Έτος Ίδρυσης: 1996
Είδος: Αγγλόφωνη ποπ
Περιοχή: Θεσσαλονίκη
Μουσικές βιογραφίες και μικρές αλήθειες τραγουδιστών, καλλιτεχών, μουσικών, στιχουργών, ποιητών και πολλών άλλων ΕΔΩ
Χαϊδευτικά και προσωνύμια Ελλήνων τραγουδιστών / τραγουδιστριών
Ξένα παιδικά τραγουδάκια
"Il était un petit navire" ('There was a little ship') is a traditional French song that is now considered a children's song, despite its macabre tone.
The song tells the story of a young sailor who is about to be eaten by the other sailors. They discuss how to cook the man and what sauce to use. He then prays for the Virgin Mary's intercession and is saved by a miracle.
Οι 12 πιο αντιπαθείς Κύπριοι ηθοποιοί
Το έργο του Φ. Πολίτη ήταν όντως πολύ μεγάλο, παρά τον πρόωρο θάνατό του. Επέβαλε ένα θεατρικό επίπεδο πολύ ανώτερο εκείνου που βρήκε όταν άρχισε να σκηνοθετεί. Πολέμησε την προχειρότητα που επικρατούσε, το ελεεινό δραματολόγιο βασισμένο στο γαλλικό βουλεβάρτο, τον βεντετισμό των πρωταγωνιστών. Υποστήριξε την επικράτηση της δημοτικής, την πιστή απόδοση του κειμένου, την ευρωπαϊκή πρωτοπορία, της οποίας είχε βαθιά γνώση, την επικράτηση του σκηνοθέτη, ως του απόλυτου αρχηγού του καλλιτεχνικού γίγνεσθαι, που ερμηνεύει τον συγγραφέα και με την μπαγκέτα του διευθύνει τους ηθοποιούς, σκηνογράφους, ενδυματολόγους, μουσικούς, χορογράφους, για να επιφέρει το ποθητό αποτέλεσμα.
Κάρολος Κουν (1908-1987): Θεατρικός σκηνοθέτης και δημιουργός του "Θεάτρου Τέχνης". Ως σκηνοθέτη τον Κουν απασχολούσε το σύγχρονο νεοελληνικό έργο, η νεοελληνική θεατρική παράσταση, το αρχαίο δράμα και το κλασικό θέατρο σε σύγχρονη απόδοση. Ίδρυσε τη Δραματική Σχολή του θεάτρου του, στην οποία μαθήτευσαν πολλοί από τους σημαντικότερους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της μεταπολεμικής γενιάς. Έγραψε τις μελέτες «Η αρχαία τραγωδία-κωμωδία» και «Ο σκηνοθέτης και το αρχαίο δράμα». Προς τιμήν του θεσμοθετήθηκαν τα Βραβεία Κάρολος Κουν.
Μάριος Πλωρίτης (1919-2006): Δημοσιογράφος-επιφυλλιδογράφος, κριτικός, μεταφραστής, λογοτέχνης και θεατρικός σκηνοθέτης. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες του Θεάτρου Τέχνης μαζί με τον Κάρολο Κουν. Συνολικά σκηνοθέτησε σε διάφορους αθηναϊκούς θιάσους περίπου 20 θεατρικά έργα, κυρίως την περίοδο 1952-1962. Από το 1971 διετέλεσε καθηγητής θεατρολογίας στο πανεπιστήμιο των Αθηνών. Το μεταφραστικό και κριτικό έργο του Πλωρίτη είναι επίσης σημαντικό. Τα εβδομαδιαία άρθρα-επιφυλλίδες του στο Βήμα της Κυριακής και σε διάφορα περιοδικά «άφησαν εποχή».
Κώστας Γεωργουσόπουλος (1937-2024) συγγραφέας, κριτικός θεάτρου, μεταφραστής και στιχουργός. Εργάστηκε στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση για 35 ολόκληρα χρόνια. Μπήκε στον στίβο της θεατρικής κριτικής το 1971 από τις στήλες της εφημερίδας Το Βήμα και συνέχισε στην εφημερίδα Τα Νέα, όπου εργάστηκε ως κριτικός και επιφυλλιδογράφος μέχρι τον θάνατό του, ενώ εκτάκτως συνεργαζόταν και με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Είχε πλουσιότατο μεταφραστικό έργο ενώ συνέπραξε σε διάφορα σχολικά εγχειρίδια.
Τα Μπουρμπούλια είχαν κάνει τις πρώτες τους εμφανίσεις το 1968-1969 και έγιναν γνωστοί συνοδεύοντας το Διονύση Σαββόπουλο όταν αυτός στράφηκε προς το ροκ και ηχογράφησε τον «Μπάλλο». Τα αρχικά μέλη τους ήταν οι Τάκης Ανδρούτσος (κιθάρα), Νίκος Τσιλογιάννης (ντραμς), Βασίλης Ντάλλας (μπάσο) και Άρης Τασούλης (πλήκτρα). Ακολούθησαν αρκετές αλλαγές στη σύνθεση του γκρουπ ώσπου ενώθηκαν με τους πρώην Δάμων και Φιντία, και ηχογράφησαν για τη «Λύρα» το 45ρι «Ο Ντάμης ο Σκληρός / Απογοήτευση». Έκαναν αρκετές εμφανίσεις σε συναυλίες και σε μαγαζιά (στη "Μαϊμού", στη "Πέμπτη Εντολή", στο "Hobby"). Τελικά ο Δεληγιαννίδης θα αποχωρήσει και στη θέση του θα ενταχθεί ο Νίκος Δαπέρης και θα δοκιμάσουν την τύχη τους στη Θεσσαλονίκη, όπου και διαλύθηκαν οριστικά το φθινόπωρο του 1973.
Τα Μπουρμπούλια είναι ελληνικό έθιμο, το οποίο εορτάζεται την περίοδο του Καρναβαλιού, κυρίως στην Πάτρα. Η προέλευση του δεν είναι γνωστή. Τα Μπουρμπούλια είναι χοροί όπου οι γυναίκες διατηρούν την ανωνυμία τους κάτω από ένα μαύρο ντόμινο και μια μαύρη μάσκα, ενώ οι άντρες φορούν επίσημο ένδυμα και διαλέγουν την ντάμα τους αγνοώντας την ταυτότητα της, τουλάχιστον για εκείνο το βράδυ. Συνδέεται με τη στιγμιαία γνωριμία που ήταν εξαπλωμένη την εποχή της δημιουργίας του εθίμου. Ο εορτασμός του εθίμου ξεκίνησε κοντά στο 1872, όταν ο ελληνογερμανός αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλλερ είχε ολοκληρώσει το θέατρο Απόλλων.
Οι γνωστότεροι δάσκαλοι της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και ιστορίας
Δάσκαλος - μαθητής
Κένταυρος Χείρων - Αχιλλέα
Φοίνιξ - Αχιλλέα
Μέντωρ - Τηλέμαχο
Λίνος - Ηρακλή
Αριστοτέλης - Μ. Αλεξάνδρο
Λύσανδρος - Μ. Αλεξάνδρο
Αρχέλαος ο Αθηναίος - Σωκράτη
Αναξαγόρας - Περικλή
Σωκράτης - Πλάτων
Σωκράτης - Αλκιβιάδη
Σενέκας - Νέρωνα
Πρότυπα αληθινής φιλίας την αρχαιότητα
Αχιλλέας - Πάτροκλος
Ορέστης - Πυλάδης
Δάμων - Φειδίας
Βάκχος - Σιληνός
Επαμεινώνδας - Πελοπίδας
Αλέξανδρος - Ηφαιστίων
Φίλιππος - Ναθαναήλ
Ο Γιάννης, ο Σπύρος και ο Μάνος ήταν μέλη της Χορωδίας νέων του Δήμου Κηφισιάς το 1997 και μετά την επιστροφή τους από το παγκόσμιο διαγωνιστικό φεστιβάλ χορωδιών που έλαβε χώρα στο Σπιτάλ της Αυστρίας (10η θέση) τον Ιούλιο του ίδιου έτους, η κοινή αγάπη τους για τη μουσική τους οδήγησε στη δημιουργία του συγκροτήματος, που η αρχική του μορφή δεν ανήκε στο ηλεκτρονικό σοφτ-ροκ είδος που τους γνωρίσαμε, αλλά στη χιπ-χοπ. Γρήγορα όμως δεν άργησαν να καταλάβουν πως αυτό το είδος της μουσικής δεν τους ταίριαζε. Τον Μάρτιο του 1998 έφεραν στο σύνολο τον Σταύρο και τον Παναγιώτη ενώ στην ομάδα πρόσθεσαν και τον Γιώργο τον Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς που ήταν το έκτο και τελευταίο μέλος της μπάντας.