Ο Δώρος Λοΐζου γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 23 Φεβρουαρίου 1944. Σπούδασε αρχικά στη σχολή θεάτρου των Θάνου Σακέττα και Κωστή Μιχαηλίδη στη Λευκωσία, την οποία όμως εγκατέλειψε λόγω των δικοινωτικών ταραχών που ξέσπασαν στην Κύπρο την περίοδο 1963- 64. Στη συνέχεια φοίτησε το διάστημα 1966-68 στη σχολή τουριστικών επαγγελμάτων στη Ρόδο, εκδιώχθηκε όμως λόγω της αντιδικτατορικής του δράσης. Έπειτα θα μεταβεί στη Βοστόνη όπου θα σπουδάσει Ιστορία στο Hellenic College. Το 1972, μετά την αποφοίτησή του, επιστρέφει στην Κύπρο και εντάσσεται στους κόλπους του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΕΔΕΚ. Αρχικά αναλαμβάνει οργανωτικός γραμματέας της κεντρικής επιτροπής του κόμματος καθώς και γραμματέας της νεολαίας και παράλληλα, αναλαμβάνει διευθυντής της κομματικής εφημερίδας Σοσιαλιστική Έκφραση. Αυτοβούλως εντάχθηκε στις ένοπλες ομάδες Λυσσαρίδη* και το πρωί της 30ης Αυγούστου 1974, ένοπλοι άνδρες της ΕΟΚΑ Β' έστησαν ενέδρα θανάτου κατά του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαινε ο πρόεδρος του κινήματος Σοσιαλδημοκρατών Βάσος Λυσσαρίδης και οδηγούσε ο Λοΐζου, σε μέρος κοντά στα γραφεία του κόμματος στη Λευκωσία. Από την δολοφονική επίθεση γλίτωσε ο Λυσσαρίδης, σκοτώθηκε όμως ο Λοΐζου και τραυματίστηκε η σύζυγός του. Η κηδεία του Λοΐζου πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα στη Λευκωσία, παρουσία πλήθους κόσμου.
Ο Λοΐζου είχε μεταφράσει στα ελληνικά ποιήματα ξένων λογοτεχνών όπως του Σαλβαντόρ Νόβο, του Πωλ Ελυάρ, του Ίκου Τακενάκα κλπ ενώ εξέδωσε και την προσωπική του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ψωμί και Ελευθερία».
Μάριος Τόκας τραγουδά και μιλά για τον Δώρο Λοΐζου
https://www.youtube.com/watch?v=nMvN9ragB3E
Το τραγούδι της ειρήνης (Το τραγούδι του Λεύτερου)
https://www.youtube.com/watch?v=A3ueWInqNcA
Σε στίχους Δώρου Λοΐζου, ο ύμνος των Κύπριων Σοσιαλιστών της ΕΔΕΚ
Μουσική: Γιώργος Κοτσώνης
Πρώτη Εκτέλεση: Κώστας Καμένος
Από το δίσκο "Ύμνος και Θρήνος για την Κύπρο" (1976)
Από το δίσκο "Ύμνος και Θρήνος για την Κύπρο" (1976)
Αρχικοί στίχοι
"...να βάλω φωτιά στην Πρεσβεία του θανάτου” και όχι "στην εστία"
Απόπειρα Δολοφονίας του γιατρού Βάσου Λυσαρίδη (30 Αυγούστου 1974)
https://www.youtube.com/watch?v=yO3_zVv2dBY
Κηδεία Δώρου Λοΐζου (1 Σεπτεμβρίου 1974)
https://www.youtube.com/watch?v=LaHxiWPqLZY
ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΔΩΡΟΥ ΛΟΪΖΟΥ
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=index&sort=alpha&lyricist_id=3732
* Οι ένοπλες ομάδες Λυσσαρίδη είχαν ήδη δημιουργηθεί από τις απαρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960 και συνέχισαν την δράση τους μέχρι και τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου το 1977. Πήραν μέρος στην Τουρκανταρσία του 1963-64, εναντίον του Εθνικού Μετώπου και της ΕΟΚΑ Β΄. Την στρατιωτική εκπαίδευση, τον εξοπλισμό, τα όπλα και τους ασυρμάτους, τους πήραν από Αραβικές και Παλαιστινιακές οργανώσεις, τον Λίβυο ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι με τους οποίους ο Β.Λυσσαρίδης είχε στενότατες σχέσεις.
* Οι ένοπλες ομάδες Λυσσαρίδη είχαν ήδη δημιουργηθεί από τις απαρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960 και συνέχισαν την δράση τους μέχρι και τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου το 1977. Πήραν μέρος στην Τουρκανταρσία του 1963-64, εναντίον του Εθνικού Μετώπου και της ΕΟΚΑ Β΄. Την στρατιωτική εκπαίδευση, τον εξοπλισμό, τα όπλα και τους ασυρμάτους, τους πήραν από Αραβικές και Παλαιστινιακές οργανώσεις, τον Λίβυο ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι με τους οποίους ο Β.Λυσσαρίδης είχε στενότατες σχέσεις.
O Βάσος Λυσσαρίδης (Λεύκαρα, 13 Μαΐου 1920) είναι Κύπριος πολιτικός ο οποίος αποτέλεσε σημαντική προσωπικότητα της πολιτικής ζωής της Κύπρου από την ανεξαρτησία της. Ήταν μέλος της ΕΟΚΑ, βουλευτής από το 1960, ιδρυτής και πρόεδρος της ΕΔΕΚ και πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κύπρου από το 1985 μέχρι το 1991.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε στις 13 Μαΐου 1920 στα Λεύκαρα. Φοίτησε πρώτα στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και, στη συνέχεια, στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πολιτική σταδιοδρομία
Ο Βάσος Λυσσαρίδης ξεκίνησε την πολιτική του δράση ως φοιτητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και δραστηριοποιήθηκε στο κίνημα υπέρ της Ενώσεως της Κύπρου με την Ελλάδα και, στη συνέχεια, συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) κατά τη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Κύπρου. Συνδέθηκε στενά με τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο, του οποίου υπήρξε για χρόνια προσωπικός ιατρός.
Συμμετείχε στο συνέδριο του Λονδίνου το 1959 για την ίδρυση ανεξάρτητου κυπριακού κράτους και, μαζί με τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ήταν οι μόνοι που διαφώνησαν με τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, τις οποίες κατήγγειλε ανοιχτά. Στις εκλογές του 1960 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής στο πρώτο Κοινοβούλιο της Κυπριακής Δημοκρατίας ως υποψήφιος του Πατριωτικού Μετώπου[1] και επανεξελέγη στη θέση και στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Την περίοδο της χούντας, συνδέθηκε στενά με το ΠΑΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου, του οποίου παρέμεινε πιστός φίλος ως το τέλος. Σύμφωνα με μαρτυρία του ηγετικού στελέχους του ΠΑΚ Κώστα Τσίμα (που μετά το 1981 έγινε γενικός γραμματέας του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και διοικητής της ΕΥΠ), ο Βάσος Λυσσαρίδης ήταν αυτός που «άνοιξε τις πόρτες» των Αράβων για το ΠΑΚ, και με τη διαμεσολάβησή του οι Παλαιστίνιοι και ο Αραφάτ βοήθησαν το ΠΑΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου με χρήματα, όπλα και εκπαίδευση.[2]
Το 1969 ίδρυσε την ΕΔΕΚ, το πρώτο σοσιαλιστικό κόμμα της Κύπρου, ενώ παρέμεινε στη θέση του προέδρου του κόμματος από το 1969 μέχρι το 2001. Το 2002 έγινε επίτιμος πρόεδρος της ΕΔΕΚ.
Στις 30 Δεκεμβρίου 1985 εκλέχθηκε στη θέση του προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κύπρου, στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 30 Μαΐου 1991.
Απόπειρα δολοφονίας
Στις 30 Αυγούστου 1974 πραγματοποιήθηκε απόπειρα δολοφονίας σε βάρος του Βάσου Λυσσαρίδη, κατά την οποία σκοτώθηκε ο αρχηγός της νεολαίας της ΕΔΕΚ Δώρος Λοΐζου.