Στέλλα Γκρέκα

Η Στέλλα Γκρέκα, παρά τη συντομότατη καριέρας της, υπήρξε η αγαπημένη τραγουδίστρια των αστικών κέντρων της δεκαετίας του 1940 και η απόλυτη ερμηνεύτρια των ελαφρών τραγουδιών. Γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1922 στην Αθήνα και το πραγματικό της όνομα είναι Στυλιανή Λαγκαδά, ήταν ένα από τα εννέα παιδιά μιας φτωχής οικογένειας. Ο πατέρας της ήταν σκηνογράφος και είχε φιλικές σχέσεις με ανθρώπους του χώρου, όπως ο Παντελής Χορν. Η Στέλλα εμφανίστηκε από παιδί στη σκηνή και από την ηλικία ήδη των 8 ετών ο αθηναϊκός τύπος είχε αναφερθεί σε αυτήν. Το 1942 παντρεύτηκε τον ποιητή και σκηνοθέτη Ορέστη Λάσκο, ο οποίος τη βάφτισε καλλιτεχνικά Στέλλα Γκρέκα, επειδή η ίδια δεν ήθελε να τραγουδά ως "Στέλλα Λάσκου". Αν και ηχογράφησε μια σειρά από επιτυχίες γνωστών δημιουργών (Σουγιούλ, Χαιρόπουλος,Αττίκ κ.α) και ερμήνευσε κομμάτια όπως τα "Πάμε στο άγνωστο", "Χθες το βράδυ", "Γύρισε", "Τί κι αν χαθείς", "Το τραγούδι της Μαρίνας"  παράλληλα αρνήθηκε να δισκογραφήσει κάποια άλλα κομμάτια για τα οποία η μοίρα επεφύλαξε ακόμη καλύτερη τύχη. Το ένα ήταν το "Δυο πράσινα μάτια" του 1945, καθώς βρήκε σαχλούς τους στίχους του Κώστα Κιούση -κάτι που μετάνιωσε αργότερα- και το "Λίγες καρδιές αγαπούνε" το 1946, το οποίο ο δημιουργός του Μιχάλης Σουγιούλ πρότεινε στον άγνωστο τότε Τώνη Μαρούδα, και του χάρισε την πρώτη του επιτυχία. Η δισκογραφική της παρουσία περιορίστηκε, ουσιαστικά, στη διετία 1946-1947. Την ίδια περίοδο τραγουδούσε και στο ραδιόφωνο, με τη συνοδεία του συνθέτη Κώστα Γιαννίδη, σαγηνεύοντας όπως λέγεται με τη φωνή της το Βασιλιά Παύλο. Ο Λάσκος την έπεισε τότε να παίξει ρόλο στην ταινία του "Ραγισμένες καρδιές" (1945). Αρχικά, όμως, η Γκρέκα επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει στα "Χειροκροτήματα "του Γ. Τζαβέλλα, πλάι στον Αττίκ και τον Δημήτρη Χορν, αλλά ο σύζυγός της την απέτρεψε, ώστε να συμμετάσχει στο δικό του φιλμ. Κατόπιν, έπαιξε στην ταινία "Πρόσωπα λησμονημένα"  (1946) του Τζαβέλλα. Συνέχισε την κινηματογραφική της καριέρα με την Μαρίνα, όπου ανέλαβε πάλι τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η Γκρέκα είχε στο πλάι της τον Δημήτρη Μυράτ και τον Κωνσταντάρα. Ήταν ένα απλό ρομάντσο, που έγινε μεγάλη επιτυχία, λόγω της σκηνοθεσίας του Σακελλάριου και των τραγουδιών που ερμήνευε η Γκρέκα.

Η Γκρέκα, χώρισε με τον Λάσκο και το φθινόπωρο του 1947 μετέβη στις ΗΠΑ, μένοντας με τον αδελφό της Άγγελο, στη Νέα Υόρκη. Το 1950 παντρεύτηκε τον Ελληνοαμερικανό εφοπλιστή Τζον Αυγερινό. Αφιερώθηκε στην οικογένειά της γι΄ αυτό και η ενασχόλησή της με το τραγούδι στην Αμερική ήταν περιορισμένη. Στην Ελλάδα ερχόταν μόνο για καλοκαιρινές διακοπές στα νησιά, με το ιδιωτικό σκάφος της. Επισκέφθηκε επαγγελματικά τη χώρα κατά τη δεκαετία του 1970 για να ηχογραφήσει δυο άλμπουμ με τραγούδια του Χρήστου Χαιρόπουλου (1975) και τον Αττίκ (1976). Λίγο νωρίτερα η Columbia-EMI είχε συλλέξει όλα τα τραγούδια που η ερμηνεύτρια ηχογράφησε κατά τη διετή καριέρα της και τα κυκλοφόρησε σε ένα δίσκο. Ο Γιώργος Παπαστεφάνου την προσκάλεσε στην εκπομπή του και επιμελήθηκε και μια συλλογή από ηχογραφήσεις της τραγουδίστριας στην Αμερική, η οποία κυκλοφόρησε από τη LYRA το 1990 με τίτλο Τα τραγούδια της Αμερική. Η τραγουδίστρια επέστρεψε στην Ελλάδα το 1987 και ζει πλέον μόνιμα στο Διόνυσο Αττικής.

Στις 16 Δεκεμβρίου 2013 οργανώθηκε στην Αθήνα μια συναυλία-αφιέρωμα στη Στέλλα Γκρέκα, την επιμέλεια της οποίας είχε ο Μιχάλης Κουμπιός, με τη συμμετοχή διαφόρων τραγουδιστών, αλλά και της ίδιας της 92χρονης Στέλλας Γκρέκα. Κατά επιθυμία της Στέλλας Γκρέκα, ο Μιχάλης Κουμπιός μελοποίησε στίχους που έγραψε το 1947 ο Ορέστης Λάσκος για χάρη της και έχει τίτλο «Έλα Στέλλα». 

Γιώργος Παπαστεφάνου - Στέλλα Γκρέκα: Η μουσική γράφει ιστορία

https://www.youtube.com/watch?v=GUdDGelt4BU

Πάμε στο άγνωστο (Χτες πρωταντίκρυσα την πρώτη μου ρυτίδα)
https://www.youtube.com/watch?v=c0AWcizLsNA
Στίχοι: Ευαγγελίδης Δημήτρης
Μουσική: Θεοφανίδης Μενέλαος
Εκτέλεση: Στέλλα Γκρέκα

Ζητάτε να σας πω
https://www.youtube.com/watch?v=0n3GjCKDui0
Στίχοι-Μουσική: Αττίκ