28/12/14

Στην μπουάτ...


"Τη Δεκαετία του ΄60, η Αθήνας της αντιπαροχής παραδίδεται στο τσιμέντο και στην αισθητική των εργολάβων. Οι μονοκατοικίες δίνουν τη θέση τους στις πολυκατοικίες και τα διαμερίσματα. Στην πόλη που μεγαλώνει με ραγδαίους ρυθμούς οι καλλιτέχνες του Νέου Κύματος και οι θεατές ψάχνουν νέα στέκια. Οι πολυκατοικίες είναι αφιλόξενες σε καλλιτεχνικά δρώμενα. Στην περιοχή της Πλάκας όμως απαγορεύονται τα υψηλά κτήρια για να μην κρύβουν την Ακρόπολη. Τα απαξιωμένα παλιά σπίτια στα στενάκια της Πλάκας ήταν κατάλληλα για να μετατραπούν σε "μουσικές συναγωγές". Τότε δημιουργήθηκαν οι μπουάτ, οι μουσικές σκηνές της εποχής, που παρά την απλότητα στον τρόπο διασκέδασης, κέρδισαν τη νεολαία."

"Στις αρχές του ΄60 το ορμητικό «Νέο Κύμα» έρχεται (μέσω της κινηματογραφικής «Nouvelle Vague») από τη Γαλλία για να ταράξει τα ελληνικά μουσικά ύδατα. Ο χώρος που θα φιλοξενήσει αυτό το νέο μουσικό είδος είναι η μπουάτ. Ένα μικρό, μουσικό κουτί. Λιτό, απέριττο, άμεσο και αληθινό. Οι μπουάτ στεγάζονταν στην Πλάκα, στη συνοικία των Θεών. Η μουσική ποιότητα και η ιδιαίτερη ενέργεια που χαρακτήριζαν τη μουσική των μπουάτ ξεκινούσαν από την οδό Θόλου, κατηφόριζαν τα σκαλοπάτια της Μνησικλέους και κυριαρχούσαν σε όλο το μήκος και πλάτος της «Οδού των Ονείρων». Ένα πιάνο, μια κιθάρα ή μια φυσαρμόνικα, λιγοστά καθίσματα και μία φωνή εγκαινίαζαν ένα νέο τρόπο ιερής επικοινωνίας μεταξύ των τραγουδιστών και των θαμώνων, εντελώς απογυμνωμένο από πομπώδη μουσικά εφέ. Στη μπουάτ έσμιγαν οι εργάτες με τους φοιτητές και τους καλλιτέχνες, ένα φαινομενικά ετερόκλητο κράμα ανθρώπων που όμως αναζητούσε το νέο, το ανεπηρέαστο και το διαφορετικό. Εντός αυτού του «αειθαλούς άνθους της Πλάκας» όλες οι αισθήσεις συντονίζονταν σε ένα μυσταγωγικό συνεχές ήχων και στίχων. Η ύπαρξη των μπουάτ σηματοδοτούσε την αντίθεση στο μαζικό και το ευτελές ορίζοντας τον τόπο που ωριμάζει η σκέψη και γεννιέται η αμφισβήτηση. Σταδιακά, τα μουσικά κουτιά έδωσαν τη θέση τους στα κοσμικά κέντρα με τις μεγάλες πίστες, τις φωτεινές μαρκίζες και το εγχώριο star system με τα «μεγάλα ονόματα». Οι φωνές των μπουάτ, οι συνθέτες και οι στιχουργοί του Νέου Κύματος αλλά και οι μουσικοί τους ανήκουν δικαιωματικά στη «μουσική αθανασία» αντιπροσωπεύοντας ένα αγνό και ουσιαστικό κεφάλαιο της νεώτερης ελληνικής μουσικής."

Καλλιτέχνες: Λάκης Παππάς, Ντόρα Γιαννακοπούλου, Νότης Μαυρουδής, Γιάννης Σπανός, Καίτη Χωματά, Αρλέτα, Κώστας Χατζής, Αλέξης Γεωργίου, Πάνος Τζαβέλλας, Γιώργος Παπαστεφάνου

Τα στέκια (Η μπουάτ) Ντοκιμαντέρ του Νίκου Τριανταφυλλίδη
https://www.youtube.com/watch?v=1mFXvIk1T4w

Του μικρού βοριά
https://www.youtube.com/watch?v=rwBcuK7aS-k
Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης Μελοποίηση: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Ντόρα Γιαννακοπούλου

μπουάτ < γαλλική boîte (ελλ. κουτί)
Μια φορά θυμάσαι
https://www.youtube.com/watch?v=r51Q3KDfHA0
Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Αρλέτα 

 

Στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι
https://www.youtube.com/watch?v=POFTNBVkMwY&spfreload=10
Από την εκπομπή του Γ. Παπαστεφάνου στη ΕΡΤ "Μουσική βραδυά". Στο επεισόδιο που ήταν αφιερωμένο στις μπουάτ της Πλάκας, ο Λάκης Παππάς τραγουδάει σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι και στίχους Ιάκωβου Καμπανέλλη "Στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι", τραγούδι που αρχικά είχε γραφτεί για το θεατρικό έργο του Καμπανέλλη "Παραμύθι χωρίς όνομα" (1959).


MΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΗ ΜΠΟΥΑΤ
https://www.youtube.com/watch?v=bGR2BmJAjHo&spfreload=10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνολικες Προβολες