"ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΔΡΑΣΕΩΣ..." "Να κι ο Κάδμος...Στρατιώτης του καθήκοντος και εμψυχωτής. Με τη θυσία του τραγούδησε το νόημα της Λευτεριάς. Ανάδοχος του χρέους δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να πυροβολεί αδιάκοπα το σκυθρωπό πρόσωπο της δουλείας. Κι ήταν στ΄ αλήθεια άξιος μαχητής. Ένας λεβέντης που ήθελε να δικαιώσει το λαό του. Να τον δει μια μέρα λεύτερο και ευτυχισμένο! Να τραγουδήσει μαζί του τη Λύτρωση, το θάρρος, την αυταπάρνηση. ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ! Θα φωνάξει και αυτός μαζί με τόσους άλλους. Αργότερα θα πέσει νεκρός στο υπόγειο λημέρι του, για να παρασύρει με την θυσία του την λεβεντιά, την τόλμη, την φιλοπατρία και ένα γαλανόλευκο σύμβολο που του ταίριαζε σαν φυλακτό σ΄ όλο το μάκρος των ιδανικών του. Αυτός είναι ο Κυριάκος Μάτσης. (Απόσπ. από το έργο "Ώρα Λευτεριάς" του Σοφοκλή Κωνσταντινίδη σελ.2)
"Εξοχώτατε! Ου περί χρημάτων των με την αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής. Λυπάμαι γιατί με προσβάλλετε με την πρόταση σας. Λυπάμαι γιατί ένας μεγάλος Στρατάρχης, όπως είστε εσείς, έπεσε τόσο χαμηλά, προσπαθώντας να με δωροδοκίσει για να προδώσω τον αρχηγό μου και την πατρίδα μου Από ΄δω και πέρα Κύριε Κάλαχαν, δεν νομίζω ότι έχουμε τίποτα άλλο να συζητούμε. Χαίρετε!"
Τραγούδι για τον Κυριάκο Μάτση
https://www.youtube.com/watch?v=C6Ai_BAG53c&feature=youtu.be
(Τραγούδι: Στέλιος Καραολής - Γιώργος Λοΐζου)
ΜΙΧ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΑΤΣΗ
https://www.youtube.com/watch?v=ETmjoyVzRe8
<< ΖΗΤΩΣΑΝ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΑΙ ΜΑΣΈνας ακόμη ήρως έπεσε και εκόσμησε το Πάνθεον του Κυπριακού αγώνος, ο Κυριάκος Μάτσης.
Ο ηρωϊκός θάνατός του:
-Χαράσσει για μια ακόμη φορά τον αιματοβαμμένο δρόμο που κάθε αγωνιστής μας θα ακολουθήση,για να αντιμετωπίσει τον τύραννον, με τον δάκτυλον πάντα στην σκανδάλην, και με την σταθεράν απόφασιν να τον συντρίψη ή να πέσει ο ίδιος.
-Δείχνει σε κάθε Κύπριον Έλληνα (άνδρα,γυναίκα,παιδί) τον δρόμον της τιμής και του καθήκοντος που πρέπει να ακολουθήση,για να κατισχύση τελικώς ο αγώνας μας.
-Διαλαλεί ανά τον πεπολιτισμένον κόσμον με ποία ιδανικά,ποίαν αυτοθυσίαν,ποια ηθικά εφόδια κοσμούνται οι μαχηταί της Κυπριακής Λευτεριάς.Τα κενά εκείνων που μας αφήνουν για πάντα συμπληρούνται αμέσως με τας εφεδρείας μας, αι οποίαι με την σειράν των ανυπομονούν να εισέλθουν εις τον αγώνα και με την ευγενή φιλοδοξίαν να φανούν υπέρτεροι των προκατόχων των.
Τέτοια λεβεντογενειά, με ηρω'ι'κούς νεκρούς και τιτάνας αγωνιστάς,ποτέ δεν πεθαίνει, αλλά πάντα νικά.
Αιωνία η μνήμη των νεκρών αγωνιστών μας.
Ζήτωσαν οι αγωνισταί μας.
Ε.Ο.Κ.Α.Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΔΙΓΕΝΗΣ >>
Στις 19 Νοεμβρίου, ο κυπριακός Eλληνισμός τιμά ένα από τα πιο επίλεκτα παιδιά του. Τον Σταυραετό του Πενταδακτύλου, τον Κυριάκο Μάτση, που το ηρωικό του τέλος, το φθινοπωρινό εκείνο μεσημέρι του 1958, δεν ήταν τίποτε άλλο από το επιστέγασμα μιας λαμπρής αγωνιστικής πορείας. Ο θάνατός του στο κρησφύγετο του Δικώμου ήταν η φυσική κατάληξη ενός ιδεολόγου, οραματιστή και αγωνιστή, που μπήκε στο καμίνι των εθνικών αγώνων από τα μαθητικά θρανία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Κυριάκος Μάτσης είναι αναμφισβήτητα μια από τις πιο αξιοθαύμαστες φυσιογνωμίες του Εθνικο-απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ. Ο Μάτσης είχε το χάρισμα να συνδυάζει τον οραματισμό και τον πολιτικό ρεαλισμό με την αγωνιστική διάθεση. Τα στοιχεία αυτά είναι εκ των ων ουκ άνευ στην ανάδειξη των χαρισματικών ηγετών. Η όλη προσωπικότητα του Μάτση διαγράφεται μέσα από τα ίδια τα κείμενά του, πολύτιμη κληρονομιά κι αυτά όπως η θυσία του.
Ο Κυριάκος γεννήθηκε στο χωριό Παλαιχώρι, της επαρχίας Λευκωσίας στις 23 Ιανουαρίου του 1926 και ήταν το ένα από τα τρία τέκνα της οικογένειας του Χριστοφή και της Κυριακούς. Το 1946 εισήχθη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου και σπούδασε γεωπονία, κατά την διάρκεια της διαμονής του στην Θεσσαλονίκη οργάνωνε διαλέξεις εθνικής διαφωτίσεως, ενώ όταν γύρισε στην Κύπρος εργαζόταν ως γεωπόνος στην Αμμόχωστο. Εντάχθηκε από πολύ νωρίς στην Παναγροτική Ένωσης Κύπρου για τα δίκαια του αγρότη. Διετέλεσε τομεάρχης της ΕΟΚΑ στις επαρχίες Αμμοχώστου από το 1955 και τομεάρχης Κερύνειας έως τον θάνατο του. Συνελήφθη στις 9 Ιανουαρίου 1956, κατά την διάρκεια των βασανιστηρίων τον επισκέφθηκε ο ίδιος ο Κυβερνήτης Χάρντιγκ και του πρόσφερε το υπερβολικά μεγάλο για την εποχή ποσό των 500.000 λιρών αν αποκάλυπτε πού κρυβόταν ο Διγενής. Στις 13 Σεπτεμβρίου 1956 δραπέτευσε και επικηρύχτηκε με το ποσό των 5.000 λιρών. Στις 19 Νοεμβρίου 1958 περικυκλώθηκε το κρησφύγετό του και ανατινάχθηκε από τις Βρετανικές δυνάμεις όπου και βρήκε το θάνατο. Το νεκρό σώμα του ήρωα τάφηκε μυστικά την ίδια μέρα στις κεντρικές φυλακές, στα Φυλακισμένα Μνήματα.
Ένα τραγούδι για τον Κυριάκο Μάτση
ΑπάντησηΔιαγραφή(Τραγούδι: Στέλιος Καραολής - Γιώργος Λοϊζου)
Ήσουν αξέχαστο παιδί της Πιτσιλιάς καμάρι
Αγίασες σαν προσκύνημα ο τόπος του χαμού σου
στην Κύπρο έδωσες τιμή και δόξα στους γονιούς σου (δις)
Από το Παλαιχώρι μας στο Δίκωμο σκοτώθεις,
προτίμησες τον θάνατο μα δεν επαραδώθεις. (δις)
Μάτση μας εις το Δίκωμο έπεσες πολεμώντας,
και έδειξες εις τους Βρεττανούς τί ΄πα να πεί ΕΟΚΑ. (δις)
Ο Μάτσης απ΄ την κρύπτη του ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ φωνάζει,
και στην σκανδάλη του όπλου του το δάκτυλον του βάζει (δις)
Ξύπνησε Κυριάκο μας σε κράζει το νησί μας,
και στάσου το δεξί χέρι πάλι του Διγενή μας. (δις)
[Όποιος έχει ολόκληρη την εκτέλεση τον παρακαλώ να την ανεβάσει]
ΗΡΩΑΣ, ΠΟΙΗΤΗΣ, ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΤΣΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΡΑΞΕΝΟ ΤΟ ΜΙΛΗΜΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ ΠΟΥ
ΣΠΕΡΝΟΥΝΕ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ
Λουλούδια πα στο μνήμα μου
να σπείρεις θέλεις, τώρα
που των ιδεών το άνθισμα
θάφτηκε μέσ' το χώμα;
Σπείρε τα.
Πιο δυνατά θα πεταχτούν
και πι' όμορφα θα λάμπουν
σαν απ' το χέρι σου, κυρά,
καλή φροντίδα θάβρουν.
Κι όσο φουντώνει η φυλλωσιά
και πιο πολύ φυτρώνει
τόσο και πιο πολύ βαθειά
η ρίζα των θ' απλώνει,
ώσπου να φτάσει στο κορμί
κάτω που θα σαπίζει
πιο περισσά για να τραφεί
και πιο πολύ ν' ανθίζει.
********
Σ' ΕΝΑ ΤΑΦΟ
Να κλάψω πρέπει το χαμένο όνειρο
και το λαμπρό το θησαυρό να θάψω
στ' ανήλια της καρδιάς μαντρίσματα
που δυνατών σιδέρων νάχουν τριγυρίσματα,
έτσι που μάτι αδιάκριτο
ποτέ να μη σιμώσει
κι ούτε το δάκρυ το καυτό
ποτέ να μην πληγώσει
την περισσή λαμπράδα του;
Φέρτε σεις μοίρες τα γραφτά
και σεις μάγισσες σύρτε
απ' τις απόμακρες σπηλιές
των μελλουμένων τα πλεκτά.
Σμίξτε και σεις δεντρών τραντάγματα
- και του Μαρτιάτικου ανθισμού
και του φθινοπωριάτικου ξεφυλλισμού -,
συντροφιαστά με των αξίνων τα ταράματα
- που για τη γη τη σκάφτουνε
ζωή μέσα να πλάσουν
Κι ελάτε, σμίξτε, σύρτε
ένα να πλέξουμε χορό
για το λαμπρό το θησαυρό
που πρέπει τώρα να θαφτεί
και στα σκοτάδια να κρυφτεί.
Στις 29.6.1945 στην καταληκτήρια τελετή της αποφοίτησης του ως εκπρόσωπος των αποφοίτων του Γυμνασίου Αμμοχώστου αναφέρει για την Ελλάδα και τον Ενωτικό πόθο όλων των Κυπρίων:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Εμπρός λοιπόν, Ακρίτες των εθνικών μας επάλξεων. Ας της δώσουμε (αναφέρεται στην Ελλάδα) το κάθε τι. Και την ζωή μας ακόμα, γιατί αν πραγματικά μια φορά κανείς πεθαίνει, το να πεθάνει για την Ελλάδα Θεία είναι η δάφνη.
Μη ξεχνάτε ποτέ πως εμείς θα αποτελέσουμε τα αυριανά στελέχη του Ελληνικού Στράτου. Μη ξεχνάτε πως σήμερα η Ελλάδα δεν είναι τίποτε άλλο παρα νεκροθήκη ημιθέων, όπως την απεκάλεσε κάποτε ο Βύρων. Μη ξεχνάτε πως είμαστε Έλληνες.
Και σαν τέτοιοι θα σταθούμε στο ύψος της Ιστορίας μας περήφανοι και αξιοπρεπείς. Ας σταθούμε περήφανοι κι εμείς οι υπόδουλου Κύπριοι γιατί έχουμε αναφαίρετο το δικαίωμα αυτό. Και εμείς πολεμήσαμε πλάι στους άλλους Έλληνες. Χαρήκαμε μαζί τους τις χαρές, κλάψαμε μαζί τους στες συμφορές.
Το αίμα μας χύθηκε με το άλλο Ελληνικό αίμα, για να ποτίσει το πλατύφυλλο δένδρο της λευτεριάς, το δένδρο που στοιχειώνει και θεριεύει και μεγαλώνει, έτοιμο να απλώσει την ευεργετική του σκιά και στη μικρή μας πατρίδα.
Όπως δε όλα τα σκλαβωμένα ελληνικά μέρη έτσι και μεις θα βροντοφωνάξουμε το «άνοιξε μάνα μας γλυκιά, την άφθαρτη αγκαλιά σου κι αγκάλιασε μας τα φτωχά τα μαύρα τα παιδία σου» και με λαχτάρα θα καρτερούμε την ώρα του τέλους της πολύπλαγκτης Οδύσσειάς μας»".
http://antiparakmi.blogspot.com/2007/11/blog-post_19.html