"Οι παραδοσιακοί ήχοι του τόπου της είναι βαθιά εγγεγραμμένοι
στο DNA της. Καθόλου τυχαία λοιπόν, από την μουσική παράδοση της
Κρήτης, περνάει σταδιακά και σε άλλα μονοπάτια της σύγχρονης μουσικής
·πάντα με τη συνοδεία της λύρας της. Πειραματίζεται συνεχώς με
διάφορους ήχους από την έντεχνη μουσική ως τη rock και
τη jazz διαμορφώνοντας τελικά ένα πολύ ιδιαίτερο, πολύ προσωπικό
μουσικό αποτύπωμα τόσο σαν μουσικός όσο και σαν ερμηνεύτρια."
ipolistonkosmo.gr
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
http://www.youtube.com/watch?v=1VyM_JWuq0w
Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Εκτέλεση: Γεωργία Νταγάκη
Πρώτη Εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Απόσπσμα από τον "Ερωτόκριτο" του Β. Κορνάρου (Αποχαιρετισμός)
http://www.youtube.com/watch?v=Yf8gHpYjvIg
Μελοποίηση: Χριστόδουλος Χάλαρης
Απόδοση: Γεωργία Νταγάκη
Γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικης λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιανο, φωνητικη, θεωρια και αρμονια της μουσικης.
Έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο.Έχει συνεργαστεί, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφεας Περιδης, ο Βασιλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιωτη Καλαντζοπουλο, ο Αντώνης Μιτζέλος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί αλλοι, δημιουργησε την δικη της ηλεκτρικη και ακουστικη μπαντα ή και μονο μ’ ενα πιάνο, παιζοντας σε ολη την Ελλαδα, σε μαγαζια και σε καλοκαιρινες συναυλιες. Έχοντας τον δικο της προσωπικό ήχο, και την κρητική λύρα να κινείται με έναν πρωτότυπο τρόπο, σε τραγούδια εκτός παράδοσης, συνδυάζοντας έτσι το προσωπικό ρεπερτόριο της αλλά και τραγούδια σπουδαίων συνθετών όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Νικόλας Άσιμος, ο Δήμος Μούτσης, και σύγχρονους όπως ο Νίκος Ζουδιάρης, ο Παύλος Παυλίδης, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Διονύσης Σαββόπουλος κ.α
Ένας σημαντικός σταθμός η συνεργασία της με τον θρύλο της rock σκηνής ERIC BURDON, το καλοκαιρι του 2009, στην ευρωπαικη του περιοδια παίζοντας σε πολλες χωρες της ευρωπης.
Τον Μάιο του 2009 κυκλοφορεί σε πολλές χώρες του εξωτερικού αλλά και στην Ελλάδα, το album «secret love» με διασκευές και τρία καινούργια τραγούδια σε παραγωγή του Νίκου Ζουδιάρη.
Ενώ τον Σεπτέμβρη του 2010 θα κυκλοφορήσει η επόμενη δισκογραφική της δουλειά με συνθέσεις του Γιώργου Ανδρέου.
O ποιητής Βιτσέντζος Κορνάρος (26 Μαρτίου 1553 – 1613 ή 1614) θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της κρητικής λογοτεχνίας, συγγραφέας του αφηγηματικού ποίηματος Ερωτόκριτος και πιθανώς του θρησκευτικού δράματος "Η Θυσία του Αβραάμ".
Ο «Ερωτόκριτος» είναι ένα πολύστιχο αφηγηματικό ποίημα, ένα έμμετρο μυθιστόρημα. Αποτελείται από δέκα χιλιάδες περίπου δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους και είναι χωρισμένο σε πέντε μέρη. Ως θέμα του έχει τον περιπετειώδη έρωτα του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας. Ο ποιητής του μας διηγείται με γνήσια αφηγηματική τέχνη και βαθύ λυρισμό τις φάσεις που πέρασε ο έρωτας των δύο νέων, ώσπου να καταλήξει στο ευτυχισμένο τέλος, το γάμο. Ως πρότυπο του ο Κορνάρος είχε το μεσαιωνικό γαλλικό μυθιστόρημα «Παρίσης και Βιέννα».
Ο «Ερωτόκριτος» πρωτοτυπώθηκε στα 1713. Από τότε το έργο γνώρισε πολλές εκδόσεις, διασκευές και μεταφράσεις σε ξένες γλώσσες, γεγονός που φανερώνει τη μεγάλη του δημοτικότητα.
Η γλώσσα του ποιήματος είναι απλή, αλλά συγχρόνως και έντεχνη και λογοτεχνική. Πρόκειται για το κρητικό ιδίωμα και μάλιστα αυτό της Σητείας.
Η λύρα είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο, γνωστό για τη χρήση του στην Κλασική Αρχαιότητα.
Μετεξέλιξη της Βυζαντινής λύρας με δοξάρι (lura) είναι οι σύγχρονες αχλαδόσχημες και φιαλόσχημες λύρες που χρησιμοποιούνται σε διάφορες περιοχές των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας και παίζονται με δοξάρι. Ακουστικά, έχουν κάποια ομοιότητα με το βιολί. Διαφορετικός όμως είναι ο τρόπος που κρατείται η λύρα, καθώς δεν ακουμπάει το σκάφος της στον λαιμό/κάτω γνάθο του οργανοπαίκτη όπως το βιολί αλλά ακουμπάει συνήθως στο γόνατο του όταν είναι καθιστός, η στηρίζεται στην κοιλιακή χώρα όταν είναι όρθιος. Στην Ελλάδα, χρησιμοποιείται κυρίως στην Κρήτη (κρητική λύρα, αχλαδόσχημη), τα Δωδεκάνησα, (ιδιαίτερα στη Κάσο και την Κάρπαθο, ενώ στη Ρόδο παιζόταν μέχρι την δεκαετία του '60, για να επανεμφανιστεί πρόσφατα χάρη στην παρουσία του Ροδίτη Γιάννη Κλαδάκη), αλλά και στην βόρεια Ελλάδα. Οι Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης είχαν την πολίτικη λύρα (αχλαδόσχημη) και τέλος οι Πόντιοι χρησιμοποιούν τη φυαλόσχημη λύρα που λέγεται κεμεντζές, ή ποντιακή λύρα.
Οι νεότερες λύρες έχουν 3 χορδές και λόγω του έντονου ακουστικά χαρακτήρα τους, αποτελούν το κύριο όργανο (solo) με συνηθισμένη την συνοδεία άλλων οργάνων, όπως το λαούτο, το νταούλι, τη τσαμπούνα, το μαντολίνο κτλ.
Γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικης λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιανο, φωνητικη, θεωρια και αρμονια της μουσικης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο.Έχει συνεργαστεί, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφεας Περιδης, ο Βασιλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιωτη Καλαντζοπουλο, ο Αντώνης Μιτζέλος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί αλλοι, δημιουργησε την δικη της ηλεκτρικη και ακουστικη μπαντα ή και μονο μ’ ενα πιάνο, παιζοντας σε ολη την Ελλαδα, σε μαγαζια και σε καλοκαιρινες συναυλιες. Έχοντας τον δικο της προσωπικό ήχο, και την κρητική λύρα να κινείται με έναν πρωτότυπο τρόπο, σε τραγούδια εκτός παράδοσης, συνδυάζοντας έτσι το προσωπικό ρεπερτόριο της αλλά και τραγούδια σπουδαίων συνθετών όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Νικόλας Άσιμος, ο Δήμος Μούτσης, και σύγχρονους όπως ο Νίκος Ζουδιάρης, ο Παύλος Παυλίδης, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Διονύσης Σαββόπουλος κ.α
Ένας σημαντικός σταθμός η συνεργασία της με τον θρύλο της rock σκηνής ERIC BURDON, το καλοκαιρι του 2009, στην ευρωπαικη του περιοδια παίζοντας σε πολλες χωρες της ευρωπης.
Τον Μάιο του 2009 κυκλοφορεί σε πολλές χώρες του εξωτερικού αλλά και στην Ελλάδα, το album «secret love» με διασκευές και τρία καινούργια τραγούδια σε παραγωγή του Νίκου Ζουδιάρη.
Ενώ τον Σεπτέμβρη του 2010 θα κυκλοφορήσει η επόμενη δισκογραφική της δουλειά με συνθέσεις του Γιώργου Ανδρέου.
Πηγή mousikorama.gr
O ποιητής Βιτσέντζος Κορνάρος (26 Μαρτίου 1553 – 1613 ή 1614) θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της κρητικής λογοτεχνίας, συγγραφέας του αφηγηματικού ποίηματος Ερωτόκριτος και πιθανώς του θρησκευτικού δράματος "Η Θυσία του Αβραάμ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ «Ερωτόκριτος» είναι ένα πολύστιχο αφηγηματικό ποίημα, ένα έμμετρο μυθιστόρημα. Αποτελείται από δέκα χιλιάδες περίπου δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους και είναι χωρισμένο σε πέντε μέρη. Ως θέμα του έχει τον περιπετειώδη έρωτα του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας. Ο ποιητής του μας διηγείται με γνήσια αφηγηματική τέχνη και βαθύ λυρισμό τις φάσεις που πέρασε ο έρωτας των δύο νέων, ώσπου να καταλήξει στο ευτυχισμένο τέλος, το γάμο. Ως πρότυπο του ο Κορνάρος είχε το μεσαιωνικό γαλλικό μυθιστόρημα «Παρίσης και Βιέννα».
Ο «Ερωτόκριτος» πρωτοτυπώθηκε στα 1713. Από τότε το έργο γνώρισε πολλές εκδόσεις, διασκευές και μεταφράσεις σε ξένες γλώσσες, γεγονός που φανερώνει τη μεγάλη του δημοτικότητα.
Η γλώσσα του ποιήματος είναι απλή, αλλά συγχρόνως και έντεχνη και λογοτεχνική. Πρόκειται για το κρητικό ιδίωμα και μάλιστα αυτό της Σητείας.
Πηγή odyssey.com.cy
Η λύρα είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο, γνωστό για τη χρήση του στην Κλασική Αρχαιότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετεξέλιξη της Βυζαντινής λύρας με δοξάρι (lura) είναι οι σύγχρονες αχλαδόσχημες και φιαλόσχημες λύρες που χρησιμοποιούνται σε διάφορες περιοχές των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας και παίζονται με δοξάρι. Ακουστικά, έχουν κάποια ομοιότητα με το βιολί. Διαφορετικός όμως είναι ο τρόπος που κρατείται η λύρα, καθώς δεν ακουμπάει το σκάφος της στον λαιμό/κάτω γνάθο του οργανοπαίκτη όπως το βιολί αλλά ακουμπάει συνήθως στο γόνατο του όταν είναι καθιστός, η στηρίζεται στην κοιλιακή χώρα όταν είναι όρθιος. Στην Ελλάδα, χρησιμοποιείται κυρίως στην Κρήτη (κρητική λύρα, αχλαδόσχημη), τα Δωδεκάνησα, (ιδιαίτερα στη Κάσο και την Κάρπαθο, ενώ στη Ρόδο παιζόταν μέχρι την δεκαετία του '60, για να επανεμφανιστεί πρόσφατα χάρη στην παρουσία του Ροδίτη Γιάννη Κλαδάκη), αλλά και στην βόρεια Ελλάδα. Οι Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης είχαν την πολίτικη λύρα (αχλαδόσχημη) και τέλος οι Πόντιοι χρησιμοποιούν τη φυαλόσχημη λύρα που λέγεται κεμεντζές, ή ποντιακή λύρα.
Οι νεότερες λύρες έχουν 3 χορδές και λόγω του έντονου ακουστικά χαρακτήρα τους, αποτελούν το κύριο όργανο (solo) με συνηθισμένη την συνοδεία άλλων οργάνων, όπως το λαούτο, το νταούλι, τη τσαμπούνα, το μαντολίνο κτλ.