Ο Μάριος Χάκκας γεννήθηκε στην Μακρακώμη Φθιώτιδας το 1931, τα παιδικά και νεανικά του χρόνια τα έζησε στην Καισαριανή,
με την οποία συνδέθηκε συναισθηματικά, κάτι που διαφαίνεται και στα
θέματα των έργων του. Ο ίδιος ήταν αριστερός δοαφωνούσε όμως έντονα με τις κομματικές πρακτικές. Σε ηλικία 19 ετών ενώ φοιτούσε στη Σχολή
Σαμαρειτών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, βοήθησε εθελοντικά τους φυλακισμένους στη Γυάρο. Στις 30 Απριλίου 1954 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 4 ετών, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να διακόψει τις σπουδές του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εκεί θα γράψει τα πρώτα του ποιήματα και στα μέσα της δεκαετίας του '60 θα εκδώσε την πρώτη του ποιητική συλλογή
με τίτλο "Όμορφο καλοκαίρι". Εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων υπέστη διώξεις και πάλι, ιδιαίτερα κατά τη δικτατορία των Συνταγματαρχών. Από την μέρα που μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο θα ξεκινήσει ένας αγώνας με τον χρόνο, να προλάβει να γράψει όσο περισσότερα μπορεί πριν πεθάνει. Η γλώσσα του γίνεται όλο και πιο προκλητική και οι χαρακτήρες που πλάθει στα έργα του γίνονται σχεδόν γκροτέσκο φιγούρες. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του γράφει τρία θεατρικά μονόπρακτα. Σε ηλικία μόλις 41 ετών, στις 5 Ιουλίου 1972, ο Μάριος Χάκκας χάνει την μάχη με τον καρκίνο, πετυχαίνει όμως τον στόχο του να μείνει στην λογοτεχνία ως έναν από τους πιο ενδιαφέροντες μεταπολεμικούς συγγραφείς.
Λυσσομανάει βαρδάρης, σαν άγριος καβαλλάρης στα καταλύμματα όλο βραδύς βρυχέται, στέλνοντας αγροικιέται μαύρα μηνύματά στου πρωϊνού το θάμπος, φάνταξε ο έρμος κάμπος γεματος μηνύματά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου