Γιάγκος Σουρουλλάς (1894-1976)

Ο αείμνηστος Γιάγκος Σουρουλλάς υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές της Λύσης, καθώς διετέλεσε για δεκαετίες Κοινοτάρχης (από το 1931), ήταν ο πρώτος Δήμαρχος Λύσης (1962) αλλά και ο δημιουργός μία από τις παλαιότερες εν ενεργεία χορωδίες στο νησί από το έτος 1917. Ο Γιάγκος Σουρουλλάς ήταν ο πρωτοψάλτη του Ιερού Ναού Παναγίας στη Λύση και δίδασκε δωρεάν την ψαλτική τέχνη σε δεκάδες νέους του χωριού και της γύρω περιοχής. Συνέθεσε και ο ίδιος πολλούς ύμνους και τραγούδια. Το ήθος και το ύφος της χορωδίας του εκτιμήθηκε και τιμήθηκε και από τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο τον Γ΄ που στις 21 Νοεμβρίου 1971 τόνισε πως : «Ο Γιάγκος Σουρουλλάς δημιούργησε την καλυτέραν εν Κύπρω χορωδίαν».

Ο Γιάγκος Καλλή Σουρουλλάς ήταν το πρωτότοκο παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας από τη Λύση και από μικρός βγήκε στη βιοπάλη. Έγινε βοσκός στα βοσκολιβάδια της Αγλάσυκας και σαν τέλειωσε το Δημοτικό Σχολείο πήγε μαθητούδι να μάθει την τέχνη του μαραγκού. Το 1908 στο σχολείο διορίζεται σαν δάσκαλος ο Κωνσταντίνος Τομπόλης και ο Γιάγκος δεν χάνει την ευκαιρία, πάει κοντά του και αρχίζει συστηματικά μαθήματα Βυζαντινής μουσικής. Ο Τομπόλης εντυπωσιάζεται από τον λαμπρό νέο και τον καθοδηγεί εξαιρετικά έτσι όταν το 1917 ο Τομπόλης φεύγει από τη Λύση, τη θέση του στη δεξιά χοροστασία, παίρνει τελικά ο Γιάγκος Σουρουλλάς ενώ ταυτόχρονα αρχίζει να διδάσκει ο ίδιος Βυζαντινή μουσική σε δικούς του πια μαθητές νέους του χωριού και των περιχώρων δημιουργώντας σύντομα και Εκκλησιαστική χορωδία. Εκτός όμως από δάσκαλος της Βυζαντινής μουσικής και χοράρχης, ο Γιάγκος Σουρουλλάς πρόσφερε και ως συνθέτης ύμνων και τραγουδιών, κυρίως με εθνικό περιεχόμενο που ακούγονταν σε εκδηλώσεις και μνημόσυνα κατά τον αγώνα της ΕΟΚΑ σε όλη την Κύπρο. Αγνός αγωνιστής και ο ίδιος, υπήρξε για δεκαετίες  κοινοτάρχης της Λύσης και μετά ο πρώτος Δήμαρχός της. Αλλά και για πολλά χρόνια πριν, Πρόεδρος του σωματείου ΛΑΛΛ που ιδρύθηκε το 1919 με την ονομασία «Η Αγάπη του λαού Λύσης», αναπτύσσοντας ποικίλη και πρωτοποριακή πνευματική δράση για την εποχή. Ο μεγάλος αυτός άνδρας πέθανε εκτοπισμένος στη Λάρνακα στις 5 του Μάρτη 1976 σε ηλικία 82 χρόνων στο θάλαμο του παλιού Νοσοκομείου της πόλης στη Λεωφόρο Γρηγόρη Αυξεντίου. 

Ο φίλος του ποιητής Μιχάλης Πασιαρδής γράφει γι’ αυτόν
«… Άνθρωπος φωτισμένος, προικισμένος με ήθος και τάλαντο, και ασκημένος γερά στις αληθινές αξίες της ζωής. Μια ίσια γραμμή η ζωή του. Καθαρή και φωτεινή. Ένας υποδειγματικός δρόμος. Δύσκολος φυσικά μα και ο μόνος που αξίζει να περπατηθεί… Η μορφή του εγεωγραφούσε την Κύπρο και η φωνή του ήταν σαφής ήχος ιθαγένειας.»

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ΛΥΣΗΣ Κυριακή Ορθοδοξίας 1969 Απολυτίκια Εισόδου

https://www.youtube.com/watch?v=QFOkOhyaOEU

Πότε θα 'ρθει εκείν' η μέρα

https://www.youtube.com/watch?v=TZm-pVwkDjI

(Στίχοι: Π. Παντελή - Μουσική: Γιάγκος Σουρουλλάς. Σύμφωνα με μαρτυρία του Κώστα Κασσιανού, το τραγούδι αυτό τραγουδήθηκε μετά τα οκτωβριανά γεγονότα του 1931 και παραλλάχθηκαν οι στίχοι κατά τον αγώνα της ΕΟΚΑ)