Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821 - Ζήτω η 1η Απριλίου 1955
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ - ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ - ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ
ΚΟΙΝΟΣ ΠΟΘΟΣ - ΚΟΙΝΟΣ ΚΑΗΜΟΣ -ΚΟΙΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ
Οι Κεντρικές φυλακές Λευκωσίας κτίστηκαν από τους Άγγλους το 1894 και έως το 1955 χρησημοποιούνταν ως χώρος κράτησης όσων καταδικάζονταν από τα δικαστήρια σε φυλάκιση, αλλά και ως χώρος προσωρινής κράτησης προσώπων με βάση δικαστικό διάταγμα. Κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ φυλακίστηκαν 1.104 αγωνιστές, από τους οποίους οι 820 ηλικίας άνω των 18 και 284 ανήλικοι. Οι γυναίκες πολιτικοί κατάδικοι ήταν 76, οι καταδικασθέντες σε θάνατο, των οποίων η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά ή πολυετή φυλάκιση, ήταν 30 και οι καταδικασθέντες σε ισόβια 43. Εκεί είναι χτισμένα και τα "φυλακισμένα μνήματα" ένα από τα ιερότερα μνημεία του αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού για την Ένωσή του με την μητέρα Ελλάδα. Το κοιμητήριο κατασκευάστηκε από τους Βρετανούς επί κυβερνήτη Τζων Χάρντιγκ. Σχεδιάστηκε σαν ένας περιτοιχισμένος μικρός χώρος δίπλα από τα κελιά των μελλοθανάτων και την αγχόνη.
Οι Βρετανοί αποφάσισαν να θάβουν εκεί όσους εκτελούνταν για την δράση τους στον απελευθερωτικό αγώνα όπως και ηγετικές μορφές της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών που σκοτώνονταν σε μάχες για να μη μετατρέπονται οι κηδείες τους σε μαζικά συλλαλητήρια και μαχητικές διαδηλώσεις. Στα Φυλακισμένα Μνήματα είναι θαμμένοι δεκατρείς αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α., από τους οποίους οι εννιά εκτελέστηκαν με απαγχονισμό στις φυλακές, τρεις έπεσαν στο πεδίο της μάχης και ένας πέθανε σε στρατιωτικό νοσοκομείο, μετά τον τραυματισμό του σε μάχη.
Η κηδεία γινόταν αμέσως μετά τον απαγχονισμό και μοναδική παρουσία που επιτρεπόταν ήταν εκείνη του ιερέα των φυλακών που έψαλλε τη νεκρώσιμη ακολουθία έξω από την κλειστή είσοδο του κοιμητηρίου. Οι Βρετανοί τους έθαβαν, χωρίς να παρευρίσκεται κανένας συγγενής των νεκρών ή άλλος Ελληνοκύπριος. Οι συγγενείς των νεκρών μπόρεσαν να επισκεφθούν τους τάφους μόνο μετά το τέλος του αγώνα.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ - ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ - ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ
Οι Κεντρικές φυλακές Λευκωσίας κτίστηκαν από τους Άγγλους το 1894 και έως το 1955 χρησημοποιούνταν ως χώρος κράτησης όσων καταδικάζονταν από τα δικαστήρια σε φυλάκιση, αλλά και ως χώρος προσωρινής κράτησης προσώπων με βάση δικαστικό διάταγμα. Κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ φυλακίστηκαν 1.104 αγωνιστές, από τους οποίους οι 820 ηλικίας άνω των 18 και 284 ανήλικοι. Οι γυναίκες πολιτικοί κατάδικοι ήταν 76, οι καταδικασθέντες σε θάνατο, των οποίων η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά ή πολυετή φυλάκιση, ήταν 30 και οι καταδικασθέντες σε ισόβια 43. Εκεί είναι χτισμένα και τα "φυλακισμένα μνήματα" ένα από τα ιερότερα μνημεία του αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού για την Ένωσή του με την μητέρα Ελλάδα. Το κοιμητήριο κατασκευάστηκε από τους Βρετανούς επί κυβερνήτη Τζων Χάρντιγκ. Σχεδιάστηκε σαν ένας περιτοιχισμένος μικρός χώρος δίπλα από τα κελιά των μελλοθανάτων και την αγχόνη.
Οι Βρετανοί αποφάσισαν να θάβουν εκεί όσους εκτελούνταν για την δράση τους στον απελευθερωτικό αγώνα όπως και ηγετικές μορφές της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών που σκοτώνονταν σε μάχες για να μη μετατρέπονται οι κηδείες τους σε μαζικά συλλαλητήρια και μαχητικές διαδηλώσεις. Στα Φυλακισμένα Μνήματα είναι θαμμένοι δεκατρείς αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α., από τους οποίους οι εννιά εκτελέστηκαν με απαγχονισμό στις φυλακές, τρεις έπεσαν στο πεδίο της μάχης και ένας πέθανε σε στρατιωτικό νοσοκομείο, μετά τον τραυματισμό του σε μάχη.
Η κηδεία γινόταν αμέσως μετά τον απαγχονισμό και μοναδική παρουσία που επιτρεπόταν ήταν εκείνη του ιερέα των φυλακών που έψαλλε τη νεκρώσιμη ακολουθία έξω από την κλειστή είσοδο του κοιμητηρίου. Οι Βρετανοί τους έθαβαν, χωρίς να παρευρίσκεται κανένας συγγενής των νεκρών ή άλλος Ελληνοκύπριος. Οι συγγενείς των νεκρών μπόρεσαν να επισκεφθούν τους τάφους μόνο μετά το τέλος του αγώνα.
Απαγχονίστηκαν μαζί στις 10 Μαΐου 1956:
Μιχαήλ Καραολής
Μιχαήλ Καραολής
Ανδρέας Δημητρίου
Απαγχονίστηκαν μαζί στις 9 Αυγούστου 1956:
Ανδρέας Ζάκος
Ιάκωβος Πατάτσος
Χαρίλαος Μιχαήλ
Απαγχονίστηκαν μαζί στις 21 Σεπτεμβρίου 1956:
Μιχαήλ Κουτσόφτας
Στέλιος Μαυρομάτης
Ανδρέας Παναγίδης
Απαγχονίστηκε στις 14 Μαρτίου 1957:
Ευαγόρας Παλληκαρίδης
Απαγχονίστηκαν μαζί στις 9 Αυγούστου 1956:
Ανδρέας Ζάκος
Ιάκωβος Πατάτσος
Χαρίλαος Μιχαήλ
Απαγχονίστηκαν μαζί στις 21 Σεπτεμβρίου 1956:
Μιχαήλ Κουτσόφτας
Στέλιος Μαυρομάτης
Ανδρέας Παναγίδης
Απαγχονίστηκε στις 14 Μαρτίου 1957:
Ευαγόρας Παλληκαρίδης
Στα Φυλακισμένα Μνήματα αναπαύονται ακόμα τέσσερις αγωνιστές της
Ε.Ο.Κ.Α. οι οποίοι έπεσαν μαχόμενοι. Οι Άγγλοι αρνήθηκαν και πάλι να δώσουν τις
σορούς των ηρώων στις οικογένειές τους και τους έθαψαν στο κοιμητήριο των φυλακών, όπως τους
απαγχονισθέντες.
Μάρκος Δράκος (18 Ιανουαρίου 1957)
Γρηγόρης Αυξεντίου (3 Μαρτίου 1957)
Στυλιανός Λένας (28 Μαρτίου 1957 )'
Γρηγόρης Αυξεντίου (3 Μαρτίου 1957)
Στυλιανός Λένας (28 Μαρτίου 1957 )'
Κυριάκος Μάτσης (19 Νοεμβρίου 1958)
Παιδιά της Σαμαρίνας
https://www.youtube.com/watch?v=FDDXFwknutE
Παραδοσιακό Ηπειρώτικο
Εκτέλεση: Ηλίας Κλωναρίδης
ΕΟΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ (Ε ω μωρέ ΕΟΚΑ)
https://www.youtube.com/watch?v=InMUKTzerN4
Δημοτικό του 1821 προσαρμοσμένο ειδκά για τον Αγώνα της ΕΟΚΑ
Εκτέλεση: Θεόδωρος ΒασιλικόςΑπό το δίσκο του "ΤΑ ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ"
Ξύπνα καημένε μου ραγιά
https://www.youtube.com/watch?v=lwAxXNPhL-g
Δημοτικό του 1821 προσαρμοσμένο ειδκά για τον Αγώνα της ΕΟΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου