Η μουσική είναι η υψηλότερη αποκάλυψη του πνεύματος, Λούντβιχ βαν Μπετόβεν
"Στην
αρχαιότητα η μουσική αποτελούσε στοιχείο μόρφωσης. Στους νεώτερους χρόνους ως
μουσική ορίζεται η τέχνη έκφρασης των αισθημάτων και των ιδεών με τη βοήθεια
ήχων αρμονικά συνδυασμένων, η μελωδία μιας μουσικής σύνθεσης που εκτελείται με
φωνή ή με όργανα, η ορχήστρα, το σύνολο των μουσικών (εκτελεστών,
οργανοπαιχτών) το σύνολο των ηχητικών αξιών της εικόνας, που στηρίζεται στη
μελωδία, την αρμονία, το ρυθμό, τον τονισμό, το μουσικό ρυθμό κλπ. Στο
μουσικό περιεχόμενο τον κύριο λόγο έχει η ηχητική και χρονική φύση της
μουσικής. Στηρίζεται στον συνηθισμένο τρόπο έκφρασης των ψυχικών καταστάσεων
και της μετάδοσής τους με τον ήχο και έτσι, εκφράζει το θυμικό βίωμα ως κίνηση
με τις αλλαγές, αποχρώσεις, δυναμικές εντάσεις, υφέσεις, την αρμονική εξέλιξη,
τις συγκρούσεις. Η
μουσική δραστηριότητα του ανθρώπου περιλαμβάνει τη δημιουργία, την εκτέλεση και
την πρόσληψη, στις οποίες αντιστοιχούν τα τρία στάδια του ΕΡΓΟΥ."
Κύρια συστατικά της μουσικής είναι: ο ήχος, ο ρυθμός, η μελωδία και η αρμονία
"Η μουσική κάθε έθνους και κάθε εποχής
χαρακτηρίζεται από επιλογή τύπων ηχητικών συνδυασμών και κανόνων χρησιμοποίησής
τους. Οι μουσικές "γλώσσες" των διάφορων εθνών, εποχών και συνθετών
έχουν μεγάλη ποικιλία, σ' όλες, όμως, υπάρχουν αρχές, δομές και κοινά γενικά
χαρακτηριστικά. Η μελωδία είναι το σπουδαιότερο εκφραστικό μέσο της μουσικής. Η μουσική, μορφή που ενσαρκώνει το μουσικό περιεχόμενο, είναι
και ο τρόπος ύπαρξης της μουσικής. Αφού η μουσική από τη φύση της δεν μπορεί να εκφράσει ολόκληρο τον εσωτερικό κόσμο του
ανθρώπου και, γι' αυτό, έχει ανάγκη από τις λέξεις και άλλα μη μουσικά
εκφραστικά μέσα." Read more: http://gym-falan.lar.sch.gr/activities/paper/paper01/pap01-moysiki.html
Η μουσική γίνεται αντιληπτή μέσω της ακοής, η οποία εκτείνεται στον άνθρωπο από τα 20 εως και 20.000 (Hertz).
Αυτό σημαίνει πως ένας συνθέτης έχει στη διάθεσή της για τη σύνθεση
ενός κομματιού, ήχους που ταλαντώνονται σε συχνότητες εντός αυτού του
φάσματος. Δεν λείπουν, ωστόσο, και κομμάτια μουσικής που χρησιμοποιούν
υπέρηχους (άνω των 20KHz) αλλά και υπόηχους (κάτω των 20Hz) -ειδικά
οι δε γίνονται αισθητοί με το σώμα του ακροατή και χρησιμοποιούνται πολύ
συχνά σε σύγχρονα κομμάτια ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής. Η στενή σχέση που είχε ο άνθρωπος με τη μουσική
επιβεβαιώνεται από το πλήθος καταγεγραμμένων ιστορικά συνθέσεων που
εκφράζουν την κάθε περίσταση της ζωής: θρησκευτικοί ύμνοι, χοροί,
τραγούδια φυσιολατρικού περιεχομένου, μοιρολόγια, νανουρίσματα,
εμβατήρια, πολιτικά τραγούδια, τραγούδια της τάβλας, του γλεντιού,
αναφερόμενα στις χαρές και στις λύπες από τη γέννηση ως το θάνατο του
ανθρώπου, έως μνημειώδη παγκόσμια έργα υψηλής διανοητικής σύλληψης. Την
αξία της Μουσικής αντελήφθησαν και εξύμνησαν μεγαλοφυΐες του πνεύματος
όπως ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Πυθαγόρας, ο Ρομαίν Ρολάν, ο Καρτέσιος, ο Γκαίτε, ο Μπετόβεν, ο Βάγκνερ, ο Στραβίνσκι
κ.α., καθώς φυσικά και οι λαοί μέσω της παραδοσιακής τους
τραγουδοποιίας. Ενώ προαπαιτείται η κατάκτηση ειδικών γνώσεων
προκειμένου να μελετηθεί, να αναλυθεί και, κατ' επέκταση, να κατανοηθεί
ένα μουσικό έργο, εντούτοις, το μόνο που χρειάζεται για την αισθητική
απόλαυσή της είναι η διάθεση για ακρόασή
του. Η τέρψη αυτή που εξάγει ο ακροατής από το μουσικό έργο εξαρτάται,
σε μεγάλο βαθμό, από τον μουσικό και ευρύτερο καλλιτεχνικό πολιτισμό της
ιδιαίτερης καταγωγής και διαμονής του καθώς και από τα μουσικά ύφη και
είδη με τα οποία είναι προσωπικά εξοικειωμένος. Δύο ακροατές με
διαφορετικό μουσικό και πολιτισμικό υπόβαθρο, επί παραδείγματι ένας
Γερμανός και ένας Ινδός, θεωρείται δύσκολο να εξάγουν τα ίδια αισθητικά
συμπεράσματα ακούγοντας την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν ή μια ινδική ράγκα.
Ως τέχνη, η μουσική δεν ανήκει πλέον μόνο σε υψηλά κοινωνικά στρώματα. Κάθε άνθρωπος μπορεί και δικαιούται να αναπτύξει το μουσικό του αισθητήριο αρκεί, να στρέψει το ενδιαφέρον του και να αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο και διάθεση να ακούσει συγκεντρωμένος μια απ' τις σπουδαιότερες κατακτήσεις της ανθρώπινης εξέλιξης, τη Μουσική.
Knockin' on heavens door
http://www.youtube.com/watch?v=MeQkOw8CtTk
Εκτέλεση: Ρούλα Μανσιάνου Κιθάρα Epiphone: Δημήτρης Σταρόβας
Η Ρούλα Μανσιάνου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και είναι ηθοποιός (Δραματική Σχολή της Ρούλας Πατεράκη), τραγουδίστρια με ευρύτατη φωνητική γκάμα και καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας. Ξεκίνησε να τραγουδάει σε μπουάτ γύρω στο 1980, ενώ το 1986 γνωρίστηκε με τους Ιεροκλή Μιχαηλίδη και Στάθη Παχίδη, με τους οποίους και ξεκίνησε στο σχήμα "Αγαμοι Θύται".entertainment.in.gr
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μουσική γεννήθηκε μαζί με τον άνθρωπο, ο οποίος νωρίς άρχισε να ξεχωρίζει αρμονικούς φυσικούς ήχους που τον βοηθούσαν στην παραγωγή και τη ζωή του. Σιγά-Σιγά άρχισε να τον αναπαράγει, να τους ανασυνθέτει δημιουργικά. Τα μουσικά του δημιουργήματα ο άνθρωπος τα χρησιμοποίησε για να επικοινωνήσει με τους συνανθρώπους του, να εξορκίσει το φόβο, να επικαλεστεί τους προγόνους, να εξευμενίσει τους θεούς του, και να εκφράσει το θαυμασμό, την αφοσίωση και την αγάπη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αρχαίοι Έλληνες, παρά την έντονη θρησκευτικότητά τους, Δε δημιούργησαν μυστικιστική μουσική και απέδωσαν θεία προέλευση στη μουσική και όχι μυστηριακή. Αντίθετα, στο Μεσαίωνα, που η μουσική παιδεία είναι ασθενής μέχρι και ανύπαρκτη, κυριαρχεί ο μυστικισμός.
Δε διασώθηκαν γραπτά μνημεία που να μας κατατοπίζουν για τη μουσική του αρχαίου κόσμου. Πιστεύεται, όμως, ότι η βάση της μουσικής στους αρχαίους λαούς-Κινέζους, Ινδούς, Έλληνες, Κέλτες, Γαλάτες- ήταν η πεντάτονη ανημιτόνια κλίμακα ντο-ρε-μι-σολ-λα.
Ενώ δε βρέθηκαν μουσικά κείμενα, διασώθηκαν πλήθος αναπαραστάσεις αοιδών, μουσικών και μουσικών οργάνων. Ο καλλιεργημένος άνθρωπος ονομαζόταν "μουσικός ανήρ".
Τα αρχαιότερα δείγματα μουσικού πολιτισμού τα βρίσκουμε στους Αιγυπτίους της προϊστορικής εποχής, 5000-4000 π.Χ., από την αγγειογραφία τους που παριστάνει κρουόμενα όργανα. Αυτά είναι τα πρώτα και μόνα που βρέθηκαν για εκείνη την εποχή. Προγενέστερα μέχρι στιγμής δεν έχουν βρεθεί. Ο άνθρωπος από τα πρώτα του βήματα άρχιζε να κατασκευάζει εργαλεία και μουσικά όργανα. Τα εργαλεία και τα όπλα δεν ξεχώριζαν πολύ, γιατί και αυτά πρώτα-πρώτα χρησιμοποιούνταν στην παραγωγή, στις κυνηγετικές παγάνες, σαν τηλεβόες για επικοινωνία κλπ. Και στο χορό.
Τα κρουστά των Αιγυπτίων ήταν: κρόταλα, κύμβαλα, σείστρα, τύμπανα κλπ. Αυτά συναντώνται σε όλους τους αρχαίους λαούς. Και σήμερα, ακόμη είναι τα πρότυπα της κατηγορίας των κρουστών μουσικών οργάνων. Η δεύτερη κατηγορία ήταν οι αυλοί, απλοί, διπλοί, τριγωνικοί. Πολυάριθμες παραλλαγές της άρπας, της κιθάρας κλπ. Είναι η Τρίτη κατηγορία. Οι αυλοί ήταν ξύλινοι, καλαμένιοι, μπρούτζινοι ή κοκάλινοι, απλοί ή διπλοί, που φτάνουν ως τις 11 τρύπες. Μεταγενέστερα βρίσκουμε τρομπέτες κυνηγετικά κέρατα, ασιατικές κιθάρες, τρίγωνα, άρπες (μέχρι 20 χορδές) και μεγάλη ποικιλία από άλλα έγχορδα. Συμπεραίνεται ότι οι Αιγύπτιοι γνώριζαν τις διατονικές και τις χρωματικές κλίμακες.
Ο μουσικός πολιτισμός της Αιγύπτου πιστεύεται ότι δάνεισε στοιχεία του στο μινωικό, το μυκηναϊκό στην αρχαϊκή και κυκλαδική Ελλάδα όπως και στους Ετρούσκους.
Για την Ασσυρία, που κληρονόμησε τον μουσικό πολιτισμό των Σουμέριων και τον ανέπτυξε δεν υπάρχουν παρά οι λιγότερες και ατελέστερες μαρτυρίες.
Οι αρχαιότεροι μουσικοί ορισμοί είναι οι ακουστικοί νόμοι που θέσπισαν οι Κινέζοι, οι οποίοι στους Ευρωπαίους φαίνονταν σχολαστικοί και χωρίς φαντασία και έκφραση. Βασίζονται σε κύκλο από πέμπτες και θεωρούνται σχετικοί με τις θεωρίες του Πυθαγόρα. Η αρχική κλίμακα είναι η πεντάτονη, ανημίτονη, που αργότερα συμπληρώθηκε από επτάτονη και στο τέλος από τη χρωματική των δώδεκα βαθμίδων.
Οι Ινδοί θεωρούνται πιο φιλόμουσοι από τους Κινέζους. Η μουσική διάλεκτος των Ινδών με την έκφραση και το πάθος της, με πρωτότυπες μελωδίες (ραγκά) και με ιδιαίτερο ανατολικό χρώμα θεωρείται πολύ ανώτερη. Πολλά στοιχεία της Ινδικής μουσικής προσεγγίζουν στην ευρωπαϊκή μουσική όπως και άλλα την απομακρύνουν.
Τα ίδια δείγματα και ο ίδιος πλούτος διαπιστώνονται και στους άλλους λαούς της Ανατολής: Χετταίους, Ασσυρίους, Χαλδαίους, Συρίους και πιο πολύ στους Εβραίους, που όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται το ζήτημα από την Παλαιά Διαθήκη, είχαν ανεπτυγμένη μουσική κίνηση.
http://gym-falan.lar.sch.gr/activities/paper/paper01/pap01-moysiki.html
Ως μουσική ορίζεται η τέχνη που βασίζεται στην οργάνωση ήχων με σκοπό τη σύνθεση, εκτέλεση και ακρόαση/λήψη ενός μουσικού έργου. Με τον όρο εννοείται επίσης και το σύνολο ήχων από το οποίο απαρτίζεται ένα μουσικό κομμάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωστή και ως Απολλώνια Τέχνη, η μουσική παίρνει το όνομά της από τις εννέα Μούσες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Καθ' αυτή την έννοια, η μουσική διέφερε σημασιολογικά της σημερινής χρήσης του όρου, και περιελάμβανε το σύνολο των τεχνών που βρίσκονταν υπό την προστασία των Μουσών. Στην Αρχαία Ελλάδα, ο όρος εννοούσε την Ποίηση, το Μέλος και τον Χορό ως μια αδιάσπαστη ενότητα τεχνών η οποία καλλιεργήθηκε ιδιαίτερα στο Θέατρο, ενώ τη θεωρία της Μουσικής εξέφραζε ο κλάδος της Αρμονικής. Ο διαχωρισμός αυτός υιοθετήθηκε και αναπτύχθηκε από τον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό. Έτσι σήμερα μπορούμε να πούμε ότι η μουσική ως τέχνη, έρχεται να καλύψει την ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει με τους ήχους, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ψυχικές του καταστάσεις.
Τόσο ο ορισμός της μουσικής, όσο και σχετικά με τη μουσική θέματα όπως η εκτέλεση, η σύνθεση και η σπουδαιότητά της, διαφέρουν από πολιτισμό σε πολιτισμό και ανάλογα με το κοινωνικό πλαίσιο. Η ερώτηση 'τί είναι μουσική;' έχει γίνει θέμα συζητήσεων - μεταξύ λογίων και μη -, έχει δεχτεί πληθώρα απαντήσεων, όμως καμία δεν ερμηνεύει το φαινόμενο της εν λόγω τέχνης σε καθολικό, διαπολιτιστικό επίπεδο. Μεταξύ άλλων, λεξικοί ορισμοί ορίζουν τη μουσική ως 'τέχνη και επιστήμη των ήχων' ενώ το Βρετανικό Λεξικό της Οξφόρδης εξηγεί πως πρόκειται για "μια από τις καλές τέχνες που ασχολείται με το συνδυασμό ήχων με σκοπό την ομορφιά ως προς τη φόρμα και την έκφραση των σκέψεων και συναισθημάτων. Ένας συχνόχρηστος ορισμός προέρχεται από τον μουσικοσυνθέτη Έντγκαρ Βαρές (Edgar Varese), ο οποίος χαρακτηρίζει τη μουσική ως 'οργανωμένο ήχο'. Ωστόσο, ο αμερικανός εθνομουσικολόγος Μπρούνο Νετλ αναφέρει πως "πολύ λίγοι λαοί έχουν έννοιες (κι επομένως λέξεις) αντίστοιχες με αυτή της Ευρωπαϊκής 'μουσικής'."
Κύρια συστατικά της μουσικής:
1) ο ήχος, χωρίς αυτόν δεν μπορεί να νοηθεί μουσική και σε αυτόν ακριβώς περιέχονται τα άλλα στοιχεία, όπως η χροιά (το ιδιαίτερο χρώμα που ξεχωρίζει την μια φωνή από την άλλη, το ένα όργανο από το άλλο), η εκπομπή που ο ήχος παίρνει το επιθυμητό ύψος, την οξύτητα ή τη βαρύτητα, η ένταση, δηλαδή η ενδυνάμωση του ήχου, και, τέλος, η διάρκεια, που εξαρτάται από την παράταση ή την παύση των παλμικών δονήσεων, που κάνουν τον ήχο.
2) Ο ρυθμός, δηλαδή ο τρόπος διαδοχής των χρονικών στοιχείων, με μετρικές μονάδες, που ξεχωρίζουν καθαρά μεταξύ τους.
3) Η μελωδία, που παρουσιάζει τη διαδοχή των ήχων, που προχωρούν ξεχωριστά και σύμφωνα με κάποια λογική σειρά.
4) Η αρμονία, που είναι η ταυτόχρονη εκφορά, η συνήχηση περισσότερων φθόγγων. Η ευρωπαϊκή μουσική βασίζεται στη μείζονα και στην ελάσσονα κλίμακα.
http://gym-falan.lar.sch.gr/activities/paper/paper01/pap01-moysiki.html
Αποφθέγματα
ΑπάντησηΔιαγραφή-Για αυτήν την καινούρια μουσική χρειάζονται και καινούρια αφτιά - Φρειδερίκος Νίτσε
-Για να δώσεις το φάρμακο που θα χαρίσει την υγεία, πρέπει να εξετάσεις την αρρώστια. Και η μουσική, για να δημιουργήσει αρμονία, πρέπει να ερευνήσει την παραφωνία. - Πλούταρχος
-Δεν αντέχω ν' ακούω πολλή ώρα Βάγκνερ — με πιάνει μια τάση να εισβάλω στην Πολωνία. - Γούντι Άλεν
-Δεν μπορώ να πω πως αγαπώ τις σοπράνο. Κι οι καλύτερές τους κρατάν ακόμα κάτι απ’ τις ξενύχτισσες γάτες σαν είν’ ερωτευμένες. - Στράτης Μυριβήλης
-Η μουσική, θεωρούμενη σαν έκφραση του κόσμου, είναι λοιπόν στο ανώτατο σημείο μια παγκόσμια γλώσσα που είναι στη γενικότητα των αντιλήψεων σχεδόν αυτό που οι ιδέες είναι καθεαυτές στα ιδιαίτερα πράγματα. - Άρθουρ Σοπενχάουερ
-Η μουσική αρχίζει να μιλά όταν σταματά η ποίηση - Λαμαρτίνος
-Η μουσική δίνει ψυχή στις καρδιές και φτερά στη σκέψη - Πλάτων
-Η μουσική είναι αρχιτεκτονική σε κίνηση - Πωλ Βαλερύ
-Η μουσική είναι ένας μεσίτης μεταξύ της ζωής του νου και ζωής των αισθημάτων - Λούντβιχ βαν Μπετόβεν
-Η μουσική είναι ο μεσάζων ανάμεσα στον πνευματικό και τον αντιληπτό κόσμο - Λούντβιχ βαν Μπετόβεν
-Η μουσική είναι η υψηλότερη αποκάλυψη του πνεύματος - Λούντβιχ βαν Μπετόβεν
-Η μουσική είναι η ιατρική της διανοίας - Αύρα Θεοδωροπούλου
-Η μουσική είναι η κίνηση του ήχου να φτάσει την ψυχή και να της δείξει την αρετή - Πλάτων
-Η μουσική είναι η ωραιότερη από τις τέχνες - Γεωργία Σάνδη
-Η μουσική είναι μια γλώσσα που μας οδηγεί στα σύνορα του απείρου και μας επιτρέπει να κοιτάζουμε μέσα σ' αυτό - Τόμας Καρλάιλ
-Η μουσική είναι πανανθρώπινη γλώσσα - Χένρι Γουόντσγουρθ Λονγκφέλοου
-Η μουσική είναι τα φτερά με τα οποία η ψυχή μας και το είναι μας φτερουγίζουν στους ουρανούς - Ανώνυμος
-Η μουσική εκφράζει αυτά που θα'ταν καλύτερο να αποσιωπηθούν - Κλάρα Σούμαν
-Η μουσική εξευγενίζει τα ήθη, αλλά τα ήθη διαφθείρουν τη μουσική - Μπίλιτσα Κ.
-Η μουσική θέλγει και αυτόν τον μάλιστα τεταραγμένο τας φρένας - Πίνδαρος
-Η μουσική ξυπνά στην καρδιά τον πόθο των ωραίων πράξεων - Πυθαγόρας
-Η μουσική τίποτα δε λέει στο νου: είναι ιδανικά κατασκευασμένη κουταμάρα - Άντονι Μπέρτζες
-Η μουσική! Μου μιλάς για πράγματα που δεν έχω βρει ολόκληρη τη ζωή μου, κι ούτε πρόκειται να βρω - Ρίχτερ Γιαν Πάουλ
-Μ' αρέσει ο Βάγκνερ. Η μουσική του είναι τόσο θορυβώδης, που μπορείς άνετα να συζητάς χωρίς να σ' ακούν οι άλλοι. - Όσκαρ Ουάιλντ
-Μουσική είναι η κίνηση του ήχου για να φτάσει την ψυχή και να της διδάξει την αρετή […] Η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα. - Πλάτων
-Μουσική είναι η ομορφιά του σύμπαντος - Πλάτων
-Μουσική είναι η τέχνη που προσπαθεί να εκφράσει το ανέκφραστο - Ανώνυμος
-Μουσική είναι ο προσφιλέστερος θόρυβος του κόσμου - Θεόφιλος Γκωτιέ
-Μουσική μαζί με το φαγητό είναι προσβολή, και για τον μάγειρα, και για τον βιολιστή, και για τον τραγουδιστή - Τζ. Κ. Τσέστερτον
-Μουσική: σκεπτόμενος θόρυβος. - Βίκτωρ Ουγκώ
-Μπορεί κανείς κι έτσι να ορίσει το σκοπό της μουσικής: να δίνει ζωή στα όνειρα από τη μια μεριά και να παρασταίνει τη ζωή σαν όνειρο από την άλλη. - Μανώλης Καλομοίρης
-Ο κόσμος βρήκε στους Beatles μια αφορμή για να τρελαθεί. - Τζορτζ Χάρισον
-Οι συνθέτες συνδυάζουν νότες, αυτό είναι όλο. - Ιγκόρ Στραβίνσκι
-Ποτέ δεν είχα σκεφτεί πως η μουσική και η σκέψη είναι τόσο όμοιες. Στην πραγματικότητα, μπορείς να πεις ότι η μουσική είναι ένας άλλος τρόπος σκέψης, ή ίσως ότι η σκέψη είναι ένα άλλο είδος μουσικής - Ούρσουλα Λε Γκεν
-Τα παιδιά και τα ζώα κατανοούν καλύτερα τη μουσική μου. - Ιγκόρ Στραβίνσκι
-Την μουσική ακούνε πολύ, αλλά φτάνει σε λίγους - Μπορίς Ασάφιεφ
-Το να μιλάς για τη μουσική είναι σαν να χορεύεις για την αρχιτεκτονική - Ανώνυμος
-Χωρίς τη μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος. - Φρειδερίκος Νίτσε
Οι αρχαίοι Έλληνες με τον εμφάνταστο στοχασμό τους έδιναν θεϊκή προέλευση στα πάντα και φυσικά και στη Μουσική. Έτσι, έπλασαν τις Μούσες, που ήταν στην αρχή θεές του τραγουδιού και κατοπινά της ποίησης και των άλλων τεχνών και επιστημών. Αυτές οι θεές, εννιά τον αριθμό, ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης. Κατά τον Ησίοδο, είχαν γεννηθεί στην Πιερία μα κατοικούσαν στον Όλυμπο για να διασκεδάζουν στα συμπόσια τους θεούς. Για αρχηγό τους (Μουσηγέτη) είχαν τον Απόλλωνα που ήταν θεός του φωτός, της μαντικής, της μουσικής και της ποίησης. Οι Μούσες, αν και έμεναν μόνιμα στον Όλυμπο, εύρισκαν τον καιρό και κατέβαιναν κρυφά για να εμπνεύσουν όσους θνητούς συμπαθούσανε, και έπαιρναν το όνομα του τόπου που εμφανίζονταν. Αν π.χ. κατέβαιναν στην Πιερία λέγονταν Πιερίδες, αν στον Ελικώνα, λέγονταν Ελικωνιάδες και αν κατέβαιναν στον Παρνασσό λέγονταν Παρνασσίδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα όμως από τη μυθολογία, η μουσική της Αρχαίας Ελλάδας συνηθίζεται να περιβάλλεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί αποτελεί το βασικό συστατικό στοιχείο ενός πολιτισμού που επηρέασε άμεσα όχι μονάχα την αισθητική και τη φιλοσοφία των μεταγενέστερων εξελίξεων της μουσικής στην Ευρώπη, αλλά και την τεχνική υποδομή της (πολλές θεωρητικές κωδικοποιήσεις της ευρωπαϊκής μουσικής του Μεσαίωνα θα αναζητήσουν τις πηγές τους στη μουσική της Αρχαίας Ελλάδας π.χ. η παραφθαρμένη μεταφορά του τροπικού συστήματος). Από την αρχαία ελληνική μουσική δε διασώθηκαν μέχρι σήμερα παρά ελάχιστα γραπτά μουσικά αποσπάσματα ενώ οι θεωρητικές γνώσεις μας για τον τρόπο με τον οποίο παιζόταν είναι μηδαμινές.
Από την αρχαία γραμματεία μαθαίνουμε ότι στην Αρχαία Ελλάδα η μουσική εξυψώνεται στο επίπεδο μιας ελεύθερης τέχνης ανεξάρτητης από την ποίηση, αν και τις περισσότερες φορές συνυπάρχει με αυτή και βασικά στοιχεία της (π.χ. ο ρυθμός) υπαγορεύονται από την ποίηση και τέλος η μουσική αποτελεί αναγκαία εμπειρία στη διαπαιδαγώγηση των νέων. Ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης και άλλοι φιλόσοφοι εμβαθύνουν στην αισθητική και [ψυχολογίά της μουσικής και διαμορφώνουν τη θεωρία του ήθους ή ηθική θεωρία της μουσικής, που διαπραγματεύεται την επίδραση της μουσικής στη συναισθηματική και ψυχική σφαίρα του άνθρωπου. Σύμφωνα με τη θεωρία του ήθους ή αλλιώς ηθική θεωρία της μουσικής, σε κάθε ρυθμική και μελωδική κίνηση υπάρχει μια ανάλογη συναισθηματική αντίδραση, με την έννοια ότι η μουσική μπορεί να επιδράσει στον άνθρωπο είτε θετικά παροτρύνοντάς τον σε μια ενέργεια της βούλησής του είτε αρνητικά αποτρέποντάς τον από μια ενέργεια της βούλησής του είτε τέλος απονεκρώνοντας τη βούλησή του. Βέβαια η θεωρία του ήθους δεν εξαντλείται μονάχα σε γενικές διαπιστώσεις, αλλά εμβαθύνει στην αισθητική διερεύνηση των δομικών παραμέτρων της μουσικής εξετάζοντας το ήθος της μελωδίας, των αρμονιών (τροπικών κατατάξεων), των γενών και των ρυθμών.