Ο μουσικοσυνθέτης "Άκης Σμυρναίος" γεννήθηκε στη Σπάρτη της Μικράς Ασίας το 1918 και το πραγματικό του ονοματεπώνυμό ήταν Γαληνός Κιοσόγλου. Από την ηλικία των 5 ετών έμεινε ορφανός (ο πατέρας του εξόριστος των Τούρκων το 1921 πέθανε στη Μικρασιατική Καταστροφή και η μητέρα του λίγο αργότερα). Στην Ελλάδα τον έφεραν συγγενείς του και ο μικρός Γαληνός εγκαταστάθηκε στη Νέα Ιωνία μαζί τους. Αποφοιτώντας από το «Εμπειρίκειο Ορφανοτροφείο» όπου είχε εισαχθεί επιστρέφει στη Νέα Ιωνία και εργάζεται ως αρτεργάτης, ενώ, παράλληλα συνεχίζει και τελειοποιεί τις μουσικές του σπουδές στην τρομπέτα και σε άλλα πνευστά. Μελετώντας Λογοτεχνία ασχολείται με την σύνθεση και συμμετέχει ενεργά στα πολιτικά του καιρού του. Για τις αριστερές του πεποιθήσεις και τις δραστηριότητες του στο Κομμουνιστικό Κίνημα συλλαμβάνεται κατά την δικτατορία του Μεταξά το 1937 και οδηγείται στο στρατόπεδο της Ακροναυπλίας, όπου ως έγκλειστος συνεχίζει τη μουσική του δραστηριότητα. Αμέσως μετά την κήρυξη του Ελληνοιταλικού πολέμου αποφυλακίζεται για να πάρει δίχως σχεδόν ανάσα, μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Εντάσσεται στον Ε.Λ.Α.Σ. στις ομάδες του Άρη Βελουχιώτη και σύντομα, αναλαμβάνει ως επικεφαλής της νομικής ομάδας με το επαναστατικό ψευδώνυμο "Άστραπόγιαννος" . Εκείνο, όμως, που θα τον κάνει διάσημο και θα περάσει τ’ όνομά του στην ιστορία είναι η θρυλική του σύνθεση σε στίχους του Νίκου Καρβούνη «Στ’ άρματα, στ’ άρματα» που θα γίνει ύμνος στα χείλη του Ε.Λ.Α.Σ., ενώ άλλες επίσης γνωστές συνθέσεις του κατά την περίοδο αυτή είναι και τα τραγούδια: «Στον Άρη Βελουχιώτη», «Είμαστε Αντάρτες της Ελλάδας», «Χτυπάμε Πανανθρώπινες Καμπάνες», «Δάκρυσε ο Ταΰγετος» κ.λ.π.. Μετά την Συμφωνία της Βάρκιζας επιστρέφει στην Ν. Ιωνία. Το 1951 παίρνει το πτυχίο οργανώσεως πνευστών από το Εθνικό Ωδείο και ένα χρόνο μετά παίρνει και το πτυχίο αρμονίας με άριστα από το Ελληνικό Ωδείο. Το 1953, ως καλεσμένος του Δήμου Ρεθύμνου πηγαίνει εκεί και οργανώνει τη Δημοτική μπάντα. Επιστρέφοντας, ένα χρόνο μετά, διορίζεται διευθυντής της Ελαφράς Ορχήστρας του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας, οπότε και, οριστικά, παίρνει το ψευδώνυμο "Άκης Σμυρναίος". Τη θέση του αυτή στο Ε.Ι.Ρ. θα διατηρήσει ως το 1960. Ο Άκης Σμυρναίος υπήρξε ακόμα διευθυντής της ορχήστρας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για πολλά χρόνια καθώς και ο μόνιμος διευθυντής της ορχήστρας του Ε.Ο.Τ.. Σαν συνθέτης συνεργάστηκε και με πολύ σπουδαία ονόματα της εποχής του όπως οι Βέμπο, Γούναρης, Γιώτα Λύδια, Μουζάς – Λιγνός, υπογράφοντας κα πολλές από τις επιτυχίες τους όπως: «Αθήνα γλυκεία μου Αθήνα», «Παντρεύεται με άλλον εκείνη π΄ αγαπώ», «Θέλω να λησμονήσω», «Από τότε που σ’ έχασα κλαίω», «Κάνε κότσο τα μαλλιά σου», «Το καινούργιο σου Φουστάνι», «Άλλος σ’ αγάπησε κι άλλος σε παίρνει», «Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα», «Ένα φιλάκι», « Όποιος αγαπά τον Χάρο δεν φοβάται» κ.ά.. Ο Άκης Σμυρναίος έφυγε από τη ζωή το 1984 σε ηλικία 66 ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου