Turkish Occupied Ghost Town of Famagusta in Cyprus
https://www.youtube.com/watch?v=A1eXJDB93uI
https://www.youtube.com/watch?v=A1eXJDB93uI
https://www.youtube.com/watch?v=DIsT9Mj9M2w
Λεηλατημένα και ακατοίκητα εδώ και 40 χρόνια τα Βαρώσια προβάλλουν ακόμη και την ημέρα σαν φαντάσματα. Σπίτια ετοιμόρροπα και ξενοδοχεία που χάσκουν, εκκλησίες βουβές, δρόμοι έρημοι και χορταριασμένοι. Αυτή είναι η εικόνα που αντικρίζει κάποιος από τα Βαρώσια, την κλειστή από τον τουρκικό στρατό και ακατοίκητη εδώ και 40 χρόνια περιοχή της πόλης του Ευαγόρα. Σπουδαίοι Έλληνες ποιητές και συγγραφείς όπως ο Σεφέρης, o Κυριάκος Χαραλαμπίδης και ο Κώστας Μόντης και μέσα από τις "Κλειστές Πόρτες" έχουν βρεί το κλειδί της έμπνευσης για να περιδιαβούν έστω και νοερά την χρυσή αμμουδιά της. Στον αντίποδα οι γνωστοί ξένοι βέβηλοι όπως ο Lawrence Durrell και η κ. Victoria Hislop που σκοτεινιάζουν ακόμη περισσότερο το είδη μουντό και καταθλιπτικό τοπίο. [1] [2]
https://www.youtube.com/watch?v=OTgpO9sII5A
Στίχοι: Νίκη Κατσαούνη Μουσική: Μιχάλης Χριστοδουλίδης Εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Από το δίσκο "Ες γην εναλίαν Κύπρον", 1992
Χώμα που περπάτησα
https://www.youtube.com/watch?v=AAHkrKWP168
Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση: Στέλιος Χιώτης
Αρνούμαστε πεισματικά να περιορίσουμε ή να φυλακίσουμε το νού μας μέσα σε κλειστές οδούς και συρματοπλέγματα κατοχής. Απαιτούμε την άμεση παράδοση των Βαρωσίων άνευ όρων.
"Αγαπητοί φίλοι, σαν σήμερα πρίν από 39 χρόνια, έγινε η άλωση της Αμμοχώστου, της πόλης στην οποία γεννήθηκα, στην Κύπρο. Η Αμμόχωστος ήταν μία πόλη που έσφυζε από ζωή, από γιορτές, από Μουσική! Κάθε γωνιά και ποιητής, ζωγράφοι, καλλιτέχνες, Μουσικοί! Από τίς 15 Αυγούστου 1974, αυτή η πόλη, η πόλη μου, μοιάζει να κοιμάται. Ένα μεγάλο μέρος της είναι κλεισμένο σε συρματοπλέγματα και απαγορεύεται η πρόσβαση. Όλα τα κτίρια: εγκαταλελειμμένα. Μόνα. Ένα άλλο μέρος της Αμμοχώστου, κατοικείται από Τουρκο-Κύπριους αλλά και από εποίκους από τα βάθη της Ανατολίας. Το σπίτι μου βρίσκεται στην "ελεύθερη ζώνη", οπότε μπόρεσα να το επισκεφθώ. Πρώτα το 2003 και μετά ακόμα 5 φορές. Μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Έμεινα στην Αμμόχωστο γιά μία ημέρα. Την νύχτα έπρεπε να επιστρέψω. Επισκέφθηκα το αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας, τον Πύργο του Οθέλλου, τα Ενετικά τείχη, την εκκλησία της ενορίας μου, την Αγία Αικατερίνη μόνο απέξω, αφού δεν υπήρχε πρόσβαση. Είναι επίσης κλειστή μέσα σε συρματοπλέγματα. Πέρασα απέξω από το Γυμνάσιο Θηλέων στο οποίο φοίτησε η μητέρα μου. Περπάτησα στην τελειότερη αμμουδιά του κόσμου, την αμμουδιά της και κολύμπησα στα διάφανα, ολογάλανα νερά της θάλασσας της. Όταν ήμουν μικρή, υπήρχαν άγρια κρίνα στην άμμο της. Μού λείπει η Αμμόχωστος καί κάθε μέρα τέτοια μέρα την θυμούμαι -όχι και ότι την ξεχνώ ποτέ- όπως καί οι γονείς μου, και οι παιδικές μου οι φίλες αλλά και όλο το νησί. Περιμένω ότι σύντομα θα ζούμε εκεί, όλοι: οι παλιοί του, νόμιμοι κάτοικοι.
με χορούς, πολιτισμό, Μουσική και Χαρά
Αλέξια
Η Αμμόχωστος βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του νησιού, στον κόλπο που φέρει και το όνομά της. Η αρχαία Αμμόχωστος έφερε το όνομα Σαλαμίνα. Αργότερα μετονομάστηκε σε Αρσινόη και Κωνστάντια. Από τον 4ο αιώνα μ.Χ πήρε το σημεριν όνομα, που σημαίνει κυριολεκτικά την πόλη τη χωμένη στην άμμο. Πράγματι, η Αμμόχωστος υπήρξε παγκόσμια γνωστό τουριστικό θέρετρο, μεταξύ του 1960-1974, λόγω της αμμώδους παραλίας της. Η Αμμόχωστος (Φαμαγκούστα η φράγκικη ονομασία της) είναι και η πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας της Κύπρου με 40.000 περίπου κατοίκους. Η Αμμόχωστος βρίσκεται σε μια περιοχή πεδινή και εύφορη, με αρκετά αξιόλογη γεωργική παραγωγή. Από τα πιο βασικά προϊόντα της περιοχής είναι το σιτάρι, τα αμπέλια, τα εσπεριδοειδή, οι ελιές, ενώ παράγεται και μικρή ποσότητα από βαμβάκι. Οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι της εκδιώχθηκαν το 1974 από τον τουρκικό στρατό. Το λιμάνι της πόλης ήταν από τα καλύτερα φυσικά λιμάνια που διαθέτει η Κύπρος και το μοναδικό που είναι κλειστό. Έως το 1974 αποτελούσε το βασικό λιμάνι εξαγωγής γεωργικών προϊόντων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙστορία
Η Αμμόχωστος είναι μια από τις πιο παλιές πόλεις του νησιού. Η πόλη πρωτοχτίστηκε κατά τον 3ο π.Χ. αιώνα από τους Πτολεμαίους, και είχε ονομαστεί Αρσινόη, προς τιμή της βασίλισσας Αρσινόης Β' Φιλαδέλφου, της διάσημης αυτής Ελληνίδας βασίλισσας της Αιγύπτου των Ελληνιστικών χρόνων. Στην ουσία όμως, η Αμμόχωστος υπήρξε η διάδοχος της πιο φημισμένης και πιο σημαντικής αρχαίας πόλης της Κύπρου, της Σαλαμίνας. Κατά την ελληνική μυθολογία, η Σαλαμίνα είχε ιδρυθεί μετά το τέλος του Τρωικού πολέμου από τον Τεύκρο, το γιο του Τελαμώνα και αδελφό του Αίαντα, από το ελληνικό νησί της Σαλαμίνας.
Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Η πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή πολύ αργότερα, στην εποχή του βυζαντινού αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Για να τιμήσει την πόλη, από την οποία καταγόταν η γυναίκα του Θεοδώρα, ο Ιουστινιανός την πλούτισε με πολλά κτίρια, ενώ οι κάτοικοι, για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους, την ονόμασαν Νέα Ιουστινιάνια. Το 647 μ.Χ., όταν καταστράφηκαν οι γειτονικές πόλεις από τις επιδρομές των Σαρακηνών, οι κάτοικοι των πόλεων αυτών μετοίκησαν στην Αμμόχωστο, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός της πόλης να αυξηθεί σημαντικά και να γνωρίσει η ίδια η πόλη νέα άνθηση.
Άραβες
Αργότερα, όταν τους Αγίους Τόπους τους κατέλαβαν οι Άραβες, ο χριστιανικός πληθυσμός κατέφυγε στην Αμμόχωστο, με αποτέλεσμα να μετατραπεί η πόλη σε σημαντικό χριστιανικό κέντρο, αλλά και σε ένα από τα πιο σημαντικά εμπορικά κέντρα στην ανατολική Μεσόγειο. Έτσι δεν άργησε να γίνει το κέντρο της προσοχής πολλών χριστιανικών λαών της δύσης.
Φραγκοκρατία
Μεγάλη ανάπτυξη και πρωτοφανή ακμή είχε γνωρίσει η Αμμόχωστος κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας και ιδίως κατά τον 13ο και 14ο αιώνα. Περιτοιχισμένη με ισχυρά τείχη, υπήρξε το σπουδαιότερο λιμάνι της Ανατολικής Μεσογείου και η ίδια μια από τις πιο πλούσιες πόλεις. Παροικίες πολλών εμπόρων, Βενετών, Γενουατών, Πιζάνων, Ναπολιτάνων, Καταλανών, Μασσαλών, Σύρων και άλλων, κατοικούσαν στην πόλη που είχε εξελιχθεί σε ιδιαίτερα σπουδαίο σταθμό διαμετακομιστικού εμπορίου μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Οι ποικίλες εμπορικές δραστηριότητες είχαν ως αποτέλεσμα να συρρέει στην Αμμόχωστο άφθονος πλούτος. Λαμπρά ανάκτορα και άλλα οικοδομήματα κοσμούσαν την πόλη, ανάμεσα στα οποία ξεχώριζε ο σωζόμενος και σήμερα γοτθικός καθεδρικός ναός του Αγίου Νικολάου. Στο ναό αυτό οι Φράγκοι βασιλιάδες της Κύπρου στέφονταν και ως βασιλιάδες Ιεροσολύμων.
Πρώτος κατέλαβε την πόλη ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, ενώ αμέσως μετά από αυτόν ο Γάλλος Λουζινιάν, που στην Αμμόχωστο στέφτηκε και βασιλιάς της Κύπρου και της Ιερουσαλήμ. Ωστόσο η Αμμόχωστος καταλήφθηκε από τους Γενουάτες το 1373, που διέθεταν ισχυρό στόλο, και κρατήθηκε από αυτούς για ένα σχεδόν αιώνα, μετά την κατάληψή της, το 1489, από τους Ενετούς η πόλη οχυρώνεται και μετατρέπεται σε διοικητικό κέντρο και γενικό στρατηγείο για την Αν.Μεσόγειο. Στον γνωστό πύργο της πόλης η παράδοση τοποθετεί την εξέλιξη και το τέλος της τραγωδίας του Σαίξπηρ Οθέλλος, αν και ο ίδιος ο μεγάλος συγγραφέας δεν αναφέρει την Αμμόχωστο αλλά ομιλεί απλώς για «ένα λιμάνι στην Κύπρο» Όμως ο Οθέλλος, ο ήρωας της ομώνυμης τραγωδίας του Σαίξπηρ, θεωρείται ότι είχε πηγή έμπνευσης τον Κριστόφορο Μόρο, Βενετό αξιωματούχο που είχε διατελέσει διοικητής της Αμμοχώστου και της Κύπρου το 1505-1507.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟθωμανική Αυτοκρατορία και Αγγλοκρατία
Η Αμμόχωστος αντιστάθηκε με ηρωισμό κατά τη διάρκεια της εισβολής των Οθωμανών Τούρκων, που κατέλαβαν την Κύπρο το 1570, αντέχοντας μια ιδιαίτερα σκληρή πολιορκία που κράτησε έντεκα μήνες, μέχρι τον Αύγουστο του 1571. Παρά το ότι οι επιθέσεις των Τούρκων ήταν λυσσώδεις, η πόλη τις είχε αποκρούσει όλες. Αναφέρεται ότι μπροστά στα τείχη της Αμμοχώστου οι Τούρκοι είχαν 80.000 νεκρούς. Ωστόσο, ύστερα από έντεκα μήνες, και όταν οι υπερασπιστές της σχεδόν πέθαιναν από την πείνα και είχαν εξαντλήσει πλήρως τα πολεμοφόδιά τους, πολεμώντας πλέον μόνο με πέτρες και ξύλα, η πόλη συνθηκολόγησε και αποφάσισε να παραδοθεί. Οι Τούρκοι δεν τήρησαν τελικά τη συμφωνία διέπραξαν άγρια σφαγή των κατοίκων και υπερασπιστών της πόλης και πλήρη λεηλασία της. Η ωμότητα των Οθωμανών ήταν τέτοια ώστε έγδαραν ζωντανό τον Βενετό κυβερνήτη Μάρκο Αντώνιο Μπραγκαντίν και θεωρήθηκε πράγματι τυχερός όποιος εκτελέστηκε γρήγορα όπως ο Αστόρε. Δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί πως λόγω των Οθωμανικών αγριοτήτων στην Κύπρο, η Χριστιανική Δύση επί Πάπα Ρώμης Πίου Ε΄οργάνωσε την Ιερά Συμμαχία που με αποκορύφωμα την Ναυμαχία της Ναυπάκτου και την καταστροφή του Τουρκικού Στόλου 1571 σταμάτησε ουσιαστικά η Οθωμανική κυριαρχία στη Μεσόγειο. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Αμμόχωστος βρισκόταν σε κατάσταση παρακμής, όπως άλλωστε και ολόκληρη η Κύπρος. Άρχισε και πάλι να αναπτύσσεται μετά την κατάληψη της Κύπρου από τους Άγγλους 1878. Μεταξύ άλλων, οι Άγγλοι βελτίωσαν και επέκτειναν το λιμάνι της πόλης και την ένωσαν σιδηροδρομικώς με την πρωτεύουσα Λευκωσία, ενώ εδώ είχε τα κεντρικά γραφεία του ο Κυπριακός Κυβερνητικός Σιδηρόδρομος.Ιδιαίτερα αναπτύχθηκε η Αμμόχωστος μετά την ανακήρυξη της Κύπρου σε ανεξάρτητο κράτος (1960), οπότε, η πόλη γίνεται μεγάλο εμπορικό κέντρο αλλά γίνεται διεθνώς γνωστή και ως σημαντικό τουριστικό θέρετρο. Ανάμεσα στους εκτεταμένους πορτοκαλεώνες που περιέβαλλαν την πόλη, και δίπλα στην αμμώδη παραλία της, είχαν ανεγερθεί σύγχρονα ξενοδοχεία και η Αμμόχωστος είχε πάρει μια έντονα κοσμοπολίτικη όψη.
Μνημεία
Το σωζόμενο και σήμερα φρούριο της Αμμοχώστου είναι γνωστότερο με την ονομασία "πύργος του Οθέλλου". Σώζονται επίσης σε καλή κατάσταση, τα ισχυρότατα μεσαιωνικά τείχη της πόλης, και εντός αυτών τα ερείπια και πολλών άλλων μνημείων, περιλαμβανομένων πολλών σημαντικών εκκλησιών. Από τα αρχιτεκτονικά κτίρια που σώζονται μέχρι σήμερα θα πρέπει να αναφερθεί ο καθεδρικός γοτθικός ναός του Αγίου Νικολάου που από τον 16ο αιώνα και σήμερα έχει μετατραπεί σε τζαμί (Τέμενος Λαλά Μουσταφά Πασά). Υπάρχουν ακόμη και τα ερείπια από 300 και πάνω εκκλησίες.
Στην ίδια περιοχή βρίσκεται ο εκτενής αρχαιολογικός χώρος της Έγκωμης, μεγάλης πόλης των προϊστορικών χρόνων. Πολύ κοντά βρίσκεται και άλλος εκτενής και σημαντικός αρχαιολογικός χώρος, εκείνος της αρχαίας πόλης της Σαλαμίνας.
Αθλητισμός
Η πόλη της Αμμοχώστου είχε πλούσια αθλητική δράση. Στην πόλη υπήρχε ο Γυμναστικός Σύλλογος Ευαγόρας (ΓΣΕ) και δύο μεγάλα σωματεία τα οποία δραστηριοποιούνται με επιτυχία ακόμα και σήμερα, παρ' όλες τις δυσκολίες που δημιούργησε η κατοχή. Τα σωματεία αυτά είναι η Νέα Σαλαμίνα και η Ανόρθωσης Αμμοχώστου.
Δυστυχώως όλα σταμάτησαν στις 14 Αυγούστου 1974
ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΙστορία
Πρώτη περίοδος (1911-1928)
Η Ανόρθωση ιδρύθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1911 και έφερε το όνομα «Αναγνωστήριο Ανόρθωσις». Ο σύλλογος έλαβε το όνομα «Ανόρθωσις» χάρη στην υποστήριξη της πολιτικής του Ελευθέριου Βενιζέλου από τους Βαρωσιώτες. Πρώτος πρόεδρος της ομάδας ήταν ο Νικόλαος Καταλανός,. Αργότερα, υπό τη διοίκηση του Δημήτρη Δημητριάδη, η Ανόρθωση ανέπτυξε μουσική και φιλανθρωπική δραστηριότητα - το 1913, ο σύλλογος συγκέντρωσε το ποσό των 84 λιρών και το έδωσε για τις πολιτικές ανάγκες του νησιού, ενώ το 1922, η Ανόρθωση θέσπισε ένα θεσματοφυλάκιο για τους Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας.
Δεύτερη περίοδος (1929-1955)
Κατά τη δεύτερη περίοδο, η οποία διήρκησε από το 1929 μέχρι την έναρξη του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, το «Αναγνωστήριο Ανόρθωσις» μετανομάστηκε σε «Μουσικός, Φιλολογικός και Φιλαθλητικός Σύλλογος».. Το 1929, οι νέοι του συλλόγου ίδρυσαν την Ποδοσφαιρική Ομάδα Ελλήνων Βαρωσίου (ΠΟΕΒ), η οποία αργότερα διαλύθηκε, καθώς αποφάσισε να προσχωρήσει στην Ανόρθωση - οι ποδοσφαιριστές της ΠΟΕΒ αποτέλεσαν την πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα του συλλόγου. Το 1932, ο σύλλογος έκλεισε για μερικό διάστημα, ενώ το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου συνελήφθη λόγω της ανύψωσης της ελληνικής σημαίας στο οίκημα του συλλόγου.
Ακολουθεί μια έκρυθμη περίοδος με σημαντικότερη τη διάσπαση του κυπριακού ποδοσφαίρου. Αιτία της διάσπασης ήταν ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των δεξιών και των αριστερών και το γεγονός ότι οι περισσότεροι σύλλογοι ασχολούνταν με την πολιτική. Στην Αμμόχωστο, ο ΓΣΕ και η Ανόρθωση είχαν αρκετά μέλη με αριστερές αντιλήψεις, γι' αυτό και προχώρησαν σε αρκετούς περιορισμούς εις βάρος των αθλητών με αριστερές αντιλήψεις. Αυτοί οι περιορισμοί οδήγησαν τους αθλητές της Αμμοχώστου με αριστερές αντιλήψεις στην ίδρυση της Νέας Σαλαμίνας.
Τρίτη περίοδος (1955-1974)
Στις 1 Απριλίου 1955 ξεκίνησε ο ένοπλος απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ έναντι της αγγλικής κυβέρνησης του νησιού. Στον αγώνα συμμετείχαν και αθλητές του συλλόγου της Ανόρθωσης, όπως ο Κυριάκος Μάτσης, ο Αντρέας Γαβριηλίδης, ο Αναστάσης Οικονομίδης, ο Παύλος Παυλάκης, ο Παναγιώτης Τουμάζος, ο Αντώνης Παπαδόπουλος και ο Γρηγόρης Αυξεντίου. Στις 8 Ιουλίου 1958, ένα έτος πριν τη λήξη του αγώνα, οι αγγλικές αρχές αποφάσισαν να ανατινάξουν το παλιό οίκημα της Ανόρθωσης, καθώς βρήκαν χαρτιά και όπλα των μελών της ΕΟΚΑ. Ο Αντρέας Γαβριηλίδης και ο Αναστάσης Οικονομίδης κατάφεραν να μεταφέρουν τα κύπελλα της Ανόρθωσης σε ασφαλή μέρος πριν οι Άγγλοι ανατινάξουν το οίκημα. Παρά τις συνεχείς συγκρούσεις Κυπρίων και Άγγλων, το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ανόρθωσης συνέχισε να συμμετέχει στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Κύπρου - το Κύπελλο Κύπρου διεκόπη από το 1955 μέχρι το 1958. Τη χρονιά 1958-59 δεν διεξήχθη το πρωτάθλημα Κύπρου, αλλά επανεκκίνησε η διοργάνωση του Κυπέλλου Κύπρου.
Ο ένοπλος απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ έληξε με την υπογραφή της συμφωνίας Ζυρίχης-Λονδίνου, η οποία ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Κύπρου. Από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου (1960) μέχρι το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο (1974), το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ανόρθωσης κατέκτησε τρεις φορές το Κύπελλο Κύπρου, τρεις φορές το πρωτάθλημα Κύπρου και δύο φορές το Σούπερ Καπ.
Παράλληλα ο σύλλογος ανέπτυξε και τα τμήματα πετοσφαίρισης ανδρών και γυναικών με πλούσια δράση. Την περίοδο 1972-73, το τμήμα πετοσφαίρισης ανδρών κατέκτησε το πρωτάθλημα Κύπρου, καθώς επίσης και το Πανελλήνιο Πανεπαρχιακό πρωτάθλημα αήττητη και έλαβε εισητήριο συμμετοχής στην πρώτη κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος πετοσφαίρισης 1973-1974 - η Ανόρθωση ήταν η μοναδική κυπριακή ομάδα που έλαβε μέρος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα πετοσφαίρισης ανδρών.
Τέταρτη περίοδος (1974-2008)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 15 Ιουλίου 1974, στην Κύπρο σημειώθηκε πραξικόπημα ενώ πέντε μέρες αργότερα, τουρκικές δυνάμεις εισέβαλαν στο νησί και κατέλαβαν τις περιοχές της Αμμοχώστου, της Κερύνειας και ένα μέρος της Λευκωσίας. Η κατάληψη της Αμμοχώστου σήμαινε τον εκτοπισμό της Ανόρθωσης. Μέχρι το 1986, όποτε και χτίστηκε το στάδιο «Αντώνης Παπαδόπουλος», η Ανόρθωση δεν είχε σταθερή έδρα - το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ανόρθωσης αγωνιζόταν σε στάδια της Λάρνακας, της Αραδίππου και του Δασάκι. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε η Ανόρθωση, το 1975, το ποδοσφαιρικό τμήμα κατέκτησε το Κύπελλο Κύπρου. Το 2005 σημειώθηκε ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στην ιστορία του ποδοσφαιρικού τμήματος του συλλόγου. Στα πλαίσια του β' προκριματικού γύρου του Τσάμπιονς Λιγκ 2005-06, η Ανόρθωση αντιμετώπισε την Τραμπζονσπόρ -αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση κυπριακής και τουρκικής ομάδας μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Στον πρώτο αγώνα, η Ανόρθωση επικράτησε της Τραμπζονσπόρ με σκορ 3-1 στη Λευκωσία, ενώ ο δεύτερος αγώνας έληξε με σκορ 1-0 υπέρ της Τραμπζονσπόρ. Το συνολικό σκορ της αναμέτρησης ήταν 3-2 υπέρ της Ανόρθωσης, η οποία έλαβε το εισητήριο πρόκρισης στον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ.
Σύγχρονη εποχή
Στη σύγχρονη εποχή, το ποδοσφαιρικό τμήμα πέτυχε μια πολύ σημαντική διάκριση στο ευρωπαϊκό επίπεδο: τη χρονιά 2008-09, η Ανόρθωση κατάφερε να προκριθεί στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ και έγινε η πρώτη κυπριακή ομάδα που κατάφερε να προκριθεί στους ομίλους της συγκεκριμένης διοργάνωσης.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση, είχε αντίκτυπο και στην κυπριακή οικονομία και στην κατάσταση των κυπριακών συλλόγων. Τον Αύγουστο του 2013, ο πρόεδρος του συλλόγου ζήτησε από τους οπαδούς της Ανόρθωσης να προχωρήσουν σε δωρεές χρηματικών ποσών στον σύλλογο, έτσι ώστε ο σύλλογος να μπορέσει να τηρεί τις υποχρεώσεις του έναντι των αθλητών και να καλύπτει τα μηνιαία έξοδα του.Την σεζόν 2013/2014 η Ανόρθωση δέχτηκε μία απο τίς ποίο ντροπιαστικές ήττες στην ιστορία της στο πλαίσιο της 35 ης Αγωνιστικής του πρωταθλήματος Γλάυκος Κληρίδης με 8-1 απο τόν ΑΠΟΕΛ στο στάδιο ΓΣΠ.
Εμβλήματα και χρώματα
Από το 1911 μέχρι σήμερα, η Ανόρθωση είχε επτά (βασικά) διαφορετικά εμβλήματα, με κύριο χαρακτηριστικό την παρουσία του φοίνικα. Επίσημα χρώματα της Ανόρθωσης αποτελούν το μπλε και το άσπρο, αν και οι φανέλες του ποδοσφαιρικού τμήματος έφεραν (τις περιόδους 2009-10 και 2012-13) και το μαύρο χρώμα. Το 2011, με αφορμή την εκατοστή επέτειο από την ίδρυση του συλλόγου, η Ανόρθωση παρουσίασε δύο επετειακές φανέλες, οι οποίες έφεραν και το επετειακό έμβλημα: η πρώτη φανέλα είχε μαύρες και κίτρινες κάθετες λωρίδες, ενώ η δεύτερη είχε μπλε και λευκές κάθετες λωρίδες - τα χρώματα της πρώτης φανέλας σχετίζονται με το Βυζάντιο, ενώ τα χρώματα της δέυτερης φανέλας σχετίζονται με την ελληνική σημαία.
Το τμήμα ποδοσφαίρου της Ανόρθωσης κατέκτησε 13 φορές το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Κύπρου, 10 φορές το Κύπελλο Κύπρου και 6 φορές το Σούπερ Καπ Κύπρου. Επίσης, ο σύλλογος ανέπτυξε και τα τμήματα πετοσφαίρισης ανδρών και γυναικών με πλούσια δράση
Αθλητικός Όμιλος Ανόρθωση Βιμιάνθο
Το 2003 στην πόλη του Βιμιάνθο της επαρχίας της Γαλικίας, ιδρύθηκε ο αθλητικός αυτός σύλλογος. Η αρχική ονομασία του ομίλου ήταν "Anorthosis Famagusta" (Ανόρθωσις Αμμοχώστου) αλλά αργότερα μετονομάστηκε σε "Agrupación Deportiva Anorthosis Vimianzo" (Αθλητικός Όμιλος Ανόρθωση Βιμιάνθο).
Fremad Famagusta
11 Σεπτεμβρίου 2008 στην περιοχή Λιλεχάμερ του Όσλο, ιδρύθηκε ένας ακόμη σύλλογος . Η αρχική ονομασία ήταν Fremad και είχε συνδεθεί με σλόγκαν των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1994 στο Λιλεχάμερ. Λίγο καιρό αργότερα, η ποδοσφαιρική ομοσπονδία του Όσλο, ζήτησε και δεύτερο όνομα για την ολοκλήρωση της εγγραφή της ομάδας. Τότε, οι ιδρυτές της πρόσθεσαν τη λέξη "Famagusta" και ανέφεραν ως πηγή έμπνευσης την ευχάριστη έκπληξη την Ανόρθωσης στους Ομίλους του Τσάμπιονς Λίγκ το 2008, η οποία κατάφερε να κοντράρει στα ίσα την Ίντερ και τη Βέρντερ και γενικότερα πρεσβεύει πολύ περισσότερα από την αγωνιστική της δραστηριότητα.
ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην εποχή της ίδρυσης της Νέας Σαλαμίνας, η Ελλάδα διάνυε μια περίοδο ενόπλων συγκρούσεων λόγω της διαμάχης μεταξύ δεξιών και αριστερών στον ελληνικό εμφύλιο. Η κατάσταση στην Ελλάδα μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό. Οι περισσότεροι αθλητικοί παράγοντες ασχολούνταν και με την πολιτική. Στην Αμμόχωστο, ο ΓΣΕ και η Ανόρθωση ήταν οι μόνοι σύλλογοι που ασχολούνταν με τον αθλητισμό. Μέσα στις τάξεις του ο ΓΣΕ είχε αθλητές στίβου αριστερών φρονημάτων. Κάτω από την επίδραση του πολιτικού κλίματος της εποχής, τόσο ο ΓΣΕ όσο και η Ανόρθωση άρχισαν να επιβάλλουν περιορισμούς στην εισδοχή αριστερών μελών, ή αρνούνταν την προώθηση ποδοσφαιριστών. Από τις αρχές του 1947 μια μερίδα παραγόντων της Αμμοχώστου που βρίσκονταν εντός και εκτός του ΓΣΕ και της Ανόρθωσης, θεωρούσαν ότι υπήρχε χώρος για τη δημιουργία ενός νέου σωματείου στην πόλη. Ύστερα από συσκέψεις, στις 14 Φεβρουαρίου 1948, λήφθηκε η οριστική απόφαση για την ίδρυση σωματείου και άρχισαν οι προσπάθειες για την ιδρυτική συνέλευση και για εγγραφή μελών. Οι προσπάθειες αυτές καρποφόρησαν και στις 7 Μαρτίου 1948 στον κινηματογράφο «Χατζηχαμπής» Αμμοχώστου, πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική συνέλευση της Νέας Σαλαμίνας, που αποτέλεσε το πρώτο αριστερό σωματείο της Κύπρου.
Η ιδρυτική συνέλευση αποφάσισε ως όνομα του νέου σωματείου το «Νέα Σαλαμίς». Η ιδέα για το όνομα αυτό ξεκίνησε από μια εισήγηση του Ευαγόρα Λανίτη, ο οποίος ήλθε σε παγκύπριους αγώνες στο ΓΣΕ και είχε πει ότι η Ανόρθωση έπρεπε να μετονομαστεί σε Σαλαμίνα, λόγω της αρχαίας Σαλαμίνας, κάτι που όμως δεν έγινε. Κάποιο από τα άτομα που βοήθησαν στην ίδρυση του σωματείου το κράτησε στη μνήμη του, το ανέφερε και η πλειοψηφία των μελών το υιοθέτησε. Η ιδρυτική συνέλευση αποφάσισε ως επίσημο όνομα το ΑΘΛΗΤΙΚΟΝ ΣΩΜΑΤΕΙΟΝ «ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΣ» ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
Οι ποδοσφαιριστές της Νέας Σαλαμίνας, μετά τον εκδιωγμό τους από το στάδιο ΓΣΕ, έμειναν χωρίς χώρο για προπόνηση. Αρχικά η ομάδα κατέφυγε στο γήπεδο του Αγίου Λουκά (Προόδου) και παράλληλα το σωματείο άρχισε τις προσπάθειες για δημιουργία ιδιόκτητου γηπέδου. Το Δεκέμβρη του 1948, το Ισραήλ είχε κάνει δωρεά στο δημαρχείο Αμμοχώστου 3000 λίρες, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη βοήθεια που πρόσφεραν οι κάτοικοι της Αμμοχώστου σε Εβραίους πρόσφυγες. Η δωρεά προοριζόταν για κοινωφελές έργο. Ο Γαβριήλ Μακρής, δημοτικός σύμβουλος Αμμοχώστου και παράλληλα ποδοσφαιριστής της Νέας Σαλαμίνας, προώθησε την εισήγηση του σωματείου για δημιουργία γηπέδου. Σε απόφαση του το δημοτικό συμβούλιο Αμμοχώστου αποφάσισε όπως «η οικονομική βοήθεια των Εβραίων παραχωρηθεί για τη δημιουργία Δημοτικού Αθλητικού Σταδίου, το οποίο να είναι στη διάθεση των Αμμοχωστιανών για την προώθηση και εξάπλωση του μαζικού λαϊκού αθλητισμού. Το γήπεδο θα τίθεται στη διάθεση της Σαλαμίνας και οποιουδήποτε σωματείου καλλιεργούσε τον αθλητισμό».
Στις αρχές του 1949 αρχίζει να κατασκευάζεται με εθελοντική δουλειά το Δημοτικό Στάδιο, στην ενορία Αγίου Ιωάννη, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1952 και ήταν το πρώτο γήπεδο της Κύπρου που είχε στέγαστρο στις κερκίδες. Από 1953 που ενοποιήθηκε το κυπριακό ποδόσφαιρο η Νέα Σαλαμίνα είχε ως έδρα το στάδιο ΓΣΕ[22][20]. Το Δημοτικό Στάδιο χρησιμοποιείτο για τις προπονήσεις της ομάδας.
Το έμβλημα της Νέας Σαλαμίνας, μόλις ιδρύθηκε, ήταν ο Πυρσός. Ολοκληρώθηκε με την καθιέρωση των ερυθρόλευκων χρωμάτων, αφού προστέθηκαν στην ασπίδα οι πέντε κύκλοι των Ολυμπιακών Αγώνων και τα ερυθρόλευκα χρώματα. Τα πρώτα χρώματα της Νέας Σαλαμίνας ήταν το κίτρινο και το βυσσινί. Με αυτά αγωνίστηκε για δύο χρόνια μετά το 1950 το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε την καθιέρωση του ερυθρόλευκου χρώματος. Η εισήγηση στηριζόταν στη σκέψη πως το κόκκινο συμβολίζει τη δύναμη και το άσπρο την ειρήνη. Οι ερυθρόλευκες φανέλες με ρίγες προτιμήθηκαν διότι έμοιαζαν με αυτές του Ολυμπιακού Πειραιώς.
Από τα τμήματα που διατηρεί το σωματείο, το μακροβιότερο είναι το ποδοσφαιρικό και το πετοσφαιρικό. Η μεγαλύτερη επιτυχία του τμήματος στο πρωτάθλημα ήταν η κατάκτηση του κυπέλλου Κύπρου το 1990 και την Σουπερ Καπ την ίδια χρονιά.