Ο Ξυνοτρούλιας όπως είναι το πραματικό του επώνυμο, έζησε στην Λάρισα μέχρι τα 8 του χρόνια και πήγε μαζί με την οικογένειά του στην Αθήνα. Σπούδασε Αρχαιολογία στο Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά λόγω των πολιτικών του φρονημάτων δεν αξιοποίησε ποτέ επαγγελματικά το πτυχίο του. Φοίτησε και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, με δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη, τον Αιμίλιο Βεάκη, τον Ανδρέα Σιδέρη αλλά δεν εργάστηκε ποτέ σαν ηθοποιός. Καταπιάστηκε και διακρίθηκε συνάμα σε όλα τα είδη του γραπτού λόγου: αρχικά ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, και στην συνέχεια τραγούδι, κριτική, δοκίμιο, χρονογράφημα, σάτιρα, ευθυμογράφημα, παιδικά και ραδιόφωνο. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε με το ψευδώνυμο Γιάννη Νικολάου το 1949, δημοσιεύοντας ένα διήγημά του στο περ. "Ελληνική Δημιουργία". Αργότερα άρχισε να δημοσιεύει στο περ. "Επιθεώρηση Τέχνης" με το ψευδώνυμο Τζων. Τελικά η πρώτη του ποιητική συλλογή έρχεται αρκετά αργότερα, το 1958 ΄και φέρει τον τίτλο «Πρόσωπα και χώρος», όπου υπογράφει με το ψευδώνυμο "Νεγρεπόντης", το οποίο τελικώς και καθιέρωσε. Ο Νεγρεπόντης είχε την ικανότητα να περνάει μηνύματα, χωρίς να είναι κραυγαλέος και ευκαιριακός, να είναι ευαίσθητος και παρατηρητικός, οξύτατος, διεισδυτικός και καίριος. Με χιούμορ λεπτό αλλά καταλυτικό και επιπλέον άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας, είχε μια συνεχή διακριτική παρουσία στην πνευματική μας ζωή, χωρίς ποτέ να εκμεταλλευτεί την ιδεολογία του. Την 21η Απριλίου 1967 ο Γιάννης Νεγρεπόντης, που ιδεολογικά ανήκε στην Αριστερά συλλαμβάνεται και παραμένει εξόριστος στη Γυάρο και τη Λέρο για τρία χρόνια. Εκεί γράφει το «Φυλάττειν Θερμοπύλας», που βγάζει έξω παράνομα και μοιράζει σε φίλους, πριν κυκλοφορήσει σε βιβλίο, η γυναίκα του Αργυρώ. Το ίδιο κυκλοφόρησε και στα γερμανικά, σε μια θαυμάσια έκδοση με χαρακτικά του Κρις Χάμπερ. Το «Φυλάττειν Θερμοπύλας», έχει μελοποιήσει στο μεγαλύτερο μέρος τους, υπό μορφή ορατορίου, ο Χρήστος Λεοντής.
Στίχους του Νεγρεπόντη έχουν μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες όπως οι Θεοδωράκης, Λεοντής, Μπακαλάκος και ο Κόκοτος ενώ ολόκληρους δίσκους με τα τραγούδια του έντυσαν μουσικά οι Μάνος Λοΐζος με «Τα Νέγρικα" (1975) και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης με τα «Μικροαστικά» (1973) και τα «Μαθήματα πολιτικής οικονομίας» (1975). Δύο από τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι Το Ακορντεόν" και ο "Τρίτος Παγκόσμιος".
Ο Γιάννης Νεγρεόντης πέθανε τα ξημερώματα της Κυριακής 22 Σεπτεμβρίου του 1991 στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών όπου νοσηλευόταν χτυπημένος από τον καρκίνο.
Ο γέρο νέγρο Τζίμ
https://www.youtube.com/watch?v=A3NmBAY8tik
Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Από το δίσκο "Νέγρικα" (1975)
https://www.youtube.com/watch?v=LrK1eo2IIcc
Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Από το δίσκο "Νέγρικα" (1975)
Εργογραφία
ΑπάντησηΔιαγραφήΒιβλιογραφία
Συνάντηση. Αθήνα, Καλειδοσκόπιο, 2002. Σελ.: 27.
Λίγο μετά τη σιωπή. Αθήνα, Καλειδοσκόπιο, 2001. Σελ.: 59.
Πρόσωπα και χώρος. Αθήνα, Καλειδοσκόπιο, 2000. Σελ.: 85.
Καθημαγμένοι. Αθήνα, Καλειδοσκόπιο, 1999. Σελ.: 86.
Μικροαστικά. Αθήνα, Καλειδοσκόπιο, 1999. Σελ.: 156.
Φυλάττειν Θερμοπύλας. Αθήνα, Καλειδοσκόπιο, 1999. Σελ.: 29.
Δεκαπέντε παραμύθια. Αθήνα, Κέδρος, 1996. Σελ.: 118.
Είμαι Έλλην, το καυχώμαι. Αθήνα, Καστανιώτη, 1993. Σελ.: 205.
Ο φίλος μας ο Αίσωπος. Αθήνα, Κέδρος, 1990. Σελ.: 95.
Οι κατσαρίδες ποτέ δεν πεθαίνουν. Το πούπουλο. Αθήνα, Αίολος, 1986. Σελ.: 82.
Ο γάμος, η διαθήκη και οι έρωτες. Αθήνα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1981. Σελ.: 214.
Ο κύριος Χι. Αθήνα, Αστάρτη, 1981. Σελ.: 174.
Ο Φλιτ πάει κρουαζιέρα. Αθήνα, Κέδρος,
Άλλα έργα
Ιφιγένεια, 1961
Δωρήματα, 1963
Άδιον ουδέν έρωτος, 1971
Τα καράβια της Αργυρώς, 1976
Τραγούδια νέγρικα, απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας, μεγαλοαστικά, χιουμοριστικά, λαϊκά το τσίρκο, 1976
Οι μπόμπιρες, 1979
Φεμινιστικά, 1981
Περσεφόνη, 1986
Ορέστης πυρπολούμενος, 1992
Έγκλειστοι, 1965
Ο καθρέφτης και άλλες πρόζες, 1973
Ένας μπόμπος πολύ αριστερός, 1980
Το διπλανό δωμάτιο, 1982
Κάτω από ένα κουνουπίδι, 1981
Το 5λεπτο με την Αννα Ματζουράνη,