Α΄ Φάση: 1913-1914 [Επιχειρήσεις μαζικών εκτοπισμών]
Η έναρξη γενικευμένων διωγμών ξεκίνησε κατά τα τέλη του 1913, με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ενώ αρχικός στόχος ήταν οι ελληνικοί πληθυσμοί της Ανατολικής Θράκης. Με την καθοδήγηση όμως Γερμανών συμβούλων της Οθωμανικής Αυτοκρατορία, από τον Μαϊού του 1914, οι διώξεις επεκτάθηκαν επίσης και στη δυτική Μικρά Ασία. Ο συνολικός αριθμός των εκτοπισμένων από τη δυτική Μικρά Ασία (πριν εισέλθει η Οθωμανική Αυτοκρατορία στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο), σύμφωνα με στατιστική του Οικουμενικού Πατριαρχείου ήταν 153.890 Έλληνες, σε αυτή τη φάση των διωγμών.
Β΄ Φάση: 1914-1918 [Νέα μέτρα εξόντωσης των μειονοτήτων]
Η είσοδος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον πόλεμο σήμανε και την έναρξη νέων κυμάτων διωγμών. Αρχικά εφαρμόστηκαν σειρά από οικονομικά μέτρα, για την ικανοποίηση των αναγκών του πολέμου και στη συνέχεια οι Οθωμανικές Αρχές προχώρησαν στη μαζική στρατολόγηση, όλων των υπηκόων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από 20 έως 45 ετών, ενώ όσοι ήταν πάνω από 45 ετών, υποχρεώθηκαν να εργαστούν στα περιβόητα "Τάγματα Εργασίας". Με το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, υπογράφεται στις 30 Οκτωβρίου 1918 και μια προσωρινή παύση των διωγμών των μειονοτήτων εκ μέρους των Τούρκων.
Σύμφωνα με την έκθεση Ελλήνων βουλευτών της τουρκικής βουλής που υποβλήθηκε το 1918, τα θύματα των διωγμών συνολικά, νεκροί και εκτοπισμένοι υπολογίζονται σε 750.000. Πάντως, σε σχέση με τη Γενοκτονία των Αρμενίων, για την εξόντωση των ελληνικών πληθυσμών, προτιμήθηκαν λύσεις που θα οδηγούσαν στον αργό αλλά σταδιακό αφανισμό προκειμένου να αποφευχθεί, όσο το δυνατόν, η διεθνής κατακραυγή από το νέο κύμα ωμοτήτων.
Γ' Φάση: 1921-1923
Η αποτυχημένη εκστρατεία στην Μικρά Ασία και η αποχώρηση του ελληνικού στρατού από εκεί θα δώσει την καλύτερη ευκαιρία και συνάνα το κατάλληλο άλλοθι στους Τούρκους για να δώσουν την χαριστική βολή στο χριστιανικό στοιχείο της περιοχής.
https://youtu.be/5sbcAXAN7_8?si=5J9Be7O1WlveJlzU
Παραδοσιακό Θρακιώτικο
