«Aλέξανδρος εισήλθε εις νοσοκομείο»

Με την ανατροπή της "Κυβέρνησης Μαρκεζίνη" από τον Ταξίαρχο και Διοικητή της ΕΑΤ-ΕΣΑ Δημήτριο Ιωαννίδη τον Νοέμβριο του 1973, -δηλαδή μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου-, το πραξικόπημα κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου αποτελούσε τυπικά θέμα χρόνου. Στην πραγματικότητα η σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι και επίσπευσε και τα ίδια τα γεγονότα θα ήταν η δημόσια επιστολή του Αρχιεπισκόπου προς τον "Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας" Στρατηγό Φαίδονα Γκιζίκη στις 2 Ιουλίου 1974. Η 15η Ιουλίου στην πραγματικότητα δεν συνιστούσε αναπάντεχο γεγονός σε κανένα και φυσικά ούτε καν στον ίδιο το Μακάριο. Στις 8:17 το πρωινό της Δευτέρας εκείνης ο Ταξίαρχος Γεωργίτσης της ΕΛΔΥΚ αποστέλλει προς το ΓΕΕΘΑ το συνθηματικό μήνυμα «Aλέξανδρος εισήλθε εις νοσοκομείο» εννοώντας ότι πραξικόπημα ξεκίνησε με την επίθεση αρμάτων της Εθνικής Φρουράς κατά του Προεδρικού Μεγάρου και με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη και Διοικητή των ΛΟΚ, Κωνσταντίνο Κομπόκη. Οι πραξικοπηματίες χωρίς να βρουν ιδιαίτερη αντίσταση ούτε από την φρουρά του Μακαρίου ή το Εφεδρικό καταλαμβάνουν το Προεδρικό, την Αρχιεπισκοπή και το ΡΙΚ. Το ΡΙΚ -το μόνο ραδιόφωνο στην Κύπρο- διακόπτει το πρόγραμμά του για να ανακοινώσει μία έκτακτη είδηση "Η ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ ΕΠΕΝΕΒΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΔΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΚΤΟΝΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ. Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ" και η διαταγή των πραξικοποιματιών σαφής: κατ΄ περιορισμός καθόλη την επικτράτεια της νήσου και όποιος τυχόν κινείται θα εκτελείται. Ο Μακάριος όμως θα βγει ζωντανός από τα χαλάσματα του Προεδρικού και μέσω Κύκκου φθάνει στην Πάφο και την Μητρόπλη όπου και τον αναμένουν δεκάδες ένοπλοι οπαδοί του. Οι πραξικοποιματίες διορίζουν ως νέο Πρόεδρο, τον παλιό αγωνιστή, δημοσιογράφο και Βουλευτή Νίκο Σαμψώ αλλά το απόγευμα από ένα αυτοσχέδιο ραδιοφωνικό σταθμό της Πάφου ακούγεται το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου: "Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Γνωρίζεις, ποίος ομιλεί. Είμαι ο Μακάριος. Είμαι ο Μακάριος. Είμαι εκείνος τον οποίον συ εξέλεξες διά να είναι ηγέτης σου. Δεν είμαι νεκρός. Είμαι ζωντανός. Και είμαι μαζί σου, συναγωνιστής και σημαιοφόρος εις τον κοινόν αγώνα. Το πραξικόπημα της χούντας απέτυχε. Εγώ ήμουν ο στόχος...". Η χλιαρή όμως αντίσταση στη γενέτειρα του Πάφοκαι στις άλλες πόλεις δεν άλλαξε ουσιωδώς την κατάσταση έτσι ο Μακαριότατος την επόμενη μέρα επιλέγει να φύγει. Τελικά με την βοήθεια των Άγγών και μετά από ένα πολύωρο ταξίδι, φθάνει με ελικόπτερο στην Μάλτα και ακολούθως με αεροπλάνο στο Λονδίνο για συνομλίες με τις Αγγλικές Αρχές. Ήδη όμως στην Τουρκία, ο Πρωθυπουργός Ετσεβίτ είχε διατάξει τους στρατηγούς του σε πέντε μέρες να γίνει εισβολή και φεύγει και ίδιος για Λονδίνο για συνομιλίες. Οι Άγγλοι "νίπτουν τας χείρας τους' αφήνοντας έτσι το πεδίο στην Τουρκία για να επέμβει. Ο Μακάριος θα φθάσει στην Νέα Υόρκη για να μιλήσει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (19/07/1974) καταγγέλοντας τη Χούντα σαν τον πραγματικό υποκινητή του πραξικοπήματος και ζητώντας από τις εγγυήτριες δυνάμεις να αποκαταστήσουν την συνταγματική τάξη. Οι Τούρκοι με όσες δυνάμεις πρόλαβαν να συγκεντρώσουν σαλπάρουν για Κύπρο.  Το σχέδιο-επιχείρηση "Αττίλας" τίθεται και τυπικά σε εφαρμογή.

Γιώργος Νταλάρας & Μελίνα Ασλανίδου -Το πουκάμισο το θαλασσί

https://www.youtube.com/watch?v=SjFXZznUxvc

Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής

τραγούδι πληγή για την Κύπρο, το επαιζε στο ρικ το πρωί του πραξικοπήματος και το έκοψαν στη μέση

Χρυσή κλωστή και βελονιά ποιος θα δικάσει το φονιά