστρεψε το άλογό της εναντίον του με αποτέλεσμα να τρομοκρατηθεί και να αστοχήσει. Στη συνέχεια συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά η βασίλισσα, όταν διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε οργάνωση, επενέβη, και η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια, όπου κλείσθηκε στις τότε φυλακές του Μεντρεσέ της Αθήνας για ένα μόνο χρόνο.

Μετά την εξορία τους ο Όθων και η Αμαλία πέρασαν το υπόλοιπο της ζωής τους στην πατρίδα του Όθωνα, τη Βαυαρία. Αποφάσισαν, να μιλούν την ελληνική γλώσσα κάθε ημέρα, μεταξύ 6 και 8 η ώρα, για να θυμούνται τα χρόνια τους στην Ελλάδα. Η Αμαλία πέθανε στη Βαμβέργη στις 20 Μαΐου του 1875 και ενταφιάστηκε στο κέντρο του Μονάχου, στην κρύπτη των οικογενειακών τάφων της βαυαρικής δυναστείας, στην Εκκλησία των Θεατινών, δίπλα στον αγαπημένο της, ο οποίος είχε αποβιώσει το 1867.

Στου Όθωνα τα χρόνια
https://www.youtube.com/watch?v=3G9Jmob4Le4
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκου 
Εκτέλεση: Σταμάτης Κόκοτας