Ηλίας Κατσούλης (1940-2008)

Ο στιχουρός και φιλόλογος Ηλίας Κατσούλης γεννήθηκε στο Λουτρό Κορινθίας το 1940. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε ως εκπαιδευτικός από το 1967 ως το 2001. Ο Κατσούλης είναι ένας από τους πιο σημαντικούς στιχουργούς της γενιάς του. Εμφανίστηκε στη δισκογραφία το 1984 και έκτοτε συνεργάστηκε με πολλούς και αναγνωρισμένους συνθέτες τραγουδοποιούς και τραγουδιστές και έχει γράψει πέραν των 350 κομματιών. Στο χώρο αυτό βρέθηκε συμπτωματικά, μετά από παρότρυνση και μεσολάβηση ενός μαθητή του, γνωρίζεται με τον συνθέτη Νίκο Τάτση και μαζί δημιουργούν 12 τραγούδια. Η Χάρις Αλεξίου, που τα άκουσε, ήθελε να τα πει όλα, όμως, ήταν βαριά, λιγάκι σκοτεινά και δεν τόλμησε να τραγουδήσει περισσότερα από δύο. Έτσι χωρίς να το συνειδητοποιήσει μπήκε στην δισκογραφία. Το 1988 συνεργάζεται δισκογραφικά με τον Γιάννη Σπανό και τον Νικόλα Μητσοβολέα και γνωρίζεται με τους Λαθρεπιβάτες και τον Παντελή Θαλασσινό. Πέθανε σε ηλικία 68 χρόνων, στις 21 Αυγούστου χτυπημένος από την επάρατη νόσο. Μεγάλες του αγάπες τα βιβλία, η ποίηση, η μουσική, το ποδόσφαιρο (η ΑΕΚ και όλες οι προσφυγικές ομάδες), οι φίλοι (πολλοί και εκλεκτοί) και -δυστυχώς - το τσιγάρο.

Επιτυχίες: Σμυρναίικα τραγούδια, Καράβια Χιώτικα, Εισιτήριο στης τσέπη σου, Του παραδείσου λεμονιά (Θαλασσινός), Χαλκίδα (Λιδάκης), Με τα φτερά μεταξωτά (Δάρρα), Προς ρακοσυλλέκτες και συνοδοιπόρους (Ιακωβίδης-Ολυμπίου), Φοινίκη (Ξενάκη). Ένας άνθρωπος που έτρεχε πολύ (Goin'  Through)

Εισιτήριο στην τσέπη σου
https://www.youtube.com/watch?v=O6VKHr1g_Fs
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική-Εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός
 

Χαλκίδα
https://www.youtube.com/watch?v=FFvkP7VJ_xM
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Τάσος Γκρους
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης

«Η συγκίνησή μου, όμως, ήταν μεγάλη, όταν άκουσα πρώτη φορά στο "Θέατρο Βράχων" τον Λιδάκη να τραγουδάει τη "Χαλκίδα" και είδα την ανταπόκριση του κόσμου, ή όταν μετά τη συναυλία στο θέατρο "Πόρτα", έβγαινε ο κόσμος τραγουδώντας "η ψυχή μου θα σαλπάρει στα νερά τα σκοτεινά". Είναι ωραίο να ακούς λόγια που έχεις σκεφτεί, που έχεις γράψει, να τα τραγουδάνε άλλοι άνθρωποι. Είναι πολύ όμορφο να μοιράζεσαι το αίσθημά σου, να ακούς έναν κόσμο να λέει και να συγκινείται με κάτι που σε έχει συγκινήσει. Δεν το λέω από ματαιοδοξία. Δεν είμαι ματαιόδοξος, ούτε έχω καμία επιθυμία μεταθανάτιας υστεροφημίας. Το θέμα είναι να τα ακούς όσο ζεις και να τα χαίρεσαι». Ηλίας Κατσούλης