Κάθε χρόνο από τον οργανισμό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης διοργανώνονται δύο σημαντικές κινηματογραφικές εκδηλώσεις: 1) το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (κάθε Νοέμβριο) και 2) το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα (κάθε Μάρτιο).
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης είναι ένα από τα παλαιότερα φεστιβάλ στον κόσμο αφού η πρώτη του διοργάνωση έγινε το 1960 και πολύ λίγα ακόμη διεθνή Φεστιβάλ στον κόσμο έχουν τόσο μεγάλη διάρκεια ζωής. Την ιδέα για διεξαγωγή ενός ετήσιου Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη παρουσίασε η Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία «ΤΕΧΝΗ» που εκείνη την περίοδο αποτελούσε σημαντικό πόλο πολιτιστικής δράσης στη πόλη. Η εταιρία «Tέχνη», μέλη της οποίας αποτελούσαν τότε ο Λίνος Πολίτης και ο Παύλος Zάννας, πρότεινε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης την καθιέρωση Eλληνικού και Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ. Η πρωτοβουλία υποστηρίχτηκε και από αθηναϊκούς δημοσιογραφικούς και το υπουργείο Bιομηχανίας τη θεσμοθέτησε. Παράλληλα, υποστηρίχτηκε ενεργά από διανοούμενους όπως ο Mάριος Πλωρίτης, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντα της γραμματείας.
Από το 1960 έως το 1965 λειτούργησε υπό τον τίτλο «Eβδομάδα Eλληνικού Kινηματογράφου», το 1966 μετεξελίχτηκε σε «Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου» και λειτούργησε έτσι έως το 1991. Από το 1972 έως το 1981 και στα πλαίσια του, γίνεται η πρώτη απόπειρα διεθνοποίησης: διοργανώνεται ένα διεθνές διαγωνιστικό πρόγραμμα για μικρού μήκους ταινίες. Το 1992 η διοργάνωση απέκτησε διεθνή χαρακτήρα, και πέραν των ελληνικών προβάλλονται και ξένες ταινίες. Μετατρέπεται σε Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Διεθνής ονομασία Thessaloniki International Film Festival, TIFF) και αποκτά ένα Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα στο οποίο συμμετέχουν σκηνοθέτες που έχουν γυρίσει την πρώτη ή τη δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους.
Το φεστιβάλ βραβεύει τις καλύτερες ταινίες που συμμετέχουν στο Διαγωνιστικό Τμήμα με Χρυσό, Αργυρό και Χάλκινο Αλέξανδρο. Υπάρχουν επίσης και τα: ειδικό βραβείο επιτροπής για πρωτοτυπία και καινοτομία, καθώς και πέντε ακόμη βραβεία, σκηνοθεσίας, σεναρίου, ανδρικής ερμηνείας, γυναικείας ερμηνείας και καλλιτεχνικού επιτεύγματος. Τα βραβεία τα απονείμει πενταμελής διεθνής κριτική επιτροπή. Επιπρόσθετα υπάρχουν και τα βραβεία κοινού για ταινίες που δεν συμμετέχουν στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα (Ελληνικές, Ματιές στα Βαλκάνια).
Τέλος, απονέμονται και ανεξάρτητα βραβεία με σημαντικότερο αυτά της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI).
Οι πέντε καλύτερες ελληνικές ταινίες που βραβεύτηκαν από το Φεστιβάλ είναι:
Καίγομαι - Καίγομαι
https://www.youtube.com/watch?v=aXJQmTSptCc
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη Εκτέλεση: Σωτηρία Λεονάρδου στην ταινία "Ρεμπέτικο" του Κώστα Φέρρη. [1]
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης είναι ένα από τα παλαιότερα φεστιβάλ στον κόσμο αφού η πρώτη του διοργάνωση έγινε το 1960 και πολύ λίγα ακόμη διεθνή Φεστιβάλ στον κόσμο έχουν τόσο μεγάλη διάρκεια ζωής. Την ιδέα για διεξαγωγή ενός ετήσιου Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη παρουσίασε η Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία «ΤΕΧΝΗ» που εκείνη την περίοδο αποτελούσε σημαντικό πόλο πολιτιστικής δράσης στη πόλη. Η εταιρία «Tέχνη», μέλη της οποίας αποτελούσαν τότε ο Λίνος Πολίτης και ο Παύλος Zάννας, πρότεινε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης την καθιέρωση Eλληνικού και Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ. Η πρωτοβουλία υποστηρίχτηκε και από αθηναϊκούς δημοσιογραφικούς και το υπουργείο Bιομηχανίας τη θεσμοθέτησε. Παράλληλα, υποστηρίχτηκε ενεργά από διανοούμενους όπως ο Mάριος Πλωρίτης, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντα της γραμματείας.
Από το 1960 έως το 1965 λειτούργησε υπό τον τίτλο «Eβδομάδα Eλληνικού Kινηματογράφου», το 1966 μετεξελίχτηκε σε «Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου» και λειτούργησε έτσι έως το 1991. Από το 1972 έως το 1981 και στα πλαίσια του, γίνεται η πρώτη απόπειρα διεθνοποίησης: διοργανώνεται ένα διεθνές διαγωνιστικό πρόγραμμα για μικρού μήκους ταινίες. Το 1992 η διοργάνωση απέκτησε διεθνή χαρακτήρα, και πέραν των ελληνικών προβάλλονται και ξένες ταινίες. Μετατρέπεται σε Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Διεθνής ονομασία Thessaloniki International Film Festival, TIFF) και αποκτά ένα Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα στο οποίο συμμετέχουν σκηνοθέτες που έχουν γυρίσει την πρώτη ή τη δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους.
Το φεστιβάλ βραβεύει τις καλύτερες ταινίες που συμμετέχουν στο Διαγωνιστικό Τμήμα με Χρυσό, Αργυρό και Χάλκινο Αλέξανδρο. Υπάρχουν επίσης και τα: ειδικό βραβείο επιτροπής για πρωτοτυπία και καινοτομία, καθώς και πέντε ακόμη βραβεία, σκηνοθεσίας, σεναρίου, ανδρικής ερμηνείας, γυναικείας ερμηνείας και καλλιτεχνικού επιτεύγματος. Τα βραβεία τα απονείμει πενταμελής διεθνής κριτική επιτροπή. Επιπρόσθετα υπάρχουν και τα βραβεία κοινού για ταινίες που δεν συμμετέχουν στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα (Ελληνικές, Ματιές στα Βαλκάνια).
Τέλος, απονέμονται και ανεξάρτητα βραβεία με σημαντικότερο αυτά της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI).
Οι πέντε καλύτερες ελληνικές ταινίες που βραβεύτηκαν από το Φεστιβάλ είναι:
- "Μικρές Αφροδίτες" (1963) του Νίκου Κούνδουρου
- "Κορίτσια στον ήλιο"(1968) του Βασίλη Γεωργιάδη
- "Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση", (1971) με το αξέχαστο Θανάση Βέγγο
- "Ρεμπέτικο" (1983) του Κώστα Φέρρη
- "Λούφα και Παραλλαγή" (1984) του Νίκου Περάκη
Καίγομαι - Καίγομαι
https://www.youtube.com/watch?v=aXJQmTSptCc
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη Εκτέλεση: Σωτηρία Λεονάρδου στην ταινία "Ρεμπέτικο" του Κώστα Φέρρη. [1]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου